Նոր Տարիները սովորաբար ընտանիքիս հետ եմ անցկացնում ու ամեն անգամ յուրովի հետաքրիր ու ուրախ է անցնում, բայց երկու անգամ (ոչ իմ կամքով ընտանիքիցս հեռու եմ անցկացրել, բանակում էի, մինչև հիմա կյանքիս ամենահիշարժան Նոր Տարիներն են եղել, մի տարին հենց սահմանի բերանին մեր ձեռքով սարքած խորովածով ու էլի մի քանի բան կար սեղանին, բայց երբեք չեմ մոռանա, ճիշտա էտ պահին ուրախանում էինք, բայց յուրաքանչյուրիս մեջ էլ տխրություն կար, ավելի ճիշտ կարոտ ու թախիծ, բայց անմոռանալի պահեր էին, որ երբեք չեմ մոռանա