Ստեղծագործական մրցույթ. «Ոգեշնչվիր Համո Սահյանից»

[Շինարար]

Սահյանի առաջ նախ մի հատ խոնարհվեմ ու անցնեմ առաջ

Հեղինակ 1.

Կարոտ



Ճամփեն փոշու մեջ կորել,
Շունչը պահել է.
Փոշին հետքերդ գրկել,
Խորքում թաղել է:

Ուռին թեքվել է քամուց,
Աչքը ճամփիդ է.
Ճամփեդ փակվել է վաղուց.
-Աստվա՛ծ… թարգի դե՛…

…Աստված ամպրոպ է ստեղծում,
Աստծո ինչի՞ն է,
Թե քո ճամփեն է փակում,
Չորրորդ տարին է…

Ուղղակի՝ ինձ թվաց, թե ինչ-որ բան պակաս ա, իսկ երաժշտությունը լսեցի, շնորհակալություն տարբերակի համար, լավն էր, սահյանական, այսինքն՝ հայկական

Հեղինակ 2.

Անվերնագիր

Խոտը խոտին է ուսել
Իրեն հարևան,
Կարծես դաշինք են հյուսել՝
Քամուն դիմանան:

Խշշում է ծառը ծառին.
«Երկինքը մութ է»...
Հիշում են անցած տարին.
Կայծակն անգութ է:

Նստել եմ սառը քարին,
Սպասածս սիրտ է,
Երկինքը լաց է տալիս.
Կարոտս խիտ է...

Սա ավելի դուրս եկավ, բայց էլի կիսատ է, կամ էլ ուղղակի սահյանական հանգն ու չափը էնքան հրաշք են, որ չեմ ուզում ավարտվի, հա շարունակության եմ սպասում, կներեք ու լուրջ մի ընդունեք կիսատի մասին ասածս, լավն էր

Հեղինակ 3.

Հիշողություն

Օրը մթնեց, ժամն է արդեն
Իրիկնահացի,
Տխրությունս կամաց-կամաց
Փոխվում է լացի:

Իջնում էին խոհուն, խոնարհ
Դեզերի ուսին
Մի կաթնահունց երկնակամար,
Մի ծերատ լուսին…

Մեկը մեկից ամաչելով,
Եվ զուսպ, և հավաք,
Նստում էին մերոնք կարգով՝
Կրտսեր ու ավագ:

Ուտում էին նրանք հանգիստ
Ապուրը համեղ,
Կիտում էր հայրս խիստ
Ունքերը հոնեղ:

Չէր սիրում նստել լուռումունջ
Կամ հոգսից խոսել,
Սրբում էր բեղերը փունջ-փունջ,
Սկսում երգել:

Դրսում իրար են խառնվել
Կաղկանձ ու բառաչ,
Վրնջում է քուռակը խելառ
Ու նետվում առաջ:

Ականջիս մեջ ճռճռում է
Ծղրիդը համառ,
Մի հին ճոճանակ հեռվում,
Մի լուսնոտ ամառ:

Մռմռում է կատուն մի երգ
Օրերից անցած,
Փակվում են աչքերս քիչ-քիչ
Ձայներից մարած...

Օրորվում է լուսինը կեռ,
Չի հանում ծպտուն,
Քնել է պատի տակ արդեն
Մեր պառավ կատուն:

Ես էս տարբերակի օգտին եմ քվեարկում, էս ինչ հրաշք է, բանաստեղծություն չի, այլ գեղանկար Բանաստեղծություն չի, այլ մեղեդի

Հեղինակ 4.

Անվերնագիր

Քարը նայում երկնքին,
Սիրտը ճաքում է...
Կարծես նա զգում է բարին,
Ու դեռ լռում է:

Մշուշի մեջ փաթաթված
Ձորը ննջում է,
Երազով հրապուրված,
Խորը հևում է:

Կայծակը մեծ ու հզոր
Երկնում ճայթում է…
Հավքը նայում է մոլոր
Բույնը ծածկում է:

Ու արցունքի պես մաքուր
Սիրտը բացում է,
Անձրևի կաթիլներով
Ցավը մեղմում է:

Շողը պայծառ արևի
Ամպը ճեղքում է,
Քնկոտ աղքերը ձորի
Թրջված, բացում է:

Ով ամեն ինչ խաղաղվում
Սիրտը խնդում է,
Ուռին է մեղմ սոսափում,
Հավքը երգում է:

Սրան էլ էի շարունակություն ուզում, լավն է

Հեղինակ 5.

Սերնդափոխություն

Բայց իմ պապու բախտը
Ինչ որ տեղ բերել է,
Որ նախկան «ՀՀՇ»ն
Հոգին ավանդել է:

Չի տեսել իր շարած
Պատերի քանդելը,
Իր բահած մարգերի
Մոլախոտ կապելը:

Չի տեսել իր տնկած
Ծառերի կոճղերը,
Որ հատ-հատ կտրել են
Ցրտահար թոռները:

ԵՎ նաեւ մարդկային
Ուղեղի փոխվելը՝
Արդար քրտինքով տուն
Ամոթ է պահելը:

Սրա մասին ասեմ, որ «պապու» ձևը չեմ սիրում, այ եթե լիներ «պապի», բայց ամեն դեպքում քվեարկում եմ, լավն էր, ճիշտ, բայց թոռներին մի մեղադրեք

Մեկ էլ ասեմ, որ հույս չունեի, որ էս նախագծից բան դուրս կգա, որովհետև Սահյանը, ինչ ասեմ, Սահյանն է, ու որոշել էի չկարդամ էլ, բայց կարդացի, ու մինչև հիմա եղած բոլոր նախագծերից ամենաշատը հենց այս նախագծում գրվածներն են դուրս եկել, կարծում եմ ամենահաջողվածն է, ապրեք բոլորդ: Քվեարկում եմ 3-րդի ու 5-րդի օգտին

[Ameli]

Ամելի ջան, աչքիս դու Բարեկամս թագի ազդեցության տակ ես ընկել ու իրոք բանաստեղծություն ես ուղարկել ու այստեղի գործերից մեկն էլ քոնն է

ու ո՞րն է իմ տարբերակը ըստ քեզ, ուղղակի հետաքրքիր է

[Claudia Mori]

ու ո՞րն է իմ տարբերակը ըստ քեզ, ուղղակի հետաքրքիր է

Ես բնականաբար կլռեմ

[CactuSoul]

Ի՞նչը նկատի ունես, որ «է» ի փոխարեն պետք է «են» հոգնակի՞ գրվեր:
Իսկ եթե պոեզիայում «դաշինք» պետք է« հյուսվի» անպայման գրավոր ձեւը պահպանելով, նոտարական վավերացմամբ, կամ պետական մարմիններում գրանցելով դաշինքից բխող իրավունքները... :
Համամիտ եմ:

Օժանդակ բայի եզակին կամ հգնակին պոզիայի տեսանկյունից գուցե ինչ-որ բան փոխեր, բայց խոսքս տրամաբանության մասին է, շարադասության: Հայերենում, ի տարբերություն շատ այլ լեզուների, կարելի է նախադասության անդամների տեղերը փոփոխելով ստանալ քերականորեն ճիշտ նախադասություններ, բայց դրանցից ոչ բոլորն են իրար համարժեք. կախված նրանից, թե որ բառը որից հետո ես ասում, կամ օժանդակ բայը որտեղ է, կարող ես զգալիորեն փոխել միտքը, օրինակ՝ հատուկ շեշտել մի որոշակի բան: Թեմայից չշեղվենք, եթե այս ենթաթեմայի հետ կապված էլի քննարկման կարիք կա, եկեք տեղափոխվենք «Զանազան լեզվական հարցեր» թեմա:

[Ameli]

Ես բնականաբար կլռեմ

, բայց հետաքրքիրր էր, թե ըստ քեզ որոնք իմ մտքերը կլինեին, ինչևէ ասեմ, որ շնորհքս էդքան չի շատացել, իսկ թեգն էլ հասկացել էի ու ուզեցի միամիտի տպավորություն ստեղծել, ու ոնց որ ստացվեց

[Claudia Mori]

, բայց հետաքրքիրր էր, թե ըստ քեզ որոնք իմ մտքերը կլինեին, ինչևէ ասեմ, որ շնորհքս էդքան չի շատացել, իսկ թեգն էլ հասկացել էի ու ուզեցի միամիտի տպավորություն ստեղծել, ու ոնց որ ստացվեց

Հումոր եմ անում, թեթև տար Համ էլ արի մրցույթի մասին գրենք, թե չէ երկուսիս էլ կտուգանեն

[Yellow Raven]

Տարբերակներից ոչ մեկն էլ չգրավեց առանձնապես
Եթե ՀայկՕ-ի ստեղ գրած տարբերակները մասնակցեին դրանց ձայն կտայի միանշանակ
Իսկ այսպես, համեմատական կարգով առաջինի գօտին եմ քվեարկում

[Chuk]

մինչև հիմա եղած բոլոր նախագծերից ամենաշատը հենց այս նախագծում գրվածներն են դուրս եկել, կարծում եմ ամենահաջողվածն է, ապրեք բոլորդ:

Այ ապրես Շինարար ջան, թե չէ «Անհաջող մտահղացու՜մ ա», «Անհարմար գործե՜ր են ընտրվել», «Տները շա՜տ են»...

[Շինարար]

Եթե «Անձրևը» մրցույթում լիներ, կարծում եմ, կքվեարկեի դրա օգտին. հատկապես մինչև քուռակի հայտնվելը հիանալի էր: Բայց դե էլի 100%-անոց չի, ուղղակի մյուսներից մի քանի գլուխ բարձր է: Քուռակը էշ-էշ համը հանեց:

Կակտուս ջան, ամեն մարդ չի կարա չէ՞ քուռակի նման ոչ բանաստեղծական բառով էդքան բանաստեղծական պատկեր ստեղծի, ափսոսում եմ, որ Սահյանի հետ էդքան մտերիմ չես, քո գրառումներից, գրածներից դատելով դուք իրար հետ կարաք շատ համահունչ լինեք Գիտես Սահյանի ամենաշատը ինչն եմ սիրում, որ գլխիս քարոզ չի կարդում, էդ մեր գրողների ու համարյա բոլոր գրողների թույլ կողմն ա, սիրում են խրատել, Սևակի ականջը խուլ Սահյանը ուղղակի նկարագրում ա, ոնց որ հետո դու ասացիր, զգալու ու չհասկանալու բաներ ա գրում

[Dayana]

Բոլորն էին լավն էին, ապրեք:

[CactuSoul]

Կակտուս ջան, ամեն մարդ չի կարա չէ՞ քուռակի նման ոչ բանաստեղծական բառով էդքան բանաստեղծական պատկեր ստեղծի, ափսոսում եմ, որ Սահյանի հետ էդքան մտերիմ չես, քո գրառումներից, գրածներից դատելով դուք իրար հետ կարաք շատ համահունչ լինեք Գիտես Սահյանի ամենաշատը ինչն եմ սիրում, որ գլխիս քարոզ չի կարդում, էդ մեր գրողների ու համարյա բոլոր գրողների թույլ կողմն ա, սիրում են խրատել, Սևակի ականջը խուլ Սահյանը ուղղակի նկարագրում ա, ոնց որ հետո դու ասացիր, զգալու ու չհասկանալու բաներ ա գրում

Համաձայն եմ, ուղղակի ինձ 100%-ով դուր եկած բանաստեղծությունները չափազանց քիչ են, եղածներն էլ երևի թե շատ սուբյեկտիվորեն են դասվում այդ շարքին:
Ընդհանուր մտքիդ համաձայն եմ:

Քուռակին էլ բոլորովին դեմ չեմ իրականում, պարզապես եթե վերնագիրն «Անձրև» էր, ուրեմն ավելի կսիրեի հենց անձրև նկարագրող բանաստեղծություն, անխառն, այսպես ասած: Այդ դեպքում ավելի փափուկ ու հավես տրամադրություն կստեղծվեր, կամ էլ քուռակին պիտի ավելի լավ կապեր անձրևի հետ, չգիտեմ, իմ տպավորությունն այն էր, որ քուռակն ուրիշ բանաստեղծությունից էր հանկարծ հայտնվել էդտեղ: Երևի հենց բառից է, ավելի շատ հենց քուռակ եմ պատկերացնում, քան քամի, թե չէ նորմալ կլիներ…
Մի խոսքով, իմ կարծիքը սարսափելի սուբյեկտիվ է, կարող եք շրջանցել

[Mark Pauler]

Բոլոր հեղինակներին էլ շնորհակալություն` մանավանդ Սահյանին
Հատուկ քննադատություն կամ գովք չեմ անի, ուղղակի կասեմ` ստեղ մեկն էլ կա իմ ճաշակին.

"Խոտը խոտին է ուսել", այսինքն՝ խոտերն ...
... Անվերնագրի էս տարբերակը ու Սերնդափոխությունը ընտիր են...

[My World My Space]

Որ Չիլին գրել ա, էդ փաստ ա, որովհետև ինքը ոչ մի թեմայում էսպես շնորհակալություններ չի բաշխում …
Բայց համամիտ չեմ՝ առնվազն երկու տարբերակ կա, որ կուզեի ինքը լիներ :

Հա, ի դեպ, տեսնես My World My Space-ինը որն է ???

առաջին մասի հետ համաձայն եմ:
Երկրորդ մասով էլ ասեմ, որ իմն արտամրցութային ա: ես արդեն մի քանի մրցույթ ա մասնակցում եմ բայց չեմ ուղարկում.....

[ivy]

Չէի սպասում, որ էս մրցույթն էսքան հաջող կլինի, բայց տարբերակները կարդալիս հասկացա, որ սխալվել եմ:
Ապրեք ժողովուրդ: Չուկ, դու էլ փաստորեն հերթական անգամ ապացուցեցիր, որ հեչ էլ «անհաջող» չէր ընտրությունդ:
Շատ հավես էր կարդալը, ու չափածոյի լավը համ էլ էն է, որ արագ է կարդացվում: Ու որ հետն էլ լավ էին գրված, մի շնչով կարդացվեց:
Նաև դուրս էկավ, որ բոլոր երեք ստեղծագործություններով էլ շարունակություններ են գրվել, թեև տարբերակները ընդամենը հինգն են:

Հիմա ավելի մանրամասն ամեն մի գործի մասին:

1. Կարոտ
Լավն էին թե կառույցները, թե միջի «բողոքը»: Միակ տողը, որի վրա «սայթաքեցի», Աստվա՛ծ… թարգի դե՛… տողն էր: Իմ կարծիքով չարժեր էս բանաստեղծությունը «թարգի»-ով կոպտացնել... Բողոքը կարելի էր ուրիշ կերպ արտահայտել՝ կոնտեքստին ավելի սազական արտահայտությամբ:
Բայց ընդհանուր շատ հաջող գործ էր:
Մի ձայն՝ իմ կողմից:

2. Անվերնագիր
Սիրուն էր... Հատկապես վերջին տունը: Դուրս եկավ, որ ամբողջ նկարագրությունը միայն վերջում էր անձնավորվել. նախորդ տները հող էին ստեղծել այն կառուցելու համար: Հեղինակն էլ ավելի ռոմանտիկ ու լիրիկական է թվում, քան նախորդը, ով ավելի կտրուկ էր:
Մի ձայն՝ իմ կողմից:

3. Հիշողություն
Սա էլ էր լավը, թեև նախորդներին զիջում էր իր պարզունակությամբ: Էսպիսի գործերը միջին դպրոցականների դասագրքերի համար են: Հեշտ, պարզ, ամեղ, ամեն անգամ հանգերը տեղը տեղին բռնացրած:
Ինչևէ, մի ձայն էլ այս գործին:

4. Անվերնագիր
Էս տարբերակն ինձ համար մնացածների համեմատ թույլ էր, որովհետև մեջը ընդհանուր գաղափար չկար: Ինչի՞ մասին էր: Իրարից անկախ ու իրար չծառայող նկարագրություններ էին... Հետն էլ ոչ շատ վարպետորեն գրված:
Բայց ապրի գրողը, զգացվում է, որ ահագին աշխատել է վրան: Երևի դեռ ուղղակի սկսնակ ստեղծագործող է:

5. Սերնդափոխություն
Նման մրցույթներում քաղաքական ենթատեքստով (կամ բացահայտ տեքստով) տարբերակներն ինձ սովորաբար դուր չեն գալիս, սա էլ բացառություն չէր... Բայց հաստատ լիքը մարդ կգտնվի, ով կգնահատի էս գործը: Ճաշակի հարց է:

[Garapost]

Ադրբեջանում կան մի քանի տասնյակ բանաստեղծներ, որոնք միջազգային .մրցույթների դափնեկիրներ են և մրցանակակիրներ: Բացատրելու կարիք չկա, որ այդ մրցույթին մասնակցում են երկու պետություն՝ Թուրքիան և Ադրբեջանը: Այս մրցույթը ահա թե ինչ է հիշեցնում: Եթե Չուկը ցանկացել է բարձրացնել ստեղծագործողների որակը, ապա՝ դա չի հաջողվել: Իսկ եթե ցանկացել է ապացուցել, որ Սահյանը մնում է անկրկնելի՝ դա հաջողվել է:
Ճիշտ է, եթե ինքը՝ Համո Սահյանը մասնակցեր այս մրցույթին՝ չէր հաղթի, որովհետև ակումբում ոչ մեկի հետ ընկերություն չի արել:
Մի բան այստեղ չի կարելի հակաճառել. Հաղթել է ինքը՝ մեծ վարպետ Համո Սահյանը: