CactuSoul, ասենք էսպես. ընդհանրապես չի եղե՞լ, որ դու, նորմալ մարդդ, ինչ-որ բան անես եվ այն քեզ արդյունքում վնաս բերի: Ի նկատի ունեմ, որ կան իրավիճակներ, ոչ արտակարգ, որոնց լավ կամ վատ ընկալելը հարաբերական/հակասական է:

Հետն էլ թեորեմիտ պայմաններից հետեվում է, որ միայն հանցագործները կարող են լինել Բացարձակ Երջանիկ, քանզի ամեն մեկիս մոտ էլ ժամանակ առ ժամանակ ծագում են ցանկություններ, որոնք հակասում են սրա կամ նրա ՕՐԵՆՔԻՆ: Իսկ եթե ինչ-որ մեկը միշտ հետեվում է օրենքներին եվ այդ օրենքները միշտ բավարարում են իրեն ... ինչ ասեմ, լոխ ... չեմ կարծում, որ էդպիսի մարդիկ կան:

հետևանք:
Նորմալ պայմաններում մարդը երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ կարողանում է գործել նաև հենց այնպես, և նրա վրա չի ազդում թեորեմի 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքը:
Սխալ ես ձեվակերպել, նրա վրա չազդելն ու հաշվի չառնելը լրիվ տարբեր բաներ են: