Թեորեմ երջանկության մասին

[Հեթանոս Հրեշտակ]

CactuSoul, լուրջ ես էլ եմ զգում, որ շուտ-շուտ [էս թեմայում] ինքս ինձ հակասում եմ, երեվի շատ ցրված եմ:
Արի մենակ սրա համար օրինակ բերեմ, թե-չէ լրիվ շիլա-շփոթ եմ սարքելու

Համաձայն եմ: Բայց երբ խոսքը նորմալ մարդու մասին է, ու թեորեմում էլ նման բան ասված չի, չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու ես որոշել նման բան գրել : Ես չեմ ասում, որ նորմալ մարդն իր արարքներից պիտի անպայմանորեն լավ զգա, այլ ասում եմ, որ նորմալ մարդն իր արարքներից վատ չի զգա: Սրանք շատ տարբեր բաներ են:

Ենթ. ունենք մարդ, ով չունի աշխատանք [դե հիմա պատճառները չգիտեմ, բայց ինքը հաստատ նորմալ մարդ ա], ինքը սոված է [ուղղակի չես պատկերացնում, փող էլ արդեն մի շաբաթ է չունի] ու ինքը ԲԵՍԱՄՏ ուզում է ուտել: Պարզ է, որ միակ ձեվը [քանզի, ասենք քաղաքական ինչ-որ պատճառներով, նրան ոչ-մեկ աշխատանք չի տալիս] գողությունն է: Հա մոռացա, ինքն ընտանիք ունի՝ 2 կին, եվ 2 երեխա, ու իրենք էլ են սոված: Բայց դե նա հասկանում է, որ դա այնքան էլ ճիշտ չի, քանզի նորմալ մարդ է: Մի օր էլ պարզվում է, որ ինքը գողություն է անում ...
Հետն էլ ինքն իրեն շատ վատ էր զգում գողություն անելիս, լուրջ:

[CactuSoul]

Ենթ. ունենք մարդ, ով չունի աշխատանք [դե հիմա պատճառները չգիտեմ, բայց ինքը հաստատ նորմալ մարդ ա], ինքը սոված է [ուղղակի չես պատկերացնում, փող էլ արդեն մի շաբաթ է չունի] ու ինքը ԲԵՍԱՄՏ ուզում է ուտել: Պարզ է, որ միակ ձեվը [քանզի, ասենք քաղաքական ինչ-որ պատճառներով, նրան ոչ-մեկ աշխատանք չի տալիս] գողությունն է: Հա մոռացա, ինքն ընտանիք ունի՝ 2 կին, եվ 2 երեխա, ու իրենք էլ են սոված: Բայց դե նա հասկանում է, որ դա այնքան էլ ճիշտ չի, քանզի նորմալ մարդ է: Մի օր էլ պարզվում է, որ ինքը գողություն է անում ...
Հետն էլ ինքն իրեն շատ վատ էր զգում գողություն անելիս, լուրջ:

Հեթանոս Հրեշտակ ջա՛ն , չես զգո՞ւմ, որ քո նկարագրածը անխուսափելի վատ իրավիճակի տիպիկ նկարագրություն է:

[Աբելյան]

Ասենք, եթե ուղիղների զուգահեռությունը աքսիոմ է, մի՞թե պարտադիր է, որ որևէ տեղ զուգահեռության մասին խոսելիս ասենք «ըստ ուղւղների զուգահեռության աքսիոմի»…

շատ ապացույցների մեջ ա էդ աքսիոմը օգտագործվում, երևի մոռացել ես:

[CactuSoul]

շատ ապացույցների մեջ ա էդ աքսիոմը օգտագործվում, երևի մոռացել ես:

N.I.G.G.A., չեմ մոռացել (համենայն դեպս դեռ): Պարզապես ինձ թվում է, որ գրածս ճիշտ չես ըմբռնել: Ես հո չասացի՞, թե ոչ մի տեղ այդ աքսիոմը չի կիրառվում: Փորձի՛ր ավելի ուշադիր կարդալ նախորդ գրածս (եթե հավես ունես ), կարծում եմ՝ կհասկանաս, թե ինչ նկատի ունեի :

[Հեթանոս Հրեշտակ]

Հեթանոս Հրեշտակ ջա՛ն , չես զգո՞ւմ, որ քո նկարագրածը անխուսափելի վատ իրավիճակի տիպիկ նկարագրություն է:

Մոդերատորական։ Կարդացեք Ակումվի կանոնադրությունը։ Մասնավորապես՝

2.2.6. Չեն ողջունվում անբովանդակ (միայն զգացմունքներ արտահայտող, միայն սմայլերից կամ բացականչական արտահայտություններից կազմված, գրանշանների իմաստից զուրկ խմբից կազմված և այլն) գրառումներ:

[Գլոբալ Հայացք]

Կրեատիվ եմ ասել է

Չնայած մտածում եմ այսպիսի բան:

Նախ

աքսիոմ2: Գիտակցությունը կառավարելի է, իսկ ենթագիտակցությունը` անկառավարելի: -հա
աքսիոմ3: Յուրաքանչյուր մարդ ունենում է ցանկություններ: -հա
աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին -որտեղի՞ց
(աքսիոմները, ոչ թե չեն հիմնավորում, այլ դրանք պետք է կարիք չունենան հիմանվորվելու (c) Գ.Հ. )

միտք` ցանկությունները արաջանում են բավարարելու մեր ներքին պահանջները, որոնց մասին, մեր գիտակցությունը, ընդհանուր առմամաբ, տեղյակ է, ինչ է նշանակում աքսիոմ 4-ը, չէ որ երբ դու սոված ես դու գիտես որ սոված ես

Հետո
Մտածում եմ այս քո տեսության շրջանակներում քո արարքը, կապված այս տեսության ստեղծման հետ, հենց այնպես էր, թէ ոչ: Դու ցույց տվեցիր, իմ հասկանալով, որ մարդ երջանիկ չի, ոչ թե, եթե իր ուզածը չի կարում անի, այլ եթե չի կարում անի ինչ որ բան հենց այնպես, բայց ինչին ա նորմալ մարդուն հենց այնպես բաներ անել, չեմ հասկանում:

[CactuSoul]

Վաղուց չէի գրել այս թեմայում : Բայց մի տեսակ պարտքի նման մի բան է. պիտի վերջապես գրեի ու բացատրեի, թե ինչն ինչոց է:

Չնայած կարծես թե Գլոբալ Հայացքը վաղուց ակումբ չի մտել, բայց կփորձեմ պատասխանել նրա հարցերին (գուցե ուրիշներին էլ հետաքրքրեն պատասխանները ):

աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին -որտեղի՞ց
(աքսիոմները, ոչ թե չեն հիմնավորում, այլ դրանք պետք է կարիք չունենան հիմանվորվելու (c) Գ.Հ. ):

Բանն այն է, որ այդ փաստը խորապես հիմնավորված է գիտականորեն, դա ես ինքս ինձնից չեմ հորինել: Ցանկություններն առաջանում են ենթագիտակցությունում, այնուհետև դրանց մի մասը (միգուցե հենց մեծ մասը ) անցնում է գիտակցական ոլորտ:

.... չէ որ երբ դու սոված ես դու գիտես որ սոված ես

Ամենասկզբում ուտելու ցանկությունն առաջանում է ենթագիտակցության մեջ, հետո նոր տեղափոխվում է գիտակցության ոլորտ, քանի որ առանց դրա այն չէր կարող բավարարվել: (Ի դեպ, այդ տեղափոխող ֆունկցիան նույնպես ենթագիտակցական է):

Մտածում եմ այս քո տեսության շրջանակներում քո արարքը, կապված այս տեսության ստեղծման հետ, հենց այնպես էր, թէ ոչ:

Հըմմմ… ինքս էլ չգիտեմ:
Բայց տեսության եզրութաբանության շրջանակներում, կարծես թե, իրոք, դա կարելի է համարել հենց այնպես արված բան :

Դու ցույց տվեցիր, իմ հասկանալով, որ մարդ երջանիկ չի, ոչ թե, եթե իր ուզածը չի կարում անի, այլ եթե չի կարում անի ինչ որ բան հենց այնպես, բայց ինչին ա նորմալ մարդուն հենց այնպես բաներ անել, չեմ հասկանում:

Էէէհ… Որ ասում եմ՝ հենց այնպես, այդ բառերը կիրառում եմ թեորեմում ձևակերպված իմաստով, ո՛չ ավել, ո՛չ էլ պակաս: Հո չպիտի՞ յուրաքանչյուր մարդ իր մտածածը հասկանա դրա տակ: Ըստ իս, ոչ մի մարդ չի անի որևէ բան, որ ինքը չի ուզում անել (սրա բացատրությունն էլ կարող եմ տալ, միայն թե հիմա շտապում եմ, եթե անհասկանալի լինի, դիմեք ), նույնիսկ հենց այնպես:

Հ.Գ.
Քանի գրել եմ, էս էլ ասեմ. գիտեմ, որ ակումբում բավականին շատ են նոր անդամները: Բոլոր նրանց, ում մաթեմատիկան չի վանում, առաջարկում եմ կարդալ թեորեմն ու հայտնել իրենց կարծիքն ու առաջարկները: Ինձ չափազանց շատ է հետաքրքրում ձեր կարծիքը:

[Hrayr]

Ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում իմ կողմից «հայտնագործված» մի թեորեմ: Ուզում եմ առողջ քննադատություն լսել: Հնարավոր է, որ ինչ-որ սխալ եմ թույլ տվել, որը չեմ նկատում: Եթե նկատեք, շատ ուրախ կլինեմ, որ ասեք:

աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին:

Ես այս տեսակետին դեմ եմ չնայած սա աքսիոմա է: Ցանկությունը լինում է մարմնի և հոգու ցանկություն, որոնք էլ իրենց հերթին տրոհվում են խմբերի:
Մեջբերման կարգով ասեմ որ հաճախ մարդիկ չեն հասկանում հոգևորների երջանկության պատճառը, որը պայմանավորված է հոգևոր ցանկությունների իշխող դիրքով և բավարարվածությամբ, թեկուզ մասամբ:

աքսիոմ6: Լավը գերադասելի է վատից:

Համամիտ եմ, սակայն այստեղ ևս կա բացառություն շատ հազվադեպ հանդիպվող:

սահմանում1: Երջանիկ կանվանենք այն մարդուն, ով զգում է, որ իր կյանքում ամեն ինչ տեղում է կամ, որ նույնն է, նրա կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում:
սահմանում2: Ոչ երջանիկ կանվանենք այն մարդուն, ով զգում է, որ իր կյանքում ինչ-որ բան պակաս է կամ, որ նույնն է, նրա կյանքում գոյություն ունի որևէ բան, որն այնպես չէ, ինչպես ինքն է ուզում:

Ես կփորձեի մի փոքր այլ կերպ սահմանել:
Երջանիկ է այն մարդը որի մոտ բավարարված է հոգևոր ցանկություններից գոնե առաջինը և հակառակը, մարդ որի մոտ հոգևոր ցանկություններից առաջինը բավարարված չէ նա դժբախտ է կամ որ նույնն է երջանիկ չէ:
Հա, պարզության համար, եթե մարմնի ցանկությունը բավարարված է (ուտելու ցանկություն) մարդն իրեն երջանիկ չի զգում, բացառությամբ այն դեպքերի երբ այդ ցանկությունն էլ է անցել հոգու ցանկությունների մեջ երբեմն գրավելով առաջնային դիրք: Ասում են մարդն ապրում է ուտելու համար, կամ ուտենք խմենք վաղը մեռնել կա:
Մի օրինակ էլ, աստղերից շատերը երբ կարծես թե հասել են ամեն ինչին իրենց չափազանց դժբախտ են զգում:

նշանակում1: Նորմալ պայմաններ ասելով` կհասկանանք կյանքի` անխուսափելի լավ (օր. տոնախմբություն, հաճելի կոմպլիմենտ ևն) կամ անխուսափելի վատ (օր. մահ, գժտություն ևն) իրադարձություններից զերծ հատված:
նշանակում2: Նորմալ մարդ ասելով` կհասկանանք մարդ, ով հստակ գիտակցում է իր արարքները և լիովին պատասխանատու է դրանց հետևանքների համար:
Պայմանավորվենք այսուհետ մարդ ասելով հասկանալ նորմալ մարդ:
նշանակում3: Կասենք, որ գործողությունը կատարվել է հենց այնպես, եթե այն կատարվել է առանց հստակ պատճառի կամ աննպատակ և/կամ առանց որոշակի կանոնների հետևելու, պարզապես «սրտի թելադրանքին հետևելով»:

Նշանակումների համար բան չեմ ասում, բայց եթե ուզում ես իսկապես հասնել արդյունքի դրանք էլ պետք է վերանայել:

թեորեմ:
Նորմալ պայմաններում մարդը ոչ երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ տեղի ունի հետևյալ կետերից որևէ մեկը.
1. գոյություն չունի որևէ գործողություն, որը նա կարող է կատարել հենց այնպես,
2. գոյություն ունի գործողություն, ոը նա կարող է կատարել հենց այնպես, սակայն չի կարողանում հաշվի չառնել 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքն իր այդ գործողության վերաբերյալ:

Չեմ շարունակում թեորեմի ապացույցի քննարկումը,բայց ուզում եմ թեորեմին հակացող մի օրինակով թեորեմն ուղարկել վերանորոգման

Վերևի օրինակը թերևս ամենից լավն է.
Նույն աստղերը որոնք իրենց թույլ են տալիս ոչ միայն որևէ, այլ շատ անգամ շատ գործողություններ որոնք պարզապես սրտի թելադրանք են (որոնց համար պատասխանատու են նրանք և նրանց են հետևում բազում երկրպագուները), սակայն այդ ամենից հետո էլ նրանք մնում են դժբախտ:

Կներես, չեմ ուզում հիասթափեցնել, իրոք շատ ուժեղ գործ էս արել, ես երևի չհամարձակվեի:
Կառաջարկեմ վերանայել թեորեմը և երբեմն-երբեմն փոփոխության ենթարկել ու այդպես ներկայացնել քննարկման:
Եթե կկամենաս կարողենք փորձել ինչ-որ արդյունքի հասնել միասին և եթե կան ցանկացողներ լուրջ քննարկման խնդրեմ:
Չգիտեմ դուք հավատում եք հոգու գոյությանը թե ոչ, բայց մի գաղտնիք ասեմ միշտ հաշվի առեք այդ փաստը որպեսզի ավելի համոզիչ արդյունքների հասնեք:
Ապրես իսկապես հրաշք հայտնագործություն էր:

[*e}|{uka*]

Պահե՛ք Ձեզ այնպես , կարծես դուք արդեն երջանիկ եք , և ձեզ երջանիկ կզգաք...
Դելյ Կարնեգի

[Fedayi]

Ապրիր քո խղճի հետ հաշտ, և թող մարդիկ ասեն ինչ ուզում են:
Սերվանտես

[Rhayader]

Նոր միտք եկավ գլուխս.
Երջանկությունն այն դրամն է, որով իրենց ծախում են թույլ մարդիկ:
Որ ուշադիր նայեք, շատ թմրադեղեր ընդամենը երջանկության դեղահաբեր են:

Ես նախընտրում եմ Բայրոնի տարբերակը՝ թող ինձ ատեն մարդիկ ու աստվածները: Ես չեմ վաճառվում:

[Narinfinity]

Երջանկություն, և էն էլ թեորեմ նրա մասին,

Երջանկությունը կարծում եմ ընդհանրապես լինում է այն դեպքում, երբ արդարացվում են մեր սպասելիքները, հույսերը, երբ "ստացվում է անհրաժեշտ արդյունքը"...
Կարծես դա մի գնացք է, կամ մի օր, պահ, վայրկյան, որին երկար, երբեմն էլ աննկատ կարճ սպասում են մարդիկ, երբ գիտես այն ինչն անհրաժեշտության դեպքում կարող ես փոխել... և չնչին չզգալ ...

[Manya]

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ:
Մաթեմատիկա չսիրողներին խորհուրդ կտայի իզուր ժամանակ ու նյարդեր չծախսել այս թեմայի վրա:

Ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում իմ կողմից «հայտնագործված» մի թեորեմ: Ուզում եմ առողջ քննադատություն լսել: Հնարավոր է, որ ինչ-որ սխալ եմ թույլ տվել, որը չեմ նկատում: Եթե նկատեք, շատ ուրախ կլինեմ, որ ասեք:
Խնդրում եմ անպայման հաշվի առնել, որ թեորեմը գրված է զուտ տեսական հիմքի վրա => հնարավոր է, որ այն իրականում պայմաններում չգործի:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Թեորեմ երջանկության մասին

աքսիոմ1: Միտքն ունի 2 ոլորտ` գիտակցություն և ենթագիտակցություն:
աքսիոմ2: Գիտակցությունը կառավարելի է, իսկ ենթագիտակցությունը` անկառավարելի:
աքսիոմ3: Յուրաքանչյուր մարդ ունենում է ցանկություններ:
աքսիոմ4: Ցանկությունները պատկանում են մտքի ենթագիտակցական ոլորտին:
աքսիոմ5: Յուրաքանչյուր ոք յուրովի է ընկալում լավ և վատ հասկացությունները:
աքսիոմ6: Լավը գերադասելի է վատից:

սահմանում1: Երջանիկ կանվանենք այն մարդուն, ով զգում է, որ իր կյանքում ամեն ինչ տեղում է կամ, որ նույնն է, նրա կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում:
սահմանում2: Ոչ երջանիկ կանվանենք այն մարդուն, ով զգում է, որ իր կյանքում ինչ-որ բան պակաս է կամ, որ նույնն է, նրա կյանքում գոյություն ունի որևէ բան, որն այնպես չէ, ինչպես ինքն է ուզում:

նշանակում1: Նորմալ պայմաններ ասելով` կհասկանանք կյանքի` անխուսափելի լավ (օր. տոնախմբություն, հաճելի կոմպլիմենտ ևն) կամ անխուսափելի վատ (օր. մահ, գժտություն ևն) իրադարձություններից զերծ հատված:
նշանակում2: Նորմալ մարդ ասելով` կհասկանանք մարդ, ով հստակ գիտակցում է իր արարքները և լիովին պատասխանատու է դրանց հետևանքների համար:
Պայմանավորվենք այսուհետ մարդ ասելով հասկանալ նորմալ մարդ:
նշանակում3: Կասենք, որ գործողությունը կատարվել է հենց այնպես, եթե այն կատարվել է առանց հստակ պատճառի կամ աննպատակ և/կամ առանց որոշակի կանոնների հետևելու, պարզապես «սրտի թելադրանքին հետևելով»:


թեորեմ:
Նորմալ պայմաններում մարդը ոչ երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ տեղի ունի հետևյալ կետերից որևէ մեկը.
1. գոյություն չունի որևէ գործողություն, որը նա կարող է կատարել հենց այնպես,
2. գոյություն ունի գործողություն, ոը նա կարող է կատարել հենց այնպես, սակայն չի կարողանում հաշվի չառնել 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքն իր այդ գործողության վերաբերյալ:
ապացույց:
բավարարություն: Դիցուք տեղի ունի 1. կետը, այսինքն չկա գործողություն, որը մարդը կարող է կատարել հենց այնպես: Ապացուցենք, որ նա ոչ երջանիկ է:
Ըստ աքսիոմ3-ի ցանկացած մարդ ունենում է ցանկություններ: աքսիոմ4-ից և աքսիոմ2-ից բխում է, որ ցանկություններն անկառավարելի են, հետևաբար դրանց մեջ գոյություն կունենա ցանկություն, որը չունի պատճառ կամ նպատակ, կամ որի իրականացման համար անհրաժեշտաբար պիտի խախտվեն որոշակի կանոններ: Այստեղից հետևում է, որ նրա կյանքում չի կարող ամեն ինչ իր տեղում լինել, քանի որ կա չբավարարված ցանկություն, կամ որ նույնն է, նա ուզում է ինչ-որ բան, որը չի կարող ձեռք բերել (1.-ին բավարարելու պատճառով):
Այժմ դիցուք ունենք 2. կետին բավարարող մարդ: Ցույց տանք, որ նա ոչ երջանիկ է:
Ակնհայտ է, որ 2.-ին բավարարող ցանկացած մարդու` հենց այնպես կատարած գործողության վերաբերյալ 1.-ին բավարարող ցանկացած մարդու կարծիքը բացասական է: Հետևաբար 2.-ին բավարարող մարդը, հաշվի առնելով այդ կարծիքը, չի կարող իրեն լավ զգալ, այսինքն ոչ երջանիկ է:
անհրաժեշտություն: Դիցուք մարդը ոչ երջանիկ է: Ցույց տանք, որ դա 1. կամ 2. պայմաններին բավարարելու արդյունք է:
Ենթադրենք հակառակը: Այսինքն ժխտենք այս երկու կետերը միաժամանակ: Կստանանք հետևյալը. ենթադրում ենք, որ մարդը կարող է գործողություններ կատարել հենց այնպես, առանց հաշվի առնելու 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքը, սակայն ոչ երջանիկ է: Մյուս կողմից, սակայն, հաշվի առնելով, որ դիտարկվում են նորմալ պայմաններ, և աքսիոմ5-ից ու աքսիոմ6-ից բխող այն ակնհայտ փաստը, որ գոյություն չունի նորմալ մարդ, ով կանի որևէ բան (թեկուզ հենց այնպես), որն իր վրա վատ կանդրադառնա, ստանում ենք, որ իր կատարած արարքներից նա կարող է միայն լավ զգալ (համենայն դեպս վատ զգալ չի կարող: Սա բխում է աքսիոմ 5-ից և 6-ից՝ ըստ նորմալ մարդու սահմանման): Հետևաբար նորմալ պայմաններում, մասնավորապես երբ բացակայում են անխուսափելի վատ իրավիճակները, մարդն, ըստ սահմանման, երջանիկ է, ինչը հակասություն է առաջացնում մեր ենթադրության հետ:
Թեորեմն ապացուցված է:

հետևանք:
Նորմալ պայմաններում մարդը երջանիկ է այն և միայն այն դեպքում, երբ կարողանում է գործել նաև հենց այնպես, և նրա վրա չի ազդում թեորեմի 1. կետին բավարարող մարդկանց կարծիքը:
դիտողություն.
Թեորեմի 2. կետին բավարարող մարդկանց մասին այստեղ խոսք չկա, քանի որ ակնհայտ է, որ նրանք հետևանքի պայմանին բավարարող մարդկանց հենց այնպես կատարած գործողություններին ոչ բացասական վերաբերմունք ունեն:
ապացույց:
բավարարություն: Ապացուցված է թեորեմի անհրաժեշտության ապացույցում:
անհրաժեշտություն: Ապացույցն ակնհայտ է, քանի որ եթե կատարենք հակասող ենթադրություն, կստանանք թեորեմի պայմանները, որոնց դեպքում արդեն ապացուցել ենք, որ մարդը ոչ երջանիկ է: Կստանանք հակասություն:
Հետևանքն ապացուցված է:

բավականին ծանր և շատ հետաքրքիր և յուրովի մոտեցում:

[Rhayader]

Մանյա, պատկերացրու, մեկը ծաղկակաղամբն առել է ձեռքն ու փիլիսոփայում է դրա մասին, հետո էլ զարմանում, թե ինչու բավարարում չի ստանում: Ավելի խորն է փիլիսոփայում, ավելի, այնինչ պետք էր ուտել ծաղկակաղամբը:

[One_Way_Ticket]

ստանում ենք, որ իր կատարած արարքներից նա կարող է միայն լավ զգալ (համենայն դեպս վատ զգալ չի կարող: Սա բխում է աքսիոմ 5-ից և 6-ից՝ ըստ նորմալ մարդու սահմանման): Հետևաբար նորմալ պայմաններում, մասնավորապես երբ բացակայում են անխուսափելի վատ իրավիճակները, մարդն, ըստ սահմանման, երջանիկ է

Այս մասը իմ կարծիքով սխալ է։ Երջանկությունը սահմանվում էր որպես իրավիճակ երբ մարդը զգում է, որ իր կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում: Եթե մարդը իր արարքներից իրեն վատ չի զգում, դա դեռևս չի նշանակում, որ նրա կյանքում ամեն ինչ այնպես է, ինչպես ինքն է ուզում։