DAV

[**David**]

Սիրո ջութակ

Խորհրդավոր սիրո ջութակ
Հոգուս միակ բարեկամ,
Աշխարհիս մեջ անփառունակ
Սակայն ցավերիս դարման:

Ամեն պահի կատարել ես
Զվարթ,ուրախ մեղեդի
Իմ սրտին տվել ես
Զգացմունքներ հաճելի:

Անդավաճան նվագել ես
Անգամ տխուր պահերին
Տառապանքիս ուղեկցել ես
Դարձել սրտիս սիրելին:

Քեզ աշխարհում շատ են տանջել`
Լարերդ հերթով պոկելով,
Կյանքդ դժոխքից է փրկվել,
Նվագել նույնիսկ մեկ լարով:

[Անի Ներկարար]

Mersi էս ես էլ եմ մտածել բայց էդ 2 բառին լուծում չգտա:

Լավ կփորձենք գտնենք...

[Անի Ներկարար]

Մի քիչ դաժանոտներ կան որ չեի ուզում քցեի,,,հիմնականում ես գրում եմ տխուր պահերիս երբ ուզում եմ մենակ լինեմ,,իսկ ուրախպահերիս ,որոնք ավելի շատ են ուղակի վայելում եմ ու մոռանում գրելու մասին,,,դրա համար տխուր կթվան գրածներս ,,բայց ես ուրախ մարդ եմ:

Սկզբում ես էլ էի էտպես,բայց հիմա արդեն գնալով ուրախ երանգ է հայտնվում ստեղծագործություններիս մեջ: Քանի տարեկան ես?

[Անի Ներկարար]

Հույսի,լույսի վերջին մի շող

Հույսի,լույսի վերջին մի շող`
Բանտարկյալի հայացք շենշող:
Սակայն մռայլ ու մութ պատեր,
Որ մարում են լույսի շողեր,
Սպանում են սրտի խորքում,
Լուռ ու փոքրիկ մի անկյունում
Ծածուկ նստած բազում հույսեր:

Այս աշխարհից ինձ հուշ մնաց տառապանքի մի հսկա քար,
Որ ժայռեղեն իր մեծությամբ բազմել է իմ ուսերն ի վար:
Սրտիս աղբյուրներից սնվող արյան գետին է հետևում,
Եվ օր-օրի վարարող ու հորդացող վտակներից սնվում:

Եվ մտքերիս անծայրածիր ճանապարհով լուռ քայլելիս,
Ես փնտրում եմ այս բավիղից ինձ դուրս տանող մի բանալի:
Սակայն ծով են իմ մտքերը,և անեզերք ուղիները
Եվ չեմ գտնում այս անեծքից ինձ դուրս հանող դուռը ելքի:

Դաժան կյանքի մռայլ քամին,
Որ պարուրեց իմ սեգ հոգին,
Ուղեկցում է ինձ այդ անծայր ճանապարհով
Եվ ականջիս մրմնջում է իր բիրտ ձայնով:

Ձեռքեր,որոնք ինձ նետեցին այս զնդանը,
Մինչև այսօր վայելում են իրենց համար այդքան
պայծառ ու լուսավոր,վառ թվացող զվարթ կյանքը:
Թեև բյուր են իմ ցավերն ու տանջանքները,
Բյուր կլինեն գամփռները,որ կեղեքեն նրանց սիրտը:

Սակայն մինչև վրա հասնի դատաստանը,
Անմեղ հոգուս մեղքերը լոկ
Ցանկանում են ամրագրվել ուղեղիս ծալքերում ողորկ:
Ցավոք այս մի դարդիս նույնպես ես չեմ գտնում սպեղանի,
Քանզի մռայլ այս աշխարհում կա՞ գոնե մեկ սպեղանի:

Այ էս մեկը շատ լավն էր շատ հավանեցի: Շատ ներգործուն էր,տպավորիչ:

[**David**]

Այ էս մեկը շատ լավն էր շատ հավանեցի: Շատ ներգործուն էր,տպավորիչ:

Ան ջան էս առաջի լուրջ գրածսա եղել,,,,,գիշերը ժամը 3-ին եմ գրել;;18 տ եմ,,ես հարցն ելի էն տվել :Ան ջան տարիքը կասես խի հետաքրքրեց...

[**David**]

Ատում եմ քեզ

Ատում եմ քեզ.
Քո համբույրով դու իմ սիրտը խոցեցիր
Անբուժելի,խորը վերքեր հասցրեցիր:

Ատում եմ քեզ.
Երբ քաղցրահամ քո շուրթերով ինձ սեր էիր կանչում,
Միթե՞ հոգիդ մեկ ուրիշի անունն էր արձագանքում:

Ատում եմ քեզ.
Իմ հայացքում դու երկնային ապարանքներ կառուցեցիր,
Սակայն այդժամ մեկ ուրիշի գրկում սիրո բույն փնտրեցիր:

Ատում եմ քեզ.
Իմ ականջում քո խոսքերը ականի պես պայթեցին,
Առանց այն էլ խարխլված պատերը գետնով տվեցին:

Ատում եմ քեզ.
Հրաբորբոք սիրտս ձգվեց դեպի քո ալ այտերը,
Հյուսիսային սառը շնչով հանգցրեցիր անշեջ հուրը:

Ատում եմ քեզ.
Երբ ես գտա սիրո աստղը լուրթ երկնքում,
Քո կայծակից անհետացավ վերջին լույսը ամպերում:

Ատում եմ քեզ.
Երբ քո սիրտը լուռ հեռացավ երկնասլաց,
Իմ մտքերում վերադարձիդ սպասում էի սրտանց:

Ատում եմ քեզ.
Այսքան սրով ինչու՞ սիրտս խողխողեցիր,
Բազում հույսեր նրա խորքում սպանեցիր:

Ատում եմ քեզ.
Ես հոգնել եմ ինձ խոցելով քեզ սիրելուց,
Անգամ հոգնել ինձ խաբելով քեզ ատելուց:

<<Ատում եմ քեզ,ատում եմ քեզ,ատում եմ քեզ>>
Եթե նույնիսկ ասում եմ ես
Մեկ է հիշիր,որ ես ուժգին սիրում եմ քեզ:

[Անի Ներկարար]

Ան ջան էս առաջի լուրջ գրածսա եղել,,,,,գիշերը ժամը 3-ին եմ գրել;;18 տ եմ,,ես հարցն ելի էն տվել :Ան ջան տարիքը կասես խի հետաքրքրեց...

Որովհետև 18 տարեկանում իմ գրածներն էլ էին նույն ոգու մեջ: Հիմա զգում եմ,որ ահագին բանա փոխվել մեջս : ավելի խոհափիլիսոփայական բաներ եմ գրում: Կարևորը գրում ես ու վատ չի ստացվում տարիների հետ ամեն ինչ կշտկվի: Ուղղակի մի խորհուրդ. շատ կարդա: Դա շատ է օգնում ու հարստացնում է բառապաշարդ: Ու երբ բան ես ուզում գրես բառը ժամերով ման չես գալիս:

[**David**]

[Անի Ներկարար]

Կենսատու արև,հրաշքի աղբյուր
Դու մեր դեմքին էլ կսփռեիր բարև,
Եթե այդ ազգը,որն ասես մրուր,
Չմնար այստեղ հեղեղից <<պարգև>>:

Դավիդ ջան էս մասը բնավ չհասկացա, ինչ որ խառնա միտքդ

[Անի Ներկարար]

Տեսանյութը տպավորիչ էր:

[**David**]

Կենսատու արև,հրաշքի աղբյուր
Դու մեր դեմքին էլ կսփռեիր բարև,
Եթե այդ ազգը,որն ասես մրուր,
Չմնար այստեղ հեղեղից <<պարգև>>:

Դավիդ ջան էս մասը բնավ չհասկացա, ինչ որ խառնա միտքդ

Ան ջան խառը չեմ մտքերս եմ մոլոր գրել երևի,,սկզբում ու վերջում եթե ուշադիր լինես երկնակամարի հատված կա չէ?եդ միջանկյալ հատվածում էլ գրած էր որ արևը շողումա բաից ոչ հայերի գլխին,,իսկ եդ նրանից էր որ հեղեղի պես էդ թուրքերը լցվեցին Հայաստան ,,
Սուրճի մրուրի նման կպան մեր հողից(Բաժակ) ու իրանց ստե լավ զգացին իսկ 15թ.հիշեք որ ես նոր մրուր երիտթուրքերին շատերը պարգև էին համարում::ուղակի կարճ եմ քրել էդ հատվածը ու ամեն բառի տակ մի պատմություն եմ գրել,որ դժվարա հասկանալը:

[**David**]

Տեսանյութը տպավորիչ էր:

Անի ջան լուրջ էսքանը նայել ես?ԵՍ հույս չունեի որ մեկը մինչև վերջ կնայի

[Անի Ներկարար]

Ան ջան խառը չեմ մտքերս եմ մոլոր գրել երևի,,սկզբում ու վերջում եթե ուշադիր լինես երկնակամարի հատված կա չէ?եդ միջանկյալ հատվածում էլ գրած էր որ արևը շողումա բաից ոչ հայերի գլխին,,իսկ եդ նրանից էր որ հեղեղի պես էդ թուրքերը լցվեցին Հայաստան ,,
Սուրճի մրուրի նման կպան մեր հողից(Բաժակ) ու իրանց ստե լավ զգացին իսկ 15թ.հիշեք որ ես նոր մրուր երիտթուրքերին շատերը պարգև էին համարում::ուղակի կարճ եմ քրել էդ հատվածը ու ամեն բառի տակ մի պատմություն եմ գրել,որ դժվարա հասկանալը:

Բան չունեմ ասելու,հետաքրքիր միտք ես դրել այդ ամենի մեջ, բայց էնպես մատուցի որ մենք էլ ընկալենք ու հասկանանք

[Անի Ներկարար]

Անի ջան լուրջ էսքանը նայել ես?ԵՍ հույս չունեի որ մեկը մինչև վերջ կնայի

Հա իհարկե երաժշտությունն էլ պատկերներն էլ ներդաշնակ էին: