Խոնարհվում եմ քո առջև Մանոն ջան...
Դու, որ ի տարբերություն օվկիանի ու ծովի մակերեսին մի վարկյան փայլող ու անցնող փրփուրի նման չես, այլ օվկիանի մութ խորքերում եղող մարգարտահատիկի նման համեստ ու լուռ ես, որին քչերը կարող են հասնել, տեսնել, հասկանալ ու գնահատել, բայց դրանից մարգարտահատիկը չի կորցնում իր արժեքն ու փայլը. այ այդ մարգարտահատիկի պես էլ գեղեցիկ ես քո ներքնաշխարհով, քո սրտով ու քո սրտից ծնված գործերն էլ քո շունչն ու հոգին են կրում ու քեզ պես լուսավոր են միշտ՝ ինչպես Սերը
Շնորհավորում եմ...![]()
Էջանիշներ