Պերֆեկցիոնիզմ

[Ariadna]

Ես քվեարկել եմ՝ դժվարանում եմ պատասխանել, ուզում էի բացասականի համար քվեարկել, բայց միանշանակ բառը խանգարեց, քանզի էդքան էլ միանշանակ չէ Ես էլ որոշ հարցերում կարող եմ պերֆեկտիոնիստ համարվել, երբ հարցը վերաբերվել է ասենք ուսմանը, ամաչել եմ վատ պատասխանելուց, վատ պարապելուց, կամ եթե ճաշ եմ եփում, ուզում եմ, որ իմ եփածը կատարյալ լինի, բայց միևնույն ժամանակ ինքս քչով բավարարվող եմ, շրջապատից երբեք շատ բան չեմ պահանջում, իմ կյանքում երբեք չեմ ձգտում ավելիին, մտածում եմ, աստված էսքանն էլ պահի, գոհ եմ ու շնորհակալ, ինձ մոտ հակառակն է երբեմն, վախենում եմ ավելի վատից ու բավարարվում եմ իմ ունեցածով՝ լինի դա նյութական, թե հոգևոր արժեք։ Ամեն դեպքում կարծում եմ, ինչպես և ամեն հարցում, էստեղ էլ ճիշտը ոսկե միջինն է, ընդհանրապես ոչնչի չձգտելն էլ է սխալ, բայց ոչ էլ կյանքը տառապելով անցկացնելը, պետք է ավելի հանգիստ նայել ամեն ինչին, ես ամեն դեպքում աշխատում եմ հիմա էդպես՝ ստացվեց՝ լավ, չստացվեց՝ ոչինչ... Ինչքան մարդ կարողանա էդ ձգոտւմները մինիմալի հասցնել, էնքան ավելի երջանիկ կլինի, կարծում եմ։ եթե էդ ձգտումը վերաբերում է ասենք նոր բան սովորելուն, որը հաճույք է պատճառում, դա ուրիշ, բայց եթե ձգտում ես ու դրա արդյունքում տանջվում, հաստատ չարժի։

[impression]

պերֆեկցիոնիստ եմ, ինչ վերաբերում ա իմ անձին, իմ իրերին, իմ ընկերներին, իմ հարաբերություններին, իմ... իմ... իմ....
ահավոր խանգարում ա հաճախ, բայց երբ կարողանում ես ինքդ քեզ ինչ-որ մի բանում թեկուզ չնչին մի պահ գոհացնել, էդ վերջն ա
էդ զգացումը ոչնչի հետ չեմ փոխի

[Ուլուանա]

Ես քվեարկել եմ՝ դժվարանում եմ պատասխանել, ուզում էի բացասականի համար քվեարկել, բայց միանշանակ բառը խանգարեց, քանզի էդքան էլ միանշանակ չէ Ես էլ որոշ հարցերում կարող եմ պերֆեկտիոնիստ համարվել, երբ հարցը վերաբերվել է ասենք ուսմանը, ամաչել եմ վատ պատասխանելուց, վատ պարապելուց, կամ եթե ճաշ եմ եփում, ուզում եմ, որ իմ եփածը կատարյալ լինի, բայց միևնույն ժամանակ ինքս քչով բավարարվող եմ, շրջապատից երբեք շատ բան չեմ պահանջում, իմ կյանքում երբեք չեմ ձգտում ավելիին, մտածում եմ, աստված էսքանն էլ պահի, գոհ եմ ու շնորհակալ, ինձ մոտ հակառակն է երբեմն, վախենում եմ ավելի վատից ու բավարարվում եմ իմ ունեցածով՝ լինի դա նյութական, թե հոգևոր արժեք։ Ամեն դեպքում կարծում եմ, ինչպես և ամեն հարցում, էստեղ էլ ճիշտը ոսկե միջինն է, ընդհանրապես ոչնչի չձգտելն էլ է սխալ, բայց ոչ էլ կյանքը տառապելով անցկացնելը, պետք է ավելի հանգիստ նայել ամեն ինչին, ես ամեն դեպքում աշխատում եմ հիմա էդպես՝ ստացվեց՝ լավ, չստացվեց՝ ոչինչ... Ինչքան մարդ կարողանա էդ ձգոտւմները մինիմալի հասցնել, էնքան ավելի երջանիկ կլինի, կարծում եմ։ եթե էդ ձգտումը վերաբերում է ասենք նոր բան սովորելուն, որը հաճույք է պատճառում, դա ուրիշ, բայց եթե ձգտում ես ու դրա արդյունքում տանջվում, հաստատ չարժի։

Ան, դու ոնց որ թե ավելի շատ երկարաժամկետ նպատակների մասին ես խոսում, որն, իմ կարծիքով, մի քիչ ուրիշ երևույթ է։ Էդ նպատակասլացությունն է։ Ես խոսում էի կարճաժամկետ՝ «այստեղ և հիմա» դեպքերի մասին։ Թե չէ ես էլ եմ քչով բավարարվում ընդհանուր առմամբ (որի թերություն կամ արժանիք լինելը նույնպես վիճելի է՝ երևի էլի կախված չափերից), այսինքն՝ ոչ թե ձգտում եմ հնարավորինս շատ բաների հասնել, շատ բաներ անել, այլ ուղղակի ձգտում եմ կատարյալ անել էն, ինչ անում եմ, թեկուզ քիչ բան անեմ։ Դրանք տարբեր բաներ են։

[Ariadna]

Ան, դու ոնց որ թե ավելի շատ երկարաժամկետ նպատակների մասին ես խոսում, որն, իմ կարծիքով, մի քիչ ուրիշ երևույթ է։ Էդ նպատակասլացությունն է։ Ես խոսում էի կարճաժամկետ՝ «այստեղ և հիմա» դեպքերի մասին։ Թե չէ ես էլ եմ քչով բավարարվում ընդհանուր առմամբ (որի թերություն կամ արժանիք լինելը նույնպես վիճելի է՝ երևի էլի կախված չափերից), այսինքն՝ ոչ թե ձգտում եմ հնարավորինս շատ բաների հասնել, շատ բաներ անել, այլ ուղղակի ձգտում եմ կատարյալ անել էն, ինչ անում եմ, թեկուզ քիչ բան անեմ։ Դրանք տարբեր բաներ են։

Ան,ես ոնց որ թե (ոնց որ թե–ով եմ ասում, քանզի մինչ այդ դրա շուրջ չէի խորհել) նաև կարճաժամկետ նպատակների դեպքում եմ էլի հանգիստ նայում, այսինքն եթե գլխառադ տարբերակով ինչ որ բան մոտս ստացվում է, երբեք չեմ մանրանում։ Բայց, օրինակ, Impression-ի նշած տարբերակներում՝ իմ ընկերներ, իմ անձ, ես էլ եմ թերևս պերֆեկցիոնիստ։ Մի խոսքով՝ բարդ ա