Ի դեպ, հետևյալ կետը
հաճախ շրջապատի կողմից պիտակվում է որպես «քթիմազություն», հատկապես եթե տվյալ մարդիկ իրենք իրենց հանդեպ առանձնապես պահանջկոտ չեն։հասցեագրված այլ մարդկանց... բերում է շրջապատողների հանդեպ չափից դուրս շատ պահանջկոտության...
Ամեն դեպքում չեմ պատկերացնում, որ մարդ շրջապատողների հանդեպ չափից դուրս պահանջկոտ լինի, բայց իր հանդեպ՝ ոչ, նկատի ունեմ՝ էն դեպքում, երբ խոսքը իր օգտի համար արվող բաների մասին չէ։ Այսինքն՝ երբ պահանջկոտության նպատակը ոչ թե սեփական շահն է, այլ, ասենք, համատեղ գործում բարձր որակի ապահովումը։ Էս առումով պերֆեկցիոնիստների համար հաճախ իսկական տանջանք է լինում թիմային աշխատանքը, որովհետև նրանք, որպես կանոն, ի սկզբանե նշաձողը բարձր են դնում, ու անձամբ աշխատելով համապատասխան բարձր մակարդակ ապահովել՝ նույնը պահանջում են մյուս թիմակիցներից, ինչը, բնականաբար, ոչ միշտ է լավ ընդունվում վերջիններիս կողմից, քանի որ ոչ բոլորի համար է գործի այդաստիճան բարձր որակը նույնքան կարևոր (որոշ դեպքերում իսկապես կարող է էնքան կարևոր չլինել, որքան պերֆեկցիոնիստին է թվում)։ Նման դեպքերում պերֆեկցիոնիստը կամ կոնֆլիկտի մեջ է մտնում թիմակիցների հետ, կամ էլ իր վրա է վերցնում այն ամենը, ինչը նախատեսված էր բոլորի կողմից մաս–մաս անելու համար, ու չհասցնելու վտանգի ենթարկվելով՝ ինքն իրեն կրակը գցում։
Մեջբերել
Էջանիշներ