Թուղթ ու գիր

[Արշակ]

Leo Negri, փորձեցի գրածներիդ առանձին–առանձին պատասխանել, բայց հետո զգացի, որ մոտավորապես նույն բանն եմ գրում, ինչ արդեն ասել եմ նախորդ գրառմանս մեջ։ Ու դու էլ կարծես մոտավորապես նույնն ես ասում, ինչ նախորդ գրառումներիդ մեջ։ Նենց որ ցիկլի մեջ չընկնելու համար ավելի լավ ա պատասխանեմ մենակ նոր հատվածներին։

Տերմինակոխի մասին` բեր օրինակ կոնկրետ քո կողմից չհասկացած տերմինները, հնարավորության չափ կպարզաբանեմ: Թե չե մեղադրում ես տերմինները չարաշահելու մեջ, իսկ կոնկրետ որ տերմիններն են չես ասում:

Leo Negri ջան, չեմ մեղադրում, ուղղակի իմիջիայլոց նշեցի, որ թուղթ ու գրի վերաբերյալ տեսակետդ ինձ էնքան էլ հասկանալի չէր։ էդքան բան Չնայած կասկածում եմ, որ թեմայի քննարկման մյուս մասնակիցներն էլ են մոտավորապես իմ օրի։ Իհարկե, հնարավոր ա, որ ուղղակի ես չեմ հասկանում։ Բայց դե, ճիշտն ասած, էն աստիճանի հետաքրքրված չեմ էդ ամենով, որ առանձին–առանձին ամեն մի գրածդ արտահայտության ու նախադասության մեջ խորանամ, հասկանալու համար թե դրանցով ինչ էիր ուզում ասած լինել։ Հատկապես որ գրառմանս կոնտեքտում իմ հասկանալ/չհասկանալը չէր գլխավորը։ Ամեն դեպքում, շնորհակալ եմ պարզաբանելու պատրաստակամությանդ համար

Մոտավորապես: Եթե "միտք" բառը փոխարինել "կամք" բառով, "ներշնչանք" բառը փոխարինել "իմաստավորում" բառով, հաշվի առնել, որ բարձր մակարդակների վրա առարկաների, իսկ հետո նաև ծիսակարգերի անհրաժեշտությունը կորումա, ու նաև հաշվի առնել, որ վախենալ/չվախենալը ստեղ բացարձակապես ոչ մի բան չի փոխում, մի քիչ ավելի մոտ կլինի իրականությանը:

Արի համաձայնվի, որ էս մեջբերածս հատվածը «միակ ճիշտ» տոնով խոսելու դասական օրինակ ա, ու թեման փակենք

Ինչևէ, համաձյան չեմ բառային փոխարինումներիդ ու վախենալ–չվախենալու մասին ասածիդ հետ, բայց քանի որ էդ ամենը որևէ կերպ չես մեկնաբանում ու հիմնավորում, բացի չհամաձայնվելուց ուրիշ բան չէմ էլ կարող անել։

[Չամիչ]

Զրույցին հետեւելիս էնպիսի տպավորությունն ա, որ խորը մասնագիտական քննարկում ա գնում Թուղթ ու գրի ոլորտից անտեղյակ մասնակիցները ոչ մի կերպ չեն կարողանում հասկանալ ոլորտի մասնագետների մասնագիտական լեզուն:

Ավելի լավ է գործնական խորհուրդներ տալ, օրինակ՝ ինչ անեն մարդիկ եթե հայտնվել են թուղթ ու գրի ազդեցության տակ, կամ, ինչպես պաշտպանվել թուղթ ու գրի ազդեցությունից:

[Հայկօ]

Ավելի լավ է գործնական խորհուրդներ տալ, օրինակ՝ ինչ անեն մարդիկ եթե հայտնվել են թուղթ ու գրի ազդեցության տակ, կամ, ինչպես պաշտպանվել թուղթ ու գրի ազդեցությունից:

Կամ ինչպես թուղթ ու գիր անել: Հարց. ինչպե՞ս թուղթ ու գիր անել ինչ-որ մեկին (լուսի մարդուն, հարևանի շանը, Շուշան Պետրոսյանին, Ֆեյսբուքի ֆրենդներին. ընդգծել անհրաժեշտը): Ինձ անչափ հետաքրքրում ա սույն հարցը:

[Leo Negri]

Արի համաձայնվի, որ էս մեջբերածս հատվածը «միակ ճիշտ» տոնով խոսելու դասական օրինակ ա, ու թեման փակենք

Արի համաձայնվի, որ քո կարծիքը "ինձ տենցա թվում" օպերայիցա, մինչդեռ ես իմը կարող եմ հիմնավորել ցանկացած քանակությամբ սկզբնաղբյուրներով, մինչև այսօր պահպանված մոգական ավանդույթների օրինակներով ու ժամանակակից հետազոտություններով` թե գործնական, թե ակադեմիկ բնույթի:

Ինչևէ, համաձյան չեմ բառային փոխարինումներիդ ու վախենալ–չվախենալու մասին ասածիդ հետ, բայց քանի որ էդ ամենը որևէ կերպ չես մեկնաբանում ու հիմնավորում, բացի չհամաձայնվելուց ուրիշ բան չէմ էլ կարող անել։

Դրա համար քո մոտ երբեք ոչ մի մոգություն չի ստացվի, ինչպես նաև մարդկանց մեծ մասի մոտ: Բայց դե ընդարձակվեմ հիմնավորելու առումով:

Կամքի մասին` խնդրեմ, Ալֆոնս Լուի Կոնստան` որպես ֆրանսիական դպրոցի ներկայացուցիչ, Ալիսթեր Քրոուլի` որպես բրիտանական դպրոցի ներկայացուցիչ, Յուլիուս Էվոլա` որպես իտալական դպրոցի ներկայացուցիչ, Էրնսթ Շորթել` որպես գերմանական դպրոցի ներկայացուցիչ - բոլորը առաջին հերթին գրում են կամքի` որպես մոգության շարժիչ ուժի մասին: Ու էդ չնայած էն փաստի, որ թվարկած մտքի դպրոցները թե թեորիայի, թե պրակտիկայի առումով ահագին տարբերվում են:
Կամքի վերաբերյալ համանման մտքեր կարելիա գտնել ամենուր` հնդկական տանտրայից սկսած հունաեգիպտական ավանդույթով վերջացրած:

Վախենալ չվախենալու մասին` դու օրինակ կարաս հրազենից ինչքան ուզում ես չվախենաս, դա քեզ փամփուշտից դժվար փրկի: Ավելին, հրազենից զգուշանալու դեպքում հնարավորությունը, որ փամփուշտի տակ չեն ընկնի ավելի մեծ կլինի:
Իհարկե, մոգական ազդեցությունը կրակելուց անհամեմատ ավելի դժվարա /ավելին, դաշնամուր վիրտուոզ նվագելուցելա դժվար/, ու ավելի շատ ֆակտորներիցա կախված, բայց պակաս իրական չի: Նաև կարծիք կա, որ մոգությանը չհավատող մարդիկ շատ ավելի հարմար թիրախ են` որովհետև նույնիսկ ամենաթունդ մոգության հետևանքը միտում կունենան վերագրել բնական պատճառների /վատառողջությանը, բախտի բերմանը, գործի չկպնելուն, ուղղակի զուգադիպությանը/ , ու ոչ մի բան էդ առումով չեն անի: Ինչը խիստ հարմարա ազդեցություն անողին` եթե մարդ չի պաշտպանվում, չի կռվում, չի դիմադրում` նոկաուտ անելը շատ ավելի հեշտա:

[Leo Negri]

Կամ ինչպես թուղթ ու գիր անել: Հարց. ինչպե՞ս թուղթ ու գիր անել ինչ-որ մեկին (լուսի մարդուն, հարևանի շանը, Շուշան Պետրոսյանին, Ֆեյսբուքի ֆրենդներին. ընդգծել անհրաժեշտը): Ինձ անչափ հետաքրքրում ա սույն հարցը:

Հայկո, օրինակ ես այկիդոյի սև գոտի եմ: Ես քեզ կարամ ցույց տամ հնարք, որով կոնկրետ ես կարամ մարդու ձեռք ջարդեմ` վստահ լինելով, որ քո մոտ էդ հնարքը չի աշխատի, կամ աշխատելու դեպքում նենց չի աշխատի, ոնց որ նախատեսվածա: Մի պարզ պատճառով` չունես ֆիզիկական ուժը, րեակցիան, ճարպկությունը, ֆիզիկական շարժման կուլտուրան, սեփական շարժման պատտերներում ամրագրված շարժման սխեմաները: Էդ սաղ ձեռքա բերվում տարիների ընթացքում:
Նույն կերպ ես կարամ ստեղ քոփիփեյսթ անեմ ասենք տիբեթական Հեվաջրա Տանտրան, որում զանազան այլ բաների հետ մեկտեղ օրինակ նկարագրումա, ոնց զանազան էակներին սեփական կամքին ենթարկեցնել: Ու էլի վստահ լինելով, որ ինչքան ուզումա ճռռաս նկարագրված Կուրուկուլլա սադհանան ճիշտ անելու վրա, ոչ մի խելքին մոտ բան մոտդ չի ստացվի:

Թեկուզ խնդրեմ` Argentum Astrum ի դասական նախապատրաստական տեքստերից մեկը: Ավելի քան վստահ եմ, որ մեծ մասը խիստ անհասկանալի կմնա:

http://www.ordoaa.org/pdf/l006.pdf

[Mephistopheles]

ես հավատում եմ… կա տենց բան

[հովարս]

Ավելի լավ է գործնական խորհուրդներ տալ, օրինակ՝ ինչ անեն մարդիկ եթե հայտնվել են թուղթ ու գրի ազդեցության տակ, կամ, ինչպես պաշտպանվել թուղթ ու գրի ազդեցությունից:

Աստվածաշունչն ասում է, «... Նա եկավ (Հիսուս Քրիստոս) որպեսզի սատանայի կապերը քանդի...»: (Գործնական խորհուրդ):

[Արշակ]

Արի համաձայնվի, որ քո կարծիքը "ինձ տենցա թվում" օպերայիցա, մինչդեռ ես իմը կարող եմ հիմնավորել ցանկացած քանակությամբ սկզբնաղբյուրներով, մինչև այսօր պահպանված մոգական ավանդույթների օրինակներով ու ժամանակակից հետազոտություններով` թե գործնական, թե ակադեմիկ բնույթի:

Մոտավորապես համաձայն եմ։
Բայց.

1. Իրականում կարծիքս ունի որոշակի հիմքեր, այսինքն՝ ինքս իմ մեջ հիմնավորումներ ունեմ, նենց չի էլի, որ պատահական գեներացրել եմ բայց քանի որ ի սկզբանե տրամադրված չեմ էս թեմայում հիմնավորումների մեջ ծավալվելու ու առավել ևս կարծիքս ատամներով պաշտպանելու ու նաև չեմ բացառում կարծիքիս ճշգրիտ չլինելու հնարավորությունը, գրել եմ «ինձ տենց ա թվում» ձևակերպմամբ։ Նենց որ կարող ես հենց տենց էլ համարել՝ պրիտենզիաներ չունեմ
   
2. Չնայած համոզված չեմ, որ մանրամասն դիտարկելու դեպքում փաստարկներդ ու սկզբնաղբյուրներդ ինձ համար հիմնավորված ու վստահելի կլինեին, բայց քանի որ ինչպես արդեն ասեցի, դրանց մեջ առանձնապես խորանալու ցանկություն չունեմ ( ժամանակ չունենալու և այլ պատճառներով), հետևաբար կարող ենք համարել, որ կարող ես կարծիքդ հիմնավորել ցանկացած քանակությամբ սկզբնաղբյուրներով ու հետազոտություններով։
   
3. Ու անկախ վերը նշված երկու կետերից, սեփական կարծիքիդ մեջ համոզվածության աստիճանից, կարծում եմ ֆորումում «միակ ճիշտ» հեգնական տոնով արտահայտվելը ու հետն էլ նույն բանում ուրիշներին մեղադրելը էնքան էլ ցանկալի ու կոնստրուկտիվ տարբերակ չի։ Հատկապես նմանատիպ թեմաներում, որտեղ յուրաքանչյուրն իր սուբյեկտիվ ճշմարտության սկզբնաղբյուրներն ու աքսիոմատիկ համակարգն ունի։ Բանավեճին միջամտելու սկզբից իմ ասածը գլխավորապես սա էր։ Բայց եթե շարունակում ես մնալ այլ կարծիքի, քո ընտրությունն ա իհարկե։

Դրա համար քո մոտ երբեք ոչ մի մոգություն չի ստացվի, ինչպես նաև մարդկանց մեծ մասի մոտ:

Leo Negri ջան, ճիշտն ասած ես երբևէ մոգությամբ զբաղվելու ցանկություն չունեմ էլ Համենայն դեպս էն իմաստով, ոնց որ դու ես երևի պատկերացնում։

Վախենալ չվախենալու մասին` դու օրինակ կարաս հրազենից ինչքան ուզում ես չվախենաս, դա քեզ փամփուշտից դժվար փրկի: Ավելին, հրազենից զգուշանալու դեպքում հնարավորությունը, որ փամփուշտի տակ չեն ընկնի ավելի մեծ կլինի:
Իհարկե, մոգական ազդեցությունը կրակելուց անհամեմատ ավելի դժվարա /ավելին, դաշնամուր վիրտուոզ նվագելուցելա դժվար/, ու ավելի շատ ֆակտորներիցա կախված, բայց պակաս իրական չի: Նաև կարծիք կա, որ մոգությանը չհավատող մարդիկ շատ ավելի հարմար թիրախ են` որովհետև նույնիսկ ամենաթունդ մոգության հետևանքը միտում կունենան վերագրել բնական պատճառների /վատառողջությանը, բախտի բերմանը, գործի չկպնելուն, ուղղակի զուգադիպությանը/ , ու ոչ մի բան էդ առումով չեն անի: Ինչը խիստ հարմարա ազդեցություն անողին` եթե մարդ չի պաշտպանվում, չի կռվում, չի դիմադրում` նոկաուտ անելը շատ ավելի հեշտա:

Ինչպես արդեն ասեցի, կարծում եմ կարևորը միտքն ա, մտքի ուժը (կամ կարաս ասես կամքը, ըստ էության նույնն ա)։ Իսկ վախը նույնպես միտք ա, կենտրոնացած միտք, որ թուղթ ու գիրը ազդելու ա, էսինչ բանը լինելու ա, ու էդ միտքը համընթաց ա թուղթ ու գիր անողի մտքին։ Ուժերը գումարվում են։ Պարզ ֆիզիկա ա
Իսկ չվախենալը միշտ չի որ նույնն ա ինչ դրա գոյությանը չհավատալը։

[Արշակ]

Կամքի մասին` խնդրեմ, Ալֆոնս Լուի Կոնստան` որպես ֆրանսիական դպրոցի ներկայացուցիչ, Ալիսթեր Քրոուլի` որպես բրիտանական դպրոցի ներկայացուցիչ, Յուլիուս Էվոլա` որպես իտալական դպրոցի ներկայացուցիչ, Էրնսթ Շորթել` որպես գերմանական դպրոցի ներկայացուցիչ - բոլորը առաջին հերթին գրում են կամքի` որպես մոգության շարժիչ ուժի մասին: Ու էդ չնայած էն փաստի, որ թվարկած մտքի դպրոցները թե թեորիայի, թե պրակտիկայի առումով ահագին տարբերվում են:
Կամքի վերաբերյալ համանման մտքեր կարելիա գտնել ամենուր` հնդկական տանտրայից սկսած հունաեգիպտական ավանդույթով վերջացրած:

Էս օրինակով եմ գրում, բայց ընհանրապես եմ ասում թեմայում գրառումներիդ վերաբերյալ։
Ավելի լավ չի՞ որևէ բան հիմնավորելիս նախ և առաջ փորձել քննարկման մասնակիցներին հասկանալի լեզվով տրամաբանորեն հիմնավորել, գոնե մոտավորապես բացատրել կարծիքդ, քան թե ընդամենը զրուցակցին անծանոթ անունների ցուցակ գրել։ Ու եթե զրուցակցիդ հետաքրքրի, ու կուզենա ասածիդ սկզբնաղբյուրներն իմանալ, նոր անցնես դրանց թվարկմանը։ Կամ գոնե կարելի ա էդ երկուսը համադրել։ Կարծում եմ տենց ավելի հեշտ ա քննարկում շարունակելը։ Որովհետև օրինակ ինձ կհետաքրքրեր կարդալ քո սեփական տեսակետը, թե ինչի՞ ես համարում որ հենց կամք բառն ա պետք օգտագործել տվյալ դեպքում, այլ ոչ թե միտք բառը։ Բայց ընդամենը էդքանը պարզելու համար պատրաստ չեմ խորանալ Էրնսթ Շորթելի, Յուլիուս Էվոլայի դպրոցների կամ մոգության հունաեգիպտական ավանդույթների մեջ։

[Leo Negri]

Չնայած համոզված չեմ, որ մանրամասն դիտարկելու դեպքում փաստարկներդ ու սկզբնաղբյուրներդ ինձ համար հիմնավորված ու վստահելի կլինեին, բայց քանի որ ինչպես արդեն ասեցի, դրանց մեջ առանձնապես խորանալու ցանկություն չունեմ ( ժամանակ չունենալու և այլ պատճառներով), հետևաբար կարող ենք համարել, որ կարող ես կարծիքդ հիմնավորել ցանկացած քանակությամբ սկզբնաղբյուրներով ու հետազոտություններով։

Սենց ասենք` ահագին մարդ հիմնավորած ու վստահելի չեն համարում նաև ֆիզիկայի կամ կենսաբանության դասագրքերը, քանի որ վերջիններս հակասում են իրանց հավատալիքներին: Դե որ կանայք տղամարդկանց կողից են առաջացել, տղամարդիկ կավից, և այլն:

Ու անկախ վերը նշված երկու կետերից, սեփական կարծիքիդ մեջ համոզվածության աստիճանից, կարծում եմ ֆորումում «միակ ճիշտ» հեգնական տոնով արտահայտվելը ու հետն էլ նույն բանում ուրիշներին մեղադրելը էնքան էլ ցանկալի ու կոնստրուկտիվ տարբերակ չի։ Հատկապես նմանատիպ թեմաներում, որտեղ յուրաքանչյուրն իր սուբյեկտիվ ճշմարտության սկզբնաղբյուրներն ու աքսիոմատիկ համակարգն ունի։ Բանավեճին միջամտելու սկզբից իմ ասածը գլխավորապես սա էր։ Բայց եթե շարունակում ես մնալ այլ կարծիքի, քո ընտրությունն ա իհարկե։

Բեր օրինակ հեգնական տոնով գրված արտահայտությամբ, հիմնավորի, թե ինչուա տոնը հեգնական, հենց ումա հեգնում ու ինչ պատճառով:
Սուբյեկտիվության առումով` մոգությունը կրոն չի, որ ով ուզումա ինչին ուզումա հավատա:

[Leo Negri]

Ավելի լավ չի՞ որևէ բան հիմնավորելիս նախ և առաջ փորձել քննարկման մասնակիցներին հասկանալի լեզվով տրամաբանորեն հիմնավորել, գոնե մոտավորապես բացատրել կարծիքդ, քան թե ընդամենը զրուցակցին անծանոթ անունների ցուցակ գրել։

Եթե զրուցակիցը ալարումա մի տաս րոպե նվիրի գուգլով աշխատելուն, ապա ես բացարձակապես չեմ պատրաստում ժամեր ծախսեմ անծանոթ անունների կենսագրությունները ու աշխատությունները թարգմանելու ու տեղադրելու վրա: Նման կերպ ֆիզիկայի վերաբերյալ վիճաբանության մեջ ես նաև չեմ տեղադրի Էյնշթեյնի կենսագրությունը ու թեորիաների սեղմ նկարագրությունը` եթե զրուցակիցը, չիմանալով Էյնշթեյնը ովա, հրաժարվումա ինքնուրույն մի տաս րոպեյում պարզի:

Ու եթե զրուցակցիդ հետաքրքրի, ու կուզենա ասածիդ սկզբնաղբյուրներն իմանալ, նոր անցնես դրանց թվարկմանը։ Կամ գոնե կարելի ա էդ երկուսը համադրել։

Թվարկած անունների աշխատություններում /բացի գերմանացուց` ինչը հատկանշականա գերմանական պրագմատիկ դպրոցին/ էնքան սկզբնաղբյուր կամ սկզբնաղբյուրի հղում կա, որ ցանկացած ոք չալարելու դեպքում կարա ինտերնետում գտնի ու կարդա: Կրկնվեմ` ծամել դնել բերանը կամ ինչ որ բան պրոպագանդել ես չեմ պատրաստվում, ընդամենը գրում եմ, որ թեմայից վիճաբանելու համար վատ չէր լինի թեմային մի քիչ ծանոթ լինել:

Կարծում եմ տենց ավելի հեշտ ա քննարկում շարունակելը։ Որովհետև օրինակ ինձ կհետաքրքրեր կարդալ քո սեփական տեսակետը, թե ինչի՞ ես համարում որ հենց կամք բառն ա պետք օգտագործել տվյալ դեպքում, այլ ոչ թե միտք բառը։ Բայց ընդամենը էդքանը պարզելու համար պատրաստ չեմ խորանալ Էրնսթ Շորթելի, Յուլիուս Էվոլայի դպրոցների կամ մոգության հունաեգիպտական ավանդույթների մեջ։

Դե եթե պատրաստ չես, ապա չեմ կարծում, որ իմ սեփական տեսակետը /որը տվյալ դեպքում խիստ մոտա բառոն Էվոլայի տեսակետին/ քեզ հետաքրքիր կլինի:
Կարող ես շարունակել գրել "ինձ տենցա թվում" կարծիքներդ մի բանի մասին, որի հետազոտությանը չես պատրաստվում գոնե մի էրկու ժամ տրամադրել:

[Արշակ]

Leo Negri, եթե կարծում ես որ թուղթ ու գրի վերաբերյալ տեսություններդ օբյեկտիվությամբ ու ակադեմիկ գիտական շրջանակներում ընդունելիությամբ համարժեք են դասական ֆիզիկային, ապա քեզ ասելու բան չունեմ։ Շարունակիր տենց համարել։

Ու քեզնից ոչ ոք աշխատություններ թարգմանել չէր խնդրել։ Ցանկացած թեմայով, նյութին լավ տիրապետելու դեպքում կարելի ա հեշտությամբ մի քանի նախադասությամբ տեսակետ արտահայտել՝ առանց հաստափոր աշխատությունների վրա հղում անելու յոլա գնալով։

Ինչևէ, դեմագոգիայի վերածվող վեճը շարունակելու ցանկություն չունեմ։

[Leo Negri]

Leo Negri, եթե կարծում ես որ թուղթ ու գրի վերաբերյալ տեսություններդ օբյեկտիվությամբ ու ակադեմիկ գիտական շրջանակներում ընդունելիությամբ համարժեք են դասական ֆիզիկային, ապա քեզ ասելու բան չունեմ։ Շարունակիր տենց համարել։

Ես կարծում եմ, որ ցանկացած կարծիք, լինի այն ֆիզիկայի վերաբերյալ, թե մոգության, պետքա հիմնավորվի օբյեկտիվ իրականության փաստերով: Մոգության դեպքում էդ փաստերը չորս կատեգորիայի են` պատմական սկզբնաղբյուրներ /օրինակ` մ.թ. առաջին դարերի քրիստոնեական-ղփթական մոգական պապիրուսներ/, ժամանակակից սկզբնաղբյուրներ /մոգությունը, չնայած միջնադարյան խարույկների թերրորին, պահպանվելա մինչև այսօր, ու թեմայով մինչև հիմա աշխատություններ են գրվում` օրինակ Էվոլայի Introduzione-ն/, անթրոպոլոգիկ հետազոտություններ /զարմանալիա, բայց փաստ` անթրոպոլոգիան այդ թվում զբաղվումա մոգական ավանդույթների հետազոտությամբ/, մինչև օրերս պահպանված ավանդույթներ /օրինակ վուդուն, որը սևամորթների շրջապատում պահպանվելա չնայած քրիստոնյա ստրկատերերի ժամանակին անխնա վուդույի համար տանջամահ անելը/: Տվյալ կատեգորիաներից ցանկացածի հետ քո ծանոթության աստիճանը զրոյական է:
Անալոգիկ համեմատություն անելով ֆիզիկայի հետ բնավ չէի մտածում, որ այն տենց բառացի կնկալվի:

Ու քեզնից ոչ ոք աշխատություններ թարգմանել չէր խնդրել։ Ցանկացած թեմայով, նյութին լավ տիրապետելու դեպքում կարելի ա հեշտությամբ մի քանի նախադասությամբ տեսակետ արտահայտել՝ առանց հաստափոր աշխատությունների վրա հղում անելու յոլա գնալով։

Քվանտային ֆիզիկա
Միջնադարյան բրիտանական պոեզիա
Տայցզիցուան կունգֆու
Global Sourcing /պատկերացում անգամ չունեմ, հայերեն ոնցա թարգմանվում/
Անալիտիկ հոգեբանություն
Նեոպլատոնիզմ
Վաղ շրջանի տհերավադիկ բուդդիզմ
Մարքսի Կապիտալ

Ցուցակը կարելիա շարունակել ու շարունակել` որպես օրինակ թեմաների, որոնց մասին ադեկվատ վիճաբանելու համար բավականին լայնածավալ սկզբնական գիտելիքներ են պետք, ու որոնց մասին մի քանի նախադասությամբ արտահայտված տեսակետը լավագույն դեպքում կլինի խիստ մակերեսային:

Ու ցանկացած թեմային գոնե խիստ մակերեսորեն ծանոթանալու համար հնարավորա մի կես ժամ օգտվել գուգլից կամ վիքիպեդիայից:

[Չամիչ]

Վախենալ չվախենալու մասին` դու օրինակ կարաս հրազենից ինչքան ուզում ես չվախենաս, դա քեզ փամփուշտից դժվար փրկի: Ավելին, հրազենից զգուշանալու դեպքում հնարավորությունը, որ փամփուշտի տակ չեն ընկնի ավելի մեծ կլինի:
Իհարկե, մոգական ազդեցությունը կրակելուց անհամեմատ ավելի դժվարա /ավելին, դաշնամուր վիրտուոզ նվագելուցելա դժվար/, ու ավելի շատ ֆակտորներիցա կախված, բայց պակաս իրական չի: Նաև կարծիք կա, որ մոգությանը չհավատող մարդիկ շատ ավելի հարմար թիրախ են` որովհետև նույնիսկ ամենաթունդ մոգության հետևանքը միտում կունենան վերագրել բնական պատճառների /վատառողջությանը, բախտի բերմանը, գործի չկպնելուն, ուղղակի զուգադիպությանը/ , ու ոչ մի բան էդ առումով չեն անի: Ինչը խիստ հարմարա ազդեցություն անողին` եթե մարդ չի պաշտպանվում, չի կռվում, չի դիմադրում` նոկաուտ անելը շատ ավելի հեշտա:

Փաստորեն մարդը էտքան անպաշտպան էակ ա՞

Նախքան կռվելը մարդը պիտի գոնե կարողանա պարզել գտնվու՞մ է արդյոք չարի մոգական ազդեցություն տակ, թե՞ ոչ: Պրիֆիլակտիկ պաշտպանական միջոցառումները իրարկե ոչ մեկի չեն խանգարի, բայց եթե մարդը գտնվում է մոգական լուրջ ազդեցության տակ հնարավո՞ր է սեփական ուժերով չեզոքացնել ազդեցությունը, թե՞ ինչպես վիրաբուժության դեպքում, այս դեպքում նույնպես վիրաբուժի միջամտությունը անխուսափելի է:

Գոյություն ունե՞ն պարզելու մեխանիզմներ, թե՞ դա կարող է անել միայն հատուկ օժտվածությամբ պայծառատեսը:

[Leo Negri]

Փաստորեն մարդը էտքան անպաշտպան էակ ա՞

Մարդը ընդհանրապես անպաշտպանա: Տենց ամեն տարի ավտովթարներում ավելի շատ մարդա մեռնում, քան զինված կոնֆլիկտների մեծ մասում:

Նախքան կռվելը մարդը պիտի գոնե կարողանա պարզել գտնվու՞մ է արդյոք չարի մոգական ազդեցություն տակ, թե՞ ոչ: Պրիֆիլակտիկ պաշտպանական միջոցառումները իրարկե ոչ մեկի չեն խանգարի, բայց եթե մարդը գտնվում է մոգական լուրջ ազդեցության տակ հնարավո՞ր է սեփական ուժերով չեզոքացնել ազդեցությունը, թե՞ ինչպես վիրաբուժության դեպքում, այս դեպքում նույնպես վիրաբուժի միջամտությունը անխուսափելի է:

Իրականում ես չէի մտահոգվի էդ հարցով: Նման ազդեցության հնարավորություն ունեցող մարդիկ շատ քիչ են /պարզ պատչառով` շատ շատ դժվարա/, ու որպես կանոն սեփական ունակությունները գործածում են ավելի հետաքրքիր ասպարեզներում /պատճառը էլի պարզա` իրանք շատ ավելի լավ են տիրապետում սեփական ագրեսսիային/:
Օրինակ Ալան Մուրը ու Գրանթ Մորրիսսոնը հայտնի կոմիքսային նկարիչ են:

Որպես կանոն անհատ մարդ ինքնա իրա սաղ պրոբլեմների սկիզբն ու պատճառը: Ու եթե մարդ շարունակաբար մտնումա կրկնվող պրոբլեմների մեջ` լինի առողջական, հոգեբանական, անձնական, ապա իրոք ոչ մի վիրաբույժ չի օգնի:

Ցանկացած դեպքում, ամուր ձևավորված, զարգացած կամք ունենալը /զարգացնել կարելիա օրինակ ամեն առավոտ սառը ցնցուղ ընդունելով` ինքը նաև շատ առողջարարա, եթե ճիշտ անել, կամ ֆիզիկական վարժություններով, կամ այլ կերպ սեփական կամքը դրսևորելով/ ինքնին որոշակիորեն պաշտպանումա նման ազդեցություններից:
Բայց դե մարդկանց մեծ մասը կամք չունի ծխելը թարգի, ուր մնաց կամք ունենա ինչ որ ուրիշ բաների համար:

Գոյություն ունե՞ն պարզելու մեխանիզմներ, թե՞ դա կարող է անել միայն հատուկ օժտվածությամբ պայծառատեսը:

Ընդհանուր թուլություն, անէներգետիկ վիճակ, ապաթիա, դեպրեսսիա, առավոտները սրտխառնոց, սրտի ծակոցներ, ցանկացած նախաձեռնության մեթոդիկ ձախողում, մի շարք խրոնիկ հիվանդությունների զարգանալ, հիվանդություններ, որոնց դիագնոզը բժիշկները դժվարանում են տալ, գլխացավեր, մերձավորների հետ հարաբերությունների խիստ վատացում` էս սաղ կարա լինի թե բնական պատճառներով, թե ոչ էդքան:
Հատուկ օժտվածությամբ պայծառատեսներին դիմելու խորհուրդ չէի տա` կապեկ մը էրկու փողի համար ինչ պայծառատես հեքիաթ ասես չեն պատմի: