Նշածս նկատի ունեմ, որ ներկա եղել եմ էտ թուղթ ու գիր կոչվածի քանդման արարողությանը:Դեկադա-ի խոսքերից
Այո, հավատում եմ
Ոչ, չեմ հավատում
Նշածս նկատի ունեմ, որ ներկա եղել եմ էտ թուղթ ու գիր կոչվածի քանդման արարողությանը:
Ես էլԵս Աստծուն եմ ընտրել...
Ոնց ասված ա. «Տէրոջը անունը ամուր աշտարակ է, արդարը անոր կը դիմէ ու ապահով ապաստանարան կ'ունենայ»:
Ինձ ու բոլոր հավատացողներին էլ բան չի լինի, քանի Աստծո հետ ենք:
Իհարկե հուդաքրիստոնեական մշակութային կոնթեքստում նույնպես կան մոգական ավանդույթներ: Ասածս էն էր, որ ընդհանուր ֆոնի վրա իրանց չափաբաժինը էդքան մեծ չի, ու որպես կանոն հիմնվածա ավելի հին աղբյուրների վրա:Էս մասի հետ հատկապես համաայն եմ, բայց չգիտես ինչի՝ նկարագրածս դեպքերում թուղթուգրի կծիկների մոտ 90%-ի մեջ նեռի ու սատանայի անուններից անեծքներ ու չգիտեմինչեր էին գրված։ Ինձ թվում ա, անեծքների բնույթը որևէ հասարակությունում գալիս ա նույն այդ հասարակության մեջ ընդունված չարքերին «գործի դնելով»։ Դե հայերի դեպքում էլ բացի սատանայից մարդկանց մտքին ուրիշ դիվական ուժ չի գալիս։ Ստիպված նրան են դիմում։
Ինչ վերաբերվումա դևերին: Միջնադարում այդպես կոչված գրիմուարական ավանդույթում, եթե մի կողմ թողենք գրիմուարները, որոնք նկարագրում են անգելիկ մոգությունը ու վերցնենք սև մոգությանը նվիրված գրիմուարները, կտեսնենք, որ դևերը /որոնց ճնշող մեծամասնությունը հուդայականության ու քրիստոնեության կողմից սևացված հին աստվածներ են` օրինակ Վելզեվուլը կամ Ասթարոթը/ հաճախ պարտադրվում են ենթարկվել Աստծո անուններով: Ավելին, գրիմուարների մեծ մասից էրևումա, որ իրանք քրիստոնեական եկեղեցու սպասավորների կոմից են գրված:
Վերջին խմբագրող՝ Leo Negri: 30.04.2011, 19:09:
The chattering mind provides the major obstacle to achieving magical intent. Only those who can learn how to switch off the internal dialogue can succeed with magic. If you can stop thinking you can do almost anything. - Peter J. Carroll, Octavo: A Sorcerer-Scientist’s Grimoire
Չէ, խոսքս ընդամենը պառավական-ավանդական-սատանայական-չարաչքային թուղթ ու գրի մասին էր:
Կներեք, բայց դա ձեր աչքն է կույր, որ տեսանելի բաներից այն կողմ ոչինչ չի տեսնում: Բայց կան մարդիկ որոնք տեսնում են, հավատում են, վախենում են, արհամարում են, զգուշանում են, սակայն տեսնում են: Դուք շախմատ խաղալ գիտե՞ք, եթե գիտեք ապա կարծում եմ կհասկանաք թե ի՛նչ ի նկատի ունեմ:
Ինչ վերաբերվում է թեմային, ասեմ որ պետք չէ անտեսել բացասական ուժերին, որոնք մեկի վրա ազդում են, իսկ մյուսի՝ ոչ:
Վերջին խմբագրող՝ հովարս: 30.04.2011, 20:06:
Ես էլ իմ հերոսությունից պատմեմ
Չգիտեմ այդ մարդիկ է՞լ են համարվում թուղթ ու գրին առնչվողներ, թե ոչ: Կոնկրետ այդ կինը տանը չգիտեմ որերորդ դարի ավետարան ունի, աղոթքներով բուժում է. այսինքն` քրիստոնյա է: Հետաքրքիրը ասեմ, թե ինչում էր: Եղբայրս հեծանիվից ընկել էր: Շատ վնասվածքներ ու վերքեր ուներ, հատկապես` դեմքին. չէր կարողանում անգամ հաց ուտել կամ ծիծաղել: Ես իրեն ընկնելուց մի շաբաթ հետո եմ տեսել. ինքը գյուղում էր: Այդ կինը աղոթքներով փրկել էր եղբորս, եղբայրս արագ ապաքինվում էր: Երբ ես արդեն էնտեղ էի, այդ կինը մի վերջին անգամ էլ եկավ` եղբորս համար աղոթելու: Ես էլ ծաղրում էի եղբորս: Դե ինքներդ պատկերացրեք. 21-րդ դար, երբ բժշկությունը հրաշքներ է գործում, մեծերը հավատում էին, թե այդ կինը աղոթելով փրկել է եղբորս: Տրամադրությունս ու ինքնազգացողությունս շատ բարձր նստեցի ու ականատես եղա այդ աղոթքին: Երբ արդեն վերջացրել էր, մայրս խնդրեց այդ կնոջը, որ իմ համար էլ աղոթի: Ես խառնվեցի իրար, թե` մամ, էս ի՞նչ ես ասում: Վերջը, անհարմար էր արդեն, նստեցի այդ կնոջ առաջ, բայց նա միանգամից մորս ասաց` աղջիկդ անտարբեր ա, մեջը հավատ չկա: Ձեռքը դրեց գլխիս, գզացի, որ մի տեսակ արդեն լավ չեմ: Աղոթեց, թե ինչ արեց, չգիտեմ, որովհետև արդեն անջատվել էի: Իր մոտից վեր կացա, սենյակի անկյունում նստեցի, բայց ոչինչ չէի զգում, քունս տանում էր: Տանեցիները զգացին, որ ես ձեռքից գնում եմ
:
Հիմա մտածում եմ` էդ թուղթ ու գի՞ր էր, էդ կինը բացե՞ց:
Մեկ ա, չեմ հավատում. էդ սև, չար ուժերը իմ դեմ անզոր են:
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Չէ, չեմ հավատում, բացարձակապես չեմ հավատում...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ambrosine (30.04.2011), Moonwalker (30.04.2011)
Մի քանի տեղ նշվեց, որ հարցումը թերի է, ես այդպես չեմ կարծում, հարցադրումը եթե ուշադիր կարդաք, կտեսնեք, որ հարցնում եմ ոչ թե երևույթի մասին, որի լինելը չենք կարող բացառել, քանի որ այն ֆիզիկական գոյություն ունի, դա հեշտ է ապացուցել/այսինքն կա "իր" թուղթուգիր անունով/, այլ երևույթի ազդեցության մասին: Իսկ այդ հարցի պատասխանը ինդիվիդուալ է, կամ ազդում է կամ չի ազդում, այլընտրանքային պատասխան չեմ տեսնում:
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Ես զարմանում եմ ոնցա էդ սնահավատությունը դեռ գոյատևում մեր կյանքում, դրա անունը թուղթ ու գիր չպիտի լիներ է, այլ Ներշնչանք: Մարդիկ իրենց լիքը վատ բաներ են ներշնչում ու հետո ասում են մեզ թուղթ ու գիր են արել: Մենակ լավ բաների մասին մտածեք ու էդ նախնադարյան պրիվիչկաները կվերանան ձեր կյանքից
Ապսարա, պատկերացրա որ էլեկտրականություն կյանքում չտեսած , բայց երրորդ չորրորդ ձեռքերից էլեկտրականության մասին լսած մարդիկ մեկ էլ դնեն սկսեն վիճաբանել, արդյոք իրանք էլեկտրականությանը հավատում են թե չէ: Մեկը ասի հա, հավատում եմ որ ազդումա, մյուսը ասի չէ, մեկ ուրիշը ասի, որ դրանից օգտվելը մեղքա, չորրորդը խառնվի` բա ես փոքր վախտ քաղաքում հեռուստացույց եմ տեսել, մյուսը գրպանից պապից ժառանգած լամպուշկա հանի ու զարմանա, թե խի չի վառվում, պապը ասում էր` վառվումա... Ընդ որում որպես էլեկտրականության սահմանում տան բացարձակապես սխալ, իրականության հետ ոչ մի կերպ չառնչվող սահմանում: Ամենաառաջին պատահած էլեկտրոտեխնիկը ծիծաղից փորը կբռնի:Մի քանի տեղ նշվեց, որ հարցումը թերի է, ես այդպես չեմ կարծում, հարցադրումը եթե ուշադիր կարդաք, կտեսնեք, որ հարցնում եմ ոչ թե երևույթի մասին, որի լինելը չենք կարող բացառել, քանի որ այն ֆիզիկական գոյություն ունի, դա հեշտ է ապացուցել/այսինքն կա "իր" թուղթուգիր անունով/, այլ երևույթի ազդեցության մասին: Իսկ այդ հարցի պատասխանը ինդիվիդուալ է, կամ ազդում է կամ չի ազդում, այլընտրանքային պատասխան չեմ տեսնում:
Նույնը էս քննարկումը: Մոգական ավանդույթների հետ բացարձակապես չառնչվող մարդիկ դրել քննարկում են, հավատում են թե չէ: Ընդ որում սեփական "միակ ճիշտ" կարծիքը կարևորում են, իսկ թեմային իրոք ծանոթանալու համար մատը մատին չեն խփում:
Վերջին խմբագրող՝ Leo Negri: 01.05.2011, 00:08:
The chattering mind provides the major obstacle to achieving magical intent. Only those who can learn how to switch off the internal dialogue can succeed with magic. If you can stop thinking you can do almost anything. - Peter J. Carroll, Octavo: A Sorcerer-Scientist’s Grimoire
E-la Via (01.05.2011)
համեմատությունդ, ըստ իս, տեղին չէ, քանի որ մեր դարում, ցանկության դեպքում, կարելի է տեղեկանալ ցանկացած երևույթի մասին և կարծիք ունենալ` այն հիմնավորելով: Բայց կարելի է կարծիք ունենալ առանցորևէ հիմնավորման, դա մարդու ընտրությունն է:
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Ես հավատում եմ իմ հարազատներին, իմ ընկերներին և այն ամենին ինչ իմ աչքով եմ տեսնեւմ, իսկ մնացածին չեմ հավատում: Հուսով եմ որ այսքանը հերիք է որպեսզի չհամարվեմ "առանց հավատքի մարդ":
Եկեք խաղաղ ապրենք...
Վերջին խմբագրող՝ Moonwalker: 25.05.2011, 13:47: Պատճառ: կոնֆլիկտային հատվածի հեռացում
Դե իհարկե: Ավելին, կարելիա էդ միակ անհիմն կարծիքը ամենաճիշտը համարել: Ոնց որ կյանքում խնձոր չկերած մարդը մեկ էլ սկսի պատմել, թե ինչ զզվելի են խնձորները: Կարծիքա? Իհարկե: Հավատումա, որ խնձորները զզվելի են? Հավատումա: Հիմնավորածա? Չէ: Որևէ արժեք ունի? Մենակ կարծիքը հայտնողի ու իրա նմանների համար:Բայց կարելի է կարծիք ունենալ առանցորևէ հիմնավորման, դա մարդու ընտրությունն է:
Ասածս էլ հենց էնա, որ էս թեմայում գրած մարդկանց զգալի մեծամասնության կարծիքը հիմնված չէ որևէ օբյեկտիվ փորձի և կամ/գիտելիքների, մոգական պարունակություն ունեցող նյութերի, ակադեմիկ հետազոտությունների վրա: Ասելա թե նմանա էլեկտրականություն չտեսած մարդկանց վիճաբանությանը էլեկտրականության մասին:
Վերջին խմբագրող՝ Leo Negri: 01.05.2011, 20:28:
The chattering mind provides the major obstacle to achieving magical intent. Only those who can learn how to switch off the internal dialogue can succeed with magic. If you can stop thinking you can do almost anything. - Peter J. Carroll, Octavo: A Sorcerer-Scientist’s Grimoire
VisTolog (01.05.2011)
Հարգելի Ափսարա, ես էլ կարծում եմ, որ դրածդ հարցադրումն ինչ-որ չափով անորոշություն է պարունակում: Պարզաբանեմ միտքս: Դու հարցնում ես տվյալ երևույթի ազդեցության վերաբերյալ անհատի հավատքի մասին, բայց չես շեշտում հավատքի մակարդակի մասին: Այսինքն, հավատք՝ որպես տեսություն/գիտություն (այդ ազդեցությունը գոյություն ունի կամ ոչ), թե որպես կիրառում/գործածում (կյանքի որոշ պարագաներում այդ ուժին՝ ազդեցությանը, դիմել, վստահել և կիրառել): Ես գիտեմ՝ հավատում եմ, որ գոյություն ունի, այդ ազդեցությունը: Բայց չեմ կիրառում՝ գործնականորեն մերժում եմ այդ ազդեցությունը, որովհետև Աստվածաշունչն անվանում է դա սատանայություն, հեթանոսություն և կռապաշտություն: Եվ Հայտնության գրքի 21-րդ գլխի 8-րդ խոսքը (Հայտնություն 21 : 8 ) շեշտում է, որ նման բաներ անողները և դրանց վստահողները (շարունակ դիմողները) կհետևեն սատանային՝ կրակով ու ծծումբով վառված լճում հատուցմանը: Երևույթը կա, ազդում է և ունի Աստծուց իր հատուցումը:
«Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»
Նախ կարծեմ հավատ և հավատք բառերը տարբերվում են իմաստներով /այստեղ օգնության թող գա Ուլուանան/
Հարգելի Ավետիք, ինչ-որ երևույթի գոյությանը հավատալ չի նշանակում այն կիրառել գործնական կյանքում: Ես հավատում եմ, որ սուտ կա /ոչ թե ստին եմ հավատում/, բայց չեմ ստում `ուզածիսհասնելու համար
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ