Շինարար-ի խոսքերից
Սովետական գողական ռոմանտիզմից եկող մոտեցում ա, մեղադրելու էլ չի տենց մոտեցումը, որովհետև տենց ենք մեծացել: Ես որ սենց մեծ-մեծ խոսում եմ, իրականում ոստիկանություն դիմելուն բանը հասնի, եսիմ ոնց կվարվեմ, որովհետև ներքին հոգեբանական լիքը արգելքներ կան: Լավ թեմա ա, կարելի ա առանձնացնել ու քննարկել էդ ոստիկան դիմելու հարցը:
Էս արդեն Քիբորդի ասածից դուրս մի դեպք ասեմ: Մեզ մոտ ռեստորանի դեմը ինչ-որ տեղ կռիվ ա եղել, երեքով տվել են էն մեկին սպանել, ռեստորանի անձնակազմից, հաճախորդներից ոչ մեկը չի խառնվել, ու միլիցա էլ չեն զանգել, որովհետև մլիցա չեն իրանք, որ միլիցա զանգեն,ու իրեք ջահել տղա իմ դատվում են, որ գուցե ոստիկանները գային, անջատեին, իրանք էլ նենց էդ թայֆեքից են, կանցներ-կգնար, կյանքները չէր կործանվի, էն մյուսն էլ դե մահացավ: Եթե չես զանգում ոտիկանություն, ուրեմն պիտի ինքնդ էդ հարցը առնվազն կարողանաս ինքնուրույն լուծել: Եթե չէ, էդ չզանգելն էլ էն լավ տղությունը չի ոնց որ, ու էսքանի հետ եթե ես էդ ռեստորանում լինեի, դեպքին մոտիկ լինեի, ի՞նչ կանեի, չեմ կարա պատասխանեմ, այսինքն՝ մոտավոր ենթադրում եմ, ու էդ պատասխանը դուրս չի գալիս:
Էջանիշներ