Ստեղծագործական մրցույթ. «Քաջ Նազարն ու Ձախորդ Փանոսը»

[Ռուֆուս]

Կարելի՞ է ավելի հանգամանորեն, խնդրեմ:

Դե էն, որ շատ բառացի ես հասկացել նախագծի պահանջները: Մասնավորապես հեչ պարտադիր չէր, որ ստեղծագործությունները հենց Թումանյանական ոճով լինեին:

[Ուլուանա]

Ան, սա 7-րդ տարբերակն ա, իսկ 6-ի մասին կարծիք չես գրել 7-րդը ես էլ չհասկացա, նույնիսկ մտածում եմ, որ քվեարկությունը ԽԾԲ-ով ա եղել

Վայ... Չեմ նկատել, ներողություն ։ Հիմա ուղղեմ սխալս (մեջը կավելացնեմ միանգամից)։

[Skeptic]

Վերջին տարբերակը մի քանի անգամ քլնգվեց, բայց ասեմ, որ էպիկական շեղումը դուրս շատ եկավ: Իսկ ավարտը, իմ կարծիքով, ամենաուժեղն էր:
Իմ 2-րդ ֆավորիտն է:

[ars83]

Իսկ ես նկատեցի, որ ոչինչ չեմ գրել 7-րդի մասին:

Հա, բավականին հետաքրքիր շեղում էր ու դևն էլ որպես зацепка օգտագործելը հետաքրքիր հնարք էր: Հիմա, որ երկրորդ անգամ եմ կարդում, մտածում եմ, որ կարելի էր սրա օգտին էլ քվեարկել, քանի որ առանձնանում է մնացածներից իր մտահղացմամբ ու շարադրված է առանց ավելորդ պաճուճանքների: Դե, հիմա արդեն ուշ է:
Համենայն դեպս, հաշվեք «կարդացողի սիմպատիաների» անվանակարգում՝ 1 ձայն իմ կողմից:

Հ.Գ. Թաքնվել բառը գրվում է ք-ով:

Բայց սկսեցի ափսոսել, որ 7-րդին ձայն չեմ տվել, հա:

[Ռուֆուս]

Բայց ախր 7-րդը բացարձակապես ոչ մի կապ չունի Քաջ Նազարի հետ: Եթե էդ պատմվածքում Նազարի անունը փոխեինք դնեինք Վշտադեմ Ասպետ Դոն Կիխոտ Լա Մանչացի, ամեն ինչ տեղը կընկներ: Իսկ սենց նախագծի հետ ոչ մի կապ չունեցող պատմվածք ա, թեկուզ և լավ ա գրված:

[romanista]

Նոր կարդացի բոլորը, վերջացրեցի, ու մի երկու բան էլ ես գրեմ)

1 տարբերակ - ընդհանրապես չհասկացա էս հեքիաթի իմաստը, որտեղի՞ց ա գալիս, ու՞ր ա գնում) է հա, ջրի պահով նեղված Նազարը հետո դառնում ա դեպուտատ ու ջուրը թանկով տալիս ա ազգին, հետ՞ո... վերնագրից էլ արդեն երևում ա էս ստեղծագործության ռաբիզությունը, ինչը ինձ դուր չեկավ... ռաբիզության հատկանիշ են հանդիսանում նաև ակումբում "Ինչպիսի՞ն կլինի քյառթուի համակարգիչը" թեմայի հիման վրա մտածված քյառթու կնոպկեքով հեռակառավարման վահանակի նկարը ու անգրագետ ոսկե ձկնիկի նկարը: Սա արձակ ստեղծագործությունների մրցույթ ա, հեղինակը պետք է կարողանա գրավել իր տեքստով, ոչ թե տեքստի "թևի տակ խփած" անկապ նկարներով... դուրս չեկավ:

2 տարբերակ - եղած ստեղծագործություններից ամենահաջողվածն էր: Հումորը տեղը, եզների անունների վրա էլ երկար ծիծաղել եմ) մենակ թե էդ եզների չափազանց մարդանման ապրելակերպի ու գործողությունների նկարագրման պահով, հեղինակը կարգին պերեբարշիտ ա արել)

3 տարբերակ - եղածներից երևի թե միակը, որտեղ հեղինակը փորձել է համադրել լուրջը կատակի հետ, զուգահեռներ անցկացնելով թումանյանական հեքիաթի հերոսների կյանքի, հայոց պատմության որոշ դրվագների ու ներկայիս հայաստանյան քաղաքական իրավիճակների միջև: Բայց հեղինակը կարող էր Ղարաբաղյան պատերազմից հետո մինչև Նազարի նախագահ դառնալը, այդ ժամանակահատվածում ընկած դեպքերը մի քիչ ավելի մանրամասն նկարագրել)

4 տարբերակ - եթե այս պատմության շարունակությունը հենց Թումանյանի հեքիաթն ա, ի՞նչ կապ ուներ այս պատմությունը առաջին պարբերությունում նկարագրված փռշտոցախառը սեռական ակտի (էն ժամանակներում սեքս չկար, մոռացել ե՞ք ) ու 15 սուտկով պադվալում բանտարկվելու պահը... այս պատմության մեջ ճիշտը միայն վերնագիրն էր, - խրոնիկա))

5 տարբերակ - Թումանյանի հեքիաթի անհաջող քոփիփասթ, որի առանց էդ էլ չեղած տեսքը գցում են տեքստում առկա լիքը սմայլիկները (կարդա 1-ին տարբերակում առկա նկարների մասին գրածս))

6 տարբերակ - ինձ թվում ա, այս ստեղծագործությունն ու տարբերակ 4 - ը գրել ա նույն մարդը, սկզբում գրել ա մի ամբողջական պատմվածք, հետո բաժանել երկու մասի ու այդպես ներկայացրել մրցույթին: Տարբերակ 4-ում նկարագրվում է Թումանյանի հեքիաթից առաջ Փանոսի կյանքը, իսկ այստեղ արդեն Թումանյանի հեքիաթի գրեթե ավարտից հեղինակը սյուժեն զարգացրել է իր տարբերակով, բացի դրանից երկուսում էլ առկա է ընդհանրապես թե Նազարի, ու թե Փանոսի հետ կապ չունեցող Կիկոսը... որպես առանձին ստեղծագործություն, նշեմ, որ մենակ դուրս եկավ գուլպաների մեյդ ին թիֆլիս գրությունը

7 տարբերակ - լրիվ անիմաստ, արագ - արագ խզբզած տեքստ, էնքան որ այս ստեղծագործությունը հասցնի մասնակցել մրցույթին: Մի խումբ ներվ քայքայող տառասխալներ: Մի խոսքով մասնակիցներից ամենաանհաջող տարբերակը, ու ինձ համար զարմանալի է, թե ինչպես կարող է այս տարբերակը հավաքել 6 ձայն) երևի հեղինակի կողմից կիրառվել է "Ծանոթի ձայն" տարբերակը, ու հեղինակը անձնական հաղորդագրությունների միջոցով իրեն ծանոթ ակումբցիներին խնդրել է քվեարկել իր ստեղծագործության օգտին: Միայն այսպես, այլ կերպ ես չեմ կարող բացատրել այս անմտությանը տրված 6 ձայնը)

Քվեարկում եմ 2-րդի օգտին, որը, թեև էլի մի եսիմ ինչ չի, բայց եղածներից ամենահաջողվածն ա

Ներողություն)) Կիկոսն օգտագործվել ա, որպես պերսոնաժ ոչ թե 4-ում ու 6-ում, այլ 4-ում ու 5-ում, ինչը ինձ տեղիք ա տալիս մտածելու, որ արդեն այս երեք ստեղծագործություններն են գրված նույն մարդու կողմից))

[Moonwalker]

Մի խոսքով մասնակիցներից ամենաանհաջող տարբերակը, ու ինձ համար զարմանալի է, թե ինչպես կարող է այս տարբերակը հավաքել 6 ձայն) երևի հեղինակի կողմից կիրառվել է "Ծանոթի ձայն" տարբերակը, ու հեղինակը անձնական հաղորդագրությունների միջոցով իրեն ծանոթ ակումբցիներին խնդրել է քվեարկել իր ստեղծագործության օգտին:

Չպատճառաբանված ու սուբյեկտիվ կասկածներ: Մեկը ես (մեկն էլ, ասենք, Գագոն) քվեարկել եմ, որովհետև գործը դուր է եկել: Ու գաղափար անգամ չունեմ, թե ով է հեղինակը:

[kyahi]

Բայց ախր 7-րդը բացարձակապես ոչ մի կապ չունի Քաջ Նազարի հետ: Եթե էդ պատմվածքում Նազարի անունը փոխեինք դնեինք Վշտադեմ Ասպետ Դոն Կիխոտ Լա Մանչացի, ամեն ինչ տեղը կընկներ: Իսկ սենց նախագծի հետ ոչ մի կապ չունեցող պատմվածք ա, թեկուզ և լավ ա գրված:

Բոլոր կանոնները չեմ կարդացել, բայց պարտադիր պետք էր Թումանյանական ոճով լինե՞ր կամ պարտադիր հումորային մեջբերումներ՝ պուլտ, ավտո, աթարի հոտ: Ըստ իս հեղինակը իր ուրույն ձևով է մոտեցել մրցույթին, անկեղծ ասած մնացած տարբերակներում ոնց որ հավեսով դնեին ու հեքիաթը տաս ականջ լսելուց հետո գրեինՕ_Օ իսկ վերջինում հավես շունչ կար՝ օրիգինալ ու հետաքրքիր: Ու կարծում եմ նախագծի հետ կապ ուներ, ուղղակի իր լրջությամբ մնացածից տարբերվում էր, ըստ իս:

[ars83]

Բայց ախր 7-րդը բացարձակապես ոչ մի կապ չունի Քաջ Նազարի հետ: Եթե էդ պատմվածքում Նազարի անունը փոխեինք դնեինք Վշտադեմ Ասպետ Դոն Կիխոտ Լա Մանչացի, ամեն ինչ տեղը կընկներ: Իսկ սենց նախագծի հետ ոչ մի կապ չունեցող պատմվածք ա, թեկուզ և լավ ա գրված:

Սրանով դու հաստատում ես այն փաստը, որ այս տարբերակն այն հազվագյուտներից մեկն էր, որը կարող է գոյություն ունենալ «մրցույթից դուրս, իր կյանքով» (Չուկի խոսքերով ասած), ինչը միայն ավելացնում է նրա արժեքը: Վշտադեմ բառը քո վերնագրի մեջ խոսում է այն մասին, որ դու (և ընթերցողների ու հեղինակների մեծամասնությունը) տեսել է Թումանյանի այս հեքիաթների մշակումը միայն հումորային տարբերակով, որը, սակայն, ամենաակնհայտ ու ստանդարտ լուծումներից է: 7-րդ տարբերակը շատ լավ էլ կապ ունի Նազարի հետ. հեղինակն ամեն ինչ ցույց է տվել դևի տեսանկյունից, արել է դա հմտորեն, հավաստիացի կերպով՝ հարազատ մնալով Թումանանյան ոգուն, չի դիմել արհեստական հավելումների կամ կենցաղային պրոզայիկ տեսարանների վերարտադրմանը: Կասկած է մտցրել սկզբնական հեքիաթի «ճշմարտացիության» մեջ: Դու ինչպե՞ս կնայեիր Նազարի պատմությանը դևի աչքերով:

[ars83]

7 տարբերակ - լրիվ անիմաստ, արագ - արագ խզբզած տեքստ, էնքան որ այս ստեղծագործությունը հասցնի մասնակցել մրցույթին: Մի խումբ ներվ քայքայող տառասխալներ:

Չե՞ք ասի, թե որոնք են այդ «մի խումբ» սխալները: Ես միայն մեկը նկատեցի՝ թաքնվելը:

Մի խոսքով մասնակիցներից ամենաանհաջող տարբերակը, ու ինձ համար զարմանալի է, թե ինչպես կարող է այս տարբերակը հավաքել 6 ձայն)

Ներողություն, իհարկե, բայց մի ընթերցող, որին դուր է գալիս 6-րդ տարբերակի գուլպաների վրա «մեյդ ին Թիֆլիս» գրությունը, անշուշտ, չի կարող հասկանալ 7-րդ տարբերակի արժեքն ու հետաքրքրությունը: ԻՄՀԿ:

[Chuk]

Դրա պատճառներից մեկը հեքիաթների անհաջող ընտրությունն է. նրանցում առկա թեմաները այնքան ծեծված ու համատարած են, որ դժվար է ստեղծել որևէ բան, որը չափազանց նման չի լինի արդեն գոյություն ունեցող նյութին: «Սուտլիկ որսկանը» կամ «Մի կաթիլ մեղրը» ստեղծագործելու ավելի մեծ հնարավորություններ կթողնեին: Անձամբ փորձել եմ կազմել «Ձախորդ Փանոսի» իմ տարբերակը: Հասնելով որոշ կետի, սկսեցի հորինել հնարավոր շարունակություններ, բայց բոլորն էլ ակնհայտ, բանալ և անհետաքրքիր թվացին ինձ, դրա պատճառով որոշեցի՝ չմասնակցեմ:

Դժվար ա, չէ՞, ուղղակի խոստովանել, որ ֆանտազիադ չի հերիքել «Անհաջո՜ղ ընտրություն»

Ինչպես նախորդ մրցույթում, այնպես էլ էս մեկում երեք տարբերակ հավանել եմ: Թե որոնք, կասեմ հետո: Ըստ այդմ գտնում եմ, որ թեև մրցույթը լավագույններից չստացվեց, բայց հաջողվեց: Շնորհակալ եմ բոլոր մասնակիցներին՝ ուղարկած տարբերակների համար:

Բայց ասեմ, որ իմ ակնկալիքներն էլ չարդարացան Որոշ նյութերի ու մասնակիցների էի սպասում, ի հավելումն եղածի, որ չեղան


հ.գ. Արս, իրականում չեմ վիճում, որ գուցե և անհաջող գործեր եմ ընտրել: Միակը չես, որ նման կարծիք ունես: Բայց միաժամանակ մեկ վայրկյան անգամ չեմ կասկածում, որ այլ հեքիաթներ ընտրած լինելու դեպքում էլի կլինեին մարդիկ, ովքեր կհամարեին անհաջող ընտրություն: Համոզված եմ, որ երկու հեքիաթներն էլ իրականում տարբեր ուղղություններով ստեղծագործելու ազատություն տալիս են, ինչը ապացուցվում է նաև մրցութային նյութերով:

[Գալաթեա]

Կարդացի, ճիշտն ասած՝ մի կերպ:
Հիմա, էս պահին դժվար ա կարդացածներս իրարից առանձնացնել... իսկապես աչքի ընկնող ոչինչ չկար: Փոքր ժամանակվանից լսած, կարդացած, տեսած, բեմադրած ու հնարավոր ամեն ինչ արած նույն պատմությունները դժվար ա մի հատ էլ վրա-վրա կարդալ, հատկապես եթե լավ գրված չեն:

Գուցե պատճառն էն ա, որ հեքիաթը որպես ստեղծագորություն ինձ չի գրավել ու շարունակում ա չգրավել, բայց առանձին-առանձին մանրամասն, սիրածս ձևով վերլուծություն երևի չանեմ...համենայն դեպս ոչ հիմա: Փորձեմ կարճ:

Առաջին՝ մի հատ կինո կա, կախարդական պուլտի մասին, սկիզբը ոնց որ էդ լիներ: Վատ չէր գրված:
Երկրորդ՝ չափից դուրս շատ էր փորձած հումորի շնորհիվ հետաքրքիր դարձնել...Զադորնովի ելույթը ոնց որ լիներ...էն որ ասում ա՝ շունչներդ պահեք հեսա խնդալուց մեռնելու եք:
Երրորդ...որն էր.. հա, էն ժամանակի մեքենան, շատ թույլ էր:
Չորրորդ՝ շարադրանքը լավն էր, գրագետ: Հումորը չափավոր էր, տեղին:
Հինգը՝ խեղճ Թումանյան
Վեցը՝ աննկարագրելի անհաջող ու գռեհիկ:
Յոթ՝ էս մեկն էլ ոնց որ էն մի հատ Ալեքսանդր Գորդոն կա է, ռուս հայտնի гробокапатель, որ սաղ պատմական փաստերը սուտ ա հանում, էս մեկն էդ էր:

Ուֆ չգիտեմ...
Չեմ քվեարկելու: Անցյալ անգամվա քվեարկածս ու դրան հաջորդած ինսինուացիաներն ինձ լրիվ հերիք էին
Հեղինակներին էլ չեմ ուզում գուշակել... թող հեքիաթասերները զբաղվեն

[ars83]

Դժվար ա, չէ՞, ուղղակի խոստովանել, որ ֆանտազիադ չի հերիքել «Անհաջո՜ղ ընտրություն»

Դե, անուղղակիորեն խոստովանել եմ, ասելով, որ ինչքան տարբերակ հորինեցի՝ պրիմիտիվ ու ստանդարտ էին: Հիմա հրապարակավ խոստովանում եմ, որ այո՛, ցավոք, երևակայությունս, չհերիքեց:

Համոզված եմ, որ երկու հեքիաթներն էլ իրականում տարբեր ուղղություններով ստեղծագործելու ազատություն տալիս են, ինչը ապացուցվում է նաև մրցութային նյութերով:

7-ից 5-ը կատակերգություն էին (այս կամ այն չափով), դու դա կոչում ես բազմազանությո՞ւն:

[romanista]

Չե՞ք ասի, թե որոնք են այդ «մի խումբ» սխալները: Ես միայն մեկը նկատեցի՝ թաքնվելը:

հա, ու մի հարյուր անգամ)

Ներողություն, իհարկե, բայց մի ընթերցող, որին դուր է գալիս 6-րդ տարբերակի գուլպաների վրա «մեյդ ին Թիֆլիս» գրությունը, անշուշտ, չի կարող հասկանալ 7-րդ տարբերակի արժեքն ու հետաքրքրությունը: ԻՄՀԿ:

էդ գրությունը ինձ դուր է եկել, որպես հումոր, իսկ 7-րդ տարբերակը, ըստ իս, ոչ մի արժեք էլ չունի: Մարդիկ տարբեր են մտածում:

[Նաիրուհի]

Փորձեմ հիշողությամբ խոսել հենց առաջին օրը կարդացածս տարբերակների մասին։

Առաջինը դուր եկավ երևի հենց առաջինը լինելու համար։ Կարծեմ ars83-ն էր դիտողություն արել, թե բախտիար բառն առանց յ-ի պիտի լինի։ Ըստ իս՝ էստեղ յ-ն միտումնավոր էր ավելացված, ասենք՝ բախտի յար-բախտի սիրելի իմաստով (երևակայությանս զոռ տվեցի, էլի(համ էլ չասեք՝ յարը սիրելին չի, ընկերն է. էդ ես էլ գիտեմ ))
Որոշ հումորային դետալներ լավն էին, նկարներ ավելացնելու մտահղացումն էլ. ամեն դեպքում տարբերվելու, ուշադրություն գրավելու բավական արդյունավետ միջոց էր։

Երկրորդը դուրս եկավ, բայց որոշ բացառություններով։ Բախտագուշակ դայակի մտահղացումը լավն էր, իրագործումը՝ էնքան էլ չէ։ Շատ հավանեցի դայակի՝ ուսով տապալվող ծառը պահելու տեսարանը , դուր չեկավ Փանոսին մի քանի օրում լավ կթվոր դարձնելը, եզների՝ իրենց կանանց խոսքով նրա նկատմամբ վերաբերմունքը փոխելը։ Մնացածն էնքան էլ լավ չեմ հիշում...

Մյուսները քիչ առաջ կարդացի։

Երրորդը անհամ էր, նաև՝ շատ վատ ու չփոխկապակցված շարադրանքով։ Հետաքրքիր մտահղացում կար՝ ժամանակի մեքենան, բայց սեփական (երևի) միտքը հեղինակը չէր կարողացել լավ օգտագործել։ Քաղաքական երանգ առաջինի մեջ էլ կար, բայց սա շատ ավելի անհաջող էր։ Չէր ստացվել հատկապես Արցախյան պատերազմի ժամանակ Նազարի պահվածքի պատկերումը։ Ընդհանրապես սկիզբը մի փոքր տանելի էր, բայց էդ քառանիշ թիվը սեղմելուց հետո զարգացումները չափազանց արհեստական էին. երևում էր, որ հեղինակը հատուկ էդ մասին համար է ամբողջ գործը գրել՝ անպայման ցանկանալով որոշ մտքեր արտահայտել, ու արտահայտել է՝ առանց հաշվի առնելու ստեղծագործության բնական զարգացումը։ Մի խոսքով՝ չափազանց արհեստական էր։

Չորրորդը ևս հավանածս տարբերակներից է։ Անտեսանելի Կիկոսի, հատկապես նրա երկրորդ մահվան գաղափարը շատ հավանեցի։ Նաև շատ լավ էր գրված։ Այս առումով չորրորդը երկու հավանածներցս մեկն էր։

Հինգերորդը...

Վեցերորդի մեջ դուրս եկավ եզների հարության տեսարանը (Սարոն ու Մոսին ), բայց տարբերակն ընդհանուր առմամբ չհավանեցի։

Յոթերորդը... Շա՜տ լավն էր։ Սիրեցա... Ամենատարբերվողն ու անկանխատեսելին էր։ Ապրի´ հեղինակը։ Եթե որոշ տառասխալներ ու վրիպակներ չլինեին՝ բավական համոզված կպնդեի, որ Կլօրի մատը խառն է։ (Չնայած չեմ բացառում, որ դրանք էլ դիտմամբ արած լինի, որ կասկածն իր վրա չընկնի )
Սկզբում որոշել էի 4 տարբերակի ձայն տալ (1-ին, 2-րդ, 4-րդ, 7-րդ), բայց մինչև հասա գրառմանս վերջին, հասկացա, որ միայն[ 7-րդի օգտին եմ ուզում քվեարկել։