User Tag List

Նայել հարցման արդյունքները: Ո՞ր տարբերակներն եք հավանում

Քվեարկողներ
37. Դուք չեք կարող մասնակցել այս հարցմանը
  • Տարբերակ 1. Բախտիյար Նազարը (հեղինաւ՝ Տրիբուն)

    5 13.51%
  • Տարբերակ 2. Ձախ Փանոսը (հեղինակ՝ ivy)

    22 59.46%
  • Տարբերակ 3. Քաջ Նազարը մեր օրերում (հեղինակ՝ romanista)

    4 10.81%
  • Տարբերակ 4. Փանոս - Խրոնիկա (հեղինակ՝ impression)

    14 37.84%
  • Տարբերակ 5. Ձախորդ Փանոսը (հեղինակ՝ Smokie)

    2 5.41%
  • Տարբերակ 6. Ձախորդ Փանոսը. մաս 2 (հեղինակ՝ H.a.y.k.o.)

    2 5.41%
  • Տարբերակ 7. Դև Զոհակի Վրեժը (հեղինակ՝ Leo Negri)

    10 27.03%
Մի քանի ընտրության հնարավորությամբ հարցում
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 179 հատից

Թեմա: Ստեղծագործական մրցույթ. «Քաջ Նազարն ու Ձախորդ Փանոսը»

Ծառի տեսքով դիտում

Նախորդ գրառումը Նախորդ գրառումը   Հաջորդ գրառումը Հաջորդ գրառումը
  1. #11
    Ուշադիր
    Chuk-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    41
    Գրառումներ
    25,245
    Բլոգի գրառումներ
    31
    Mentioned
    85 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Տարբերակ 6
    Ձախորդ Փանոսը. մաս 2

    (սկիզբը` Հովհաննես Թումանյանի հեքիաթում)

    Մեր Փանոսը գնում է, գնում: Շատ է գնում թե քիչ` շատն ու քիչն էլ ինքը գիտի: Լույսը չբացված` մի աղբյուր է տեսնում: Բարձր, ամբողջությամբ մարմարից, իսկ վրան ոսկե տառերով ինչ-որ բաներ են գրված, որոնք շողշողում են մթնշաղում: Խմում է Փանոսը այդ անմահական ջուրը, մաքրում է մարմնի արյուն-քրտինքը և ամեն կերպ փորձում է վերծանել այդ պուլպուլակի գրությունը:

    -Թու՛, մեր հայոց լեզվի դասատուի ինչն եմ ասել…

    Նայում է, նայում, ու չի կշտանում: Եվ հանկարծ հիշում է, որ սոված է: Իսկ ձեռքի տակ ոչինչ չկար: Խեղճ Փանոս… Սոված, անօգնական, սկսում է օգնություն կանչել: Կանչում է կանչում, ինքն էլ գիտակցելով, որ այս կիսամթում ոչ ոք իրեն օգնության չի հասնի: Անցնում են ժամերը, և ոչ ոք չի երևում: Առավոտյան կողմ անտառը խորասուզված էր թռչունների ներդաշնակ երաժշտության մեջ, և ժամանակ առ ժամանակ լսվում էին Փանոսի հուսահատ նախամարդկային ճիչերն ու ոռնոցները, որոնց երբեմն արձագանքում էր նաև սոված փորը: Նույնիսկ աղվեսները, գայլերը, արջերը և մնացած վայրի գազաններն էին վախենում բներից դուրս գալ: Կամաց-կամաց այդ ճիչերը դադարում են, և Փանոսը, այլևս չդիմանալով, բերանքսիվայր ընկնում է հողի վրա ու քնում:

    Կեսօրին մի կուզիկ, անլվա, չեչոտ պառավ անցնում է այդ կողմերով` ձեռքին մի մեծ զամբյուղ: Տեսնում է մերկ Փանոսին ու խենթանում: Զամբյուղից վիրակապ է հանում, ներքնաշորեր, կապկպում է Փանոսի վերքերը, հագցնում նրան, փաթաթում ծածկոցով և տուն տանում: Ամբողջ օրը կերակրում է, լողացնում, հարդարում, իսկ երեկոյան կողմ պառկեցնում է ննջարանում…

    -Ես հիմա կգամ…-Էրոտիկ ձայնով փակում է սենյակի դուռը և չքվում: Փանոսը հասկանում է իր գլխի գալիքը: Փորձում է աննկատ փախչել: Սողոսկում է անկողնուց, հասնում դռանը, քաշում է բռնակից, իսկ դուռը չի բացվում: Խորամանկ պառավը կողպել էր այն: Մի քանի րոպե անց պառավը վերջապես բացում է դուռը և սարսափած ձայնով շշնջում.

    -Մարդս գալիս ա կամանդիրովկից, մտի անկողնու տակ, շու՛տ…

    Փանոսը սողալով մտնում է կիսափտած անկողնու տակ և շունչը պահած սպասում ճակատագրի հերթական դաժան քայլին: Ամուսինը մտնում է սենյակ, հոտոտում է շուրջը և գոհացած փռվում անկողնում: Այնքան գեր է լինում, որ ներքնակը ծանրության տակ իջնում է և կճխլեր Փանոսի երկար քիթը, եթե Փանոսը ժամանակին գլուխը չթեքեր: Թեքում է գլուխը և ինչ է տեսնում… Մի զույգ սապոգ, իսկ սապոգների կողքին` իր գուլպաները… Իր սիրելի գազարագույն գուլպաները… Իրենց հարազատ բույրով, կրունկների վրայի զույգ անցքերով, դուրս պրծած ռետինե թելերով և ծանոթ մակագրությամբ` “MADE IN TIFLIS”, որից իհարկե Փանոսը գլուխ չէր հանում: Պառավը անջատում է լույսը և մտահոգված հեռանում սենյակից: Իսկ ամուսինը քնում է և սկսում է ուժգին խռմփացնել: Շատ հոգնած էր:

    Շուտով մութն ընկնում է: Փանոսը վախենում է ինքն էլ քնի, քանի որ նա նույնպես խռմփացնում էր:

    ***

    -Մոսի՞, վե՛ր կաց, վե՛ր…
    -Սարո՛… Էս ո՞րտեղ ենք… Ժամը քանի՞սն ա…
    -Դատելով աստղերի դիրքից` դեռ լույսը չի բացվել:
    -Ինչ օրի ենք ընկել…
    -Էս ծառը քիչ էր մնում մեջքս ջարդեր…
    -Ես ողջ եմ, բայց երևի էլ երեխա չեմ ունենա…
    -Տո հիմա՛ր, քեզ 10 տարի առաջ են կռտել, մոռացել ե՞ս…
    -Հա էլի… Հիշողությունս կորցրել եմ…
    -Ես էլ: Երեկվա կերածս էլ չեմ հիշում…
    -Բա հիմա ի՞նչ ենք անելու…
    -Պարզից էլ պարզ… Մեջքդ բարձրացրու, ծառը շուռ տուր… Իմը վարի ա գնացել… Էս ինչ փորձանք էր…

    Մոսին տանջանքների գնով բարձրացնում է մեջքը, և ծառը տեղի է տալիս: Բայց ինչպես պետք է գտնեին տան ճամփան, եզները չգիտեին: Հիշողությունները կորցրել էին:

    -Ախպեր ջան, էս մութ գիշերով ո՞նց ենք տուն դառնալու… Որ Փանոսը հարցնի որտեղ էիք, ի՞նչ ենք պատասխանելու…
    -Կասենք կտրածդ ծառը խփել ա գլխներիս, հիշողություններս կորցրել ենք, ոչ մի բան չենք հիշում: Արի ավելի լավ ա տան ճամփեն գտնենք, գոնե մինչև առավոտ տեղ հասնենք:
    -Ես գտա… Փանոսի ծիծակների հետքերը տենում ե՞ս: Դրանց միջոցով հեշտ կլինի:

    Երկու եզները, սիամական երկվորյակների պես իրար միացված, քարշ տալով դատարկ սայլը, զննելով իրենց առջև ընկած հետքերը, քայլում են, քայլում: Հանկարծ տեսնում են, որ լճի մոտ ծիծակների հետքերը անհետանում են, առաջ են գալիս սապոգի հետքեր: Սարոյի միտքը փայլատակում է.

    -Հասկացա՛: Փանոսը լիճ ա մտել, լճում սապոգներ ա գտել, դրանցով ա տուն գնացել,-հիացմունքով բացականչում է նա:

    Քայլում են սապոգների հետքերով, իսկ հետքերը տանում են ու տանում… Լուսաբացին մի խրճիթ են տեսնում:

    -Մոսի, սա Նոյեմզարի տունն ա… Էս ինչ կայֆեր ա արել Փանոսը սաղ գիշեր… Դուռը չծեծես, արի պատուհանից նայենք:

    -Հա… Կամաց քայլի, ակները չճռռան…

    Նայում են պատուհանից, իսկ նրանց տեսադաշտը փակում է վարագույրը:

    -Մոսի, Նոյեմզարը ամուսնացած ա, Փանոսը մոտը երկար չէր մնա: Ուրեմն հետևի դռնից փախել ա:

    Սարոն չէր սխալվում: Իրոք, տան հակառակ կողմից, որտեղ մի ցածրիկ դուռ կար, սապոգի հետքերը նորից էին ի հայտ գալիս: Տանջահար եզները շատ էին հոգնել: Արածում են, քնում մինչև ուշ երեկո: Մութն ընկնելուն պես արթնանում են և շարունակում ճանապարհը:

    ***

    Կեսգիշերին ևս մեկ խրճիթ են տեսնում:

    -Յախք…
    -Ի՞նչ յախք…
    -Մոսի, սա էն ջադու Ծովխաթունի տունն ա: Թու՛…

    Պտտվում են տան շուրջը, իսկ հետքերը չեն շարունակվում: Վճռում են, որ Փանոսը տանից դուրս չի եկել:

    -Վայ Փանոս, Փանոս, թաղեմ ճաշակդ…
    -Ի՞նչ անենք…
    -Կանչենք… Ուրիշ ճար չկա… Ամոթ չի անում…
    -Փանո՛ս…-ձայնում է Մոսին:

    Տանտերը զարթնում է քնից: Փանոսը ճանաչում է իր եզների ձայները, որոնք գալիս էին պատուհանի տակից:

    -Փանո՛ս…-հնչում է ավելի ուժգին:

    Տանտերը վեր է թռչում տեղից: Փանոսը վերջապես ուղղում է ծռված գլուխը և գոհացած տնքոց հանում… Տանտերը լսում է, որ անկողնու տակ ինչ-որ մեկը կա: Քշտում է թևերը:

    -Պառավս ալաբուլա էր երևում... Դու՛րս արի տակից… Ճաշակդ քեզ ուտի…

    Փանոսը կծկվում է վախից…

    -Դուրս արի, թե չէ հրես կացինս սրած գնամ բերեմ… Կարդացել ե՞ս Հովհաննես Թումանյանի պատմությունը…

    Տեսնելով, որ բան դուրս չի գալիս, գնում է կացինը բերելու: Փանոսը առանց հապաղելու վերցնում է իր հարազատ գուլպաները, բացում է պատուհանը և ցատկում դուրս… Իր բախտից ընկնում է ուղիղ սայլի մեջ: Մինչ տանտերը կացինը սրած կմտներ ննջասենյակ և կմոտենար պատուհանին, եզները արդեն հեռացել էին: Սլանում են դեպի տուն: Ճանապարհին անցնում են այն աղբյուրի կողքով, որից Փանոսը ջուր էր խմել: Հազիվ կարող են շունչ քաշել: Փանոսը իջնում է, փաթաթվում է եզներին, լվացվում է աղբյուրից, մի քանի կում խմում և հարցնում.

    -Սարո, էս ի՞նչ ա գրված էս պուլպուլակին: Սա իմ կյանքը փրկել ա:

    Սարոն գիրկապ է անում արտահայտությունը.

    -Ան-հաղթ հե-րոս քա-ջըն Նա-զար, որ մին զար-կի ջար-դի հա-զար…

    Մեր հերոսը գլուխ է տալիս և ասում.

    -Փառք ու պարծանք քեզ դարեդար, Ո՜վ Քաջ Նազար…

    Քայլ առ քայլ՝ դարից դար

    Խենթ եմ

  2. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    CactuSoul (05.05.2011), Jarre (02.05.2011), Mark Pauler (03.05.2011)

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Արձակ. Ստեղծագործական մրցույթ. ռիթմ
    Հեղինակ՝ Վոլտերա, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 10
    Վերջինը: 18.07.2016, 02:24
  2. Արձակ. Նոր ստեղծագործական մրցույթ
    Հեղինակ՝ Վոլտերա, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 45
    Վերջինը: 14.02.2015, 20:45
  3. Ստեղծագործական մրցույթ. Ընտրությունները
    Հեղինակ՝ Chuk, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 412
    Վերջինը: 05.05.2012, 02:07
  4. Ստեղծագործական մրցույթ. Ակումբը
    Հեղինակ՝ Chuk, բաժին` Թեմատիկ մրցույթներ
    Գրառումներ: 214
    Վերջինը: 17.03.2012, 12:44
  5. Ստեղծագործական մրցույթ. հեքիաթ
    Հեղինակ՝ Chuk, բաժին` Ժանրային մրցույթներ
    Գրառումներ: 287
    Վերջինը: 06.12.2011, 18:27

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •