Գործ ԵԿԴ 1051(02)11
2011թվ.
Վ Ճ Ի Ռ
ՀԱՆՈւՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈւԹՅԱՆ
Երևան քաղաքի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների
ընդհանուրիրավասության դատարանը
հետևյալ կազմով
Նախագահությամբ
դատավոր` Ռ. Ներսիսյանի
քարտուղարությամբ` Ս. Կիրակոսյանի
Կ. Մանուկյանի
մասնակցությամբ`
հայցվորի ներկայացուցիչ` Ա. Գրիգորյանի
պատասխանող` Հ. Դեմոյանի
պատասխանողի ներկայացուցիչ` Լ. Գրիգորյանի
Դատաքննությունը ավարտվել է 18.11.2011թ.։
2011թ. դեկտեմբերի 02-ին, դռնբաց դատական նիստում, դատարանում քննեց քաղաքացիական գործն ըստ հայցի Արմեն Այվազյանի ընդդեմ Հայկ Դեմոյանի` պատվի, արժանապատվության և գործարար համբավի պաշտպանության պահանջի մասին...
http://www.datalex.am/dl_case_view_p...55223812277162
... Դատարանի պատճառաբանություններն ու հետևությունները.
Ուսումնասիրելով հայցադիումը, հետազոտելով ներկայացված բոլոր ապացույցները և դրանցից յուրաքանչյուրը, գնահատելով գործում եղած բոլոր ապացույցների բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ հետազոտության վրա հիմնված ներքին համոզմամբ, դատարանը գտավ, որ հայցը ենթակա է մերժման հետևյալ պատճառաբանությամբ.
Հայցվոր Արմեն Այվազյանը քաղաքագիտության դոկտոր է Մաշտոցի անվան Մատենադարանի երկարամյա ավագ գիտաշխատող «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի հիմնադիր տնօրեն։
Պատասխանող Հայկ Դեմոյանը Հայաստանի Հանրապետության գիտությունների ազգային ակադեմիայի Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի տնօրենն է։
Ինչպես հայցվորը այնպես էլ պատասխանողը մտավորականներ են, Հայաստանում և Սփյուռքում ճանաչված ու հարգանք վայելող գիտնականներ են։
Հայցվորի և պատասխանողի միջև տևական ժամանակ ընթացել են միմյանց գործունեության վերաբերյալ հրապարակային վեճեր, հեռուստատեսությամբ և լրատվական միջոցներով կատարել են միմիանց գիտական գործունեության վերաբերյալ հրապարակային արտահայտություններ, մեկնաբանություններ, դրանցում ներկայացնելով իրենց կարծիք-դժգոհությունները, բողոքները։
Համաձայն ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 1087.1 հոդվածի 1-ին կետի «Անձը, որի պատիվը, արժանապատվությունը կամ գործարար համբավը արատավորել են վիրավորանքի կամ զրպարտության միջոցով, կարող է դիմել դատարան` վիրավորանք հաuցրած կամ զրպարտություն կատարած անձի դեմ։»
Համաձայն նույն հոդվածի 3-րդ կետի «Uույն oրենսգրքի իմաստով` զրպարտությունը անձի վերաբերյալ այնպիսի փաստացի տվյալներ (statement of fact) հրապարակային ներկայացնելն է, որոնք չեն համապատաuխանում իրականությանը և արատավորում են նրա պատիվը, արժանապատվությունը կամ գործարար համբավը»:
Համաձայն նույն հոդվածի 5-րդ կետի 3-րդ ենթակետի «Uույն հոդվածի 3-րդ մասով նախատեuված փաստացի տվյալները հրապարակային ներկայացնելը չի համարվում զրպարտություն, եթե` այն բխում է զրպարտության ենթարկված անձի կամ նրա ներկայացուցչի հրապարակային ելույթից կամ պատաuխանից կամ նրանցից ելնող փաuտաթղթից»:
Տվյալ դեպքում դատարանը, գտնում է, որ հայցվորի կողմից միմյանց մեջ տևական ժամանակ ընթացող հրապարակային վեճերի առանձին դրվագը չի կարող ընդհանուր համատեքստից դուրս գնահատվել, որպես հայցվորի պատիվը, արժանապատվությունը կամ գործարար համբավը արատավորող վիրավորանք կամ զրպարտություն։
Ղեկավարվելով ՀՀ քաղաքացիական դատավարության օրենսգրքի 130-132 հոդվածներով դատարանը
Վ Ճ Ռ Ե Ց
Արմեն Այվազյանի հայցը ընդդեմ Հայկ Դեմոյանի` պատվի, արժանապատվության և գործարար համբավի պաշտպանության պահանջի մասին` մերժել։
Արմեն Այվազյանից հօգուտ պետական բյուջեի բռնագանձել 60.000 (վաթսուն հազար) ՀՀ դրամ որպես չվճարված պետական տուրք։
Մնացած մասով դատական ծախսերի հարցը համարել լուծված։
Վճիռը կարող է բողոքարկվել ՀՀ քաղաքացիական վերաքննիչ դատարանին հրապարակման պահից մեկ ամսվա ընթացքում և օրինական ուժի մեջ է մտնում հրապրակման պահից մեկ ամիս հետո։
Դատավոր՝ Ռ. Ներսիսյան
Հ.Գ. 04.01.2012 թ-ի վիճակով վճիռը չի ստացել օրինական ուժ:
Էջանիշներ