User Tag List

Էջ 2 12-ից ԱռաջինԱռաջին 123456 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 16 համարից մինչև 30 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 167 հատից

Թեմա: Աուտիզմ և դրա դրսևորումները

  1. #16
    I'm really MooN Նանո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.12.2007
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    97
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ձեզ խորհուրդ կտամ աուտիզմի մասին ավելի լավ պատկերացում ունենալու, ինչպես նաև նոր հույսեր ձեռք բերելու համար դիտեք մի աուտիկ կնոջ մասին նկարահանված ֆիլմ, որը կոչվում է "Temple Grandin"... հրաշալի ֆիլմ է
    Ակումբցի ծնողներ այցելե՛ք http://aibengim.do.am/:

  2. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ավետիք (26.07.2012)

  3. #17
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Անչափ շատ սրտագին Շնորհակալություններ սիրելի ֆորումցի-ընկերներ: Նանո ջան, ֆիլմը գտա, սրտանց շնորհակալ եմ, անպայման ուզում եմ կնոջս հետ դիտել այն:
    Հիմա մեր բալիկը վեց տարեկան է, և մտադրված ենք նրան դպրոց տալ, ճիշտ է ներառական, որտեղ հասարակ երեխաների հետ սովորում են նաև հատուկ կարիքներով երեխաները: Պետք է տանենք մեր տղային գնահատման կենտրոն, ինչից հետո արդեն վերջնական կորոշենք այս տարի նրան դպրոց տանենք, թե ավելի ուշ:
    «Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»

  4. #18
    I'm really MooN Նանո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.12.2007
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    97
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ճիշտ եք մտածում.. Աուտիզմն այդքան էլ վատ հիվանդություն չէ... Յուրաքանչյուր Աուտիկ Ավետիք ջան որևէ հետաքրքիր կարողություն ունի, նրանցից յուրաքանչյուրի մոտ որևէ բան ավելի է զարգացած, քան մյուսների մոտ: Փորձեք գտնել թե ինչն է ձեր երեխայի մոտ ավելի լավ զարգացած: Դա կօգնի ձեզ և ձեր երեխային
    Վերջին խմբագրող՝ Նանո: 26.07.2012, 13:08:
    Ակումբցի ծնողներ այցելե՛ք http://aibengim.do.am/:

  5. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Aurora (20.11.2018), Ավետիք (26.07.2012)

  6. #19
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Նանո-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ճիշտ եք մտածում.. Աուտիզմն այդքան էլ վատ հիվանդություն չէ... Յուրաքանչյուր Աուտիկ Ավետիք ջան որևէ հետաքրքիր կարողություն ունի, նրանցից յուրաքանչյուրի մոտ որևէ բան ավելի է զարգացած, քան մյուսների մոտ: Փորձեք գտնել թե ինչն է ձեր երեխայի մոտ ավելի լավ զարգացած: Դա կօգնի ձեզ և ձեր երեխային
    Որդուս մոտ սեր և ձգտում կա դեպի երգ-երաժշտությունը: Եվ հիմա իմ երազանքն է, զավակիս համար մի լավ մասնագետ գտնեմ նրա այդ տաղանդը զարգացնելու՝ Աստծո շնորհը նրա մեջ:
    Եթե մեկը, ժողովուրդ ջան, գիտի այդպիսի մասնագետ, խնդրում եմ տվյալները տաք: Նախապես շնորհակալ եմ:
    «Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»

  7. #20
    Պատվավոր անդամ Agni-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.10.2009
    Գրառումներ
    594
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ավետիք-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Որդուս մոտ սեր և ձգտում կա դեպի երգ-երաժշտությունը: Եվ հիմա իմ երազանքն է, զավակիս համար մի լավ մասնագետ գտնեմ նրա այդ տաղանդը զարգացնելու՝ Աստծո շնորհը նրա մեջ:
    Եթե մեկը, ժողովուրդ ջան, գիտի այդպիսի մասնագետ, խնդրում եմ տվյալները տաք: Նախապես շնորհակալ եմ:
    Գիտեք աուտիկ երեխաների հետ շատ լավ է աշխատում <<երաժշտաթերապիան>> , որը նպաստում է ոչ միայն նրանց երաժշտական ընդունակությունների բացահայտմանը և զարգացմանը, այլ հենց երժաշտության միջոցով միջնորդավորված զարգանաում է նրանց հուզակամային և ճանաչողական ոլորտները: Ես գիտեի մի կենտրոն, որտեղ առաջնային էր արտ և երաժշտաթերապիան, կփորձեմ հետաքրքրվել և ինֆորմացիա ունենալու դեպքում, անպայման տեղյակ կպահեմ:
    ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...

  8. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ավետիք (07.08.2012)

  9. #21
    I'm really MooN Նանո-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    21.12.2007
    Տարիք
    34
    Գրառումներ
    97
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Agni-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Գիտեք աուտիկ երեխաների հետ շատ լավ է աշխատում <<երաժշտաթերապիան>> , որը նպաստում է ոչ միայն նրանց երաժշտական ընդունակությունների բացահայտմանը և զարգացմանը, այլ հենց երժաշտության միջոցով միջնորդավորված զարգանաում է նրանց հուզակամային և ճանաչողական ոլորտները: Ես գիտեի մի կենտրոն, որտեղ առաջնային էր արտ և երաժշտաթերապիան, կփորձեմ հետաքրքրվել և ինֆորմացիա ունենալու դեպքում, անպայման տեղյակ կպահեմ:
    Ավազաթերապիան ևս լավ աշխատող միջոց է, այն մեծ ազդեցություն է ունենում երեխայի զգացմունքների, մտքերի, ցանկությունների ոչ խոսքային ձևով արտահայտման վրա, որը հետագայում նպաստում է նաև խոսքային հաղորդակցման զարգացմանը:
    Ակումբցի ծնողներ այցելե՛ք http://aibengim.do.am/:

  10. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Ավետիք (07.08.2012)

  11. #22
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Սիրելի Ավետիք: Ես կառաջարկեի քեզ լրջորեն վերանայել Սելավիի գրառումները. նա քեզ համար շատ կարևոր ու անհրաժեշտ մտքեր է գրել: Հասկանում եմ, շատ դժվար է խորանալ ինչ-որ մտքերի մեջ, որոնք բացարձակ նոր և անհասկանալի են դեռևս: Բայց ես շատ կցանկանայի, որ դու հավատայիր, որ ինչքան էլ այլ թեմաներում ճակատ ճակատի տանք, այստեղ մենք բոլորս սրտանց ցանկանում ենք հնարավորինս օգնել քեզ ու քո փոքրիկին: Եվ այդ պատճառով, Ավետիք ջան, խնդրում եմ, փորձիր հասկանալ, թե ինչ է Սելավին ասում: Իսկ ես էլ՝ կփորձեմ քիչ օգնել քեզ դրանում:

    Սելավին խոսում է Ինդիգո երեխաների մասին: Ամենասկզբից նրանց այդ անունը տվեցին, այնպես որ, եկ առայժմ հենց այդպես էլ թողնենք: Չէ, իհարկե, աուտիզմով երբեմն սովորական երեխաներն էլ են տառապում, բայց հիմնականում դա հենց ինդիգոներին է յուրահատուկ: Պատճա՞ռը…

    Այսօր լուրջ կարծիքներ կան այդ մասին: Ասում են, որ այդ երեխաներն աշխարհ են գալիս բացարձակ առողջ և ի ծնե պաշտպանված յուրաքանչյուր վարակից: Իսկ մեր, դեռևս այս նոր երեխաներին որպես ֆակտ չընդունող բժշկությունը, վարվում է նրանց հետ ճիշտ նույնպես, ինչպես սովորաբար վարվել է մեր ծնողների հետ, մեր հետ, մեր զավակների հետ… Այսինքն, երեխան դեռ չծնված, վերցնում և ներարկում են նրան բոլոր այն դեղամիջոցները, որոնք ներարկել են մեզ՝ մեր ծնվելուց. ասենք, ժանտախտի դեմ, տիֆի դեմ, և Աստված գիտի, թե էլի ինչի դեմ՝ ես չեմ հիշում: Իսկ այս երեխաները չունեն դրա կարիքը. նրանց օրգանիզմն ուղղակի չունի այդ հիվանդություններով վարակվելու հնարավորությունը: Իսկ մենք այդ առողջ օրգանիզմին ստիպում ենք հակառակը՝ վարակվել…

    Դե, այդ օրգանիզմն էլ միջոցներ է փնտրում պաշտպանելու ինքն իրեն: Եվ այդ միջոցը, ասում են, աուտիզմն է:

    Ես քեզ խորհուրդ կտայի կարդալ Ինդիգո երեխաների մասին. բազում գրքեր կան: Բայց ըստ ինձ, ամենաամփոփիչն ու հասկանալին՝ հենց առաջին գիրքն է, որի հեղինակներն են Լի Քերրոլլը և Ջեյն Թոուբերը: Երկհատորյակն այդպես էլ կոչվում է. "Ինդիգո երեխաները" /հուսով եմ, ռուսերեն կարդում ես/: Այդ գիրքը կարող է մեծ օգնություն ցուցաբերել քեզ. սովորեցնել, թե ինչպես վարվես որդուդ հետ: Այս ֆիլմն էլ նայիր ինդիգոների մասին. http://www.intv.ru/view/?film_id=39547: Կտեսնես նրանց հնարավորությունները:

    Ոմանք արդեն հասցրեցին ասել քեզ, որ աուտիզմը հիվանդություն էլ չի անգամ: Ես նրանց հետ էլ եմ համաձայն: Իմ կարծիքով, այն պաշտպանական միջոց է արտաքին աշխարհի դեմ: Այնքան ժամանակ, մինչև մենք կհասկանանք վերջապես, թե ովքե՞ր են այդ Նոր Մարդիկ:

    Կոպիտ ասած, քո որդին հիմա մի համայն կողպեք է դարձել: Քո գործն է՝ գտնել նրա բանալին և բացել կողպեքը: Դա այնքան էլ բարդ բան չէ, եթե կարողանաս կենտրոնանալ դրա վրա:

    Հ.Գ. Այս մասին առանձին եմ գրում, քանզի դա շատ կարևոր է: Երբեք մի մոռացիր, որ քո "ճշմարիտ աշխարհը" ճշմարիտ է միայն քեզ համար: Իսկ քո ոսրդին՝ իր, սեփական "ճշմարիտ աշխարհն" ունի: Եվ դու կկարողանաս օգնել նրան միայն, եթե մուտք գործես նրա "ճշմարիտ աշխարհը": Եթե ցանկանում ես հանել նրան այդ աշխարհից, ուրեմն պետք է ինքդ այնտեղ մտնես, որ կարողանաս օգնել նրան դուրս գալու…
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  12. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Nimra (08.08.2012)

  13. #23
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Իմ բալիկն արդեն երկրորդ դասարանում է: Փառք Աստծուն:

  14. Գրառմանը 8 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Aurora (20.11.2018), boooooooom (22.12.2013), GriFFin (04.06.2016), Sambitbaba (22.12.2013), Vardik! (22.12.2013), Արամ (22.12.2013), Նաիրուհի (23.12.2013), Փոքրիկ շրջմոլիկ (22.12.2013)

  15. #24
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Արդեն բավականին երկար ժամանակ է, որ ֆորում չեմ մտել։ Շատ ժամանկ է անցել։
    Հիմա արդենորդիս չորրորդ դասարանն է ավարտում։ Վաղը առավոտյան նրա գնահատման օրն է, համադասարանցիների հետ քննության նման բան պիտի հանձնի։
    Մանկավարժներից մեկն առաջարկեց հրաժարվել՝ մեկ է գնահատականն այնպես էլ նշանակություն չունի։
    Ես պնդեց, որ տեսնենք, թե բալես ինչպես կպահի իրեն այդ գործընդացի ժամանակ։
    Տեսնենք, օրը բարին բերի։
    «Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»

  16. Գրառմանը 11 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Cassiopeia (01.06.2016), GriFFin (04.06.2016), insider (01.06.2016), laro (02.06.2016), Mr. Annoying (01.06.2016), Ruby Rue (08.11.2016), Sambitbaba (01.06.2016), Աթեիստ (01.06.2016), Հայկօ (01.06.2016), Մուշու (08.06.2016), Շինարար (01.06.2016)

  17. #25
    Մշտական անդամ Ավետիք-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.03.2011
    Գրառումներ
    233
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ողջո՛ւյն բոլորին։
    Երկու տարու չափ է, ինչ այս բաժին չէի մտել։ Ավելի ճիշտ ընդհանրապես "Ակումբ" չէի մտել։
    Մի տեսակ կարոտի զգացում վերապրեցի, առավել, երբ վերընթերցեցի գրառումների մի մասը։
    Հակոբս վեցերորդ դասարան է։ Մեծացել է, թափովացել, լավ ուժեղացել։ Շատ է սիրում եղբայրների և քույրերի հեռախոսն առնել ու երաժշտություն լսել։ Կարող է այդպես ժամերով լսել, հետո էլ վերարտաբերել։
    Երեկ ընտանիքով նստած էինք հյուրասենյակում, ինքն առանձին երգում էր ճաշասենյակում, մի պահ մտածեցի թե մեծ զավակներիցս մեկն է, բայց պարզվեց Հակոբս էր։ Այնքան հստակ ու մաքուր էր երգում, արտաբերում բառերը, որ ես շփոթեցի։
    Ձեզ բոլորիդ սրտանց մեծ և շատ շնորհակալություններ եմ հայտնում, և մաղթում ձեր ընտանիքներին ու ձեզ ամենալավն ու բարին։
    «Եթե կյանքումդ չկա մեկ բան, որի համար արժե զոհվել: Ապա զուր է ապրածդ կյանքը:»

  18. Գրառմանը 9 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Aurora (20.11.2018), boooooooom (10.07.2018), Gayl (17.03.2018), ivy (17.03.2018), Sambitbaba (17.03.2018), StrangeLittleGirl (17.03.2018), Նաիրուհի (17.03.2018), Վիշապ (09.07.2018), Տրիբուն (17.03.2018)

  19. #26
    Մշտական անդամ մարդագայլուկ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    05.08.2013
    Հասցե
    Mirkwood
    Տարիք
    30
    Գրառումներ
    438
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Երկար գցում բռնում էի՝ գրեմ էս թեմայով, թե չգրեմ, քանի որ վերջին քննարկումներն էի կարդում ու հասկացա, որ շատերի համար էս թեման ահագին մութ ա դեռ՝ հատկապես, երբ խոսքը վերաբերում է բարձր ֆունկցիոնալության աուտիզմ ունեցող չափահաս մարդկանց։ Նաև շատերի համար սա շատ նուրբ ու անձնական թեմա ա, որի մասին պիտի շատ զգույշ խոսել, բա որ բարեկամն իմանա, բա որ հարևանն իմանա, բա որ գործատուն իմանա, բայց ինձ համար ընդհանուր առմամբ միևնույնն ա, դրա համար որոշեցի գրել։ ։Դ

    Էս վերջերս բարձր ֆունկցիոնալության աուտիզմի դիագնոզը ճպպցրեցին վրաս։ Իհարկե ես ինքս սկսեցի ինձ համար պատասխաններ փնտրել ու դա էլ հանգեցրեց նրան, որ որոշեցի կլինիկական հոգեբանի դիմել ու էդ ողջ դիագնոստիկայի պրոցեսով անցնել, ինչը ի դեպ ահագին հետաքրքիր էր։ Լիքը մարդիկ հարցնում են՝ բա քեզ պետք է՞ր։ Քո կյանքում դրանից հետո ի՞նչ ա փոխվել։ Ո՞րն էր նպատակը, որ ուզում էիր պարզել։ Արժե՞ր վաբշե պարզել թե չէ։ Ի՞նչ աջակցության կարիք ունես։ Դիմել ե՞ս համալսարանիդ աջակցություն ստանալու համար։ Աուտիզմի պիտակը արդյո՞ք չի ենթադրում, որ պիտի սկսես ամեն ինչն էդ պիտակով արդարացնել։

    Հա ինձ պետք էր՝ ինքս ինձ ավելի լավ հասկանալու համար՝ թե ինչու եմ կոնկրետ բաներ կոնկրետ ձևով անում, կամ կոնկրետ իրավիճակներում կոնկրետ ձևով ինձ պահում։ Երբ դա շարունակվում ա տարիներ՝ վաղ մանկությունից սկսած ու դու քեզ հա սխալ ես զգում, բնականաբար ուզում ես իմանալ, թե ինչ ա կատարվում։ Երբեմն առանց գիտակցելու ինձ նենց էի պահում, որ ոչ ուրիշ մարդիկ էին ինձ հասկանում, ոչ ես իրանց։ Միշտ մտածում էի, որ ուղղակի ահավոր ինտրովերտ եմ, բայց պարզ տեսնում էի, որ էն խնդիրները, որոնք ես ունեի մյուս ինտրովերտների մոտ չկային, դրա համար լիքը հարցեր էին առաջանում։ Կարծում եմ՝ արժեր։ Հիմա շատ ավելի թեթև եմ նայում ինքս ինձ ու իմ կյանքում կատարվող լիքը բաների, էդ ներքուստ եղող ու ինքս ինձ ուտող ճնշումը ու անհանգստությունը ահագին նվազել ա։ Աջակցության կարիք չեմ զգում, ոչ էլ համալսարանիս եմ դիմել աջակցություն ստանալու համար։ Կարծում եմ ինքնուրույն՝ ուրիշներին հետևելով ու ուրիշներից սովորելով, արդեն վաղուց հաղթահարել եմ լիքը խնդիրներ, չնայած դեռ աշխատելու ահագին տեղ կա։

    Չէ, աուտիզմի պիտակը ոչ մի բան չի ենթադրում։ Հակառակը, ավելի շատ ես սկսում էդ պիտակից հեռու փախչելու համար քայլեր ձեռնարկել, կոմֆորտ զոնայիցդ դուրս գալու վախը հաղթահարել։ Ինչ էդ անտեր դիագնոզը ստացել եմ, նենց բաներ եմ փորձել, որ կյանքում չէի մտածի, որ ի վիճակի կլինեմ էդ բաներն անել ու մոտիվացիաս էլ ահագին աճել ա։ Երբ խնդիրը սկսում ես հասկանալ, նույնիսկ եթե կյանքումդ առանձնապես բան չի փոխում, մեկ ա ֆունկցիոնալությունդ ահագին աճում ա։ Չգիտեմ ինչից ա, բայց նկատել եմ, որ հիվանդությունների դեպքում էլ ա տենց։ Որ մի տեղդ ցավում ա ու պատճառը չգիտես, էդ անորոշությունը խանգարում ա, որ հանգիստ կյանքով ապրես, բայց հենց գնում ես բժշկի ու պատճառն իմանում ես, ինչքան էլ պատճառն ահավոր լինի, մեկ ա մի քիչ խաղաղվում ես ու սկսում ես լուծումների մասին մտածել։

    Ու էս թեմայով գրելը բարդ ա, որովհետև ստիգմաները էնքան շատ են, որ հենց աուտիզմ բառն արտասանում ես, միանգամից բոլորի վերաբերմունքը փոխվում ա, ոնց որ թե էդ բառը քեզ մեկ էլ միանգամից ուրիշ մարդ ա դարձնում, լրիվ կերպարանափոխվում ես ուրիշների աչքին։ Ու շատ հետաքրքիր ա մարդկանց ռեակցիաներին հետևելը։ Մեկի աչքերն են մեծանում, մեկը սկսում ա կմկմալը, մեկը բերանից մի հատ էշություն ա թռցնում՝ խոսքի ես մեկ ա քեզ ընտիր մարդ եմ համարում։ Ու էս մարդիկ էլ պատահական մարդիկ չեն, նենց մարդիկ են, ովքեր համալսարանում աուտիզմի մասին եքա լեկցիաներ են լսում սաղ օրը։ Մտածում ես, լավ, եթե էս մարդկանց ռեակցիաներն են էս կարգի, բա բանից վաբշե անտեղյակ մարդիկ ո՞նց պիտի արձագանքեն։ Լավ, իսկ ի՞նչ ռեակցիա եմ ես սպասում իրանցից։ Ոչ մի, ընդամենը սպասում եմ, որ ուսերը կշարժեն ու անտարբերությամբ կասեն, օկ, բա ուրի՞շ։

    Ասպերգերի տեստով սահմանագիծն անցնելը դեռ աուտիզմ չի ենթադրում։ Նշանները դեռ վաղ մանկությունից պիտի ներկա լինեն ու հաճախ դրանք շատ սպեցիֆիկ են ու ինտրովերտ-էքստրավերտության հետ վաբշե կապ չունեն։

    Առաջին հայացքից որ ինձ տեսնեք, կմտածե՞ք, որ ես աուտիզմ ունեմ։ Հաստատ չէ։ Ես ինձ համարում ե՞մ disability ունեցող մարդ։ Վռոձե գրքերն ասում են որ ունեմ, բայց չէ, ես ինձ տենց չեմ համարում։ Արդյո՞ք ասում եմ բոլորին, որ աուտիզմ ունեմ։ Սկզբից միամտորեն մտածում էի՝ հա լավ ինչ կա, կասեմ, եթե պետք լինի կամ եթե խոսակցություն բացվի, հետո ռեակցիաներից կամաց-կամաց սկսեցի հասկանալ, որ չէ, չարժե ասել ու հիմա թքած վիճակ ա լրիվ։ Լավ բա իմաստը ո՞րն ա։ Շատ գիտեմ։ Ուղղակի մարդկանց համար դժվար ա ընդունելը, որ կարելի ա լրիվ ուրիշ տեսանկյունից լիքը հարցերի նայել ու դա բոլորովին էլ վատ բան չի։

    Կարամ մի տասը էսքան էլ գրել, ուղղակի չգիտեմ էլ վաբշե հետաքրքիր ա թե չէ։ Բայց եթե հարցեր ունեք, դեմ չեմ պատասխանել։
    “My God - it's full of stars!”

  20. Գրառմանը 15 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (10.07.2018), Cassiopeia (09.07.2018), Freeman (09.07.2018), ivy (09.07.2018), LisBeth (09.07.2018), Sambitbaba (09.07.2018), StrangeLittleGirl (09.07.2018), Աթեիստ (11.07.2018), Բարեկամ (09.07.2018), Գաղթական (09.07.2018), Ծլնգ (09.07.2018), Նաիրուհի (10.07.2018), Ուլուանա (09.07.2018), Վիշապ (09.07.2018), Տրիբուն (09.07.2018)

  21. #27
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ինձ շատ հետաքրքիր է, Մարդագայլուկ ջան...

    Շատ ուրախ կլինեի, եթե հնարավոր համարեիր նկարագրել ինչ-որ բաներ, որոնք քեզ համար այլ նշանակություն ունեն, քան ուրիշների... Որովհետև ես այն համոզմունքին եմ, որ աուտիստն ունի ոչ թե թերություններ, այլ... եթե կարելի է այսպես ասել, - օժտվածություններ, կամ նվերներ:
    Որքան որ ես եմ լսել ու հասկանում, աուտիստներից յուրաքանչյուրին առանձնահատուկ է ինչ-որ հատկություն, ինչն ուրիշները չունեն: Ու սովորաբար նրանք ջանում են թաքցնել այդ: Իսկ լինու՞մ է այնպես, որ ցանկանաս այդ ասածս նվերը, ընդհակառակը, զարգացնել...
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  22. #28
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում մարդագայլուկ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Երկար գցում բռնում էի՝ գրեմ էս թեմայով, թե չգրեմ, քանի որ վերջին քննարկումներն էի կարդում ու հասկացա, որ շատերի համար էս թեման ահագին մութ ա դեռ՝ հատկապես, երբ խոսքը վերաբերում է բարձր ֆունկցիոնալության աուտիզմ ունեցող չափահաս մարդկանց։ Նաև շատերի համար սա շատ նուրբ ու անձնական թեմա ա, որի մասին պիտի շատ զգույշ խոսել, բա որ բարեկամն իմանա, բա որ հարևանն իմանա, բա որ գործատուն իմանա, բայց ինձ համար ընդհանուր առմամբ միևնույնն ա, դրա համար որոշեցի գրել։ ։Դ

    Էս վերջերս բարձր ֆունկցիոնալության աուտիզմի դիագնոզը ճպպցրեցին վրաս։ Իհարկե ես ինքս սկսեցի ինձ համար պատասխաններ փնտրել ու դա էլ հանգեցրեց նրան, որ որոշեցի կլինիկական հոգեբանի դիմել ու էդ ողջ դիագնոստիկայի պրոցեսով անցնել, ինչը ի դեպ ահագին հետաքրքիր էր։ Լիքը մարդիկ հարցնում են՝ բա քեզ պետք է՞ր։ Քո կյանքում դրանից հետո ի՞նչ ա փոխվել։ Ո՞րն էր նպատակը, որ ուզում էիր պարզել։ Արժե՞ր վաբշե պարզել թե չէ։ Ի՞նչ աջակցության կարիք ունես։ Դիմել ե՞ս համալսարանիդ աջակցություն ստանալու համար։ Աուտիզմի պիտակը արդյո՞ք չի ենթադրում, որ պիտի սկսես ամեն ինչն էդ պիտակով արդարացնել։

    Հա ինձ պետք էր՝ ինքս ինձ ավելի լավ հասկանալու համար՝ թե ինչու եմ կոնկրետ բաներ կոնկրետ ձևով անում, կամ կոնկրետ իրավիճակներում կոնկրետ ձևով ինձ պահում։ Երբ դա շարունակվում ա տարիներ՝ վաղ մանկությունից սկսած ու դու քեզ հա սխալ ես զգում, բնականաբար ուզում ես իմանալ, թե ինչ ա կատարվում։ Երբեմն առանց գիտակցելու ինձ նենց էի պահում, որ ոչ ուրիշ մարդիկ էին ինձ հասկանում, ոչ ես իրանց։ Միշտ մտածում էի, որ ուղղակի ահավոր ինտրովերտ եմ, բայց պարզ տեսնում էի, որ էն խնդիրները, որոնք ես ունեի մյուս ինտրովերտների մոտ չկային, դրա համար լիքը հարցեր էին առաջանում։ Կարծում եմ՝ արժեր։ Հիմա շատ ավելի թեթև եմ նայում ինքս ինձ ու իմ կյանքում կատարվող լիքը բաների, էդ ներքուստ եղող ու ինքս ինձ ուտող ճնշումը ու անհանգստությունը ահագին նվազել ա։ Աջակցության կարիք չեմ զգում, ոչ էլ համալսարանիս եմ դիմել աջակցություն ստանալու համար։ Կարծում եմ ինքնուրույն՝ ուրիշներին հետևելով ու ուրիշներից սովորելով, արդեն վաղուց հաղթահարել եմ լիքը խնդիրներ, չնայած դեռ աշխատելու ահագին տեղ կա։

    Չէ, աուտիզմի պիտակը ոչ մի բան չի ենթադրում։ Հակառակը, ավելի շատ ես սկսում էդ պիտակից հեռու փախչելու համար քայլեր ձեռնարկել, կոմֆորտ զոնայիցդ դուրս գալու վախը հաղթահարել։ Ինչ էդ անտեր դիագնոզը ստացել եմ, նենց բաներ եմ փորձել, որ կյանքում չէի մտածի, որ ի վիճակի կլինեմ էդ բաներն անել ու մոտիվացիաս էլ ահագին աճել ա։ Երբ խնդիրը սկսում ես հասկանալ, նույնիսկ եթե կյանքումդ առանձնապես բան չի փոխում, մեկ ա ֆունկցիոնալությունդ ահագին աճում ա։ Չգիտեմ ինչից ա, բայց նկատել եմ, որ հիվանդությունների դեպքում էլ ա տենց։ Որ մի տեղդ ցավում ա ու պատճառը չգիտես, էդ անորոշությունը խանգարում ա, որ հանգիստ կյանքով ապրես, բայց հենց գնում ես բժշկի ու պատճառն իմանում ես, ինչքան էլ պատճառն ահավոր լինի, մեկ ա մի քիչ խաղաղվում ես ու սկսում ես լուծումների մասին մտածել։

    Ու էս թեմայով գրելը բարդ ա, որովհետև ստիգմաները էնքան շատ են, որ հենց աուտիզմ բառն արտասանում ես, միանգամից բոլորի վերաբերմունքը փոխվում ա, ոնց որ թե էդ բառը քեզ մեկ էլ միանգամից ուրիշ մարդ ա դարձնում, լրիվ կերպարանափոխվում ես ուրիշների աչքին։ Ու շատ հետաքրքիր ա մարդկանց ռեակցիաներին հետևելը։ Մեկի աչքերն են մեծանում, մեկը սկսում ա կմկմալը, մեկը բերանից մի հատ էշություն ա թռցնում՝ խոսքի ես մեկ ա քեզ ընտիր մարդ եմ համարում։ Ու էս մարդիկ էլ պատահական մարդիկ չեն, նենց մարդիկ են, ովքեր համալսարանում աուտիզմի մասին եքա լեկցիաներ են լսում սաղ օրը։ Մտածում ես, լավ, եթե էս մարդկանց ռեակցիաներն են էս կարգի, բա բանից վաբշե անտեղյակ մարդիկ ո՞նց պիտի արձագանքեն։ Լավ, իսկ ի՞նչ ռեակցիա եմ ես սպասում իրանցից։ Ոչ մի, ընդամենը սպասում եմ, որ ուսերը կշարժեն ու անտարբերությամբ կասեն, օկ, բա ուրի՞շ։

    Ասպերգերի տեստով սահմանագիծն անցնելը դեռ աուտիզմ չի ենթադրում։ Նշանները դեռ վաղ մանկությունից պիտի ներկա լինեն ու հաճախ դրանք շատ սպեցիֆիկ են ու ինտրովերտ-էքստրավերտության հետ վաբշե կապ չունեն։

    Առաջին հայացքից որ ինձ տեսնեք, կմտածե՞ք, որ ես աուտիզմ ունեմ։ Հաստատ չէ։ Ես ինձ համարում ե՞մ disability ունեցող մարդ։ Վռոձե գրքերն ասում են որ ունեմ, բայց չէ, ես ինձ տենց չեմ համարում։ Արդյո՞ք ասում եմ բոլորին, որ աուտիզմ ունեմ։ Սկզբից միամտորեն մտածում էի՝ հա լավ ինչ կա, կասեմ, եթե պետք լինի կամ եթե խոսակցություն բացվի, հետո ռեակցիաներից կամաց-կամաց սկսեցի հասկանալ, որ չէ, չարժե ասել ու հիմա թքած վիճակ ա լրիվ։ Լավ բա իմաստը ո՞րն ա։ Շատ գիտեմ։ Ուղղակի մարդկանց համար դժվար ա ընդունելը, որ կարելի ա լրիվ ուրիշ տեսանկյունից լիքը հարցերի նայել ու դա բոլորովին էլ վատ բան չի։

    Կարամ մի տասը էսքան էլ գրել, ուղղակի չգիտեմ էլ վաբշե հետաքրքիր ա թե չէ։ Բայց եթե հարցեր ունեք, դեմ չեմ պատասխանել։
    Ճիշտն ասած, ուզում էի քեզ կանչել, որ խոսես էս թեմաներում։ Ապրես, որ էկար

    Նայի, «դիագնոզը» քեզ օգնել ա (ինձ էլ ա օգնել քեզ ավելի լավ հասկանալ), ու էդ հրաշալի ա։ Բայց արդյոք պե՞տք ա, որ դա հենց դիագնոզ լինի։ Ինձ թվում ա՝ ուղղակի պետք ա հասարակության մեջ էնպիսի գործիքներ լինեն, որ մարդիկ իրենք իրենց ավելի լավ ճանաչեն, որովհետև աուտիզմը խանգարում չի, այլ հատկանիշների ամբողջություն, մի ամբողջություն, որոնցով դու տարբերվում ես ընդունված ինչ-որ նորմատիվներից, ու ամեն դեպքում ես շարունակում եմ էն համոզմանը մնալ, որ խնդիրը քո մեջ չի (այսինքն, էնքանով, ինչքանով քո մեջ ա, դու դա հաղթահարում ես, բայց դա պիտի երկկողմանի պրոցես լինի), այլ շրջապատի մեջ ա, որը սովոր չի իրա քառակուսուց դուրս մարդու հետ գործ ունենալ։

    Իսկ ինտրովերտ-էքստրավերտության հետ համեմատությունս նրա համար էր, որ ինտրովերտներն ընդհանրապես էքստրավերտ հասարակություններում խնդիրներ են ունենում ու չեն հասկանում, թե ինչից ա, մինչև իրանց համար ինտրովերտ-էքստրավերտ դասակարգման դռները չեն բացվում։

    Ու հա, դու disability չունես։ Երբեք չհավատաս, եթե որևէ մեկը քեզ տենց բան ասի, որովհետև դու նաև ունես ունակություններ, որոնք այլ մարդիկ չունեն, ու չգիտես ինչու էդ ունակությունները չունեցողներին որևէ մեկը disability ունեցող չի համարում։

    Չգիտեմ, ամեն դեպքում ես համոզված եմ, որ աուտիզմն ընդամենը մարդ լինելու մի այլ ձև ա, ուղեղի մի այլ նորմալ աշխատանք, ու պետք ա հասարակությանը սովորացնել գործ ունենալ նաև այլ ձևերի հետ, ոչ թե աչքեր կլորացնել, զարմանալ, վախենալ, սըփորթ առաջարկել էս բառերը լսելուց։
    Վերջին խմբագրող՝ StrangeLittleGirl: 09.07.2018, 19:09:

  23. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    boooooooom (10.07.2018), Cassiopeia (09.07.2018), Sambitbaba (10.07.2018), Աթեիստ (11.07.2018), Նաիրուհի (10.07.2018), Տրիբուն (09.07.2018)

  24. #29
    . Ծլնգ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2016
    Գրառումներ
    3,041
    Mentioned
    51 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    @մարդագայլուկ ջան, շատ-շատ շնորհակալություն այս թեմայով ներդրմանդ համար։ Այո, ինձ էլ շատ հետարքիր կլինի քո այս թեմայով բոլոր գրառումները, ինչքան որ ցանկանաս մասնակցել զրույցին։

    @StrangeLittleGirl, ախր աուտիզմը սպեկտր ա, ու բարձր ֆունկցիոնալությունը դեռ չի նշանակում որ ոչ մի կարգի սըփորթի կարիք չկա։ Մեկը կարող է չունենալ այդ կարիքը, մյուսի կյանքը այդ սըփորթը կարող է հեշտացնել, ու երկուսն էլ լինեն բարձր ֆունկցիոնալությամբ աուտիկներ։ Ու պետք չի մոռանալ, որ, գոնե դեռ, աշխարհը նեյրոտիպիկների կողմից ու իրենց համար է կառուցված... մանրապատումիս մեջ նկարագրեցի, որ իմ (ոչ-մասնագիտական, սուբյեկտիվ) կարծիքով մոտավորապես ASD level 2 ունեցող «Սեյրանը» մի 25 տարի առաջ Հայաստանում պիտակվում էր «գիժ, խելառ, դեբիլ, դաուն»։ Ճիշտ դիագնոզն ու մարդկանց իմացությունն աուտիզմի մասին ընդհանրապես, ու ընդհանուր հանդուրժողականության բարձրացումը բոլորի կյանքն էլ կլավացնի։

  25. #30
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ծլնգ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    @StrangeLittleGirl, ախր աուտիզմը սպեկտր ա, ու բարձր ֆունկցիոնալությունը դեռ չի նշանակում որ ոչ մի կարգի սըփորթի կարիք չկա։ Մեկը կարող է չունենալ այդ կարիքը, մյուսի կյանքը այդ սըփորթը կարող է հեշտացնել, ու երկուսն էլ լինեն բարձր ֆունկցիոնալությամբ աուտիկներ։ Ու պետք չի մոռանալ, որ, գոնե դեռ, աշխարհը նեյրոտիպիկների կողմից ու իրենց համար է կառուցված... մանրապատումիս մեջ նկարագրեցի, որ իմ (ոչ-մասնագիտական, սուբյեկտիվ) կարծիքով մոտավորապես ASD level 2 ունեցող «Սեյրանը» մի 25 տարի առաջ Հայաստանում պիտակվում էր «գիժ, խելառ, դեբիլ, դաուն»։ Ճիշտ դիագնոզն ու մարդկանց իմացությունն աուտիզմի մասին ընդհանրապես, ու ընդհանուր հանդուրժողականության բարձրացումը բոլորի կյանքն էլ կլավացնի։
    Սաղ խնդիրը ստեղ ա։ Ու կարաս էս ցանկը շարունակես․ նեյրոտիպիկ, էքստրավերտ, նարցիստիկ, ոչ ցիկլոթիմիկ, 100 - 130 IQ-ով, 175 - 185 սմ բոյով սպիտակ տղամարդկանց կողմից ու իրանց համար։ Իսկ մնացած բոլոր-բոլորը պիտի հարմարվեն էդ աշխարհին։
    Վերջին խմբագրող՝ StrangeLittleGirl: 09.07.2018, 20:02:

  26. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Sambitbaba (10.07.2018), Ծլնգ (09.07.2018), Նաիրուհի (11.03.2019)

Էջ 2 12-ից ԱռաջինԱռաջին 123456 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 3 հոգի. (0 անդամ և 3 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Գրառումներ: 284
    Վերջինը: 08.06.2018, 01:22
  2. Մարդկային հիմարության դրսևորումները բժշկության մեջ
    Հեղինակ՝ Աթեիստ, բաժին` Բժշկություն
    Գրառումներ: 31
    Վերջինը: 12.03.2017, 12:00

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •