User Tag List

Էջ 11 12-ից ԱռաջինԱռաջին ... 789101112 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 151 համարից մինչև 165 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 167 հատից

Թեմա: Աուտիզմ և դրա դրսևորումները

  1. #151
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ծլնգ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    բա որ խանգարում չի, էլ խի՞ են դիագնոզ դնում․․․ ոնցոր էլի ինքդ քեզ հակասում ես
    Ծլնգ, ICD-ում «պրակտիկորեն առողջ» կոդ էլ կա, ծննդաբերության ու հղիության համար էլ կոդեր կան, նորը չեմ նայել, բայց հնում սիմուլյացիան էլ կար որպես կոդ, ամեն ինչի համար էլ կոդ կա, որովհետև եթե մեկը դիմում ա բժշկի, եզրակացությունը պիտի պարտադիր կոդով լինի, առանց կոդի ոչ մեկի բաց չես թողնում։ Եթե նկատել ես, դիագնոզ բառը չակերտների մեջ եմ օգտագործում՝ նկատի ունենալով, որ եթե մեկը էս կամ էն հատկանիշն ունի, չենք դադարում ասելուց, որ ունի, բայց դադարում ենք դա հիվանդություն/խանգարում/հաշմանդամություն/շեղվածություն կոչելուց։

  2. #152
    . Ծլնգ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    08.12.2016
    Գրառումներ
    3,041
    Mentioned
    51 Post(s)
    Tagged
    1 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ծլնգ, ICD-ում «պրակտիկորեն առողջ» կոդ էլ կա, ծննդաբերության ու հղիության համար էլ կոդեր կան, նորը չեմ նայել, բայց հնում սիմուլյացիան էլ կար որպես կոդ, ամեն ինչի համար էլ կոդ կա, որովհետև եթե մեկը դիմում ա բժշկի, եզրակացությունը պիտի պարտադիր կոդով լինի, առանց կոդի ոչ մեկի բաց չես թողնում։ Եթե նկատել ես, դիագնոզ բառը չակերտների մեջ եմ օգտագործում՝ նկատի ունենալով, որ եթե մեկը էս կամ էն հատկանիշն ունի, չենք դադարում ասելուց, որ ունի, բայց դադարում ենք դա հիվանդություն/խանգարում/հաշմանդամություն/շեղվածություն կոչելուց։
    հիմա որ աուտիզմի տակը գրած լինի, որ բարձր ֆունկցիալությամբ աուտիկները «պրակտիկորեն առողջ են», գո՞հ ենք

    Հա բայց ես էլ աուտիզմի դիագնոզ ասելուց չեմ կարծում թե դա շեղում ա, իսկ դու պնդում էիր, որ դիագնոստիկ մանուալներից հանել ա պետք, որովհետև եթե կա, ուրեմն պրծ՝ ստիգմա և այլն․․․ ես էլ փորձում եմ հասկանալ, նույն տրամաբանությամբ գենդերային դիսֆորիան ստիգմա առաջացնո՞ղ ա, թե՞ չէ։ Ըստ քո նախորդ ասածների՝ այո, որտև դիասգնոստիկ մանուալներում կա, բայց սա նաև հակասում ա քո ԼԳԲՏ-ի հետ համեմատություններին, ըստ որոնց ԼԳԲՏ-ն արդեն դուրս ա եկել «խանգարումներ» դիտվելուց (ու դիագնոստիկ մանուալներից) ու համարվում ա բազմազանություն։

    Ըստ իս, ստիգմայի հարց այստեղ այսպես թե այնպես չկա․ ստիգման մարդկանց ուղեղներում ա, ոչ թե դիագնոստիկ մանուալներում, ու լավ կլինի բժշկական վիճակով թերիության կանխավարկածը ընդհանրապես հանել դուրս շպրտել բոլորի ուղեղներից․․․ դիագնոզն ու բժշկական վիճակը միայն մի բան պիտի նշանակեն՝ այդ վիճակների բացասական կողմերը վերացնելու կամ ավելի ղեկավարելի դարձնելու ուղիներ առաջարկելու սկիզբ, իսկ եթե չկան բացասական կողմեր, ուրեմն ոչինչ էլ չեն նշանակում։ Կարճ՝ «դիագնոզով» single story կառուցելու ձգտումներն է պետք մարդկանց մեջից հանել նախ և առաջ։

    Իսկ մանուալներում թե՛ գենդերային դիսֆորիան, և՛ թե աուտիզմը ընդգրկված ա նաև նրա համար, որ դրանք ունեցող մարդիկ կարողանան համապատասխան ծառայությունները ստանան։ Կոպիտ ասած՝ բուժ ապահովությունը չի վճարի դիսֆորիա ունեցող մարդու թերապիայի համար, եթե չկա բժշկի դիագնոզը։ Նույն ձևի էլ զարգացման խնդրիներ ունեցող երեխաներին չեն տրամադրվի հավելյալ ծառայություններ, եթե չկա դիագնոզը։

    Եթե չկա ծառայությունների կարիք (թե՛ դիսֆորիայի, թե՛ աուտիզմի դեպքում), ես բացարձակ խնդիր չունեմ դիագնոզից այդ վիճակները «ազատելու» հետ։ Եթե այս վերջին նախադասությանս հետ համաձայն ես, կարծում եմ զրույցը արժի դադարեցնել։

  3. #153
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.05.2010
    Գրառումներ
    2,711
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Վերջերս ընկերոջս տանն էինք, խոսքի մեջ ասեց.
    - Պարզվում ա ես աուտիկ եմ։
    - Ո՞նց ա պարզվում։
    - Օնլայն թեստ եմ անցել, սահմանայինը 26 էր, ես 27 միավոր հավաքեցի։
    Ծիծաղեցինք.
    - Հաջորդ անգամ հորոսկոպ նայի, ավելի շատ բան կբացահայտես քո մասին, քան էդ տիպի թեստերով։
    Նեղացավ.
    - Լուրջ թեստ ա, մասնագիտական շրջանականերում բարձր հեղինակություն ունի։
    Ասեցի. լավ, հետո կուղարկես, նայեմ։

    Ուղարկեց Սայմոն Բարոն-Քոենի Autism Spectrum Quotient (AQ) թեստը։
    Զուտ հետաքրքրության համար լրացրեցի։
    Արդյունքը՝ 37։

    Գրեցի, ասում եմ ես քեզ հաղթեցի, քոնը 27 էր, գլուխ էիր գովում, ես 37 միավոր հավաքեցի։
    Հիմա էլ ինքը ծիծաղեց, թե ուշադրություն մի դարձրու, մասնագիտական դիագնոզից բացի մնացածը սուտ բաներ են։
    Օք, առանձնապես լուրջ չէի էլ վերաբերվում, իսկ մասնագետի դիմելու մասին խոսք անգամ լինել չի կարող՝ ես խուսափում եմ փողոցում պատահական հանդիպած ծանոթ մարդկանց բարևելուց, ուր մնաց անծանոթ մարդու հետ ինքնակամ վերբալ քննարկումներ ձեռնարկեմ։

    Սկսեցի ավելի մանրամասն ուսումնասիրել էս թեման, էլի տարատեսակ թեստեր լրացրեցի, տարբեր հետազոտություններ ու հոդվածներ կարդացի ու պարզվում ա ես բավականին ընդգծված բարձր ֆունկցիոնալ աուտիզմ ունեմ։
    Այսինքն էն բոլոր տարօրինակությունները, որ ես ամբողջ կյանքում ապարդյուն փորձում եմ վերացնել, ու որոնք ժամանակի ընթացքում թուլանալու փոխարեն ավելի ու ավելի են սրվում, իրականում ոչ թե անտանելի ու տարօրինակ մարդ լինելու այլ աուտիզմի հետևա՞նք են։

    Ես չգիտեմ ինչ անեմ էս ինֆորմացիայի հետ։

    Շատ եմ կարդում, որ աուտիզմ հայտնաբերած մարդիկ ասում են, թե ինչ թեթևություն են զգացել դրանից հետո, որ վերջապես հասկացել են ինչ է կատարվում իրենց հետ։
    Ես ոչ մի թեթևություն չեմ զգում, ճիշտ հակառակը՝ եթե առաջ մտածում էի, այ սպորտով զբաղվեմ, կսկսեմ մի քիչ ավելի լավ զգալ, այ աշխատանքս փոխեմ, ամեն ինչ լավ կլինի, այ հենց առանձին բնակարան ունենամ, այ հենց վերանորոգեմ, այ հենց մեքենա գնեմ ու նորանոր այ հենցներ հենց անեմ, ինձ ավելի լավ կզգամ, ու սրանցից որևէ մեկը անելուց հետո ավելի լավ չէի զգում, այլ ճիշտ հակառակը, բայց գոնե հույս կար, որ ինչ-որ բաներ անելուց հետո ապրելը մի քիչ ավելի տանելի կդառնա, հիմա էդ հույսն էլ չկա։
    Այսինքն միշտ ամեն ինչ էսքան, ու ամենայն հավանականությամբ ավելի վատ ա լինելու, ի՞նչ թեթևություն զգալու մասին ա խոսքը։

    Ու մի վախեցնող բան էլ կա, եթե առաջ ինձ ստիպելով, համարյա ֆիզիկական ցավ հաղթահարելով գնում էի տարատեսակ շփումների, ինքս ինձ մեղադրելով, որ չի կարելի էդ աստիճանի սրիկա լինել, ու անտեսել քեզ հետ շփման ձգտող մարդկանց, հիմա ներքին ձայնս փորձում ա հանգստացնել, թե մի անհանգստացի, սրիկա չես, ուղղակի աուտիկ ես, ոչ մի տեղ էլ մի գնա, ոչ մի բան մի արա, զանգերի մի պատասխանի, հաղորդագրությունները մի բացի, նորմալ ա ամեն ինչ։

  4. Գրառմանը 10 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    enna (10.05.2023), Freeman (10.05.2023), ivy (11.05.2023), John (11.05.2023), Աթեիստ (15.05.2023), մարդ եղած վախտ (10.05.2023), Նաիրուհի (11.05.2023), Շինարար (10.05.2023), Ուլուանա (10.05.2023), Վիշապ (10.05.2023)

  5. #154
    Պատվավոր անդամ Freeman-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.05.2010
    Գրառումներ
    4,142
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արէա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Վերջերս ընկերոջս տանն էինք, խոսքի մեջ ասեց.
    - Պարզվում ա ես աուտիկ եմ։
    - Ո՞նց ա պարզվում։
    - Օնլայն թեստ եմ անցել, սահմանայինը 26 էր, ես 27 միավոր հավաքեցի։
    Ծիծաղեցինք.
    - Հաջորդ անգամ հորոսկոպ նայի, ավելի շատ բան կբացահայտես քո մասին, քան էդ տիպի թեստերով։
    Նեղացավ.
    - Լուրջ թեստ ա, մասնագիտական շրջանականերում բարձր հեղինակություն ունի։
    Ասեցի. լավ, հետո կուղարկես, նայեմ։

    Ուղարկեց Սայմոն Բարոն-Քոենի Autism Spectrum Quotient (AQ) թեստը։
    Զուտ հետաքրքրության համար լրացրեցի։
    Արդյունքը՝ 37։

    Գրեցի, ասում եմ ես քեզ հաղթեցի, քոնը 27 էր, գլուխ էիր գովում, ես 37 միավոր հավաքեցի։
    Հիմա էլ ինքը ծիծաղեց, թե ուշադրություն մի դարձրու, մասնագիտական դիագնոզից բացի մնացածը սուտ բաներ են։
    Օք, առանձնապես լուրջ չէի էլ վերաբերվում, իսկ մասնագետի դիմելու մասին խոսք անգամ լինել չի կարող՝ ես խուսափում եմ փողոցում պատահական հանդիպած ծանոթ մարդկանց բարևելուց, ուր մնաց անծանոթ մարդու հետ ինքնակամ վերբալ քննարկումներ ձեռնարկեմ։

    Սկսեցի ավելի մանրամասն ուսումնասիրել էս թեման, էլի տարատեսակ թեստեր լրացրեցի, տարբեր հետազոտություններ ու հոդվածներ կարդացի ու պարզվում ա ես բավականին ընդգծված բարձր ֆունկցիոնալ աուտիզմ ունեմ։
    Այսինքն էն բոլոր տարօրինակությունները, որ ես ամբողջ կյանքում ապարդյուն փորձում եմ վերացնել, ու որոնք ժամանակի ընթացքում թուլանալու փոխարեն ավելի ու ավելի են սրվում, իրականում ոչ թե անտանելի ու տարօրինակ մարդ լինելու այլ աուտիզմի հետևա՞նք են։

    Ես չգիտեմ ինչ անեմ էս ինֆորմացիայի հետ։

    Շատ եմ կարդում, որ աուտիզմ հայտնաբերած մարդիկ ասում են, թե ինչ թեթևություն են զգացել դրանից հետո, որ վերջապես հասկացել են ինչ է կատարվում իրենց հետ։
    Ես ոչ մի թեթևություն չեմ զգում, ճիշտ հակառակը՝ եթե առաջ մտածում էի, այ սպորտով զբաղվեմ, կսկսեմ մի քիչ ավելի լավ զգալ, այ աշխատանքս փոխեմ, ամեն ինչ լավ կլինի, այ հենց առանձին բնակարան ունենամ, այ հենց վերանորոգեմ, այ հենց մեքենա գնեմ ու նորանոր այ հենցներ հենց անեմ, ինձ ավելի լավ կզգամ, ու սրանցից որևէ մեկը անելուց հետո ավելի լավ չէի զգում, այլ ճիշտ հակառակը, բայց գոնե հույս կար, որ ինչ-որ բաներ անելուց հետո ապրելը մի քիչ ավելի տանելի կդառնա, հիմա էդ հույսն էլ չկա։
    Այսինքն միշտ ամեն ինչ էսքան, ու ամենայն հավանականությամբ ավելի վատ ա լինելու, ի՞նչ թեթևություն զգալու մասին ա խոսքը։

    Ու մի վախեցնող բան էլ կա, եթե առաջ ինձ ստիպելով, համարյա ֆիզիկական ցավ հաղթահարելով գնում էի տարատեսակ շփումների, ինքս ինձ մեղադրելով, որ չի կարելի էդ աստիճանի սրիկա լինել, ու անտեսել քեզ հետ շփման ձգտող մարդկանց, հիմա ներքին ձայնս փորձում ա հանգստացնել, թե մի անհանգստացի, սրիկա չես, ուղղակի աուտիկ ես, ոչ մի տեղ էլ մի գնա, ոչ մի բան մի արա, զանգերի մի պատասխանի, հաղորդագրությունները մի բացի, նորմալ ա ամեն ինչ։
    Իմ մոտ 35 ա ու էլի պատճառներ կան էդ կասկածելու, բայց մինչև վերջ չեմ գնացել, որ ախտորոշեմ, մտքիս կա մի օր պարզել, որտև զուտ հետաքրքիր ա, բայց չեմ պատկերացնում որ էդ ինֆոն կյանքիս որակը փոխի եթե հաստատվի կամ հերքվի։
    The cake is a lie.

  6. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Արէա (10.05.2023), Ուլուանա (10.05.2023)

  7. #155
    Պատվավոր անդամ

    Գրանցման ամսաթիվ
    05.09.2009
    Հասցե
    Ժամի թաղ
    Գրառումներ
    7,824
    Mentioned
    12 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արէա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Վերջերս ընկերոջս տանն էինք, խոսքի մեջ ասեց.
    - Պարզվում ա ես աուտիկ եմ։
    - Ո՞նց ա պարզվում։
    - Օնլայն թեստ եմ անցել, սահմանայինը 26 էր, ես 27 միավոր հավաքեցի։
    Ծիծաղեցինք.
    - Հաջորդ անգամ հորոսկոպ նայի, ավելի շատ բան կբացահայտես քո մասին, քան էդ տիպի թեստերով։
    Նեղացավ.
    - Լուրջ թեստ ա, մասնագիտական շրջանականերում բարձր հեղինակություն ունի։
    Ասեցի. լավ, հետո կուղարկես, նայեմ։

    Ուղարկեց Սայմոն Բարոն-Քոենի Autism Spectrum Quotient (AQ) թեստը։
    Զուտ հետաքրքրության համար լրացրեցի։
    Արդյունքը՝ 37։

    Գրեցի, ասում եմ ես քեզ հաղթեցի, քոնը 27 էր, գլուխ էիր գովում, ես 37 միավոր հավաքեցի։
    Հիմա էլ ինքը ծիծաղեց, թե ուշադրություն մի դարձրու, մասնագիտական դիագնոզից բացի մնացածը սուտ բաներ են։
    Օք, առանձնապես լուրջ չէի էլ վերաբերվում, իսկ մասնագետի դիմելու մասին խոսք անգամ լինել չի կարող՝ ես խուսափում եմ փողոցում պատահական հանդիպած ծանոթ մարդկանց բարևելուց, ուր մնաց անծանոթ մարդու հետ ինքնակամ վերբալ քննարկումներ ձեռնարկեմ։

    Սկսեցի ավելի մանրամասն ուսումնասիրել էս թեման, էլի տարատեսակ թեստեր լրացրեցի, տարբեր հետազոտություններ ու հոդվածներ կարդացի ու պարզվում ա ես բավականին ընդգծված բարձր ֆունկցիոնալ աուտիզմ ունեմ։
    Այսինքն էն բոլոր տարօրինակությունները, որ ես ամբողջ կյանքում ապարդյուն փորձում եմ վերացնել, ու որոնք ժամանակի ընթացքում թուլանալու փոխարեն ավելի ու ավելի են սրվում, իրականում ոչ թե անտանելի ու տարօրինակ մարդ լինելու այլ աուտիզմի հետևա՞նք են։

    Ես չգիտեմ ինչ անեմ էս ինֆորմացիայի հետ։

    Շատ եմ կարդում, որ աուտիզմ հայտնաբերած մարդիկ ասում են, թե ինչ թեթևություն են զգացել դրանից հետո, որ վերջապես հասկացել են ինչ է կատարվում իրենց հետ։
    Ես ոչ մի թեթևություն չեմ զգում, ճիշտ հակառակը՝ եթե առաջ մտածում էի, այ սպորտով զբաղվեմ, կսկսեմ մի քիչ ավելի լավ զգալ, այ աշխատանքս փոխեմ, ամեն ինչ լավ կլինի, այ հենց առանձին բնակարան ունենամ, այ հենց վերանորոգեմ, այ հենց մեքենա գնեմ ու նորանոր այ հենցներ հենց անեմ, ինձ ավելի լավ կզգամ, ու սրանցից որևէ մեկը անելուց հետո ավելի լավ չէի զգում, այլ ճիշտ հակառակը, բայց գոնե հույս կար, որ ինչ-որ բաներ անելուց հետո ապրելը մի քիչ ավելի տանելի կդառնա, հիմա էդ հույսն էլ չկա։
    Այսինքն միշտ ամեն ինչ էսքան, ու ամենայն հավանականությամբ ավելի վատ ա լինելու, ի՞նչ թեթևություն զգալու մասին ա խոսքը։

    Ու մի վախեցնող բան էլ կա, եթե առաջ ինձ ստիպելով, համարյա ֆիզիկական ցավ հաղթահարելով գնում էի տարատեսակ շփումների, ինքս ինձ մեղադրելով, որ չի կարելի էդ աստիճանի սրիկա լինել, ու անտեսել քեզ հետ շփման ձգտող մարդկանց, հիմա ներքին ձայնս փորձում ա հանգստացնել, թե մի անհանգստացի, սրիկա չես, ուղղակի աուտիկ ես, ոչ մի տեղ էլ մի գնա, ոչ մի բան մի արա, զանգերի մի պատասխանի, հաղորդագրությունները մի բացի, նորմալ ա ամեն ինչ։
    Էդձև մի բրիտանական սերիալ կար։ Մայրն ասում ա` գիտե՞ս տղայիս խնդիրը որն ա։ Իր ժամանակից շուտ ա ծնվել։ Հիմա ծնվեր` ինչոր մի դիագնոզ կունենա, թե չէ հիմա ուղղակի անտանելի մարդ ա` քո ասած ։)

    Ես քսան ստացա։ Չգիտես խի ես էլ եմ միշտ մտածել որ հնարավոր ա մոտս աուտիզմ լինի, դժվար եմ շփվում, բայց դե տեստը ավելի լավ կիմանա։

  8. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    One_Way_Ticket (10.05.2023), Արամ (10.05.2023), Արէա (10.05.2023), մարդ եղած վախտ (10.05.2023)

  9. #156
    Բարի ճանապարհ One_Way_Ticket-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.03.2009
    Հասցե
    Ուղևորի ծոցագրպան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    3,573
    Բլոգի գրառումներ
    32
    Mentioned
    9 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես 25 հավաքեցի։ Տեստը հեչ դուրս չեկավ։ Բացի հնացած հարցերից (էսօր ո՞վ է հեռախոսի համար հիշում), մեծ մասի ձևակերպումն էնքան լղոզված էր, որ կախված մեկնաբանությունից բոլոր չորս պատասխաններն էլ կարող էի տալ։

  10. #157
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ընդհանրապես, աուտիզմը կատեգորիկ չի, էնպիսի բան չի, որ կամ ունես, կամ չունես, այլ սպեկտրում ա, այսինքն՝ մարդ կարա որոշակի հատկանիշներ ունենա որոշակի քանակական չափով, ու ինչքան շատ, էնքան աուտիզմի արտահայտվածությունը շատ։

    Ես ինքս էլ աուտիզմի որոշ հատկանիշներ ունեմ, հատկապես բուն լեզվի հետ կապված (intended meaning-ը շատ կոնտեքստներում, հատկապես Հայաստանում, կարամ չհասկանամ) ու մեկ էլ զգայունությունս նորմայից շատ ա, բայց էնքան չի, որ աուտիզմ դիագնոզվեմ (ստեղ նաեւ highly sensitive personality-ի ու աուտիզմի նույնացման հարցն ա գալիս, շատերը գտնում են, որ նույն բանն են, բայց ես օրինակ առաջինի թեստերում շատ բարձր եմ հավաքում, իսկ աուտիզմի թեստերում՝ էնքան էլ չէ):

    Ի դեպ, վերջերս էլ շեֆիս տղան դիագնոզվեց աուտիզմով։ Չնայած ինքն ահավոր ծանր էր տանում, ես նկատել էի, որ ինքն էլ ուներ որոշակի սիմպտոմներ։ Մասնավորապես, ցանկացած հաղորդակցական կոնտեքստում անընդհատ ոնց որ իմիտացիա աներ, անգիր արած արտահայտություններ ասեր՝ միաժամանակ գերազանց հաղորդակցական հմտություններ ցուցաբերելով։

    Հա, ինչ էի ասում, նաեւ ցանկացած ինտրովերտ կարա համեմատաբար բարձր հավաքի աուտիզմի թեստերում, որտեւ ինտրովերտների տարբեր տեսակներ ունեն որոշակի հատկանիշներ, որոնք նույնանում են աուտիզմի հետ։

    Էս թեստն էլ էս անգամ 24 հավաքեցի, տարիներ առաջ կարծեմ մի չըրթ ավելի շատ էր։ Սա էլ նրա հաշվին, որ հայտնաբերել եմ, որ իրականում սիրում եմ նոր մարդկանց հետ ծանոթանալ, սոցիալական իրավիճակներ էլ եմ սիրում։ Բայց դե սիրել ու հեշտությամբ էդ բոլորն անելը շատ տարբեր բաներ են։

  11. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    ivy (11.05.2023), Աթեիստ (15.05.2023), Արէա (10.05.2023), մարդ եղած վախտ (10.05.2023), Նաիրուհի (11.05.2023), Ուլուանա (10.05.2023)

  12. #158
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արէա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Վերջերս ընկերոջս տանն էինք, խոսքի մեջ ասեց.
    - Պարզվում ա ես աուտիկ եմ։
    - Ո՞նց ա պարզվում։
    - Օնլայն թեստ եմ անցել, սահմանայինը 26 էր, ես 27 միավոր հավաքեցի։
    Ծիծաղեցինք.
    - Հաջորդ անգամ հորոսկոպ նայի, ավելի շատ բան կբացահայտես քո մասին, քան էդ տիպի թեստերով։
    Նեղացավ.
    - Լուրջ թեստ ա, մասնագիտական շրջանականերում բարձր հեղինակություն ունի։
    Ասեցի. լավ, հետո կուղարկես, նայեմ։

    Ուղարկեց Սայմոն Բարոն-Քոենի Autism Spectrum Quotient (AQ) թեստը։
    Զուտ հետաքրքրության համար լրացրեցի։
    Արդյունքը՝ 37։

    Գրեցի, ասում եմ ես քեզ հաղթեցի, քոնը 27 էր, գլուխ էիր գովում, ես 37 միավոր հավաքեցի։
    Հիմա էլ ինքը ծիծաղեց, թե ուշադրություն մի դարձրու, մասնագիտական դիագնոզից բացի մնացածը սուտ բաներ են։
    Օք, առանձնապես լուրջ չէի էլ վերաբերվում, իսկ մասնագետի դիմելու մասին խոսք անգամ լինել չի կարող՝ ես խուսափում եմ փողոցում պատահական հանդիպած ծանոթ մարդկանց բարևելուց, ուր մնաց անծանոթ մարդու հետ ինքնակամ վերբալ քննարկումներ ձեռնարկեմ։

    Սկսեցի ավելի մանրամասն ուսումնասիրել էս թեման, էլի տարատեսակ թեստեր լրացրեցի, տարբեր հետազոտություններ ու հոդվածներ կարդացի ու պարզվում ա ես բավականին ընդգծված բարձր ֆունկցիոնալ աուտիզմ ունեմ։
    Այսինքն էն բոլոր տարօրինակությունները, որ ես ամբողջ կյանքում ապարդյուն փորձում եմ վերացնել, ու որոնք ժամանակի ընթացքում թուլանալու փոխարեն ավելի ու ավելի են սրվում, իրականում ոչ թե անտանելի ու տարօրինակ մարդ լինելու այլ աուտիզմի հետևա՞նք են։

    Ես չգիտեմ ինչ անեմ էս ինֆորմացիայի հետ։

    Շատ եմ կարդում, որ աուտիզմ հայտնաբերած մարդիկ ասում են, թե ինչ թեթևություն են զգացել դրանից հետո, որ վերջապես հասկացել են ինչ է կատարվում իրենց հետ։
    Ես ոչ մի թեթևություն չեմ զգում, ճիշտ հակառակը՝ եթե առաջ մտածում էի, այ սպորտով զբաղվեմ, կսկսեմ մի քիչ ավելի լավ զգալ, այ աշխատանքս փոխեմ, ամեն ինչ լավ կլինի, այ հենց առանձին բնակարան ունենամ, այ հենց վերանորոգեմ, այ հենց մեքենա գնեմ ու նորանոր այ հենցներ հենց անեմ, ինձ ավելի լավ կզգամ, ու սրանցից որևէ մեկը անելուց հետո ավելի լավ չէի զգում, այլ ճիշտ հակառակը, բայց գոնե հույս կար, որ ինչ-որ բաներ անելուց հետո ապրելը մի քիչ ավելի տանելի կդառնա, հիմա էդ հույսն էլ չկա։
    Այսինքն միշտ ամեն ինչ էսքան, ու ամենայն հավանականությամբ ավելի վատ ա լինելու, ի՞նչ թեթևություն զգալու մասին ա խոսքը։

    Ու մի վախեցնող բան էլ կա, եթե առաջ ինձ ստիպելով, համարյա ֆիզիկական ցավ հաղթահարելով գնում էի տարատեսակ շփումների, ինքս ինձ մեղադրելով, որ չի կարելի էդ աստիճանի սրիկա լինել, ու անտեսել քեզ հետ շփման ձգտող մարդկանց, հիմա ներքին ձայնս փորձում ա հանգստացնել, թե մի անհանգստացի, սրիկա չես, ուղղակի աուտիկ ես, ոչ մի տեղ էլ մի գնա, ոչ մի բան մի արա, զանգերի մի պատասխանի, հաղորդագրությունները մի բացի, նորմալ ա ամեն ինչ։
    Արէա ջան, կարծում եմ` ինչքան շատ կարդաս, ուսումնասիրես համ երևույթը, համ ինքդ քեզ` էդ տեսանկյունից, էնքան ավելի թեթև կնայես էս հարցին, ու ամեն ինչ ոչ թե ավելի կվատանա, այլ մի բան էլ կլավանա: Իրականում աուտիզմը դատավճիռ չի. նենց չի, որ եթե աուտիկ ես, ուրեմն վերջ, անհույս ա ամեն ինչ, ոչինչ փոխել չես կարող: Ես ինքս ահագին ուսումնասիրել եմ աուտիզմը ու համոզվել, որ որոշակի աշխատանքի դեպքում լիքը բարեփոխումներ ա հնարավոր անել, շատ խնդիրներ հաղթահարել կամ գոնե մեղմել, ու էդ ամենի արդյունքում կյանքի որակը զգալիորեն բարձրացնել: Նենց որ իզուր ես տենց հուսահատվել: Եթե էդ մասնագետի դիմելը բացառում ես, կարող ես ինքդ էլ քեզ օգնել զուտ էդ թեմայով շատ կարդալով, ուսումնասիրելով ու քեզ վրա աշխատելով: Ես, օրինակ, ահագին կարևոր ինֆորմացիա եմ ստացել Quora.com կայքի` աուտիզմի մասին հարցուպատասխանը կարդալով: Ահավոր շատ ու բազմազան դեպքերի մասին կա, հարց են տալիս, ու աուտիկները պատասխանում են, իրանց փորձից պատմում, հաճախ բավական համակողմանի ու հետաքրքիր ինֆորմացիա ենն տալիս, որ տեսական նյութեր կարդալով ավելի դժվար կլինի ստանալը: Պատմում են, թե ոնց են հաղթահարել, ոնց են դիագնոզվել, մինչև էդ ոնց են իրանց զգացել ողջ կյանքում, ինչ խնդիրներ են ունեցել և այլն: Նաև մասնագետներ են պատասխանում: Մի խոսքով` ինչ հարց էդ թեմայով մտքովդ անցնի, հավանաբար կգնտես էնտեղ: Դե, ուրիշ աղբյուրներ էլ կլինեն հաստատ, ես ուղղակի բոլոր հիմնավոր ու հետաքրքիր պատասխաններն էնտեղ եմ հանդիպել միշտ:

    Ի դեպ, տարիներ առաջ ես էլ եմ թեսթ արել օնլայն, չգիտեմ` էս թեսթն էր, թե ուրիշ էր, բայց Բյուրն էր ինտերնետից գտել, տվել: Ենթադրում եմ, որ քիչ թե շատ նորմալ թեսթ կլիներ: Ես էլ աուտիկ դուրս եկա` ըստ էդ թեսթի: Ընդ որում` էլի սահմանայինից ահագին հեռու, այսինքն` նենց տեղը-տեղին: Բյուրն ասեց, որ ինտրովերտության գործոնն էլ դեր ունի էդ թեսթի արդյունքի մեջ. ինտրովերտները, որպես կանոն, ավելի շատ միավոր են հավաքում: Բայց դե ամեն դեպքում ես շատ հնարավոր եմ համարում, որ ես էլ աուտիկ լինեմ: Դիագնոզվելու ցանկություն չունեմ, քանի որ ինձ համար դա ոչինչ չի փոխելու. ոչ թեթևություն եմ զգալու, ոչ էլ ծանրություն: Տարիներ առաջ աշխարհը գլխիս կմթներ, եթե հանկարծ պարզեի, որ աուտիկ եմ: Հիմա սենց եմ մտածում. ես գիտեմ, որ ես ունեմ որոշակի խնդիրներ ու ես աշխատում եմ դրանց վրա, լիքը արդյունքների հասել եմ ու դեռ մտադիր եմ հասնել: Ասենք թե իմացա, որ իմ էս խնդիրների անունն աուտիզմ ա, դրանից ինձ համար ի՞նչ ա փոխվում: Բացարձակապես ոչ մի բան: Մեկ ա, էդ խնդիրներս սենց թե նենց կային, չէ՞: Ու ես էլ ոնց աշխատում էի դրանց վրա, նենց էլ շարունակելու եմ աշխատել: Էլ ի՞նչ տարբերություն ինձ համար, թե էդ խնդիրներիս անունը պաշտոնապես ինչ են դրել: Ինձ համար կարևորն էն ա, որ ես գիտեմ` ինձնից կախվածն անում եմ կյանքիս որակը հնարավորինս բարձրացնելու համար: Հա, որոշ խնդիրների հաղթահարումը գուցե ուրիշներին ավելի հեշտությամբ ա տրվում, քան ինձ, դե հիմա ի՞նչ արած, էդ էլ իմ ճանապարհն ա: Ես ցանկացած դեպքում ճիշտ եմ համարում մշտապես ինքս ինձ վրա աշխատելը` անկախ ամեն ինչից:

    Ու ընդհանրապես ես սկսել եմ մտածել, որ եթե բոլոր մարդիկ ստուգվեին, մեծ մասի մոտ աուտիզմի ինչ-որ աստիճան կախտորոշվեր: Էդ էլ որ չախտորոշվեր, մի ուրիշ խանգարում կախտորոշվեր: Կյանքի պայմաններն էնպիսին են, որ հոգեպես լիարժեք` 100%-անոց առողջ լինելու հավանականությունը զրոյին մոտ ա:
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  13. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    enna (10.05.2023), ivy (11.05.2023), John (11.05.2023), Աթեիստ (15.05.2023), Արէա (10.05.2023), մարդ եղած վախտ (10.05.2023)

  14. #159
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.05.2010
    Գրառումներ
    2,711
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Ուլուանա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դիագնոզվելու ցանկություն չունեմ, քանի որ ինձ համար դա ոչինչ չի փոխելու. ոչ թեթևություն եմ զգալու, ոչ էլ ծանրություն: Տարիներ առաջ աշխարհը գլխիս կմթներ, եթե հանկարծ պարզեի, որ աուտիկ եմ: Հիմա սենց եմ մտածում. ես գիտեմ, որ ես ունեմ որոշակի խնդիրներ ու ես աշխատում եմ դրանց վրա, լիքը արդյունքների հասել եմ ու դեռ մտադիր եմ հասնել: Ասենք թե իմացա, որ իմ էս խնդիրների անունն աուտիզմ ա, դրանից ինձ համար ի՞նչ ա փոխվում: Բացարձակապես ոչ մի բան: Մեկ ա, էդ խնդիրներս սենց թե նենց կային, չէ՞: Ու ես էլ ոնց աշխատում էի դրանց վրա, նենց էլ շարունակելու եմ աշխատել: Էլ ի՞նչ տարբերություն ինձ համար, թե էդ խնդիրներիս անունը պաշտոնապես ինչ են դրել: Ինձ համար կարևորն էն ա, որ ես գիտեմ` ինձնից կախվածն անում եմ կյանքիս որակը հնարավորինս բարձրացնելու համար: Հա, որոշ խնդիրների հաղթահարումը գուցե ուրիշներին ավելի հեշտությամբ ա տրվում, քան ինձ, դե հիմա ի՞նչ արած, էդ էլ իմ ճանապարհն ա: Ես ցանկացած դեպքում ճիշտ եմ համարում մշտապես ինքս ինձ վրա աշխատելը` անկախ ամեն ինչից:
    Ես ինչ ինձ հիշում եմ, աշխատում եմ իմ վրա բնավորության որոշ գծեր փոխելու համար. պետք ա մարդկանց հետ ավելի շատ շփվել, ավելի ինքնավստահ լինել, չխուսափել տեսողական կոնտակտից, չխուսափել հեռախոսով խոսելուց և այլն։ Ու համոզված էի, որ ես ուղղակի ինտրովերտ եմ, (Բյուրը մի անգամ ասեց Non-practicing extravert), ընդամենը աշխատել ա պետք ինքս ինձ վրա, ու կհաղթահարեմ էս ամեն ինչը, սենց բաներ չի որ հաղթահարել եմ: Բայց գնալով սա ավելի ու ավելի ա խորանում։ Հիմա ինձ համար ահավոր դժվար ա տեսողական կոնտակտ պահել մարդկանց հետ, առաջ էս աստիճանի արտահայտված չէր, առաջ եթե ուղղակի տհաճություն էի զգում մարդկանց հետ շփվելուց հիմա համարյա ֆիզիկական ցավ եմ զգում։
    Ես կարդում եմ, որ մարդիկ թեթևություն են զգում պարզելով իրենց աուտիկ լինելը, մի տեսակ ոնց որ հանգստանան, որ էլ ոչինչ անել պետք չի՝ հիմա ես էլ սենց եմ, ի՞նչ անենք։ Հենց սա ա ինձ վախացնում։ Սռաջ գոնե հույս կար էս ամեն ինչը հաղթահարելու, հիմա փաստորեն պարզվում ա, որ սա ոչ թե բնավորության գիծ ու սովորություն, կոմֆորտ զոնայից դուրս չգալու ցանկություն ա, այլ ավելի անհասկանալի ինչ-որ բան։

  15. #160
    ավագ մոդեր
    Ուլուանա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    17.03.2006
    Հասցե
    ԱՄՆ
    Տարիք
    42
    Գրառումներ
    12,713
    Բլոգի գրառումներ
    21
    Mentioned
    30 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արէա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես ինչ ինձ հիշում եմ, աշխատում եմ իմ վրա բնավորության որոշ գծեր փոխելու համար. պետք ա մարդկանց հետ ավելի շատ շփվել, ավելի ինքնավստահ լինել, չխուսափել տեսողական կոնտակտից, չխուսափել հեռախոսով խոսելուց և այլն։ Ու համոզված էի, որ ես ուղղակի ինտրովերտ եմ, (Բյուրը մի անգամ ասեց Non-practicing extravert), ընդամենը աշխատել ա պետք ինքս ինձ վրա, ու կհաղթահարեմ էս ամեն ինչը, սենց բաներ չի որ հաղթահարել եմ: Բայց գնալով սա ավելի ու ավելի ա խորանում։ Հիմա ինձ համար ահավոր դժվար ա տեսողական կոնտակտ պահել մարդկանց հետ, առաջ էս աստիճանի արտահայտված չէր, առաջ եթե ուղղակի տհաճություն էի զգում մարդկանց հետ շփվելուց հիմա համարյա ֆիզիկական ցավ եմ զգում։
    Ես կարդում եմ, որ մարդիկ թեթևություն են զգում պարզելով իրենց աուտիկ լինելը, մի տեսակ ոնց որ հանգստանան, որ էլ ոչինչ անել պետք չի՝ հիմա ես էլ սենց եմ, ի՞նչ անենք։ Հենց սա ա ինձ վախացնում։ Սռաջ գոնե հույս կար էս ամեն ինչը հաղթահարելու, հիմա փաստորեն պարզվում ա, որ սա ոչ թե բնավորության գիծ ու սովորություն, կոմֆորտ զոնայից դուրս չգալու ցանկություն ա, այլ ավելի անհասկանալի ինչ-որ բան։
    Այ էդ «ես սենց էլ ու վերջ, ի՞նչ կարող եմ անել» մոտեցումը շատ վնասակար ա` անկախ նրանից` աուտիկ ես, թե չէ: Հայտնի ա, որ աուտիկ էրեխեքի հետ աշխատելով` լիքը բաներ են փոխվում դեպի լավը, իսկ մեծահասակների դեպքում էլ դե իրանք իրանց վրա պիտի աշխատեն, եթե մասնագետի դիմել չեն ուզում (չնայած մասնագետի դիմելու դեպքում էլ պիտի իրանք աշխատեն, մասնագետն ընդամենը կարող ա ուղղորդել): Ու վստահ եմ, որ դա հնարավոր ա: Հա, նենց չի, որ բոլոր խնդիրներդ կլուծվեն, բայց շատ բաներ կլուծվեն, շատ բաներ կթեթևանան: Աուտիկ լինելու գիտակցումը թող ուղղակի օգնի քեզ, որ ինքդ քեզ չմեղադրես ունեցածդ խնդիրների համար, ինքնակեղեքմամբ չզբաղվես, ընդունես քեզ էնպիսին, ինչպիսին կաս, ու միաժամանակ փորձես լուծումներ գտնել: Կարծում եմ` որ կարդաս էդ թեմայով, ավելի լավ կպատկերացնես, թե ինչի վրա ա պետք աշխատել ու ոնց:

    Մի բան էլ ասեմ, որ շատերի համար երևի անհեթեթ ու ծիծաղելի կլինի, ու լուրջ չեն ընդունի, բայց դե չեմ կարող չասել, քանի որ իմ կյանքում դա շատ մեծ դեր ա ունեցել. քո նշած բոլոր խնդիրները` շփումներից հնարավորինս խուսափել, անինքնավստահ լինել, տեսողական կոնտակտից, հեռախոսով խոսելուց խուսափել, ես էլ եմ ունեցել ամբողջ կյանքում, տարիներ շարունակ աշխատել եմ դրանց վրա, որոշ արդյունքների հասել եմ, բայց դրանք չնչին են եղել ջանքերիս համեմատ, ու թվում էր` ոչ մի բան էլ չի օգնի նկատելի արդյունքի հասնելու գործում: Բայց երբ սկսեցի ինձ ընդունել ու սիրել ինչպիսին որ կամ, լիքը խնդիրներ, որոնց հետ կապված արդեն վաղուց համարում էի, որ ես էսպիսին եմ ու վերջ, ու հույս չկա, որ կլուծվեն, սկսեցին ինքնաբերաբար լուծվել: Պարզվեց` որոշ բաներ, որ
    ես ինտրովերտությանն էի վերագրում, ուղղակի որոշակի տրավմաների, բարդույթների հետևանք են: Ինքդ քո նկատմամբ վերաբերմունքն, իմ խորին համոզմամբ, ամեն ինչի հիմքն ա, դա շտկելու դեպքում լիքը խնդիրներ ավտոմատ տեղն են ընկնում: Սրանում համոզվել եմ թե՛ իմ սեփական, թե՛ լիքը ուրիշ ծանոթների փորձով: Մինչև էդ իմ մտքի ծայրով էլ չէր անցնում, որ մեկը մյուսի հետ կարող ա ընդհանրապես կապ ունենալ, բայց, պարզվեց` լավ էլ ունի: Իհարկե, միշտ էլ կարելի ա կոնկրետ խնդիրների վրա աշխատել ու էլի արդյունքի հասնել, ասենք, շատ ագրեսիվ վարժեցման արդյունքում, էն որ ուղղակի էնքան ես քեզ ստիպում որոշակի գործողություններ անընդհատ կրկնել, որ արդեն մեխանիկորեն վարժվում ես, սովորական ա դառնում: Բայց դե էս տարբերակի համար պիտի լինի ինչ-որ ուժ, որն իրոք կստիպի, ինքդ քեզ ուղղակի ստիպելը շատ բարդ ա, թեև հնարավոր: Ասենք, եթե կարողանաս ինքդ քեզ ստիպելով որոշ ժամանակ կտիվ շփումների գնալ, արդյունքում հաղորդակցական հմտություններդ, ոնց էլ չլինի, գոնե ինչ-որ չափով կլավանան, գուցե նաև հայտնաբերես, որ էնքան էլ տհաճ չի շփվելը: Կամ եթե քեզ ստիպես անընդհատ հեռախոսով խոսել, ինչ-որ պահից սովորական կդառնա, թեև դժվար թե քո սիրած զբաղմունքը դառնա, բայց անհրաժեշտության դեպքում դա անելն արդեն խնդիր չի լինի: Ուղղակի էս ամենը, իմ կարծիքով, նշանակում ա հետևանքի վրա աշխատել, երբ պատճառը վերացված չի: Իսկ պատճառը շատ դեպքերում ինքդ քո նկատմամբ վերաբերմունքի մեջ ա, իմ կարծիքով:

    Բայց դե բաներ էլ կան, որ հենց ինտրովերտության դրսևորումներ են, ու ո՞վ ասեց, որ պարտավոր ես անընդհատ մարդկանց հետ շփվել կամ էնքան շփվել, ինչքան էս կամ էն մարդիկ: Ասածս էն ա, որ չարժե հիմա էլ էդ ամեն ինչը զուտ աուտիզմին վերագրել: Ինտրովերտությունն ամեն դեպքում ոչ մի տեղ չի փախնում: Եթե ինտրովերտ ես, բնական ա, որ շատ շփումների կարիք չունենաս: Բայց եթե ցանկացած շփում, ինչպես դու ես նկարագրել, համարյա ֆիզիկական ցավի ա վերածվում, էդ արդեն խնդիր ա, ինչ խոսք, բայց` լուծելի խնդիր:
    Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
    Ռոյ Գուդման

  16. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արէա (10.05.2023)

  17. #161
    Պատվավոր անդամ
    Վիշապ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    03.12.2007
    Հասցե
    Կալիֆորնիա, գյուղ Արևահովիտ
    Գրառումներ
    7,258
    Mentioned
    23 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Կարելի է տվայտանքների փոխարեն հիշել, կամ ուսումնասիրել, որ ուղեղը օժտված է նեյրոպլաստիկությամբ, ու ճիշտ սնունդի ու ազդակների դեպքում կարելի է ուղեղն ու նյարդային համակարգը վերածրագրավորել ու նորացնել։
    Հետևյալ 4 պրոբլեմները վերացնելը ունիվերսալ պանացեա է մարդուս բժշկական հանրագիտարաններում տեղ գրած գրեթե բոլոր չոռուցավերի համար․
    1. Սթրեսներ, նեգատիվիզմ
    2. Անորակ, թունավոր, կամ սխալ բաղադրիչներով սնունդ, շատակերություն, հաճախակերություն
    3. Անշարժ, նստակյաց կյանք
    4. Անբավարար տևողությամբ ու որակով քուն

    Զահլեքդ շատ չեմ ուզում տանել, բայց կետոգենիկ դիետան ըստ եղած հետազոտությունների նշանակալի թուլացնում է աուտիստիկ ախտանիշները, ինտերնետում լիքը նյութեր կարող եք գտնել, ուստի կոնկրետ հղում չեմ տալիս։

    Ուզում եմ ասել, աուտիզմը մի քիչ տարբերվում է ոտքեր չունենալուց ու պարտադիր չի համակերպվել ու հայելու մեջ նայել ու ասել՝ «դու պարտավոր չես շփվել, էս անել, էն անել»...
    Պարտավորության տեսակետից ոչ մեկ ոչինչ պարտավոր չի, ուղղակի կարելի է փորձել ինքզինքը բարելավվել ու մի պուճուր կայֆ ստանալ էս կարճ կյանքում:
    Այ եթե ադեկվատ փորձելուց հետո չստացվի, էդ ժամանակ նո՜ր հաշտվեք, համակերպվեք, բոլորս ի վերջո կմեռնենք ու կպրծնենք տառապանքներից ու իրար զզվեցնելուց
    Si vis pacem, para bellum

  18. #162
    Պատվավոր անդամ
    Բարեկամ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    04.09.2006
    Գրառումներ
    3,542
    Բլոգի գրառումներ
    6
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արէա-ի խոսքերից Նայել գրառումը

    Ուղարկեց Սայմոն Բարոն-Քոենի Autism Spectrum Quotient (AQ) թեստը։
    Զուտ հետաքրքրության համար լրացրեցի։
    Արդյունքը՝ 37։
    Ես 7 ստացա։ Բայց որոշ հարցեր միանշանակ չէին։
    Օրինակ, "When I talk on the phone, I'm not sure when it's my turn to speak."՝ նայած որ կողմից նայես
    Երբեմն ես դիմացինին հերթ կարող է չտամ

  19. #163
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Արէա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես ինչ ինձ հիշում եմ, աշխատում եմ իմ վրա բնավորության որոշ գծեր փոխելու համար. պետք ա մարդկանց հետ ավելի շատ շփվել, ավելի ինքնավստահ լինել, չխուսափել տեսողական կոնտակտից, չխուսափել հեռախոսով խոսելուց և այլն։ Ու համոզված էի, որ ես ուղղակի ինտրովերտ եմ, (Բյուրը մի անգամ ասեց Non-practicing extravert), ընդամենը աշխատել ա պետք ինքս ինձ վրա, ու կհաղթահարեմ էս ամեն ինչը, սենց բաներ չի որ հաղթահարել եմ: Բայց գնալով սա ավելի ու ավելի ա խորանում։ Հիմա ինձ համար ահավոր դժվար ա տեսողական կոնտակտ պահել մարդկանց հետ, առաջ էս աստիճանի արտահայտված չէր, առաջ եթե ուղղակի տհաճություն էի զգում մարդկանց հետ շփվելուց հիմա համարյա ֆիզիկական ցավ եմ զգում։
    Ես կարդում եմ, որ մարդիկ թեթևություն են զգում պարզելով իրենց աուտիկ լինելը, մի տեսակ ոնց որ հանգստանան, որ էլ ոչինչ անել պետք չի՝ հիմա ես էլ սենց եմ, ի՞նչ անենք։ Հենց սա ա ինձ վախացնում։ Սռաջ գոնե հույս կար էս ամեն ինչը հաղթահարելու, հիմա փաստորեն պարզվում ա, որ սա ոչ թե բնավորության գիծ ու սովորություն, կոմֆորտ զոնայից դուրս չգալու ցանկություն ա, այլ ավելի անհասկանալի ինչ-որ բան։
    Արէա ջան, ընդհանրապես, շատ աուտիզմ ունեցողներից շատերը բավական լավ ադապտացիոն մեխանիզմներ կարան մշակեն։ Ուղղակի իրանց վրա աշխատելը նույնը չի, ինչ նեյրոտիպիկինը։ Պատահական չի, որ շեֆիս օրինակը բերեցի։ Չնայած հայտնի ա, որ աուտիզմ ունեցողները հաղորդակցական խնդիրներ ունեն, կոնկրետ շեֆս, որը շատ սոցիալական իրավիճակներում չգիտի ոնց շփվի, ինչ ասի, պրոֆեսիոնալ կոնտեքստում ամեն բառը տեղն ա ասում, ու զգացվում ա, որ ինքը նախապես մշակած մեխանիզմներ ունի ցանկացած պրոֆեսիոնալ իրավիճակի համար, նենց որ, ոչ մի նեյրոտիպիկ չունի, որովհետեւ նեյրոտիպիկները դիմացինին հասկանալով ու ըստ կոնտեքստի են ռեակցիա տալիս, մեկ-մեկ ոչ էնքան պրոֆեսիոնալ։ Ու ստացվում ա պարադոքս. իրա ամենամեծ խնդիրը դառնում ա ամենամեծ առավելություն։

    Տեսողական կոնտակտի մասով էլ մի բան պատմեմ։ Ուրեմն մի անգամ Կոպենհագենում խանութում բան եմ առնում, հետս ա աուտիզմ ունեցող ընկերս։ Առա, վերջացրեցի, ինձ ասեց՝ էս ինչ անշնորհք ես, մի հատ վաճառողի աչքերի մեջ չնայեցիր Հետո որ խորացա, սկսեցի հետեւել տեսողական կոնտակտին, հասկացա, որ էստեղ մշակութային գործոն էլ կա։ Այսինքն, հայերս շատ ավելի քիչ ենք նայում դիմացինի աչքերի մեջ, քան արեւմուտքում ա, երեւի ավելի շատ, քան որոշ ավելի արեւելյան պետություններում։ Նենց որ էս գործոնն էլ պետք ա հաշվի առնել։

    Իսկ non-practising extravert-ի պահերով տարիներ առաջ դա կատակ էի արել, բայց շատ աուտիզմ ունեցողներ էլ կարան որպես էքստրավերտ ընկալվել, որովհետեւ սոցիալական իրավիճակները երբեմն ճիշտ չեն գնահատում, ու եթե իրանց հետաքրքիր թեմա ա քննարկվում, կարան առանց մյուսներին հերթ չտալու խոսեն։ Ձայնի բարձրությունն էլ ճիշտ չեն գնահատում, հետեւաբար դա կարան անեն շատ բարձր ձայնով։

  20. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արէա (11.05.2023)

  21. #164
    Պատվավոր անդամ
    StrangeLittleGirl-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    18.03.2006
    Հասցե
    Լապլանդիա
    Գրառումներ
    24,576
    Բլոգի գրառումներ
    18
    Mentioned
    41 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էս էլ գերզգայուն անձի թեստը. https://hsperson.com/test/highly-sensitive-test/
    Սա դիագնոզ չի, զուտ անձի տեսակ ա, որը կարա աուտիզմ ունեցողի նմանատիպ խնդիրներ ունենա, բայց շատ ավելի թեթեւ տեսակի։
    Ինձ թվում ա՝ սա աուտիզմն ա լիովին պահպանված theory of mind-ով ու հաղորդակցական հմտություններով։

  22. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    enna (11.05.2023), մարդ եղած վախտ (11.05.2023)

  23. #165
    Պատվավոր անդամ
    Գրանցման ամսաթիվ
    06.05.2010
    Գրառումներ
    2,711
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Իսկ non-practising extravert-ի պահերով տարիներ առաջ դա կատակ էի արել, բայց շատ աուտիզմ ունեցողներ էլ կարան որպես էքստրավերտ ընկալվել, որովհետեւ սոցիալական իրավիճակները երբեմն ճիշտ չեն գնահատում, ու եթե իրանց հետաքրքիր թեմա ա քննարկվում, կարան առանց մյուսներին հերթ չտալու խոսեն։ Ձայնի բարձրությունն էլ ճիշտ չեն գնահատում, հետեւաբար դա կարան անեն շատ բարձր ձայնով։
    Էս պահը լրիվ իմ մասին ա

    Ընդհանրապես ինձ հետ շփվող մարդիկ չեն էլ կասկածում, որ ես կարող եմ շփման խնդիր ունենալ՝ էս ընթացքում կարողացել եմ բավականին լավ ընդօրինակել էքստրավերտ մարդու պահելաձևը տարբեր միջավայրերում։

    Տարբեր տեղերում ղեկավարի, լիդերի դեր եմ կատարել՝ բանակում դասակի հրամանատար եմ եղել, սպասարկման ոլորտում աշխատելիս սրահի պատասխանատու եմ եղել, այթի ոլորտում թիմլիդ եմ եղել և այլն, ու բոլոր տեղերում բավական հաջող եմ իրականացրել պարտականություններս, ու իմ թիմը գրեթե միշտ ավելի բարձր արդյունք է գրանցել քան մյուսներինը, բայց դե մենակ ես գիտեմ թե ինչ տանջալից ա եղել էդ ձևացնելու պրոցեսը։

    Էս պահը շատ խանգարում ա, որ մարդիկ ճիշտ ընկալեն ինձ։

    Օրինակ կանչում են հանդիպման, մերժում եմ, թե զբաղված եմ, հավես չկա, մի ուրիշ օր, զարմանում են, թե բա անցած անգամ ինչ լավ անցավ, ինչի՞ չես գալիս: Իրենց համար լավ էր անցել, ես էլ ձևացնում էի թե իմ համար էլ ա լավ անցնում, բայց չեն պատկերացնում, որ ես րոպեներն էի հաշվում, թե երբ եմ տուն գալու ))

    Էս ամեն ինչը ինտրովերտիկ ա շատ, ու ես էլ երկար ժամանակ մտածում էի, որ ուղղակի ինտրովերտ եմ, Ուլուանայի ասած ագրեսիվ պարտադրանքի, երկար ժամանակ նույն գործողության մենանիկական կրկնության արդյունքում քիչ թե շատ տանելի կդառնա, բայց ճիշտ հակառակը, գնալով ավելի ա սրվում։

    Հիմա ես էնպիսի ցածր ձայներ եմ լսում, ու ինձ ահավոր խանգարում են, որ ուրիշները լսողությունները սրելու դեպքում անգամ չեն լսում։
    Կարող ա գործերս թողնեմ, ու օրերով ինչ-որ բաներ համարակալեմ, խմբավորեմ, դասավորեմ, որ երբեք ինձ պետք չեն գալու, բայց չեմ կարողանում կտրվել, իսկ աշխատանքս մնում ա չկատարված։
    Առաջ էլ մի բան չէր, բայց հիմա սովորական small talk-ը. բարև, ոնց ես, ինչ կա չկա, ընդհանրապես տանջալից մի բան ա դառել, որ կարող ա ճանապարհս ահագին երկարացնեմ, զուտ ծանոթ մարդու չբարևելու համար։

    Ես տարբեր բաներ եմ կարդում, մի հայտնի գրաֆիկ կա, ըստ որի աուտիկ սիմպտոմները ոնց որ թե քառասունի մոտերքը լավ սրվում են, հետո թուլանում են աստիճանաբար, հիմա էդ թուլանալուն եմ սպասում, էնպես որ դեռ հույսս լրիվ չեմ կտրել ))

  24. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    enna (11.05.2023), Freeman (11.05.2023), Բարեկամ (11.05.2023), մարդ եղած վախտ (11.05.2023), Նաիրուհի (11.05.2023), Ուլուանա (11.05.2023)

Էջ 11 12-ից ԱռաջինԱռաջին ... 789101112 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Գրառումներ: 284
    Վերջինը: 08.06.2018, 01:22
  2. Մարդկային հիմարության դրսևորումները բժշկության մեջ
    Հեղինակ՝ Աթեիստ, բաժին` Բժշկություն
    Գրառումներ: 31
    Վերջինը: 12.03.2017, 12:00

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •