Մեջբերում One_Way_Ticket-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Ռուսները ևս հնդեվրոպական ազգ են։ Լեզուն էլ սլավոնական լեզուներից է։ Շվեդների լեզուն էլ գերմանական լեզուներից է։ Այնպես որ չեմ կարծում, թե լատվիացիները շվեդներին ավելի մոտ են, քան ռուսներին։ Համաձայն եմ՝ կրոնը նույնպես կարևոր է։ Դա է եղել պատճառներից մեկը, որ լեհերը, լինելով կաթոլիկ (ընդ որում, բավական թունդ հավատացյալներ), ռուսների հետ պատմականորեն չեն կարողացել համերաշխ ապրել։ Սակայն միայն կրոնով դա բացատրելը չեմ ընդունում։ Կրկին հիշենք տաջիկներին, ովքեր ընդհանրապես մուսուլման են, սակայն ռուսական օկուպացիային լրիվ այլ կերպ են վերաբերվում։
Էլի եմ ասում` լեզուն ու էթնոսը ի նկատի չունեի:
Կրոնը շատ մեծ դեր է խաղացել եվրոպական երկրների կյանքում, մասնավորապես կաթոլիկ քրիստոնեությունը ընդհանուր եզրեր է կերտել կենցաղային և ավանդույթային դաշտում: Ի դեպ 17-րդ դարի սկզբի լեհաական ինտերվենցիան հենց շղարշված էր կաթոլիկության քողով և Հռոմի Պապի անմիջական թույլատվությամբ ու "օրհնությամբ էր":
Բայց արի լյախերի թեման թողենք` շատ ենք եղվել
Մեջբերում One_Way_Ticket-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Հենց այնպես, առանց որևէ պատճառի ու պարտադրանքի, սեփական միջավայրում թուրքերեն էի՞ն խոսում։ Ճիշտն ասած՝ մի տեսակ հավատս չի գալիս։
Պատկերացրում որ` հա, առանց պարտադրանքի: Ադրբեջանում ապրող հայերից շատերը ազատորեն շփվում էին թուրքերենով, ռուսերենով, բայց ոչ հայերենով:
Նույն կերպ և Թուրքիայում: Իհարկե դրանում մեծ դեր ուներ նաև մի անի դարյա թուրքական լուծը, պարտադրանքը, հալածանքը: Իսկ Արևելյան Հայաստանում սկզբից ռուսերենը ուղղակի պետական մակարդակով պարտադրվում էր: Ազգանունդ հայի է` բանի չես հասնի: Գրում էս հայերեն` բանի չես հասնի: Սովետի պետական լեզուն ռուսերենն էր, սովետական քաղաքացին արտերկրում` "ռուս" էր: Ու եթե ոմանց թվում է, որ ռուսերենը այս կամ այն կերպ չեին փորձում պարտադրել,ապա սխալվում են: բայց այդպես էլ չկարողացա ըմբռնել "Օյ, Ծիգրանչիկ, նիլիզյա" ասող ներկայիս անկախության սերնդի մայրիկներին, որոնք իրենց ասած ռուսերեն նախադասությունները առանց տառասխալների չեն կարող գրել: Սա արդեն ձևի հետևանքն է: Ինչու են հայերը "մերսի" կամ "OK" ասում? ՀՀ բնակչության ներկայիս լեկսիկոնում առկա են ինչպես օտարալեզու, այնպես էլ օտար, բայց հայավարի անճանաչելության աստիճանի աղավաղված բազմաթիվ բառեր: Սենց որ գնա, հայերենից բան չի մնա: Պատկերացրու, որ վերջին 10-նամյակում ռուսերենը բավականին զիջել է դիրքերը