Էս կյանքի ամենալավ բանը ծխախոտն է ու շոկոլադը, հա, մեկ էլ լավ երաժշտությունը, որը հնչում է, հնչում է, հնչում է իմ ներսում, կամ էլ ինձնից դուրս, բայց իմն է, մենակ իմը:
Չեմ հասկանում, դրախտի ինչն է դրախտ, երբ ոչ ծխել է կարելի, և ոչ էլ շոկոլադ կա, նույնիսկ վիսկի չկա: Էհ...
Ինձ իմ դժոխքը լրիվ ձեռ է տալիս: Ես էմ իմ դժոխքի սատանան: Ես եմ իմ և իմ ստեղծածի միակ արդար տերը: Ատում եմ երբ առանց թույլտվության փորձում են խcկվել ներս, ցավոք երբեն նրանց հաջողվում է:
Տխուր է, չեմ կարողանում կենտրոնանալ, չի ստացվում: Տխուր է, չեմ զգում: Տխուր է, մտքերս անկապ են: Տխուր է, հոգնել եմ բացատրելուց:
Քնել եմ ուզում, կտրվել աշխարհից, մարդկանցից, ձյունից, արևից, ուրախ օրերից, ինձնից, այն թելից, որ ինձ ու կյանքին կապումէ իրար: տեսնես սատանան քնում է??
Մեջբերել
Էջանիշներ