Դժբախտ իմաստու՞ն, թե՞ երջանիկ հիմար

[Ուստա Գրիշ]

Նախ սկսենք նրանից, որ ամբողջությամբ չեմ ուսումնասիրել "Փիլիսոփայություն" բաժինը և հնարավոր է, որ կրկնվում եմ: Համ էլ, էս իմ առաջի ՛թեմա՛-ն է այս կայքում, մտածեցի, լավ է քիչմ փիլիսոփայեմ

Հիմա երևի մեծ մասը կպատասխանի - "Լավ է դժբախտ իմաստուն լինեմ, քան երջանիկ հիմար", ...միշտ խուսափել եմ այս հարցին պատասխանելուց:

Ասեմ ընչի եմ խուսափել: Նախ, իսկական հիմար մարդը, որ շատ բաներ չի նկատում, չի նկատի նաև, որ ինքը հիմար է: Այսինքն, եթե դուք առաջինն եք նախընտրում, նշանակում է, որ գիտակցաբար խուսափում եք "հիմար" լինելուց, իսկ ինչպես արդեն նշվեց, եթե հիմար եք, այդ մասին չեք էլ իմանա:

Ինչ վերաբերում է "երջանիկ հիմար"-ին: Քարի, դռան, լվացքի փեդի և այլ անշունչ առարկաների համար մարդ հիմար լինել չի կարող, հետևաբար մարդ ինքն իրանով հիմար լինել ուղղակի չի կարող, նա ընդամենը կարող է մեկ այլ մարդու կողմից հիմար ճանաչվել:

Այս անգամ էլ կխուսափեմ պատասխանելուց... ավելի ճիշտ ՝ после Вас

[impression]

եսիմ, ես օրինակ մեկ-մեկ մտածում եմ ավելի լավ ա իմ էղած պրոբլեմների ձեռը գժվեմ կամ հորինեմ նորերը, քան ինձ կոտորեմ էս կամ էն շորը չունենալու, էս կամ էն փարթիին չգնալու, սանրվածքիս վատ լինելու ու նման բաների պատճառով
ու ամենախոխման էն ա, որ էդ մերկանտիլ թվացող խնդիրների ձեռն էլ մարդիկ պակաս չեն տառապում
իրականում քո ինտելեկտի քանակը չի փոխում տառականներիդ քանակը, հարցը որակի մեջ ա, բայց դե եթե մարդ անպայման պետք ա տառապի, կապ չունի ինքը ինչ աստիճանի զարգացած ա կամ էլ հակառակը, ինքը կտառապի
իմ կարծիքով հարցն էնքան էլ ճիշտ չի դրած կամ էլ ես եմ սխալ հասկանում

ուրիշ որակ ա որոշում մարդ երջանիկ լինելու ի վիճակի ա թե չէ, ու դա ինտելեկտի հետ կապ չունի իմ կարծիքով

[Ուստա Գրիշ]

Չէ դե նաի, եթե ասենք "շատ բան իմանաս, շուտ կծերանաս": Պարզ օրինակ: Երեխային վերցնենք հիմա որպես հիմար: Երեխաները շատ բաների մասին չգիտեն, շատ վատ բաներից տեղյակ չեն, իրանք էն խնդրիները չունեն ինչ չափահասները: Երևի արդեն հասկացաք ինչ էի ուզում ասել

[impression]

էլի չէ, որովհետև շատ բան իմանաս շուտ կծերանաս-ն ու ինֆանտիլ լինելը/մնալը տարբեր բաներ են, հիմա մենք ո՞ր մեկի մասին ենք խոսում

ամեն դեպքում կողմ եմ շատ բան իմանալուն, ինֆորմացիայի էս դարում

[Ուստա Գրիշ]

գիտելիքի մասին չէր խոսքը ))) համել էտ արտահայտությունը փոխաբերական իմաստ ունի <_<

[CactuSoul]

Լիլ, Ուստա Գրիշը հարցնում ա՝ լավ ա Ադամ ու Եվա լինել դրախտո՞ւմ, թե՞ այնուամենայնիվ ուտել էդ խնձորը, թեկուզ դրախտից վտարվելու հաշվին

Իմ անձնական օգտագործման կարծիքով դժբախտ իմաստուն չի լինում: Իմաստուններն ամենաերջանիկ մարդիկ են: Եթե այդպես չի, ուրեմն իրականում իմաստունի մասին չենք խոսում, այլ պարզապես շատ խելացի, ես կասեի՝ գիտելիքներով ծանրաբեռնված մարդու մասին: Մոտավորապես նույն սկզբունքով էլ երջանիկ հիմար լինել չի կարող, որովհետև եթե մարդ իրեն երջանիկ է զգում, ապա գոնե որոշ չափով ճիշտ մտածելակերպ ունի, թեկուզ և գիտելիք չունենա, միևնույն է, հիմար էլ չէ:


Հ.Գ.
Ես իմ նախնիներին չեմ մեղադրում, որ կերել են «բարու և չարի իմացության ծառի» պտուղը: Եթե չգիտեին, թե ինչ է բարին ու ինչ է չարը, ինչպե՞ս պիտի իմանային, որ Աստված բարի է, իսկ Օձը՝ չար: Լավ են արել՝ կերել են, էսպես կյանքը շատ ավելի հետաքրքիր է

[Ուստա Գրիշ]

Այ լռիվ էս էի ուզում ասել, ուղղակի մի տարբերությամբ, որ եթե մարդ իրան խելացի դժբախտ է համարում, ուրիշին երջանիկ հիմար, ինքը էլ խելացի չէ

[Հայկօ]

Ինձ համար ստեղ երկու կարծիք լինել չի կարող: Երջանիկ իմաստուն, դժբախտ հիմար:

[Չամիչ]

Իսկ ինչպե՞ս կարելի է բնութագրել իմաստուն մարդուն: Եթե մարդը չի տիրապետում երջանիկ լինելու ամենամեծ իմաստությանը էլ ի՞նչ իմաստուն: Եթե մարդը իրեն համարում է իմաստուն, բայց այնուամենայիվ երջանիկ չէ, ապա նա մի շատ կարեւոր բան կյանում պարզապես չի կարողանում ընկալել, հետեւաբար չի կարող համարվել իմաստուն:

Իսկ երջանիկ լինելը շատ ու շատ հանգամանքներով է պայմանավորված՝ նյարդային համակարգի ամրությունից, կառուցվածքային առանձնահատկություններից, չեք զգացե՞լ, թմբլիկ մարդիկ ավելի անհոգ են ու երջանիկ, ընտանեկան մթնոլորտից, քնի որակից, պարզվում է, որ այն մարդիկ ովքեր երազներ են տեսնում եւ կարողանում են հիշել երազները ավելի երջանիկ են, քան նրանք, ովքեր երազ չեն տեսնում կամ չեն հիշում:

[Հայկօ]

Իսկ ինչպե՞ս կարելի է բնութագրել իմաստուն մարդուն: Եթե մարդը չի տիրապետում երջանիկ լինելու ամենամեծ իմաստությանը էլ ի՞նչ իմաստուն: Եթե մարդը իրեն համարում է իմաստուն, բայց այնուամենայիվ երջանիկ չէ, ապա նա մի շատ կարեւոր բան կյանում պարզապես չի կարողանում ընկալել, հետեւաբար չի կարող համարվել իմաստուն:

Իսկ երջանիկ լինելը շատ ու շատ հանգամանքներով է պայմանավորված՝ նյարդային համակարգի ամրությունից, կառուցվածքային առանձնահատկություններից, չեք զգացե՞լ, թմբլիկ մարդիկ ավելի անհոգ են ու երջանիկ, ընտանեկան մթնոլորտից, քնի որակից, պարզվում է, որ այն մարդիկ ովքեր երազներ են տեսնում եւ կարողանում են հիշել երազները ավելի երջանիկ են, քան նրանք, ովքեր երազ չեն տեսնում կամ չեն հիշում:

Արի շատ չխորանանք, էլի : Իմաստուն՝ խելացի մարդը ուղղակի тупо կայֆ բռնելու ավելի շատ ձևեր գիտի, ավելի շատ բաների հաճույքն ու գեղեցկությունն ա զգում և այլն և այլն: Սրա համար էլ խելացի լինելը ավելի կայֆ ա, քան թե բութ լինելը: Ու ջհանդամ թե բութը չգիտի, թե ինքը ինչերից ա զրկված. մեկ ա՝ դրանից ինքը չզրկված չի դառնում:

[Անահիտ]

եթե դու ամեն րոպե (քո սուբյեկտիվ կարծիքով) խելացի մտքեր ես մտածում ու ինքդ քո խելքից հրճվում, չես կարա ասես, որ հիմարը ավելի շատ չի հրճվում իրա խելացի մտքերից
նենց որ դուք դրանում հավասար եք (, բարեկամնե՛ր)

[Հայկօ]

եթե դու ամեն րոպե (քո սուբյեկտիվ կարծիքով) խելացի մտքեր ես մտածում ու ինքդ քո խելքից հրճվում, չես կարա ասես, որ հիմարը ավելի շատ չի հրճվում իրա խելացի մտքերից
նենց որ դուք դրանում հավասար եք (, բարեկամնե՛ր)

Ահամ: Եթե դատենք վերևում քո նախագծած համակարգի սահմաններում, ապա այստեղ, կարծես թե, խելացի միտք մտածվեց: Խորհուրդ. փորձիր այդ «հավասար խելացի մտքեր մտածող» մարդկանց հետ աշխատանքի ընդունման հարցազրույց անցկացնել ու հետո ուշադիր հետևել, թե ով է արդյունքներն իմանալուց հետո ավելի բուռն հրճվում: Կարելի է նաև նկարել-գցել YouTube՝ «Ասք վասն խելացի մտոց եւ տապօռ փիլիսոփայութէան» զարմանալի անվանմամբ:

[Նետ]

Ամենաիմաստուն մարդը՝ չգիտի ամբողջի գոնե կեսը։

[Հայկօ]

Ամենաիմաստուն մարդը՝ չգիտի ամբողջի գոնե կեսը։

Շատ համարձակ միտք է, մեր մեջ ասած: Նման կարծիք ունենալու համար հարկավոր է հստակ իմանալ գոնե մի քանի բան, մասնավորապես՝ թե

...ինչքան է ամբողջը
...ինչպես է կիսվում ամբողջը
...ով է ամենաիմաստուն մարդը
...ինչքան գիտի ամենաիմաստուն մարդը
...ինչքան չգիտի ամենաիմաստուն մարդը

Եվ last, but not least՝ թե որն է իմանալու չափման միավորը :

[Նետ]

Շատ համարձակ միտք է, մեր մեջ ասած: Նման կարծիք ունենալու համար հարկավոր է հստակ իմանալ գոնե մի քանի բան, մասնավորապես՝ թե

...ինչքան է ամբողջը
...ինչպես է կիսվում ամբողջը
...ով է ամենաիմաստուն մարդը
...ինչքան գիտի ամենաիմաստուն մարդը
...ինչքան չգիտի ամենաիմաստուն մարդը

Եվ last, but not least՝ թե որն է իմանալու չափման միավորը :

Իմաստությունն անհուն է . մարդու միտքը՝ սահմանափակ։
Ուստի կարելի է այսպես ասել՝ ամենաերկար հատվածն անգամ. չի կազմում անվերջության կեսը։