Ես էլ եմ շնորհավորում ու ցանկանում եմ մեր գլխից անպակաս լինի Դար ակումբը:
Փոքր հասակում հեծանիվ էի ուզում ունենալ:Շա~տ էի ուզում:Առաջին հեծանիվս արդեն մեծ էի,որ գնեցի:Արդեն ոչ ժամանակ ունեի վայելելու,ոչ էլ էն ոգևորությունս էր մնացել... Դար ակումբը հենց այդ հեծանիվն է,որ ուշացումով,բայց ոչ ուշացած իրենով լցրեց ներսումս եղած այն դատարկ անկյունը,որի գոյությունը ես չէի էլ զգում:Պարզապես չկա հայերենով շփվելու են կարոտը,տենչը,որ ցեցի նման կրծում էր հոգիս:Երևի սովորել եմ մենակությանս...
Մեջբերել
Էջանիշներ