Ուզում ես ասել անկապ մտքեր եմ արտահայտում։ Այսինքն անմեղսունակ եմ։ Գնամ հոգեբուժի մոտ։ Ապեր, համենայն դեպս ես քեզ նման որակումներ չեմ տալիս։
Այսինքն Մեֆը վստահորեն ջոկել է դասընթացի պրոպագանդիստական էությունը, որովհետև Մեֆի (կներես Մեֆ ջան) համոզված պնդումներից չի երևում, թե Մեֆը փորձ է անում սկզբից ծանրութեթև անել, բայց այ մնացածը ոչ թե միանգամից պիտի արձագանքնեն, այլ փորձեն ծանրութեթև անել Մեֆի ասածը։ Իսկ մնացածները համարձակ դատողությունների իրավունք ունե՞ն, թե՞ ոչ։Հիմա գանք կոնկրետ դեպքին: Քննարկում, որպես էդպիսին չկա: Կա Մեֆի վրա «հարձակման» փորձ, որովհետև, այսպես ասենք, նրա համարձակ դատողությունները շատերի ազգային ինքնասիրությանը կպան, մինչդեռ Մեֆը ազգայինի հարց չէր էլ քննարկել, Արցախյան ազատամարտի մասին իմանալու կարևորությունը չէր էլ վիճարկել ու ես դրա մասին էի խոսում ու կոչ անում լսել, թե մարդն ինչ ա ասում:
Չուկ, օրինակ փորձիր առանց ներքևի գրառումը կարդալու միանգամից պատասխանել։ Անտեսանելի տառերով գրում եմ. Չուկ ջան, դու անկապ բաներ ես գրում առանց հիմնավորելու։Ինչ վերաբերվում ա քո նշած տիպի հոդվածներին, ապա ասեմ (քանի որ մեկը ինձ ես ակնարկում), որ ոչ մի հոդվածի վրա առանց դիտարկելու ու քննելու չեմ ծիծաղում, ի տարբերություն, թերևս, քեզ, որ առանց կարդալու թե ինչ է գրված կամ ինչ է ասվել, զուտ նայելով թե ով է ասել, միանգամից գրառում ես անում, ...
Վստահ ե՞ս, որ իսպառ է, սավսեմ հույս չկա՞պատճառահետևանքային կապերի իսպառ բացակայությամբ, կեղծ թեզի վրա դատողությունների իբր շարք կառուցելով՝ ալյա Թևոյի պատվավոր աշակերտ:Միայն հալոպերիդոլ սրսկվելը կփրկի՞։ Ապեր, Թևոյի աշակերտ լինել–չլինելը դեռ մի կողմ։ Դու պնդում ես, որ ես առանց կարդալու ու հասկանալու միանգամից տուֆտում եմ, իսկ դու ի տարբերություն ինձ՝ կարդում ես, ընկալում ես, և նոր ես «ծիծաղում»։ Եթե դու միայն ծիծաղում ես, բա ո՞նց իմանանք, կարդացել ե՞ս, թե պարզապես նայել ես՝ ով է գրել ու ծիծաղել ես։ Ես գոնե մեկնաբանում եմ, իսկ դու միայն ծիծաղում։ Հասկանում ե՞ս պատճառահետևանքային կապերը, իմ լավ ախպեր։
Էջանիշներ