Անկեղծությու՞ն, թե՞ լռություն

[Quyr Qery]

Եսքանը կարդացի մի բան միտքս ընկավ......ես վերջերս շատ լուրջ սխալ էի գործում,, մի խոսքով պատմության մեջ էի ընկել.... 2 մոտ ընկերուհիներս գիտեին էդ մասին..մեկը անընդհատ օգնում էր,,հասկացնում ,,որ սխալ եմ թույլ տալիս... ու նույնիսկ ,,երբ չլսեցի իրեն ասեց ,,որ կործանում եմ ինձ ու ինքը էլ ոչինչ չի ասի մեկ է չեմ լսելու... ես են մյուսի հետ ավելի կապվեցի,,որովհետև ինձ չէր մեղադրում,, չէր քննադատում ու ավելին` ոչ մի բառ չէր ասում էդ ամենի շուրջ.... երբ որոշ ժամանակ անց մի կերպ կարողացա ազատվել արածնեչիցս ու որոշ առումով ուղղեցի սխալներս,, էդ 2րդ ընկերուհուս ասացի էդ մասին,,նայեց ինձ ու ասաց,,"բայց գիտես ես հենց սկզբից էլ գիտեի,,որ սխալ ես անում ու կկործանվես էդ ճանապարհով"....հարցրեցի բա ինչու հենց սկզբից չէիր ասում,, գուցե ես հետ չկանգնեի ու հիմա ուշ լիներ,,, ասեց բայց դա քո գործներ,, ինչ ուզես կանես,, բա որ հետո մի բան են չլիներ ինձ էիր մեղադրելու (էդ ամենը են դեպքում ,,երբ ես միշտ իրեն ասում էի իր իսկ սխալների մասին,,որ վատ վիճակում չհայտնվեր)............ մենք էլ ընկերուհիներ չենք....

[Ariadna]

Ինձ համար էնքան տարօրինակ թեմա է, կարդում եմ ու զարմանում։ Մտքովս երբեք չի անցել ինչ որ բան ընկերուհուս չասել, եթե ինչ որ բան իմ կարծիքով սխալ է արել, նույն ձևով էլ իմ ցանկացած պրոբլեմի մասին առաջին հերթին ընկերուհուս եմ պատմել ու խորհուրդ հարցրել։

[Aj Klik]

Եսքանը կարդացի մի բան միտքս ընկավ......ես վերջերս շատ լուրջ սխալ էի գործում,, մի խոսքով պատմության մեջ էի ընկել.... 2 մոտ ընկերուհիներս գիտեին էդ մասին..մեկը անընդհատ օգնում էր,,հասկացնում ,,որ սխալ եմ թույլ տալիս... ու նույնիսկ ,,երբ չլսեցի իրեն ասեց ,,որ կործանում եմ ինձ ու ինքը էլ ոչինչ չի ասի մեկ է չեմ լսելու... ես են մյուսի հետ ավելի կապվեցի,,որովհետև ինձ չէր մեղադրում,, չէր քննադատում ու ավելին` ոչ մի բառ չէր ասում էդ ամենի շուրջ.... երբ որոշ ժամանակ անց մի կերպ կարողացա ազատվել արածնեչիցս ու որոշ առումով ուղղեցի սխալներս,, էդ 2րդ ընկերուհուս ասացի էդ մասին,,նայեց ինձ ու ասաց,,"բայց գիտես ես հենց սկզբից էլ գիտեի,,որ սխալ ես անում ու կկործանվես էդ ճանապարհով"....հարցրեցի բա ինչու հենց սկզբից չէիր ասում,, գուցե ես հետ չկանգնեի ու հիմա ուշ լիներ,,, ասեց բայց դա քո գործներ,, ինչ ուզես կանես,, բա որ հետո մի բան են չլիներ ինձ էիր մեղադրելու (էդ ամենը են դեպքում ,,երբ ես միշտ իրեն ասում էի իր իսկ սխալների մասին,,որ վատ վիճակում չհայտնվեր)............ մենք էլ ընկերուհիներ չենք....

հետևաբար այստեղից եզրակացնենք,որ առաջին ընկերուհին ճիշտ է վարվել,որ ասել է:Համենայն դեպս դու ինչպես էլ վարվեիր նա գիտեր,որ քեզ զգուշացրել է:Չէ,ճշտից լավ բան չկա

[Quyr Qery]

հետևաբար այստեղից եզրակացնենք,որ առաջին ընկերուհին ճիշտ է վարվել,որ ասել է:Համենայն դեպս դու ինչպես էլ վարվեիր նա գիտեր,որ քեզ զգուշացրել է:Չէ,ճշտից լավ բան չկա

100%...... հիմա առաջին ընկերուհուս հետ առաջվանից էլ մտերմ եմ,, ու չկա բան ,, որ իրար հետ չկիսվենկ ու միշտ էլ մեկս մյուսիս սխալների մասին ասում ենք..... իսկ առաջինի հետ կապ էլ չունեմ ...ինչ ընկերության մասին կարող է գնալ խոսքը երբ չկա անկեղծություն,, չկա ճշմարտություն,, և ամեն ինչ ձևի ու ցուցադրման վրա է հիմնված.....

[Gayl]

100%...... հիմա առաջին ընկերուհուս հետ առաջվանից էլ մտերմ եմ,, ու չկա բան ,, որ իրար հետ չկիսվենկ ու միշտ էլ մեկս մյուսիս սխալների մասին ասում ենք..... իսկ առաջինի հետ կապ էլ չունեմ ...ինչ ընկերության մասին կարող է գնալ խոսքը երբ չկա անկեղծություն,, չկա ճշմարտություն,, և ամեն ինչ ձևի ու ցուցադրման վրա է հիմնված.....

Ախր ասելը այնքան քիչ է, կարևորը ասելը չէ այլ սխալ ուղղուց հետ պահելն է, ցանկացած միջոցով :

[Aj Klik]

Ախր ասելը այնքան քիչ է, կարևորը ասելը չէ այլ սխալ ուղղուց հետ պահելն է, ցանկացած միջոցով :

Համաձայն եմ:Կարողա ասես,բայց չլսի:Ու ասելտ զրոիյա հավասարացվում:Մեկ-մեկ մարդիկ էնքան են տարվում,որ ասես չասես բանուտեղ չեն դնի:Պետքա իրանց աչքերը բացել:Պատահումա,որ ամեն ինչ անում ես,որ հետ պահես,բայց ինքը իրա <էշնա քշում>:Էտ ժամանակ թող անի,ոնց ուզումա,մաշկի վրա զգա:Մարդը իր սխալների վրայա սովորում

[Gayl]

Էտ ժամանակ թող անի,ոնց ուզումա,մաշկի վրա զգա:Մարդը իր սխալների վրայա սովորում

Մենք խոսում ենք բացառիկ դեպքերից, չէ՞ հետևաբար այդ դեպքում պետք է կանգնես ընկերոջդ մեջքին, ոչ թե ասես ոնց սխալ ա արել թող այդպես էլ տակից դուրս գա կամ էլ եթե անգամ ընկերդ որոշել է, որ այս հարցը մենակով պետք է լուծի ապա պետք է ամեն պահ իմանա, որ դու ցանկացած պարագայում ձեռքդ պարզող ես, թե չէ միայն ասելով ընկերությունը փուչիկ է կամ էլ հետը կիսվել և բլա, բլա:

[Aj Klik]

Մենք խոսում ենք բացառիկ դեպքերից, չէ՞ հետևաբար այդ դեպքում պետք է կանգնես ընկերոջդ մեջքին, ոչ թե ասես ոնց սխալ ա արել թող այդպես էլ տակից դուրս գա կամ էլ եթե անգամ ընկերդ որոշել է, որ այս հարցը մենակով պետք է լուծի ապա պետք է ամեն պահ իմանա, որ դու ցանկացած պարագայում ձեռքդ պարզող ես, թե չէ միայն ասելով ընկերությունը փուչիկ է կամ էլ հետը կիսվել և բլա, բլա:

բայց ես չասեցի,որ մեջքին չեմ կանգնի կամ ամեն պարագայում ձեռք չեմ մեկնի:Ոչ էլ ասեցի ոնց սխալ ա արել թող այդպես էլ տակից դուրս գա :Չէ,ուղղակի եթե զգուշացնում ես,հետ ես պահում բայց ինքն իրաննա անում էլ ինչ անես?ու եթե սխալը տեղի ա ունենում դու մեկա իրա մեջքին կանգնած ես:Իսկ խոսքերին պետք է տեր կանգնել ու գործով ապացուցել:Համաձայն եմ`միայն ասելով ընկերությունը փուչիկ է:

[Gayl]

Չէ,ուղղակի եթե զգուշացնում ես,հետ ես պահում բայց ինքն իրաննա անում էլ ինչ անես?

Բա հենց դա եմ ասում, իմ օրինակով ասեմ, ես գրեթե միշտ իմ ասածն եմ անում ու եթե 100 հոգի էլ ասեն չէ չի ստացվի, ճիշտ չի իմ ամեմամոտ ընկեր կգա կասի արա այնպես, ոնց մտածում ես , ես իրան չեմ ասել սենց մի արա, ասել եմ կարելի ա այսպես անել, կնդունի հարց չկա, չի ընդունի էլ հարց չկա նույնն էլ ինքն ա այդպես վարվում:

[Quyr Qery]

Հա.....ես գրել էչ ,որ առաջին ընեկրուհիս բացի ասելուց նաև անում եր,,օգնում էր...խոսել ցանկացածն էլ կարող է,,բանն այն է ,,,որ գործով հետ պահեն...դժվար ենքան հիմար գտնվես,, որ եդքանից հետո չհասկանաս... բայց այ,,որ նույնիսկ չեն էլ ասում կամ զգուշացնում,,սակայն իրենց ընկեր են համարում ....այ դա իրոք ահավոր է.....

[Aj Klik]

Բա հենց դա եմ ասում, իմ օրինակով ասեմ, ես գրեթե միշտ իմ ասածն եմ անում ու եթե 100 հոգի էլ ասեն չէ չի ստացվի, ճիշտ չի իմ ամեմամոտ ընկեր կգա կասի արա այնպես, ոնց մտածում ես , ես իրան չեմ ասել սենց մի արա, ասել եմ կարելի ա այսպես անել, կնդունի հարց չկա, չի ընդունի էլ հարց չկա նույնն էլ ինքն ա այդպես վարվում:

ճիշտ ա

[Smokie]

Ես հիմա 100%-ով վստահ եմ, որ իմ վերջերս կայացրած որոշումը ճիշտ էր, ինչքան մտածում եմ այդ մասին, մտածում եմ միայն լավը ու ուղղակի չեմ հասկանում նրանց, ովքեր փորձում են համոզել, որ սխալ է դա: Ո՛չ, ես չեմ ուզում հետ կանգնել դրանից, չեմ ուզում հրաժարվել ու հաստատ չեմ հրաժարվի, որովհետեւ իմ հույսը մեծ է, ես առաջվա նման համոզված եմ, որ ճիշտ եմ ու ինչ էլ որ լինի, չեմ հանձնվի:

[Ուլուանա]

Մտերիմ ընկերների ու հարազատների դեպքում անպայման ասում եմ, իսկ մնացածների դեպքում ասում եմ, եթե իրենք հատուկ հարցնում են։ Իհարկե, ընկերներ էլ կան, ընկերներ էլ։ Այսինքն՝ կան ընկերներ, որոնց հետ մտերմությունն էն աստիճանի չի, որ քեզ թույլ տաս ամեն նկատածդ սխալի կամ թերության մասին ասել, բայց եթե իսկապես մտերիմ ընկեր եմ համարում տվյալ մարդուն, ապա չեմ կարող չասել։ Ես ինքս ինձ չեմ հարգի, անազնիվ կզգամ, եթե չասեմ։ Ու ընդհանրապես ես շատ դեպքերում հենց էդ հանգամանքով էլ կողմնորոշվում եմ, թե տվյալ մարդն ինձ համար որքանով է մտերիմ ու հարազատ։ Եթե ընկերական հարաբերությունների ձևավորման շրջանում զգում եմ, որ չեմ կարողանում ու դժվար թե երբևէ կարողանամ տվյալ մարդուն ասել իր սխալների, թերությունների մասին, այսինքն՝ եթե համոզված եմ, որ չի ընդունի, սխալ կհասկանա, կնեղանա և այլն, ուրեմն զգում եմ, որ մենք իսկական ընկերներ լինել չենք կարող։ Իհարկե, կարող են լինել մանր–մունր բաներ, որոնք ինչ–ինչ պատճառներով իմաստ չունի կամ չարժե ասել, բայց եթե, իմ կարծիքով, ինչ–որ լուրջ բան նկատեմ ու չկարողանամ դրա մասին ընկերոջս ասել, ուրեմն մեր ընկերության մեջ մի բան էն չի։

[Շինարար]

Ես մտածում եմ, որ ամեն մարդ ինքն է իր համար ընտրում կին, կրոն, ճանապարհ (c), ու որոշել, թե ով է ճիշտ, ով՝ սխալ, ինչն է թերություն, ինչն՝ առավելություն, ես հաստատ չեմ կարող... (նույնիսկ եթե ներքուստ համոզված լինեմ, որ ճիշտը ես եմ)… Կյանքում թարսն ու շիտակն այնքան խառնված են, որ պատասխանատու գործ է ճիշտ ու սխալ որոշել: Իմհկ, կարելի է չհասկանալ, ու ասել,որ չես հասկանում, կարելի է զգուշացնել... Գուցե այն, ինչ իմ կարծիքով սխալ է, իրականում շատ լավ էլ ճիշտ է: Մարդկանց հետ շփվում եմ այն չափով, որչափով իրենց «սխալները» ինձ չեն խանգարում: Բայց եթե մարդն ինձ համար կարևոր է, ու ինչ-որ բաներ է անում, որոնք ես տեսնում եմ, որ կարող են իրեն վնասել, խանգարել կյանքում, չեմ կարող չզգուշացնել, որ այ, գիտես, այսինչ բանը կարող է միանշանակ չընդունվել, քեզ համար այս-այս հետևանքները ունենալ, այսինքն, ասում եմ, որ ոչ թե ինքը սխալ է, կամ դա թերություն է, այլ պարզապես ինչ հետևանքներ դա կարող է ունենալ իր համար: Հազվադեպ են դեպքերը, որ ասեմ, թե այնուամենայնիվ կարծում եմ, որ դու սխալ ես: Կընդունի, լավ, չի ընդունի, ես ասել եմ: Իսկ այնպես հիմնականում շփվում եմ այն մարդկանց հետ, ում ճիշտ ու սխալները իմի հետ հիմնականում համընկնում են, եթե գալիս է մի պահ, որ սկսում են այնքան չհամընկնել, որ դա խանգարի շփմանը, բնականաբար շփումն ինքնաբերաբար սառչում է: Այս առումով «ճիշտուսխալի» հազվագյուտ համընկնում ունենք եղբորս հետ, բացառիկ դեպքեր են լինում, որ ոչ այնքան համաձայն չենք լինում իրար հետ, որքան որ ուղղակի ասում ենք՝ եսիմ, ես ամեն դեպքում չէի անի:

[Lianik]

Երբ թեման նոր էր բացվել, այլ կերպ էի ընկալել, կարծիքս ասելու կարիք չզգացի....

այսօրվա տրամադրությանս հետ մի տեսակ <<նորովի>> կարդացի
Կյանքում ճիշտ ու սխալ որոշելը շատ բարդ է, գուցե այն ինչ քեզ համար բացարձակ ճիշտ է. ինձ համար լինի ոչ այնքան և հակառակը...
Հաճախ մենք <<զոհ>> ենք գնում հասարակական կարծիքին (լավ կամ վատ իմաստով), մենք մեր համար տաբուներ ստեղծում, շարունակում ապրել դրանց հետ, սակայն բարոյական իրավունք չունենք, կարծում եմ, որևէ մեկին պարտադրել մեր կարծիքները:
Մտերիմ մարդու պարագայում ես ուղղակի կասեմ, որ կարծում եմ այնքան էլ ճիշտ չի, սակայն աշխատում եմ չպարտադրել իմ տեսակետը:
Իսկ եթե իր <<սխալ>>-ն ինձ համար սկզբունքային հարց է (օր. անբարոյականություն), կարծիքս կասեմ, եթե դեպի <<ճիշտը>> տրամադրվածություն չտեսնեմ, հետզհետե կապերս նրա հետ կխզեմ (երևի)