Այս մեկը շատ լավն էLusinamara-ի խոսքերից
Ի՞նչ պատգամեմ ու ի՞նչ ասեմ,
Երբ որ ինքս պիտի լսեմ,
Կարոտաբաղձ գիտեմ սպասել,
Որ խելացի խրատ ասեն:
Այս մեկը շատ լավն էԻ՞նչ պատգամեմ ու ի՞նչ ասեմ,
Երբ որ ինքս պիտի լսեմ,
Կարոտաբաղձ գիտեմ սպասել,
Որ խելացի խրատ ասեն:
Երջանկությունը լավագույնս արտացոլվում է լոկ մարդու աչքերի մեջ:
բերեցիք իմաստով - բերել բայի ոչ այնքան գրական խոնարհումով էի փորձել լուծում գտնել....
Ընդհանուր բոլորն էլ հետաքրքիր էին Lusinamara ջան:լավ էրՇնորհակալություն
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Կարևորը գիտես ինչն է,որ յուրօրինակ մտքեր ունես ու կարծրատիպերով չես մտածում: ՄԻՇՏ ԱՌԱՋ
Երջանկությունը լավագույնս արտացոլվում է լոկ մարդու աչքերի մեջ:
Lusinamara (14.05.2011), Tig (14.05.2011)
Ճրագս վառ է ու դուռս՝ բաց,
Հառաչքս բառ է ու բուռս՝ հաց,
Ժպիտս լայն է՝ մի քի՛չ էլ կաց…
Ելքդ անձա՜յն է…Ծաղի՛կս լա՛ց…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (03.06.2011), einnA (03.06.2011), Inna (01.07.2011), KiLa (03.07.2011), Meme (03.06.2011), My World My Space (03.06.2011), Sambitbaba (29.08.2011), Tig (04.06.2011), Անի Ներկարար (03.06.2011)
Եվ ինչո՞ւ տխրեմ...
Ինչ-որ նորաբաց ու մշտաժպիտ զարթոնք կա գյուղում,
Ինչ-որ թարմության ու հարսանիքի լուրեր են բխում,
Տանիքիս ծերին աղավնիներն են փսփսում սիրով,
Ես խորասուզված ինչ-որ բալային բիսկվիտ եմ թխում:
Եվ ինչու տխրեմ… որ արցունքներս շռա՞յլ են այսպես...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (20.06.2011), E-la Via (19.09.2011), Mark Pauler (20.06.2011), Meme (23.08.2011), Sambitbaba (29.08.2011), Tig (20.06.2011)
Մոլորակը անչափ դառն է,
Գայլացեղը Աստծո գառն է,
Մոլեգնում է հոգու սովը`
Ժամանակի մատը խառն է:
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (01.07.2011), Inna (08.11.2011), Kanamar (28.08.2011), KiLa (03.07.2011), Mark Pauler (01.07.2011), Meme (23.08.2011), Nadine (11.08.2011), Renata (09.09.2011), Tig (08.08.2011), Անի Ներկարար (02.07.2011)
Փախուստ խորքից
Արյանս մինչև վերջին կաթիլը բռնկվել եմ,
Փոթորիկներով պարփակված հոգուս բռնկել եմ,
Ավշարմատներից բարություն քամած սրտիս ցողելիս
Աղմուկից պատգամ զտող ձեռքովս բռնվել եմ…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Ինչ-որ մի տեղ, գիտեմ, ինչպես այն ժամանակ,
Կա ծաղկաշատ, խաղաղ պատշգամբով մի բակ,
Շուրջն այգի ծերացած, դարպասի մոտ՝ բարդի…
Իմ առաջին սե՜րն է ապրել այն հարկի տակ:
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Թռիչքի համար իմ լուռ տարածքը կրկնապատկվում է,
Արևաժպիտ կապույտի գոտին եռապատկվում է,
Տագնապ ու վախեր մարում ու հառնում՝ մնում հավասար,
Կարոտն անբաժան ու փնտրելիքս բազմապատկվում է:
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (28.08.2011), Claudia Mori (28.08.2011), E-la Via (03.09.2011), einnA (29.08.2011), Kanamar (28.08.2011), KiLa (29.08.2011), Lianik (28.08.2011), Meme (28.08.2011), My World My Space (28.08.2011), Nadine (19.10.2011), Sambitbaba (29.08.2011), Tig (28.08.2011), Արևհատիկ (07.11.2011), Ժունդիայի (28.08.2011)
Լուս հոյակապ էր...Թռիչքի համար իմ լուռ տարածքը կրկնապատկվում է,Արևաժպիտ կապույտի գոտին եռապատկվում է,Տագնապ ու վախեր մարում ու հառնում՝ մնում հավասար,Կարոտն անբաժան ու փնտրելիքս բազմապատկվում է:
E-la Via (03.09.2011), Lusinamara (28.08.2011)
Լուս. իսկականից ընտիրա: Ափսոս վարկանիշ չեմ կարող տալ...
Թռիչքի համար իմ լուռ տարածքը կրկնապատկվում է,
Արևաժպիտ կապույտի գոտին եռապատկվում է,
Տագնապ ու վախեր մարում ու հառնում՝ մնում հավասար,
Կարոտն անբաժան ու փնտրելիքս բազմապատկվում է:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
E-la Via (03.09.2011), Lusinamara (28.08.2011)
Բազուկներն այսօր թռի՜չք են ուզում,
Խենթերին այսօր ոչինչ չի՛ հուզում,
Հեռվից շոյում են «առագաստները»
Ու լուռ կարոտը սրտերում սուզում:
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Հավերժության զրույցն անվերջ
Չ՛տաս կյանքի երազին էջ,
Խաղաղության անհա՛ղթ զինվոր,
Չ՛երգես երբեք խավարի մեջ…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Երբ ինձ ասացին՝
Շատ ես հայեցի,
Ես խոնարհաբար
Մեղմ կարմրեցի…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ