Արտագաղթ դեպի ՌԴ

[ministr]

Ես էլ եմ գնալու ու մնալու երկընտրանքի առջև։ Բայց ավելի շուտ կգնամ, քան կմնամ, որովհետև աշխատում եմ ու չեմ կարողանում նորմալ ապրել։ Սոված չեմ, տլոր չեմ, պարտք չունեմ, բայց դրանից ավել ոչ մի բան չեմ կարողանում ստեղծել։ Ինքան շատ եմ աշխատում, էնքան ավելի շատ են գները բարձրանում։

Ու ամենակարևորը գոյություն չունի` վստահություն վաղվա օրվա նկատմամբ:

[Elmo]

Ու ամենակարևորը գոյություն չունի` վստահություն վաղվա օրվա նկատմամբ:

Դէ ասենք իմ դեպքում վստահություն կա, որ վաղն էլ սոված ու տկլոր չեմ լինի, մյուս օրն էլ։ Բայց բնակարան կկարողանա՞մ գնել, կկարողանամ երեխուս կրթության հարցերը լուծել, կամ մեքենա ունենալ ու պահել, չգիտեմ․․ ․․։

[Sophie]

Այս թանկացումները հիմա ամենամեծ խթանն էն հանդիսանում արտագաղթի համար: Մեր բարեկամները բոլորն էլ ուզում են գնան, որովհետև ուտելիքից բացի ոչ մի բան չեն կարողանում հասցնել:
Մեկը մենք սննդի վրա էս 2 ամսվա ընթացքում կրկնակի ենք ծախսել ու դեռ ավելին քան առաջ:

[ministr]

Դէ ասենք իմ դեպքում վստահություն կա, որ վաղն էլ սոված ու տկլոր չեմ լինի, մյուս օրն էլ։ Բայց բնակարան կկարողանա՞մ գնել, կկարողանամ երեխուս կրթության հարցերը լուծել, կամ մեքենա ունենալ ու պահել, չգիտեմ․․ ․․։

Վազգեն ջան, վստահությունը սոված ու տկլոր չմնալնա..?

[Elmo]

Վազգեն ջան, վստահությունը սոված ու տկլոր չմնալնա..?

Հավատա, որ լիքը մարդ համ սոված ա, համ էլ տկլոր(իրա բարեկամների հին շորերն ա հանգոնում)։ Խոսքս ոչ թե հատ ու կենտ մարդկանց մասին ա, այլ համատարած երևույթ ա, որը շատ ու շատերի մոտ կա։

[ministr]

Հավատա, որ լիքը մարդ համ սոված ա, համ էլ տկլոր(իրա բարեկամների հին շորերն ա հանգոնում)։ Խոսքս ոչ թե հատ ու կենտ մարդկանց մասին ա, այլ համատարած երևույթ ա, որը շատ ու շատերի մոտ կա։

Չեմ կասկածում, լիքը օրինակներ աչքիս առաջա: Բայց վստահությունը նայա, իմ հասկանալով, որ իմանաս եթե էսօր սոված ու տկլոր ես, բայց էդ վիճակի մասին մտածող կա ու ելք փնտրող կա էս կառավարության մեջ, որ մենակ քո հույսին չես մնացել, որ տեսնում ես քայլերի հաջորդականությունը որ եթե ոչ էսօր, վաղը բերելուա նրան, որ աշխատողն ի վիճակի լինի համ տուն առնի, համ մեքենա, համ էլ տարին մեկ աշխարհում ֆռֆռա, որ ապաշնորհ քաղաքականություն չլինի էն աստիճանի, որ վաղը մեկ էլ պատերազմ սկսվի, քանի որ եթե դա սկսվեց, էն մնացածի վրա կարաս խաչ քաշես ու մի 20 տարի գլորվես հետ:

Իսկ ինչ ունենք հիմա? Էս իմ ասած վստահության հակապատկերը...

[davidus]

Իսկ ինչ ունենք հիմա? Էս իմ ասած վստահության հակապատկերը...

Դավ ջան, էդ էլ չկա։ Էսօր նույնիսկ չգիտենք, թե էս անվստահությունը ինչքան խորն ա լինելու։ Եթե սենց գնաց, պատերազմ էլ չի լինի. նախագահին կքաշեն մի ուգլի վրա, դեմ կտան, սուս փուս կհամաձայնվի։ Երկրում մեկա բողոքող մնացած չի լինի։

[ministr]

Դավ ջան, էդ էլ չկա։ Էսօր նույնիսկ չգիտենք, թե էս անվստահությունը ինչքան խորն ա լինելու։ Եթե սենց գնաց, պատերազմ էլ չի լինի. նախագահին կքաշեն մի ուգլի վրա, դեմ կտան, սուս փուս կհամաձայնվի։ Երկրում մեկա բողոքող մնացած չի լինի։

Դավ ջան, ինչի եթե նույնիսկ Ղարաբաղը խելոք-խելոք տվեցինք պատերազմ չի լինելու? Նույնիսկ եթե էն գրավված շրջանները տվեցինք էլիա լինելու... Միակ ձևը, քիչ թե շատ ապահով զգալու էդ ոչ մի թիզ հետ չտալնա: Իսկ այ ՊՆ-ն ՀԱՄԱԶԳԵՍՏԸ ՓՈԽԵԼՈՒ մրցույթա հայտարարել, սա էն դեպքում, երբ մի տարի չկա ինչ փոխվեց: Մեկնումեկը ինձ կարողա բացատրի, թե համազգեստի փոփոխության վրա փող ծախսելը (իսկ դա մոտ 15մլն դոլարի կարգի թիվա մինիմում) ինչիա առաջնահերթ դառել զենք առնելու, կամ բանակի այլ ծախսերը հոգալու նկատմամբ?