Մնացածը՝ հետո)))
Մնացածը՝ հետո)))
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Կարդացի, լավն էր: Ստեղծագործությունն էլ, թարգմանությունն էլ: Մի հարց միայն: Առաջին մասի փոքրիկ հատվածում չափից ավելի հաճախ է օգտագործվում թագավոր, թագավորություն.... , որն ըստ իս պակաս բարեհունչ է դարձնում ստեղծագործությունը: Կուզենակի իմանալ, բնագրում է այդպես, թե թարգմանության արդյունքում է այսպես ստացվել: Ընդհանրապես, գրականության մեջ ինչպես է ընդունվում նույն բառի հաճախ կրկնությունը փոքրիկ հատվածներում: Վերջերս կարդում էի Ռոմեն Ռոլան և հատկապես այն բանից էի հիացած, որ մնալով պերճախոս, ոչ մի բառ երկրորդ անգամ չէր կրկնվում: Նկատի ունեմ նույն մտքի մեջ կամ փոքր հատվածում:
Ճիշտ ա!! Ինձ թվում է` պատմվածքի հերոսների, մանավանդ՝ թագավորի, առաջին խորհրդականի, երկրորդ խորհրդականի և երրորդ խորհրդականի անալիտիկ մտածելակերպի, խիստ տրամաբանական, հասարակ մահկանացուներիս համար դժվարընկալելի, բարդ, բայց և օբյեկտիվ իրականությունից բխող և գիտականորեն բոլոր հնարավոր միջոցներով հիմնավորված եզրահանգումների հետ ավելի քան համահունչ կլիներ շեքսպիրյան ճոխ և փթիթ բառապաշարը!!!
Հ.գ. Ինձ նաև թվում է, որ արժի 2-րդ մասն էլ կարդալ: Էնտեղ ամբողջական նախադասություններ են կրկնվում իրար հետևից: Մեկը կա՝ նույնիսկ 3 անգամ:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Ամմէ (18.12.2012)
Ամմէ (18.12.2012)
Եթե կրկնությունը գալիս է ստեղծագործության էությունից և բնույթից, ինչպես նաև հեղինակի մտահաղացումից, որը նա ցանկանում է ընթերցողին հասցնել կրկնության, ասել է թե շեշտադրման միջոցով, ապա այն անբարեհունչ չէ, ավելին, կարող է իր մեջ ոչ քիչ չափով հմայք և միտք պարունակել: Իսկ երբ հեղինակը չի կարողանում ինչպես հարկն է շարադրել միտքը և անընդհատ կրկնում է մի բառը, որը չի կարող փոխարինել մեկ ուրիշով կամ վատ է ձևակերպել միտքը և այդ պատճառով ստիպված է անընդհատ կրկնել նույն բառը, այստեղ խոսք է գնում վարպետության պակասի մասին:
Ռոջեր Ժելյազնին վարպետ գրող է և խոսելով կրկնությունների մասին չեմ մատնանշում դրանք որպես տհաճորեն դուրս ցցված տեղեր: Խոսքը փոքրիկ դիտողության մասին է, որին, կարծում եմ, թարգմանիչը բավարար բացատրություն կտա:
Լավն էր![]()
When life gives you lemons, make lemonade
Հա, կասկած անգամ չկա, որ «թագավորություն» բառը կրկնվում է բառապաշարի սղության պատճառով: Պետք է նկատել նաև, որ սարսափելի վատ ձևակերպված նախադասություն է.
Հենց առաջին նախադասությամբ մարդը տրամադրում ա ստեղծագործության ընդհանուր ոճին: Հաստատ գտել ես Ժելյազնիին ընդամենը փոքրիկ դիտողություն անելու տեղ:Շատ-շատ վաղուց մի թագավոր էր ապրում, որը թագավորում էր մի շատ փոքր թագավորությունում:![]()
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Ամմէ (18.12.2012)
Վայ, բայց ինչի՞ է: O_O Շատ համով ա ու տեղին ա հենց «թագավորել» բառը: Լինում ա մի թագավոր: Թագավորները սովորաբար ի՞նչ են անում: Թագավորում են: Որտե՞ղ են թագավորում: Իրենց թագավորությունում: Ինչու՞ պետք ա փոխարինել ինչ-որ ուրիշ բառով, եթե թագավորն անում ա էն, ինչ պետք ա անի՝ թագավորում ա իր թագավորությունում: Թող իշխանները գնան իշխեն իրենց իշխանություններում:
Էս նույն հասարակ տրամաբանությունը պատմվածքի ողջ կմախքն ա՝ հա՛մ սյուժեի, հա՛մ լեզվի առումով:
«Մենք պարզապես պետք է դրանք ձեռք բերենք»,- ասաց երկրորդը:
«Քանի որ արքան այդպես է ցանկանում»,- ասաց երրորդը:
«Ինչպե՞ս»,- հարցրեց չորրորդը:
«Մենք կարող էինք, դե, բերելել դրանք»,- ասաց առաջինը:
«Այո, բերել դրանք»,- ասաց երկրորդը:
«Բերել դրանք, այո»,- ասաց երրորդը:
«Որտեղի՞ց»,- հարցրեց չորրորդը:
«Դե, մենք կարող էինք բերել դրանք այնտեղից... հմմ»:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
kyahi (20.02.2011), Leo Negri (20.02.2011), Yellow Raven (20.02.2011)
Ես բնագրին ծանոթ չեմ, չեմ կարող պնդել, բայց թագավորները սովորաբար իշխում են, տիրում են, թագավորում են, սրանք հոմանիշներ են:
Հաջորդ օրինակդ իմ ասածի հետ ոչ մի տրամաբանական կապ չուներ, որովհետև ես պարզապես հոմանիշի ճիշտ ընտրության մասին էի խոսում, ու հատուկ նշել էի «եթե բնագիրը թույլ է տալիս», ինչից, Վելվետ ջան, կարելի էր ենթադրել, որ բնագրին ծանոթ չեմ և դա այն դեպքի համար եմ ասում, եթե «թագավորել» բառի ընտրությունը տվյալ դեպքում ոճական նշանակություն չունի:Ժուկով-ժամանակով Հնդկաստանի Բենարես քաղաքում տիրելիս է լինում Ուքանա թագավորը:
Իշխանների իշխելու մասին օրինակդ էլ տեղին չէ, որովհետև թագավորելը իշխելու մասնավոր դեպք է, իսկ իշխելը ընդհանուր կիրառություն ունի՝ ներառելով թագավորելը:
Ռայադերին շնորհակալություն եմ հայտնում նորանոր թարգմանությունների համար. բնականաբար ոճական մանր-մունր, բայց ահագին շատ անհարթություններ կային, ինչը բացատրվում է իր ռուսական կրթությամբ, մի թեթև խմբագրման կարիք ունի, դա լրիվ նորմալ է, ու բնավ թերություն չէ, նույնիսկ հայկական կրթություն ունեցող թարգմանիչների ու գրողների գործերն են խմբագրման կարիք ունենում: Էլ չեմ ուզում ասել, որ կաևորը ոճի ընկալում կա և այլն, որովհետև թարգմանիչը կարծեմ համետներից չէ ու խրախուսական խոսքերի կարիք առանձնապես չի զգում:
Ինձ մոտ խիստ կասկածներ առաջացան, որ ինձ կամ չեք հասկանում կամ չեք ուզում հասկանալ:
Էս էլ քեզ բնագիր: Դժվար չի գուգլելը.
Հեղինակը խրախուսման կարիք չի զգում (ոչ էլ առանձնապես խրախուսվել ա նախորդ գրառումներում՝ ճիշտն ասած), բայց երևում ա՝ մյուսներն իրենց պրոֆեսիոնալիզմով փայլելու առիթն այնուամենայնիվ բաց չեն թողնում: Բայց դե լրիվ հակառակն ա ստացվում:ONCE UPON A TIME there was a king who was king of a very
small country. Indeed, his kingdom was so small that most
people were not even aware it existed.
The king thought that it was a fairly large kingdom,
though, as kingdoms went. This was because there were many
mountains around the place, mountains which were difficult to
climb. Because of these mountains, travelers would just go on
around the kingdom, rather than go through it. And very few
people ever left the kingdom, to come back and tell of other
lands. People were pretty much afraid to do that.
Բառերը չկրկնելու դիտողությունը անում էր իմ 2-րդ դասարանի հայոց լեզվի դասատուն՝ «Իմ մայրիկը» շարադրությունը գրելիս:
Վերջին խմբագրող՝ AniwaR: 20.02.2011, 00:50:
«Ճիշտ և սխալ արարքների մասին պատկերացումներից այն կողմ մի դաշտ կա: Ես քեզ այնտեղ կհանդիպեմ»:
Վելվետ Բրայդին
Գուցե առաջին նախադասությունը կարելի էր ավելի լավ ձևակերպել, սակայն ընդհանուր առմամբ համաձայն չեմ քեզ հետ: Պետք է կրկնեմ, որ պալատականների երկխոսությունները վատ չեն և գալիս են ստեղծագործության բնույթից:![]()
Ժողովուրդ, խնդրում եմ կարդալ բնօրինակը, էլի: Բառապաշարն ու շարադրանքն առավելագույնս պարզեցրել եմ, որովհետև Ժելյազնին էլ այդպես է գրել, ու առավելագույնս ձգտել եմ խուսափել ինձ սուր զզվանք ներշնչող թումանյանահեքիաթային ու իսահակյանահեքիաթային ոճերից:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ