Երբ որ սկսեցին չորս կողմից խոսել, որ մեր երկրում հիմա մենակ վատորակ արվեստ է, առաջին զգացումս ընդվզումն էր: Այլ կերպ չէր էլ կարող լինել: Որոշեցի ժամանակ ունենալուս պես զբաղվել մեր լավ արվեստագետներին «գտնելով» ու ներկայացնելով: Իրականում պարզվեց, որ դրա կարիքը չկա: Նկատի ունեմ որոնելու կարիքը: Որովհետև առանց որոնելու էլ որոշումիցս ընդամենը մի քանի վայրկյան հետո գործնական նպատակով այցելեցի մի կայք, իսկ այնտեղից ուղիղ գծով մեկ ուրիշը, որտեղ ծանոթացա հերթական լավ արվեստագետին:
Արև Պետրոսյան անունն իմ համար նորություն էր: Նորություն էր, որովհետև մյուսների նման ես էլ եմ բողոքում, որ հիմա լավ արվեստագետները քիչ են, բայց նորերին ծանոթանալու փոքրիկ փորձ անգամ չեմ անում. բողոքելը ավելի հեշտ է:
Այս թեմայում կխոսենք Արև Պետրոսյան նկարչուհու մասին, կծանոթանանք նրա կյանքին ու արվեստին:
Էջանիշներ