ԱՓԵՐ
Ինձ իմ ափից տարար հեռու,
Բայց չտարար երբեք քո ափ,
Իբր բան կար ինձ պատմելու`
Սիրո մասին մի լավ հեքիաթ:
Իբրև ամպրոպ դու’ գոռացիր,
Իբրև անձրև`լուսե պատրանք,
Իմ աչքի’ց շիթեր հոսեցին,
Դու խառնեցիր դրանք, վայրա’գ:
Ետ չնայեցիր իմ սրտին փխրուն,
Մոտեցար շոյող, հեռացար գազան,
Բայց ես`հիրավի, դարձյալ աղոթում,
Դարձյալ թախծում եմ քեզ համար իմ ջա՜ն…
Դարձյալ իմ ափը հաշտ է ու անքեն,
Նրա հին սիրուց մնացած ցավը
Տագնապից հետո մի իղձ է արդեն`
Չխամրի անհաս քո ափի փայլը…
2010
Մեջբերել
Էջանիշներ