«Անզուսպը» մի տեսակ խանգարում ա: Ընդհանուր՝ (անգլերեն ասած) niceLusinamara-ի խոսքերից
/հատված "Մինչև առավոտ՝ 33 տուն "-ից/:
«Անզուսպը» մի տեսակ խանգարում ա: Ընդհանուր՝ (անգլերեն ասած) nice
/հատված "Մինչև առավոտ՝ 33 տուն "-ից/
DIXIcarpe noctem
Chilly (30.05.2011), Lusinamara (29.05.2011)
Ապրե'լ մտքի ծննդով
Մի սուրբ ուրվագիծ քո գալը թողեց`
Ապրելու մտքի ծնունդը արդար,
Սակայն ծանրացած այս աշխարհը մեծ
Գնալուցդ հետո ինձ ո՞նց հասկանար…
Ես վերադարձիդ ճամփին դիմահար
Բողոքով անձայն երկար կանգնեցի
Ու կարծես դարձած ցնդած դիվահար՝
Զայրույթիս պահին խշշոց լսեցի.
Այն բախտիս ծառի խշշոցն էր տկար,
Որ առաջ սիրուց սվսվալ գիտեր,
Հիմա մարում է սպասումից երկար`
Քո գալով նորից “ԱՊՐԵԼ” կհնչեր:
Դու մերկ լռությամբ քո սիրտը բացել
Ու աղոթում ես հեռվում ինձ համար,
Իսկ ես պիտ գալուդ ուրվագիծն անցնեմ,
Որ ապրեմ մտքի ծննդով արդար…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (31.05.2011), Claudia Mori (31.05.2011), My World My Space (31.05.2011), Nadine (07.06.2011), rainbow (10.06.2011), Sambitbaba (12.08.2011), Tig (31.05.2011), ՆանՍ (01.06.2011)
Ապրե'լ մտքի ծննդով
Մի սուրբ ուրվագիծ քո գալը թողեց`
Ապրելու մտքի ծնունդը արդար,
Սակայն ծանրացած այս աշխարհը մեծ
Գնալուցդ հետո ինձ ո՞նց հասկանար…
Ես վերադարձիդ ճամփին դիմահար
Բողոքով անձայն երկար կանգնեցի
Ու կարծես դարձած ցնդած դիվահար՝
Զայրույթիս պահին խշշոց լսեցի.
Այն բախտիս ծառի խշշոցն էր տկար,
Որ առաջ սիրուց սվսվալ գիտեր,
Հիմա մարում է սպասումից երկար`
Քո գալով նորից “ԱՊՐԵԼ” կհնչեր:
Դու մերկ լռությամբ քո սիրտը բացել
Ու աղոթում ես հեռվում ինձ համար,
Իսկ ես պիտ գալուդ ուրվագիծն անցնեմ,
Որ ապրեմ մտքի ծննդով արդար…
Լուս ջան շատ լավն է, ապրես, որ կարողանում ես էսպես զգալ, ու ապրես որ կարողանում ես ներս չգցել.... մաքրվի՛ր...
ակամա հիշեցի էս պոստս.
Claudia Mori (31.05.2011), Lusinamara (31.05.2011), Sambitbaba (12.08.2011), ՆանՍ (01.06.2011)
Հով ջա՜ն, շատ տեղին հիշեցիր, մի պահ խոսքերն ավելորդ դարձան, քանի որ եկան արցունքները...հետո, ինչպես հաճախ՝ դառնում են բառեր...Դու արցունքների մասին ավելին, քան խոսքերն են, ասացիր...
.... ու մերսի
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
My World My Space (31.05.2011)
Շատ սիրուն ես գրել ու խորիմաստ, ապրե՛ս...Ապրե'լ մտքի ծննդով
Մի սուրբ ուրվագիծ քո գալը թողեց`
Ապրելու մտքի ծնունդը արդար,
Սակայն ծանրացած այս աշխարհը մեծ
Գնալուցդ հետո ինձ ո՞նց հասկանար…
Ես վերադարձիդ ճամփին դիմահար
Բողոքով անձայն երկար կանգնեցի
Ու կարծես դարձած ցնդած դիվահար՝
Զայրույթիս պահին խշշոց լսեցի.
Այն բախտիս ծառի խշշոցն էր տկար,
Որ առաջ սիրուց սվսվալ գիտեր,
Հիմա մարում է սպասումից երկար`
Քո գալով նորից “ԱՊՐԵԼ” կհնչեր:
Դու մերկ լռությամբ քո սիրտը բացել
Ու աղոթում ես հեռվում ինձ համար,
Իսկ ես պիտ գալուդ ուրվագիծն անցնեմ,
Որ ապրեմ մտքի ծննդով արդար…
Ոչինչ չարժե այն, ինչ դու գիտես, բայց ոչ ոք չգիտի, որ դու այդ գիտես:
ՀՈՒԼԻՈՍ ԿԵՍԱՐ
Lusinamara (01.06.2011)
ՇնորհակալությունՇատ սիրուն ես գրել ու խորիմաստ, ապրե՛ս...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
ՉԿԱՐՈՂԱՆԱԼԸ ՉՈւԶԵՆԱԼ ՉԷ
Մի՞թե անզոր եմ ես քո մեջ փոխել
Վաղուց բույն դրած քո թուլությունը…
Միաժամանակ մենք կանք այսպես,
Շարունակվում ենք…
Բայց երբ ինձ համար միշտ կենսական է
Ջուր խմել կյանքում` ապրելու համար,
Այն դու դարձրել ես նույն հաճախությամբ
Ծխախոտ վառելն…
Թե կհարցնեմ. «Ինչու՞ ես ծխում»,
Միօրինակ ձևով կպատասխանես`
«Հանգստացնում եմ ներվերս»
Մի թույլ քմծիծաղ կտեսնես դեմքիս
Ու ես կլռեմ…դեե…որովհետև
Դու չես հասկանա իմ մտածածը,
Եթե խոսեմ էլ` լսել չես փորձի`
Կհամարես գիժ, բան չհասկացող…
Բայց դու… շա՜տ ես թույլ ու կրկնում ես միշտ.
«Ուզեմ`կթարգեմ»…
Թերևս…ուրախ կլինեմ…
Ոչինչ չեմ ասի…
Բայց, երբ կկարդաս` քո մեջ վերլուծիր.
ՉԿԱՐՈՂԱՆԱԼԸ ՉՈւԶԵՆԱԼ ՉԷ…!!!
մայիս.2010
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Chilly (02.06.2011), einnA (01.06.2011), Farfalla (02.06.2011), My World My Space (02.06.2011), Nadine (07.06.2011), rainbow (10.06.2011), Sambitbaba (12.08.2011), Tig (01.06.2011), Արևածագ (04.06.2011), ՆանՍ (09.06.2011)
Գիտեմ, բայց չեմ հասկանում...
Իմ սրտի ճախրող բնույթը գիտեմ, բայց չեմ հասկանում,
Իմ երկնի փոխվող գույները գիտեմ,
Բայց ճամփին ցրվող թափանցիկ ու խենթ հուզմունքը այսօր ես չեմ հասկանում…
Իմ աչքին տիրող արցունքը գիտեմ, բայց չեմ հասկանում,
Իմ միտքը գերող լուրերը գիտեմ,
Բայց հույսից զրկող անառիկ ու բերդ զզվանքը այսօր ես չեմ հասկանում…
Մի հոգու գտնող աղոթքը գիտեմ, բայց չեմ հասկանում,
Ու քամու բերած ստերը գիտեմ,,,
Բայց քեզ փնտրելու սրտացավ ու հորդ խրատը այսօր ես չեմ հասկանում…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
ՀՈւՅՍ մեծատառ, հույս փոքրատառ
Հին ու մոռացված շուրթերով փակված
Ընթացքը լեզվի
Դու մեղմորեն բա'ց, թե չէ նորաբաց
Հույսը կզզվի:
Թե գոռ տքնության ու հանդգնության
Սլացքը հուզվի`
Շշուկ-բառության, պահ-հավերժության
Երազում սուզվի:
Այդժամ, երբ քեզնից տրտմաթախծալից
Արցունքը մզվի,
Պիտի, որ ինձնից կյանքասերալից
Ժպիտը խզվի...
*** - Պարզապես շա՜տ էր վերնագրի կարիք զգում....
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Իմ ականջների բամբակը հանե՜ք...
Բամբակը հանե՛ք իմ ականջների,
Թողե՛ք լռության կապույտն ընկալեմ,
Իլիկը մանեմ իմ անուրջների
Ու խոսքերի մեջ պատգամներ ճարեմ:
Թողեք աղոթե՛մ երկինք նայելով՝
Ոսկե արևի ձայնը ընկալեմ,
Իլիկիս խաղը տեսնեմ հրճվելով,
Լսողությանս մի լա՜վ վճարեմ:
Լսեմ ծիծաղի բազմապատկվելը,
Նաև սիրառատ ճիչերն ընկալեմ
Ու անուրջներիս բամբակե թելը
Ականջներից միտք ձրի «վաճառեմ»:
____________
Հանի՜ր ականջիս բամբակը այս հին,
Որ խոնարհ ձեռքիդ հպումն ընկալեմ
Եվ երազատենչ հրաշքի մասին
Անաղմուկ ու խենթ ճառեմ ու ճառե՜մ…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (04.06.2011), einnA (04.06.2011), Meme (05.06.2011), My World My Space (04.06.2011), Sambitbaba (12.08.2011), Tig (04.06.2011), Անի Ներկարար (04.06.2011), Արևածագ (04.06.2011), ՆանՍ (09.06.2011)
Հունիսի 5–ն է…
«Ոսկե անձրև» է արևից իջնում,
Ես`իբրև ճամփորդ լույս-ցերեկների,
Խանձվում եմ «ոսկով»,
Բայց սևանում եմ
Եվ ամեն մեռնող նոր օրերի պես
Ես հնանում եմ,
Արևածիծաղ երեկոյի հետ ցնորք քամու պես
Գոլորշանում եմ,
Որ «ոսկովացած» անձրև պիտ դառնամ գիշերվա ժամին
Ու լուսնից թափվեմ…
“Ոսկե անձրև” է լուսնից իջնելու,
Դու` իբրև ճամփորդ մութ-գիշերների
Կծածկվես «ոսկով»,
Բայց կճերմակես
Եվ ամեն ծնվող նոր օրվա նման
Միշտ կնորանաս,
Լուսնաշուրթ երկնի երազ-հյուրի պես
Դու կայցելես ինձ,
Կարծես արևի «ոսկեղեն անձրև»`
Կմնաս իմ մեջ
Հունիսի 6–ին……
05.06.10
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (05.06.2011), Claudia Mori (05.06.2011), Meme (05.06.2011), My World My Space (05.06.2011), rainbow (10.06.2011), Tig (05.06.2011), ՆանՍ (09.06.2011)
Չթողնե'ս....!!!
Չթողնե'ս երբեք, որ բութ ուղեղս դառնա բթամատ
Ու հանկարծ սեղմի քեզ կորցնելու ճերմակ կոճակը,
Որից, հավատա, արյունս ընդմիշտ կդառնա ճերմակ
Եվ կհեռանա արևն` անտեսած մեր մոլորակը...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Մեկը չկա
Իմ ինքնակեզ խարույկի մեջ
Ժայռս դարձավ վշտի ավազ
Ու մխացող ծուխը անվերջ
Պահվեց ամպում Լուսապակաս:
Ժայռ բարձրացող մարդիկ քամուն
Անհայտ ձայնով հեկեկացին,
Դրախտում լոկ սեր է բուրում.
Անվիշտ թվաց իմ մեղեդին...
Արևն արդեն քուն էր մտել,
Տխրությունն էր դառնում վկա,
Որ խռովքի ձեռքով թեթև
Մեկը չկա, մեկը չկա՜...
08.06.11
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (08.06.2011), Chilly (09.06.2011), GinAni (17.07.2011), Meme (10.06.2011), My World My Space (09.06.2011), Nadine (09.06.2011), rainbow (10.06.2011), Sambitbaba (12.08.2011), Tig (09.06.2011), ՆանՍ (09.06.2011)
Ձեռքդ այսքան ջերմ չէր խառնել հոգիս...
Ձեռքդ այսքան ջերմ չէր իջել ուսիս,
Անսահմանությունն իմ հաշտ ու անքեն չէր ձերբակալել
Ու չէր էլ բերել կորած օրերի լուսե ավետիս …
Միայն ճախրանքիս ընթացքն էր փակել:
Խոսքդ այսքան խենթ չէր խառնել հոգիս,
Անձայն ճչացող արձագանքներս չէր հայտնաբերել
Ու չէր նկատել մոխրոտ ոտքերս, ծուխը կրակիս…
Միայն անկարոտ սրտի շշուկ էր…
Շուքդ այսպես մարդ չէր եղել կողքիս,
Իմ անպաճուճանք հյուսքերի կապը չէր քանդել անձեռք
Ու նուրբ չէր փռել մազերս ուսին, ապա ուսերիս…
Միայն կանգնել է անհոգի… անհե՜տք…
10.06.11
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (10.06.2011), einnA (10.06.2011), Meme (10.06.2011), Nadine (13.06.2011), rainbow (10.06.2011), Sambitbaba (12.08.2011), Tig (10.06.2011), Անի Ներկարար (10.06.2011), Նաիրուհի (10.06.2011), ՆանՍ (10.06.2011)
2 իղձ
Մասիսը երգի ու անմեղ ժպտա ձյունն հավերժական,
Ուղիղ համբարձվի ու հավերժ մխա ծուխը հայրական...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ