Լուսինե, դու հրա՜շք ես:Հուշերի իմ նավ, հորս տան դիմաց խարիսխ կգցես...
Լուսինե, դու հրա՜շք ես:Հուշերի իմ նավ, հորս տան դիմաց խարիսխ կգցես...
Արևածագ-ի խոսքերից
Լուսինե, դու հրա՜շք ես:Մերսի Հրաշք ջա՜ն
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
_-_-_-_-_-_-_
Երբ խոսում էիր, նկատեցիր`
Նրանք սևացան,
Ես սևակնեցի,
Քանզի ի ծնե թուխ եմ ու սևերես քո առաջ...
Միայն հասկացիր.
Մոռացկոտությունն այն թուլությունս է,
Որ ինչքան հասցե ու տուն ել փոխեմ,
Ինձ չի մոռանում...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
ԵՍ` ԻՄ, ԴՈւ` ՔՈ
Ես իմ գալուսով բացահայտեցի վերադարձը քո,
Առարկայացրի ցավ ու հույզերի աննյութեղենը,
Բայց և հասկացա`
Քո վառ գալուստը իմ վերադարձին նման չէր լինի…
Իմ մոռացումով ես ընդգծեցի հիշողությունդ,
Արտահայտեցիր սեր ու կարոտի հավերժականը,
Բայց և հասկացրի`
Քո հիշողությամբ իմ մոռացության վերջը չի լինի…
Քո խոր հույզերը և' ինձ տվեցիր, և' դարձան իմը,
Ամենախինդով պարզեցի հոգուս անկյունը խորին,
Բայց և հասկացրի`
Իմ խոր հույզերը չեն պատկանի քեզ, քոնը չեն լինի…
Քո կորած երգի հնչյունները սուրբ փորձեցի գտնել,
Մեր ունեցածի մասին հիշելիս ժպտալ փորձեցիր,
Բայց և հասկացար`
Մեր կորցրածից էլ ոչ մի մասնիկ գտնել չի լինի…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Ամենավերելք
Ամենաանկման մոտիվներով
Ամենաբոցի առաջին կայծը կախվել էր ամպին`
Երկնային ափը հրավիրելու անզուսպ ցանկությամբ,
Ամենակտուց հոգսերի գիրկը խոցում էր ճամփին
Մեղավոր աչքից գլոր արցունքի ցավ-ուժգնությամբ:
Երազին տանող ամենաոսկոր հոգս ու հարցմունքին
Ամենաէժանն` ապխտած ժպիտ բաժին հանելով
Ու չնայելով ամենաշշուկ ցողվող արցունքին`
Գնում եմ հավետ...անմեղ աչքերում ծիածանվելով...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
ՄԱՍԻՍՍ
Հայ ու Հայաստան գովերգելու հետ
Սիրտս գովում է Մասիսս "օտար"`
Հույսի հեռավոր ճամփաների հերթ
Ու շարժվող ազգիս անշարժ ակնթարթ:
Քո համանվագ զանգերին թառած`
Ես իմ մանկության ակունքն եմ տեսնում,
Բույլ աստղերի մեջ ճոճք ունես կապած
Ու բյուր հայերի ապագան ես դու:
Հավիտենական ընթացքով շարժվի'ր
Հեռվից ինձ ճանաչ սպիտակ սքեմ,
Ե'կ ու քո հողում հենց վերածնվի'ր,
Դու դարերից վեր, անդուլ ու վսեմ:
Մեզնից թաքուն ես, քո ծածուկ քենով
Դարերի դավոտ հուշերն ավիրում,
Եվ հարատև է ազգս քեզանով,
Որ քո չափով ենք հայ այս աշխարհում:
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Լուսինե ջան շաաաաաաաաաաատ գեղեցիկ ես գրում... Քեզ նորանոր գրական վերելքներ
Lusinamara (09.05.2011), Արևածագ (09.05.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ