Հայրական
Իրիկունը թախծով լեցուն
Նստեմ "կառքս" ու գամ,
Դուռը բացեմ կամացուկ,
Տեսնեմ չկաս ու լամ...
Նկարիդ միջից բարի
Հայացքովդ ասես` "Կա'մ".
Այս գիշերով դարերի
Լույսը տաս քո աղջկան:
Հայրական
Իրիկունը թախծով լեցուն
Նստեմ "կառքս" ու գամ,
Դուռը բացեմ կամացուկ,
Տեսնեմ չկաս ու լամ...
Նկարիդ միջից բարի
Հայացքովդ ասես` "Կա'մ".
Այս գիշերով դարերի
Լույսը տաս քո աղջկան:
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (21.04.2011), E-la Via (21.04.2011), einnA (21.04.2011), Inna (24.04.2011), Mark Pauler (11.05.2011), Nadine (21.04.2011), Quyr Qery (09.05.2011), Sambitbaba (12.08.2011), Tig (21.04.2011), Արևածագ (21.04.2011)
Անհասկանալի հիշողություն
Ցավագին շնչով շնչում էր տատս,
Բայց միշտ մոռանում բազում ցավերը
Կամ միգուցե միշտ անտեսել փորձում
Արձագանքները` հնություն բերող,
Իր շուրջը ցրված ապրող ցանկությամբ
Նա նկատում էր մեր մեջ ծառացած
պակասներն անթիվ
Ու շտկող խոսքեր շռայլում հազար…
Բեռնված մեղքով խաբուսիկ ամռան
Դառն ու սին ոգով ընկածս տեղում
Երբ որ հիշում եմ նրա բարության մաքառումն անմեղ,
Նրա հավաքած հույս ու ցավերից ձուլած բառերը,
Աղոթքը խորին,
Լղարիկ տենչը դեպի առավոտ,
Անտագնապ մարդու դիմակը հագին
Օրհնանքի հետ էլ փառք շշնջալիս,
Մի պահ զարմանում,քարանում եմ ես.
“Այսքանից հետո
Ինչի՞ համար էր էլ ստիպելդ, որ արագացնեմ…”…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Պաշտպանություն
Օ՜, մի' խանգարեք անդորրն իմ հոգու,
Չեմ ուզում եկող տագնապից փախչել,
Ձեռքեր չեմ ուզում բարձրացնել թաքուն,
Խաչբառ ինձ վրա չեմ թողնի լուծել…
Վերին սլացքը չեմ թողնի սուզեք գորշ ներքևներում,
Պարզունակությամբ չպիտի' հաղթեք,
Սիրո ու լույսի պարզ հաշիվներում
Խորհուրդն ու կամքը չեմ ուզում ձաղկեք:
Եվ չեք կարող ինձ բռնադատել,
Որ սպասումի տառապման մեջ եմ…
Թե առեղծվածի ճամփա եմ հատել
Ու չեմ արել քայլ, այդժամ ես հեչ եմ…
Բայց, մի' խաթարեք անդորրն իմ հոգու,
Սրտիս մի' զարկեք այդպես անխնա...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Երբ լռում ես ու չկաս` օրերս շուտ են մթնում,
Աշխարհն այս մեծ ու արձակ նորից մի խութ է մնում,
Երազներս օրորող շքեզ մի շուք ես կարծես,
Ցավիս նավին ընդդիման հուսո մակույկ դու ունես...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Չապրած Վայրկյաններ
Չապրած Վայրկյաններ, երնեկ թե ետ գաք,
Ես չեմ հասցրել տեսնել գուրգուրանք,,,
Դեռ կոկոն ծաղիկ թոշնելն իմանալ,
Ապրել անհայրիկ, մի կերպ դիմանալ.
Այս եք պարգևել Չապրած Վայրկյաններ:
Երնե՜կ Ձեր շուքը ծածկի ինձ ծածուկ,
Չապրածիս մուտքը բացվի անաղմուկ,
Հորիզոնը գա անհոգ մանկության,
Դառնորեն սգալ մոռնամ հավիտյան.
Վերադարձե'ք ինձ Չապրած Վայրկյաններ:
Վերջին կանգառին չհասնե'ք երբեք,
Վերջին ամառվան Դուք ոտք չդնե'ք,
Ապրողի հույսով աղաչում եմ Ձեզ,
Մանկության լույսով Վայրկյաններ դուք հեզ`
Չապրած Վայրկյաննե՜ր, ինձ Կյանքս բերեք:
2008
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Հուշերի նավ
Տարաժամն է և խավարն իր շնչով կրկին փքվել է`
Լույսի հետ տալիք-առնելիք ունի,
Անդուլ իմ հոգու գունեղ շանթերը կրկին բեկվել են...
Օրորոցային օրհնանքի լույսն է իմ մահճակալին,
Ես` երիտասարդ, բայց մտքով` մանուկ...
Եվ իմ բոցեղեն, հուր կարոտներն են հոգուս տաճարին...
Անհուն եզերքից նորից անցյալը ներկա է դառնում,
Տունդարձի ճամփան միշտ բաց է կարծես,
Բարի' իմ անցյալ, խոսուն ներշնչանք քեզնից եմ առնում:
Հուշերի իմ նավ, հորս տան դիմաց խարիսխ կգցես...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (30.04.2011), Chilly (12.05.2011), E-la Via (01.05.2011), einnA (30.04.2011), My World My Space (30.04.2011), Quyr Qery (09.05.2011), Renata (07.09.2011), Sambitbaba (12.08.2011), Tig (01.05.2011), Արևածագ (30.04.2011)
Լուսինե, դու հրա՜շք ես:Հուշերի իմ նավ, հորս տան դիմաց խարիսխ կգցես...
Արևածագ-ի խոսքերից
Լուսինե, դու հրա՜շք ես:Մերսի Հրաշք ջա՜ն
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
_-_-_-_-_-_-_
Երբ խոսում էիր, նկատեցիր`
Նրանք սևացան,
Ես սևակնեցի,
Քանզի ի ծնե թուխ եմ ու սևերես քո առաջ...
Միայն հասկացիր.
Մոռացկոտությունն այն թուլությունս է,
Որ ինչքան հասցե ու տուն ել փոխեմ,
Ինձ չի մոռանում...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
ԵՍ` ԻՄ, ԴՈւ` ՔՈ
Ես իմ գալուսով բացահայտեցի վերադարձը քո,
Առարկայացրի ցավ ու հույզերի աննյութեղենը,
Բայց և հասկացա`
Քո վառ գալուստը իմ վերադարձին նման չէր լինի…
Իմ մոռացումով ես ընդգծեցի հիշողությունդ,
Արտահայտեցիր սեր ու կարոտի հավերժականը,
Բայց և հասկացրի`
Քո հիշողությամբ իմ մոռացության վերջը չի լինի…
Քո խոր հույզերը և' ինձ տվեցիր, և' դարձան իմը,
Ամենախինդով պարզեցի հոգուս անկյունը խորին,
Բայց և հասկացրի`
Իմ խոր հույզերը չեն պատկանի քեզ, քոնը չեն լինի…
Քո կորած երգի հնչյունները սուրբ փորձեցի գտնել,
Մեր ունեցածի մասին հիշելիս ժպտալ փորձեցիր,
Բայց և հասկացար`
Մեր կորցրածից էլ ոչ մի մասնիկ գտնել չի լինի…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Ամենավերելք
Ամենաանկման մոտիվներով
Ամենաբոցի առաջին կայծը կախվել էր ամպին`
Երկնային ափը հրավիրելու անզուսպ ցանկությամբ,
Ամենակտուց հոգսերի գիրկը խոցում էր ճամփին
Մեղավոր աչքից գլոր արցունքի ցավ-ուժգնությամբ:
Երազին տանող ամենաոսկոր հոգս ու հարցմունքին
Ամենաէժանն` ապխտած ժպիտ բաժին հանելով
Ու չնայելով ամենաշշուկ ցողվող արցունքին`
Գնում եմ հավետ...անմեղ աչքերում ծիածանվելով...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
ՄԱՍԻՍՍ
Հայ ու Հայաստան գովերգելու հետ
Սիրտս գովում է Մասիսս "օտար"`
Հույսի հեռավոր ճամփաների հերթ
Ու շարժվող ազգիս անշարժ ակնթարթ:
Քո համանվագ զանգերին թառած`
Ես իմ մանկության ակունքն եմ տեսնում,
Բույլ աստղերի մեջ ճոճք ունես կապած
Ու բյուր հայերի ապագան ես դու:
Հավիտենական ընթացքով շարժվի'ր
Հեռվից ինձ ճանաչ սպիտակ սքեմ,
Ե'կ ու քո հողում հենց վերածնվի'ր,
Դու դարերից վեր, անդուլ ու վսեմ:
Մեզնից թաքուն ես, քո ծածուկ քենով
Դարերի դավոտ հուշերն ավիրում,
Եվ հարատև է ազգս քեզանով,
Որ քո չափով ենք հայ այս աշխարհում:
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Լուսինե ջան շաաաաաաաաաաատ գեղեցիկ ես գրում... Քեզ նորանոր գրական վերելքներ
Lusinamara (09.05.2011), Արևածագ (09.05.2011)
Շնորհակալ եմ և' ընթերցելու, և' գեղեցիկ բարեմաղթանքի համար
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Խնդրեմ............Շնորհակալ եմ և' ընթերցելու, և' գեղեցիկ բարեմաղթանքի համար
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ