Միտք
Ես լացում եմ...
Ինչ-որ մեկը կասկածամտորեն ինձ է նայում`
Իբր ինչ կա լացելու...
Ես չեմ կարողանում հարցնել, թե ինչ ուրախ մարդ է ինքը,
Որովհետև մտածում եմ` որքա՜ն շիլ է...
Միտք
Ես լացում եմ...
Ինչ-որ մեկը կասկածամտորեն ինձ է նայում`
Իբր ինչ կա լացելու...
Ես չեմ կարողանում հարցնել, թե ինչ ուրախ մարդ է ինքը,
Որովհետև մտածում եմ` որքա՜ն շիլ է...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Լացի երգ
Այս լացի երգի
Կրկներգի
Հետ
Սրտի անթարգման
Տագնապներ կան
Խենթ`
Կարոտի ձեռքով
Անցար հոգով
Իմ,
Հուզեցիր շոյող
Խաղերով քո
Հին:
Մոտեցար սրտիս,
Լցրիր հոգիս
Ջինջ,
Չիմացա գալդ,
Բայց գնալդ`
Վի՜շտ...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Լուսին ջան, սրանք հին ե՞ն թե նոր, եթե նոր են, ուրեմն ի՜նչ լավ վիճակում ես, վիճակդ գնահատի
Lusinamara (22.03.2011), Quyr Qery (11.04.2011), Sambitbaba (22.03.2011)
Մուշ ջան, կոնկրետ վերջինը երեկվա էր
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
հոգեվիճակը...Lusinamara-ի խոսքերից
Մուշ ջան, կոնկրետ վերջինը երեկվա էր
Lusinamara (22.03.2011)
Երանելի քուն
Ես հիմա չեմ ուզում քեզ երազով գալ,
Միտքդ հանել հունից, քունդ դարձնել դատարկ,
Լավ է, մնանք այսպես` հիշողությամբ...
Թե հնչյունը բառ է դարձել, մնում է զգալ,
Սահմանները սուտ են արդեն, մեղկ ու տկար,
Հավերժ կճախրեն մեր ձիերն անթամբ...
Բայց /Եվ/ հիմա պետք չէ ինձ երազով գաս,
Քունս կիսատ թողնես, միտքս խորթ ու անհաս...
Ապրենք... վերջում կփարվեն երկու քնքուշ ամպ...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Սարսափներս /մի քանիսը/
Սարսափում եմ ես այն մտքից,
Որ ազնիվին կասկածում են,
Որ կախվում են նրա հետքից
Ու սկիզբը անտեսում են:
Սարսափեցնում են ինձ անվերջ
Բեռ դառնալու բութ մտքերը,
Կպսակվեն, որ մութի մեջ
Ու որ կատեն լույս-հոսքերը:
Սարսափում եմ ես դիմակից,
Անմեղ մահվան կույտից հսկա,
Ինքնահավան շրջանակից,
Ունայն հասկից, թեկուզ ոսկյա:
Փոթորկածին ճամփաները,
Իրականը` խեղաթյուրած,
Վսեմների անկումները,
Սարսափեցնում են ինձ, Աստվա՜ծ...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Եվ էլի հինը…
Էլի դուք նստած սրճակենտրոն սեղանի
Բամբասանքահոտ աջ ու ձախ կողմին,
Էլի պատրաստ եք սրա ու նրա ընտանիքների
Ներքինից խոսել ու միշտ անտեսել
Սեփական ներքին տգիտությունը,
Որի գիտակցմամբ գուցե դադարեր
Գարշանքի հոտը օդում թևածել,
Գուցե վերջանար սրճազայրույթի սևագույն քուլան
Ու կփարատվեր սրճակիցների սրճոտ կասկածներն…
Բայց միշտ անտեսված տգիտությունը
Ի գիտւթյուն մեզ`իր գործը ունի`
Սրա ու նրա ներքինը խառնել
Սրճազանգվածի փոքր գդալին
Ու եփելուն պես`դնել սեղանի սրճակենտրոնին`
Շուրջը ցրելով ԲԱՄԲԱՍԱՆՔԱՀՈՏ…
Տգիտությունը այս ինչքա՜ն է հին…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Gayl (30.03.2011), rainbow (05.04.2011), Sambitbaba (15.04.2011), Tig (28.03.2011), Ինչուիկ (30.03.2011)
Անթարգման Լուս
Ոչ ոք չստանձնեց ինձ թարգմանելը,
Քանզի սպասեցին, որ ծանծաղի Մեծ Աղմուկը
Ու հանկարծ բացվի մեծ լռության հուն,
Ներշնչանքներ գան
Ու բերկրանքի չուն...
Աշխարհում ոչ ոք չհամարձակվեց
թարգմանել Լուսին,
Քանզի նախապես հրաշք ուզեցին
Ու հիշողություն.../չկար, որ տայի/...
Ապա լռության իմ ճամփաներին
Խավար օրերի լույս բարուրեցին,
Բայց չէի ծնվել ու չեմ էլ ծնվի
նման էությամբ...
Իմ էությունը չթարգմանեցին,
Քանզի տանջանքով երջանկանալը
Ոչ մի այլ լեզվով չի էլ հասկացվում.
Այն ԼՈւՍերեն է ու ներհատուկ է
Պապիս ձեռքերով հղկված այս "քարին",
Ով հիմա մամռել ու բողոքում է,
Որ այս աշխարհում ոչ մի "թարգմանիչ"
Սիրտ-ուղեղային ճամփա չի անցնում...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (01.04.2011), Chilly (28.03.2011), einnA (28.03.2011), My World My Space (29.03.2011), rainbow (05.04.2011), Sambitbaba (15.04.2011), Tig (28.03.2011), Արևածագ (29.03.2011), Եկվոր (28.03.2011), Ինչուիկ (30.03.2011)
ԱՄԻՐԽԱՆՅԱՆ
Սրբազան հույսի գետերը իմ մեջ
Արյանս վերջին ավշարմատներով
Այս լույս ազգանվան հունը կպահեն,
Կդառնամ ուժի անպարտ ելևէջ,
Մեր վսեմ լույսի ընթացքն ու ոգին...
Ու բախտից հպարտ` արյան տաք զարկով
Բիբլիական լեռին կհասնի հունս...
Այս լույս ազգանվան ծաղկուն թևերի
Օրորոցներում դեռ կմեծանամ...
28.03. 43 ամիս
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Գարնան անրջանք
Ամենուր ժպիտ է ծաղկում`
Աշխարհում գարուն է ու հույս,
Ծաղիկը արև է բուրում,
Հրաշք է պահը`բարի լո՜ւյս:
Ծառերը օրոր են երգում,
Երկինքը լալիս է հույսեր,
Գարուն է կարծես մեր հոգում
Ու սիրտը անրջում է սե՜ր...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (01.04.2011), einnA (30.03.2011), Gayl (30.03.2011), My World My Space (30.03.2011), Quyr Qery (11.04.2011), rainbow (05.04.2011), Sambitbaba (15.04.2011), Tig (30.03.2011), Արևածագ (01.04.2011), Ինչուիկ (30.03.2011)
Հույս, հավատ ու սեր
Օրերի անդարձ անդրադարձի հետ
Մեր հուր մանկության հրաշք հեքիաթի
Երեք խնձորն է վերադառնալու,
Որ մեր պահպանած հիշողության մեջ
Դեռ չեղած այգու պտուղ է անքաղ
Եվ մեր աչքի դեմ հողից ու հույսից
Բեղմնավորված բախտ...
Այն մեզնից մեզ է նախ բաժին տալու,
Ապա մեզ ձուլվող մենավոր ու լուռ
Իմաստությանը...
Եվ մեզնից անկախ,
Հրաշք հեքիաթի երեք խնձորով
Պիտի կշտանան բառերի կարոտ
Բազմաթիվ սրտեր,
Քանզի մանկության երեք խնձորը
Բառից խոսք ձգվող այն բնականոն,
Անհարթ ուղին է,
Որ երբ մեծացար`միշտ վերածվում է
Երեք իմաստի`
ՀՈՒՅՍ, ՀԱՎԱՏ Ու ՍԵՐ...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (01.04.2011), Chilly (30.03.2011), My World My Space (30.03.2011), Nadine (11.04.2011), rainbow (05.04.2011), Sambitbaba (15.04.2011), Tig (31.03.2011), Արևածագ (01.04.2011)
Անցյալից վերադարձ
Շուրթերիդ վրա անեծք կարդացի,
Կարծես այն խրվեց սրտումս տկար
Եվ ճամփից առաջ մի միտք հիշեցի,
Որ ասիր` մի' գա...
Այն, որ ծագում է երեկոյի հետ`
Աստղածին սերը` քնքշանքի պես վառ,
Քո նուրբ աչքերով, լիալուսնի հետ
Աշխարհ պիտի գար...
Այս լռության մեջ գիշերը գրկած
Ետ դարձա կարծես այն հույսով արդար,
Որ սուրբ շշուկը ինձանից առաջ
Քո մոտ պիտի գար...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Կա'մ թևավոր, կա'մ առանց բանականության...
Պատահող-չպատահող պատահականություններ...
Ես այսօր լրիվ պատահական հավատացի
ձեր պատահող գոյությանը,
երբ ստիպված էի վեց անգամ սուզվել
քառահարկի առաջին հարկ...
իսկ չորրորդին (կամ հաշվի մեջ ինձ խաբում եմ)
պատահեցի՜...
չէ՜...պատահե՜ց...
Մտածում էի`մարդը թռչունից տարբերվում է նրանով,
որ բանականություն ունի,
Բայց ... պատահականորեն համոզվեցի`
Ո'չ...տարբեր է նրանով, որ թևեր չունի...
Ես ապրում եմ ինչպես մարդը և... նրանք...
պատահական կամ պատահող իմ գոյությամբ...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Ոչինչ
Քայլում եմ մտախոհ...
Ոչինչ չկա ներսումս
Ու դրսումս կարծես ոչինչ:
_Ոչի'նչ,-
Լսում եմ...
Քայլում եմ հանց անմիտ...
Ոչինչ չկա գլխումս
Ու ոտքիս տակ չկա ոչինչ,
Ոչի~նչ.
Զգում եմ...
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (06.04.2011), Chilly (06.04.2011), Malxas (08.04.2011), My World My Space (05.04.2011), rainbow (12.04.2011), Sambitbaba (15.04.2011), Tig (06.04.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ