Ասածս ստրկության մի դրսեվորում նշեմ. Էն որ տակը գրել եմ գործընկերոջս Ֆրանսիայի բարեկամների մասին, որ պահում են իրանց. Իրանք ենտեղ Բոմժ են, իրանց տուն են տվել, ուտելու բան են տալիս, շոր են տալիս, ու տրանսպորտի չեկեր, բայց ցավալին էնա որ իրանք չեն էլ ջոգում որ իրանք բոմժ են, ու էտ երկրի ստրուկը.
Իսկ ինչ վերաբերվումա 300 դոլարին, սաղ էլ անում են հայի խասիաթա, ես էլ հայ եմ իմ մեջ էլա հայի արյուն հոսում. չնայած գրածիցդ հետո մի քիչ ամաչեցի, որ տենց բան եմ արել.
Էջանիշներ