Հարգելի ԳագոՋան, յուրաքանչուր ժամանակահատվածի արվեստ արտացոլում է տվյալ ժամանակն իր դրական ու բացասական երևույթներով: Եվ եթե այսօր մեր արվեստը Ձեզ "չափից դուրս յուրահատուկ" ու անհասկանալի է թվում ուրեմն ժամանակն ու իրավիճակն է այդպիսին: Լավ է որ մեր ապագա սերունդը փորձում է ստեղծագործել, թող որ Ձեզ (գուցե նաև շատերի) համար անհասկանալի ու անընդունելի լեզվով: Դա նշանակում է որ սերունդն ասելիք ունի և որ անտարբեր չէ ժամանակի ու կատարվող երևույթների նկատմամբ: Շատ անգամ ավելի սարսափելի կլիներ, որ այդ "դեռ մատը բերանից չհանած" սերունդը ասելիք չունենար ու չփորձեր ստեղծագործել: Իսկ այն որ, այդ ստեղծագործությունները ծայրահեղորեն անհասկանալի են թվում Չեզ, շատ հասկանալի երևույթ է: Յուրաքանչյուր մնայուն արժեք իր գնահատականը տարիներ հետո է ստանում: Սովորաբար շատ դժվար է որևէ երևույթի ճիշտ գնահատական տալ տվյալ ժամանակահատվածում:
Չեմ կարող մեջ չբերել Պ. Սևակի Սերունդների հեղափոխությունը բանաստեղծությունը.
Ամեն սերունդ
Նախ և առաջ մտածում է լռության մեջ,
Իսկ երբ խոսել է սկսում`
Բարկացնում է ավագներին
Եվ բարկացնում անկեղծորեն,
Որովհետև...կրտսերը` միշտ անհասկացող,
Իսկ ավագը... հասկացող է:
Ավագ ասված,
Միթե իրոք համանիշ են ու համազոր
Հասկացողն ու կասկածողը...
Ամեն սերունդ
Նախ և առաջ մահանում է կասկածելով:
Էջանիշներ