Ֆենթզի

[Հայկօ]

Ցանկացած դեպքում ամենաթունդը Բենեդիկտնա /Ժելյազնին այկիդոյի սև գոտի էր ու ճապոնական մշակույթի մեծ սիրահար, ու Բենեդիկտին յուրահատուկ սիրովա նկարագրում/ մեկել Մենդորը:

Բենեդիկտի հզորությունը գրավում ա, իսկ էն, որ իրանից մյուս բոլոր եղբայրները լուրջ վախենում էին, ավելի ա ընդգծում էդ: Ինքը էն մարդն էր, որը մենակով կարող էր հակամարտության կշեռքը թեքել: Ընդ որում՝ բեսամթ ինքնավստահ էր, ու իզուր տեղը չէր էդքան ինքնավստահ, որովհետև ցանկության դեպքում կարող էր ուղղակի ձախ ձեռքով ամբողջ Ամբերը վերցնել: Կարդալուց նույնիսկ մի քիչ նախանձել եմ Դարային՝ սուսերամարտի տենց ուսուցիչ ունենալու համար:

Մենդորը դեմք էր: Միակ դեպքն ա, որ շարիկների հետ խաղացող հասուն տղամարդուն կարելի ա անվանել «դեմք» :