Պոստ-ռոք / Post-rock

[Ռուֆուս]

Մի փոքրիկ պատմական ակնարկ վիկիից

Պոստ-ռոք

Ոճային սկզբաղբյուրները՝ ալտերնատիվ ռոք, կրաուտռոք, ամբիենտ, էլեկտրոնիկա, մինիմալիզմ, շուգեյզիգ, պրոգրեսիվ ռոք
Մշակութային սկզբնաղբյուրը՝ 1980-ականների վերջից մինչև 1990-ի սկիզբը, Մեծ Բրիտանիայում, Կանադայում և ԱՄՆ-ում
Հիմնական գործիքները կիթառ, բասս կիթառ, հարվածայիններ, ջութակ և թավջութակ: Երբեմն կիրառվում են նաև վոկալ, փայտե փողային գործիքներ, գլոկենշպիլ և ստեղնաշարային գործիքներ
Սկսվել է համատարած պոպուլյարություն վայելել 2000-ականներից և գնալով ավելի պոպուլյար է դառնում:
Պոստ-ռոքի հիմնական ռեգիոններ Մոնրեալ, Իսլանդիա, Չիկագո, Լուիսվիլլ և Գլազգո

Պոստ-ռոքը ալտերանտիվ և պրոգրեսիվ ռոքի ենթաոճ է, որը բնորոշվում է ռոքին բնորոշ գործիքների կիրառմամբ : Պոստ-ռոք ոճի երաժիշտների ու խմբերի երաժշտությունը հիմնականում ինստրումենտալ է: Պոստ-ռոքի վրա ամենամեծ ազդեցությունը թողել է 60-70-ականների Velvet Underground խումբը, էքսպերիմենտալ, մինիմալիստ երաժիշտներ ու կոմպոզիտորներ Ֆիլիպ Գլասսը, Բրայըն Ինոուն, Ստիվ Ռեյքը:

Պոստ-ռոքի ամենահայտնի խմբերից են.

Sigur Rós
Mogwai
Talk Talk
Explosions in the Sky
Godspeed You! Black Emperor
God Is An Astronaut
Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band
Mew
Múm
Amiina
The Evpatoria Report
Mono
և այլոք

[Rhayader]

Sigur Rós, Mogwai, God Is An Astronaut, Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band, Múm լսել եմ՝ լավն են: Mew տանել չեմ կարողանում: Մնացածին ծանոթ չեմ:

[Yellow Raven]

Sigur Rós ու God Is An Astronaut
Էս երկու խմբերի մասին վատ բան ասել նշանակումա փայտե տախտակին գլխով երեք անգամ խփել Ընդ որում չնայած երկուսն էլ ստեղծագործում են հիմնականում պոստ-ռոք ոճում, բայց երկուսի երաժշտությունը կիլոմետրերով տարբեր է իրարից

Mogwai ու Explosions in The Sky էլի սիրում եմ, ժամանակի ու ալբոմների պակասի պատճառով շատ չեմ լսել իրանց, բայց վերևիններին շատ քիչ են զիջում իմ կարծիքով:

Mono-ն մի քանի անգամ փորձեցի լսեմ, բայց ամեն անգամ կեսից փոխում էի ալբոմը, մի փոքր ձանձրալի էին:

[Ռուֆուս]

Սկսեմ մի քիչ փիլիսոփայելը...

Պոստ-ռոքի հետ առաջին անգամ ծանոթացա Vanilla Sky ֆիլմի շնորհիվ, ֆիլմի վերջում հնչում էր մի երաժշտություն, որը պարզապես ապշեցնում էր իր գեղեցկությամբ: Հետո պարզեցի, որ դա իսլանդական Սիգուռ Ռոս խումբն է, երգի անունը՝ Untitled 4 (հայտնի է նաև Njósnavélin Ոչինչ Երգ անունով): Յութուբում գտա Սիգուռ Ռոսի մի քանի երգեր, լսում էի, վայելում ու ապշում, մի՞թե ժամանակակից երաժշտությունն այսքան առաջադիմել է, որ արդեն այսպիսի եթերային գործեր են ստեղծվում:



Սիգուռ Ռոսից հետո ծանոթացա մյուս պոստ-ռոք խմբերի հետ՝ Մոգվայ, Explosions In The Sky, Godspeed You! Black Emperor, Mono և այլն: Չէի ասի, որ բոլոր խմբերը դուր եկան, կամ բոլոր խմբերի երգերը հավանեցի: Շատ դեպքերում միօրինակ ու ձանձրալի երաժշտություն էր (ինչն ի դեպ որոշ խմբերի դեպքում իրոք այդպես է), բայց հիմնականում շատ գեղեցիկ գործեր կային: Ու ամենահետաքրքիրն էն է, որ պոստ-ռոքում ստեղծագործող խմբերը իրար հետ բազմաթիվ նմանություններ ունենալով հանդերձ շատ տարբեր են թե ոճային, թե երաժշտական առումներով: Սկսեմ ներկայացնել իմ ամենասիրած խմբերին:

[Ռուֆուս]

Պոստ-ռոք ասելով ես նախևառաջ պատկերացնում եմ Իսլանդիան, քանի որ ոչ մի ուրիշ երաժշտական ոճ չի կարողանում էդքան լիարժեքորեն ներկայացնել Իսլանդիայի հրաշալի բնությունը: Սկսենք բնականաբար Սիգուռ Ռոսից, որին նվիրված թեմա Ակումբում արդեն կա -Սիգուռ Ռոս



Թողարկել է հինգ ալբոմ

Von (1997)
Ágætis byrjun (1999)
( ) (2002)
Takk... (2005)
Með suð í eyrum við spilum endalaust (2008)

Սիգուռ Ռոսի երաժշտությունը ունի մի քանի առանձնահատկություններ.
1. Աղեղով կիթառի օգտագործումը, որը Սիգուռ Ռոսի երաժշտությանը հաղորդում է յուրահատուկ եթերային, առեղծվածային էֆեկտ
2. Վոկալիստ Յոնսի Բիրգիսսոնի ֆալցետը, որն իրականում ոչ թե վոկալ է, այլ ևս մեկ «երաժշտական գործիք»
3. Ի տարբերություն պոստ-ռոքային խմբերի մեծ մասին, Սիգուռ Ռոսի երգերն ունեն խոսքեր: Որոշ երգերում երգում են իսլանդերեն, սակայն հիմնականում երգերը իրենց հորինած «վոնլենսկա» լեզվով, որը բաղկացած է անիմաստ վանկերից:

Ինչպիսի՞ բառերով կարելի է բնութագրել Սիգուռ Ռոսի երգերը - եթերային, առեղծվածային, կախարդական, մռայլ, մինիմալիստական, հեքիաթային, մի փոքր դեպրեսիվ, բայց հուսադրող, հանգստացնող, ծորացող... Սիգուռ Ռոսի երաժշտությունը կարծես թե Իսլանդիայի բնությունը լինի՝ դատարկ, առաջին հայացքից միապաղաղ ու միանման, սակայն իրականում շատ բազմազան, սառն ու անհրապույր, սակայն միևնույն ժամանակ գեյզերների ու հրաբուխների պես ջերմ ու կենդանի:

Իմ կարծիքով Սիգուռ Ռոսի լավագույն ալբոմը ( ) է (չնայած Von ու Ágætis byrjun ալբոմներն էլ գրեթե նույնքան լավը): ( ) ալբոմը անուն չունի, հենց զույգ փակագծերն են անունը, նույնիսկ երգերը անուն չունեն, հենց էդպես էլ կոչվում են Untitled 1, Untitled 2 ... Untitled 8: Ալբոմն ամբողջովին հորինած «վոնլենսկա» լեզվով է: CD-ի հետ գալիս է դատարկ բուկլետ, որի մեջ երգերի անվանումների տակ ունկնդիրները կարող են գրել երգերի իրենց սեփական մեկնաբանությունները: Ալբոմը պայմանականորեն բաղկացած է երկու մասից. առաջին չորս երգը ավելի թեթև ու հուսադրող են, մինչդեռ երկրորդ կեսը ավելի ծանր ու մռայլ է:

Untitled 1 (հայտնի է նաև Vaka անունով)


Untitled 7 (հայտնի է նաև Dauðalagið Մահվան երգ անունով)


Untitled 8 (հայտնի է նաև Popplagið Փոփ երգ անունով)


Դե իսկ Սիգուռ Ռոսի ամբողջական գեղեցկությունը անհնարին է զգալ ու պատկերացնել առանց Heima համերգային ֆիլմի, որտեղ խումբն ու Իսլանդիան մեկ ամբողջական օրգանիզմ են ներկայացնում:

[Rhayader]

Որը տալու ու հետ չստանալու համար շնորհակալություն ...-ին

[Ռուֆուս]

amiina



Սիգուռ Ռոսի «Heima» համերգային ֆիլմը դիտողները կհիշեն լարային գործիքներ նվագող աղջիկների կվարտետը: Աղջիկները սկզբում դասական երաժշտություն էին նվագում, իսկ Սիգուռ Ռոսի հետ մոտ տասը տարի տևած համատեղ ձայնագրություններից ու համերգային շրջագայություններից հետո 2007թ-ին թողարկեցին առաջին ստուդիո ալբոմը՝ Kurr անվանումով: Այնուհետև նրանց միացան երկու տղա և խումբը 2010թ-ին թողարկեց երկրորդ ստուդիո ալբոմը՝ Puzzle անվանումով: Բացի դասական լարային գործիքներից աղջիկներն (ու տղաները) օգտագործում են բազմաթիվ ավանդական ու էկզոտիկ գործիքներ - երաժշտական սղոցներ, կալիմբաներ, երաժշտական տուփեր, մի խոսքով ամեն ինչ, ինչի վրա կարելի է նվագել, արդյունքում ստացվում է տարօրինակ ու մի տեսակ անմեղ երաժշտություն:

ամիինայի երաժշտությունը եթերային է, հեքիաթային, ձմեռային, կարելի է նույնիսկ ասել աղջկական: ամիինա լսելիս պատկերացնում ես մանկական հեքիաթները, որտեղ վերջում բարին միշտ էլ հաղթում է չարին

Rugla


Seoul


What are you waiting for?