Արմ ջան, ուզում ես հավատա, ուզում ես՝ չէ, բայց երևի կյանքումս առաջին երկար ոտանավորներ, որը մի անգամ կարդալով լրիվ հասկացել եմ: Լավն էր, առավել ևս, որ «հեչ» բառն իմ սիրած բառերից ա
:
Արմ ջան, ուզում ես հավատա, ուզում ես՝ չէ, բայց երևի կյանքումս առաջին երկար ոտանավորներ, որը մի անգամ կարդալով լրիվ հասկացել եմ
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
մերսիներ...
qui sine peccato est?
Հա՛, մոռացա ասել: Էդ «հեչը» հավեսով համուհոտ էր տալիս բանաստեղծությանը, շունչ էր տալիս:
Հեդաքքիրա
Ա՜խ, եթե ես էլ գրել իմանայի...
գրել իմանալ կամ չիմանալ չի լինում, ուղղակի ցանկացած մարդու կյանքում գալիս է մի պահ, երբ նրան խեղդում է զգացմունքի օվկիանը և ստիպում ձեռքը վերցնել գրիչը…PoeT-ի խոսքերից
եթե դու դեռ չես վերցրել գրիչը, ուրեմն դեռ ամեն ինչ առջևում է…
Կարոտը սով չէ, կանցնի:
Սիրում եմ...
Որքան բան կա այս երկու բառի մեջ
Այո երկու, որովհետև ՔԵԶ չեմ սիրում
Սիրում եմ...
Ասում եմ ես ու բացում եմ սպիտակ էջ
Այո սպիտակ, արյունոտ էջեր էլ չեմ ուզում
Սիրում եմ...
Նրան...ով այդքան ԴՈւ ես...ԵՍ եմ...բոլորս
Այո բոլորս, մասնատվածությունից հոգնել եմ
Սիրում եմ...
Նույնիսկ երբ այստեղ շատ վատ է անցնում օրս
Այո սիրում եմ, չէ որ իզուր չի, որ ծնվել եմ
Ծնվել եմ...
Հենց այստեղ! Հենց այդ օրը, հենց այդ ժամին
Կսիրեմ ու կլինեմ նվիրված նրան միշտ
Սիրել եմ...
Ու կսիրեմ նրան, ով այդքան ԴՈւ չես այս պահին
Նրան, ում բոլոր սխալները համարել եմ ճիշտ
Նրա անունն է Հայաստան.
qui sine peccato est?
Sambitbaba (18.06.2012)
Ինչքան լավն էր, otar ջան: Ապրե՛ս
Ես էլ եմ սիրում
True wisdom comes to each of us when we realize how little we understand about life, ourselves, and the world around us
Socrates
Ինձ էլ դուր եկավ...
շնորհակալ եմ
qui sine peccato est?
2–րդ անգամ կարդալուց հետո, մոտավերապես հասկացա։ Վատ չէր ։Ճ
բարև
...նայեցի նրան, ժպտացի... "բարև"
նա հեգնանքով նայեց ինձ, հագավ իր վերարկուն ու դուրս թռավ...
ես մտածեցի "կորիր ԱՉՔԻՑՍ" բայց չհամարձակվեցի բարձրաձայն ասել
չնայած ես ՈՉԻՆՉ չասացի, նա գնաց: Ամեն օր, մտածում ու սպասում էի նրան.
սպասում էի միշտ... երբ փողոցով միայնակ քայլում էի ... մտածում էի, որ
նա կգա ու դեմքիս մաշկը, որ -14 ջերմաստիճանից սառցակալել էր, կտաքանա,
սառույցը խալվի... ապա նա խպվի շուրթերիս. շուրթերս նույնպես կջերմանան ու խալվեն` անհետանալով նրա տաք ու ԱՂԻ համբույրի մեջ... հետո նա նորից կգա... կդիպչի այտիս... հետո շուրթերիս...
հետո կսահի վզիս վրայով. կմխրճվի սրտիս մեջ.
ես ընդամենը նայեցի նրան ու ասացի "բարև ԱՐՑՈւՆՔ"
իսկ նա հեգնանքով նայեց ու հերացավ...
...նայեցի նրան, ժպտացի... "բարև"
նա նույնպես ինձ հեգնանքով նայեց, ու ... հեռացավ
ես մտածեցի "ինչու՞" բայց չհամարձակվեցի հարցնել
ամեն անգամ նա գալիս ու գնում էր, ու ես ամեն գալուց երջանիկ էի
իսկ գնալուց ստիպված էի հրաջեշտ տալ ԱՐՑՈւՆՔներիս.
ու ես չէի էլ նկատում թե նա ինչպես էր գալիս... էդ էր մնում
պակաս նկատեի թե ինչպես էր հեռանում. ես գիտեմ որ ես էի
մեղավոր, ես գիտեմ որ ես էի նրա հեռանալու պատճառը, գիտեմ
որ ես էի նրան նեղացրել. փոթորիկ էր, ու ես երջանկության
ծովի մեջ լողալիս խորտակվում էի, իսկ նա` այդ ծովի լիիրավ տիրակալը,
նույնիսկ չէր էլ փորձում փրկել ինձ. Նա գալիս ու գնում էր...
Առանց Հրաժեշտի.
Հազիվ կոտրելով փոտորիկն ու ալիքները, ես լողում էի.
ես ընդամենը նաեցի նրան ու ասացի "բարև ՍԵՐ"
իսկ նա հեգնանքով նայեց ու հեռացավ...
qui sine peccato est?
Meme (16.05.2010)
Էս ինչ լավն էր ու հավես կարդացվող
Վեր տան զրուցը տանան տուսա կյամ, տան կրիշը կլխեդ փոլա կյամ
Ժողովուրդ
-կարմիր խնձոր ունեմ
ուզո՞ւմ ես տամ քեզ
-խնձորդ քեզ պահի
տանձ ունեմ...
-սպիտակ նժույգ ունեմ
գա՞մ տանեմ քեզ
-նժույգդ քեզ պահի
ավտո ունեմ...
-քո խնձորը իմ տանձին չի
-ձիաուժդ շարժիչիս չի
qui sine peccato est?
ես կգամ... ես կգամ
քո ճահիճ
մտքերի համար
ծիլեր կտամ
քո չորացած
հոգու համար
ջրեր կտամ
ես կգամ... ես կգամ
քո դահիճ
մտքերի համար
դանակ կտամ
քո ստորացած
եսի համար
ես կտամ...
ես կգամ... ես կգամ
մոռացված
ու չսպասված
քեզ հյուր կգամ
կործանված
բայց չսպանված
ես լուռ կգամ
ես կգամ... ես կգամ
քո կիսաբաց
դռան միջից
ներս կգամ
քո կիսափակ
սրտի միջից
դուրս կգամ
ես կգնամ... ես կգնամ
qui sine peccato est?
Sambitbaba (18.06.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ