Շնորհակալություն կարծիքների համար,բայց կուզեի ավելի կոնկրետ նշեիք թերացումներս
Շնորհակալություն կարծիքների համար,բայց կուզեի ավելի կոնկրետ նշեիք թերացումներս
Հանդգնե՛լ. այդ գնով է տրվում առաջընթացը...
Առաջին մի քանի տողն եմ կարդացել միայն, եթե միայն այդքանի վրա հիմնված կարծիք կընդունես՝ խնդրեմ.
Թամարա, ինձ թվում է՝ գրելուց հետո գրածդ չես վերընթերցել: Կամ էլ բավականաչափ կարևորություն չես տալիս այնպիսի «մանրուքների», ինչպիսիք են կետադրական նշանները, բացատանիշերը, նախադասություններն իրարից ստորակետի փոխարեն վերջակետով անջատելը կամ, գուցե, ընդհակառակը, նոր պարբերության անցնելը… Չէ, նկատի չունեմ, որ դրանք չկան, նկատի ունեմ, որ շատ ավելի ճիշտ ու լավ տարբերակներ կան, որ դու չես կիրառել՝ նախընտրելով այն, ինչ տեղադրել ես այստեղ: Ու այսպես անփույթ գրված պատմվածքը անձամբ ես ստիպված եմ լինում (եթե բավականաչափ հետաքրքրել է) անփույթ էլ կարդալ, ու վերջում, բնականաբար, գրվածքի մասին ոչ մի նորմալ ձևակերպված կարծիք ունենալ չեմ կարող, քանի որ ինձ պատմվածքից մնացած է լինելու միայն սյուժեն, ոչ ավելի:
Իմ խորհուրդն է՝ գրելուց հետո վերընթերցել գրածդ, ընդ որում վերընթերցել իբրև «ուրիշի գործ», կողքի մարդու աչքերով, տեղը տեղին խմբագրել, հասցնել մի վիճակի, որը կարդալով ինքդ քո գրածից հաճույք կստանաս, ու նոր ներկայացնել հանրությանը: Վստահ եմ, որ էդպես շատ ավելի տպավորիչ ու արժեքավոր ստեղծագործություններ կծնվեն:
Շնորհակալություն ուշադրության համար:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Թամարա ջան, ապրես: Շատ մատչելի,բայց խորություն ունեցող գրվածք էր, հումորով ես ու հետաքրքիր ես շարադրում, ինձ դուր եկավ. հաստատ հաջորդներն էլ կկարդամ![]()
Վերջին խմբագրող՝ ՆանՍ: 21.01.2011, 12:18:
Ոչինչ չարժե այն, ինչ դու գիտես, բայց ոչ ոք չգիտի, որ դու այդ գիտես:
ՀՈՒԼԻՈՍ ԿԵՍԱՐ
Թամարա (21.01.2011)
Կարդացի, բայց տեղ չհասավ
Իսկ աղջիկն ինչո՞ւ էր անպետք թղթերի հետ ատլասի էջն աղբամանը գցում![]()
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Թամարա (21.01.2011)
Դե գրել էի նաև,որ մոռացել է արդեն մանկական երազանքի մասին ու էլ չէր մտածում Աֆրիկայի մասին:Շնորհակալություն կարդալու համար:Ես էլ եմ զգում,որ ինչ-որ խոր,հիմնական բան է պակասում,բայց նոր եմ սկսում,երևի այդպես պետք է լինի,համ էլ երեկ կարդացի,որ մի փոքր պատմվածք մի հեղինակ գրել է 2 տարում,ես ավելի թեթև եմ նայում,կարելի է ասել կարդացողների մասին չեմ էլ մտածել,սրանից հետո ավելի լուրջ կվերաբերվեմ ու եթե ստացվի խոստանում եմ տեղադրել այստեղ:
Հանդգնե՛լ. այդ գնով է տրվում առաջընթացը...
CactuSoul (21.01.2011), E-la Via (22.01.2011), Moonwalker (21.01.2011)
Իմ կարծիքով երկարացրել ես սկզբի երկխոսությունները:Կարելի էր մի պարբերությամբ ներկայացնել ատլասի պատռած թերթի, հորեղբոր բարկանալու ու պապու հետ ընկերանալու մասին:Կարծում եմ ճիշտ կլիներ: Կամ եթե մի քիչ չշտապեիր, կարող էիր մի քանի նախադասությամբ լիքը խոր մտքերով հարստացնեիր
Մի խոսքով ուղղակի պետք է չշտապել, իսկ էն, որ ներսիցդ է գալիս խոսքդ, շատ ավելի կենդանի է դարձնում![]()
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Թամարա (22.01.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ