-Ես անսիրտ եմ:
-Էտպես մի ասա:
-Ես իրոք անսիրտ եմ: Կենդանիներից ոչնչով չեմ տարբերվում, նրանք էլ չեն կարողանում սիրել:
-Դու չարաչար սխալվում ես, քո մեջ այնքան սեր ու մարդկություն կա:
1.5տարի անց
-Ես անսիրտ եմ:
-Դու էլ անսիրտ չես կարող լինել
-Ես անսիրտ եմ:
-Էտպես մի ասա:
-Ես իրոք անսիրտ եմ: Կենդանիներից ոչնչով չեմ տարբերվում, նրանք էլ չեն կարողանում սիրել:
-Դու չարաչար սխալվում ես, քո մեջ այնքան սեր ու մարդկություն կա:
1.5տարի անց
-Ես անսիրտ եմ:
-Դու էլ անսիրտ չես կարող լինել
Մի ապրիր նրա հետ, ում հետ կարող ես ապրել, այլ ապրիր նրա հետ` առանց ում չես կարող ապրել
Inna (10.02.2011), Mark Pauler (10.02.2011), Smokie (12.03.2012), Ինչուիկ (27.01.2011), Նաիրուհի (28.01.2011)
Ուղիղ 2տարի առաջ հենց այս օրը, և՛ հենց այս ժամին, ճակատագիրը ինձ մատուցեց իր ամենամեծ նվերը:
ԵՎ հենց այդ նվերի շնորհիվ է, որ ես հիմա ու շատ հաճախ, շատ լայն ժպիտով ժպտում եմ:
Ճիշտ է, որոշ ժամանակ պահանջվեց ինձանից, որ ես հասկանամ այդ նվերի իսկական արժեքն ու նշանակությունը:
Մեկ-մեկ շատ դժվար է լինում համակերպվել նոր բաների հետ, իսկ հիմա ես իմ կյանքն ու իմ առօրեան առանց այդ նվերի չեմ պատկերացնում:
Մի ապրիր նրա հետ, ում հետ կարող ես ապրել, այլ ապրիր նրա հետ` առանց ում չես կարող ապրել
erexa (01.03.2011), Inna (10.02.2011), Mark Pauler (10.02.2011), Նաիրուհի (24.02.2011)
Յուրաքանչյուրս ամեն ինչ ունենք այս պահին և՛ երջանիկ լինելու, և՛ դժբախտ լինելու համար:
Նայած թե այդ պահին, որ հատկանիշը կամ տրամադրվածությունն է լինում ռեցեսիվ, որը՝ դոմինանտ:
Մի ապրիր նրա հետ, ում հետ կարող ես ապրել, այլ ապրիր նրա հետ` առանց ում չես կարող ապրել
erexa (01.03.2011), Mark Pauler (10.02.2011), Նաիրուհի (11.02.2011)
Ջիվս ու Սոնաս՝ հորեղբոյրս տղան ու ընկերուհիս ամուսնացաաաաաաաաաաաաաաաաաան: Կյանքում սենց հուզված ու ուրախացած չեմ էղել: Երևի իրանցից հետո ամենաուրախ մարդը ես էի:
Ձեզ անսահման երջանկություն ու սեր եմ մաղթում
Մի ապրիր նրա հետ, ում հետ կարող ես ապրել, այլ ապրիր նրա հետ` առանց ում չես կարող ապրել
Անընդհատ ուզում եմ գրեմ, գրեմ, գրեմ…
Վերցնում եմ թուղթն ու գրիչը ու մինչև վերջին ուժերս գրում եմ, գրում եմ էմոցիաներս դուրս հանելով, էներգիաս սպառելով: Չեք հավատա, բայց գրում եմ առանց գիտակցելու թե ինչ եմ գրում: Շատ հաճախ համարձակություն չեմ ունենում գրածս կարդալու: Ամեն անգամ կարդալուց նորովի եմ բացահայտում ինձ, այն ինչ որ հոգումս է կատարվում կողքի հայացքից եմ նայում, շատ հաճախ զարմանում եմ ինձ վրա, թե ինչպես եմ կարողանում այդ ամենը զգալով հանգիստ ապրել, ժպտալ, ուրախանալ երբեմն լիաթոք: ՈՒ ուրախանում եմ, քանի որ գիտակցում եմ, որ դեռ ամեն ինչ կորած չէ:
Ու գրածներիս շատ ուշադիր եմ լինում, որ ոչ ոքի ձեռքը չընկնի, ոչ ոք չիմանա թե ինչ է կատարվում իմ հոգում, սրտում: Կան բաներ որոնք միայն մերն են
Մի ապրիր նրա հետ, ում հետ կարող ես ապրել, այլ ապրիր նրա հետ` առանց ում չես կարող ապրել
Գարուն, արև, պայծառություն, ջերմություն
Մի ապրիր նրա հետ, ում հետ կարող ես ապրել, այլ ապրիր նրա հետ` առանց ում չես կարող ապրել
Մածունը առանց կեղտոտվելու չի սևանում, իսկ երբ կեղտոտվում է, արդեն մածուն չի լինում, այլ դառնում է անհասկանալի մասսա
Մի ապրիր նրա հետ, ում հետ կարող ես ապրել, այլ ապրիր նրա հետ` առանց ում չես կարող ապրել
erexa (09.03.2011), Yellow Raven (01.03.2011), Արևհատիկ (01.03.2011), Հայուհի (09.03.2011), Նաիրուհի (01.03.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ