User Tag List

Էջ 1 3-ից 123 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 1 համարից մինչև 15 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 31 հատից

Թեմա: Վախ՝ զգացմունքները ցուցադրելու և արտահայտելու նկատմամբ

  1. #1
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)

    Վախ՝ զգացմունքները ցուցադրելու և արտահայտելու նկատմամբ

    Ինչո՞ւ են մարդիկ վախենում արտահայտել իրենց զգացմունքները ուրիշների նկատմամբ: Խոսքս կոնկրետ վերաբերվումա սիրուն, չնայած այլ զգացմունքների մասին նույնպես կարելի է գրել…

    Կարծում եմ շատերը կհամաձայնեն, որ սիրված լինելու պահանջը մարդու համար գտնվումա առաջնային տեղերից մեկում: Ու ինչո՞ւ ենք շատ դեպքերում վախենում մեր սիրելիների այդ պահանջը բավարարել:

    Ուզում եմ խոսել այն երևույթի մասին, երբ սերը արտահայտելու վախը հիմնվում է այն մտքի վրա, որ սիրո օբյեկտը կարող է քո զգացմունենրը ընդունել որպես քո թուլություն և շահագործել… Իհարկե կան նաև շատ ուրիշ պատճառներ, բայց առայժմ սրա մասին խոսենք:
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  2. Գրառմանը 12 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adriano (21.12.2010), E-la Via (21.12.2010), erexa (21.12.2010), Jarre (21.12.2010), Lianik (22.12.2010), Mark Pauler (24.12.2010), Quyr Qery (30.03.2011), Արևածագ (21.12.2010), Թամարա (08.01.2011), յոգի (24.12.2010), ՆանՍ (21.12.2010), Ֆրեյա (21.12.2010)

  3. #2
    կյանքը ափիս մեջ Դեկադա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.11.2007
    Հասցե
    40°46՛C 44°28՛ B
    Գրառումներ
    2,002
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Տիգ. կոնկրետ մեր կողակցին նկատի ունե՞ս, թե՞ մարդկանց ովքեր մեզ դուր են գալիս: Սեռը կապ ո՞ւնի:

  4. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Արևածագ (21.12.2010)

  5. #3
    e' un uomo libero Adriano-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.07.2008
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    1,297
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հարցը շատ կարևորա, հատկապես մեր հասարակության համար: Կարծես թե ընկած լինելով ավելի սոցիալական խնդիրների լուծման հետևից մոռանում ենք ամենաէականը:Պատճառներից մեկը զգացմունքները այսպես ասած պահելու դա դիմացինի արձագանքի սպասելիքն է: Միշտ մտածում ենք բա որ հանկարծ մի աղջկա ասես դու ինձ դուր ես գալիս կստանանք որպես պատասխան հայերին բնորոշ անտաշություն և կոպտություն, ավելին կարող է դառնանք ծաղրի առարկա: Բայց ինչու համար, նրա համար, որ արտահայտում ես քո զգացմունքները: Ասածս նա է, որ հայերի մոտ բացակայում է փոխադարձ հասկանալու մեխանիզմը: Ես ունեմ իմ կարծիքը ու վերջ, դիմացինս իր կարծիքը ու վերջ: Հաջորդ խնդիրը սիրո լրջության խնդիրնա, մարդիկ վախենում են սխալվելուց, բայց ինչպես կարող ես միանգամից որոշում կայացնես: Սխալվելու սարսափը մի կողմից հսկանալի է, բայց մյուս կողմից պետք է ընդունել, որ դա միշտ մեզ հետ կա, սակայն դա չպետք է խանգարի սրտանց արտահայտվելուն:

  6. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (21.12.2010), Lianik (22.12.2010), Meme (21.12.2010), Tig (22.12.2010), Արևածագ (21.12.2010), Թամարա (08.01.2011), Մանանա (09.01.2011)

  7. #4
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Դեկադա-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Տիգ. կոնկրետ մեր կողակցին նկատի ունե՞ս, թե՞ մարդկանց ովքեր մեզ դուր են գալիս: Սեռը կապ ո՞ւնի:
    Ինկատի ունեմ են վիճակը, երբ մարդիկ ընտրություն կատարելու խնդրի առաջ են կանգնած ու տվյալ պահին սիրահարված են կամ սիրում են ու զգում են որ դա փոխադարձա, բայց միևնույն ժամանակ չեն համարձակվում արտահայտվել, կամ մի կիսաբերան արտահայտվում են, ենթադրելով, թե ինչոր բանից ապահովագրում են իրենց:

    Կողակցին նույնպես ինկատի ունեմ` իհարկե սեռը կապ ունի
    Շատ դեպքերում ժամանակի հետ մարումա արտահայտվելու պահանջը, մտածում ենք հա դե գիտի էլի... Բայց գիտենալը քիչա, կոնկրետ արտահայտվելը ավելիա ամրացնում հարաբերությունները: Ու որ ասում են ժամանակի հետ զգացմունքները սառում են, այ պատճառներից մեկն էլ հենց սայա:

    Ճիշտա սրանք առաջին հայացքից տարբեր վիճակներ են, բայց հիմքում նույն բաննա` չարտահայտվելու խնդիրը:

    հ.գ. ես շատ գլոբալ եմ ներկայացրել խնդիրը, բայց այն կարելիա կամաց կամաց բաժանել մասերի...
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  8. Գրառմանը 7 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (21.12.2010), Lianik (22.12.2010), Mark Pauler (24.12.2010), My World My Space (21.12.2010), Quyr Qery (30.03.2011), Արևածագ (21.12.2010), ՆանՍ (21.12.2010)

  9. #5
    Պատվավոր անդամ ՆանՍ-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.05.2010
    Հասցե
    Երևան
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    867
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Շատ պետքական թեմա ես բացել Տիգ ջան, ապրես Հենց այս տեսակ վախը կարծում եմ բոլորիս մոտ էլ կա ու կապ չունի սեռը: Ճիշտ ես նշում, որ շատ բաժանումներ հենց գալիս են չարտահայտվելուց: Ահա սկսում ես ցավով հիշել , որ պետք է այդ "կարևորը" ասեիր, բայց չկարողացար, իսկ տարիներ անց փոշմանում ես, բայց արդեն ուշ է լինում...
    Ոչինչ չարժե այն, ինչ դու գիտես, բայց ոչ ոք չգիտի, որ դու այդ գիտես:

    ՀՈՒԼԻՈՍ ԿԵՍԱՐ

  10. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Mark Pauler (24.12.2010), Meme (21.12.2010), Quyr Qery (30.03.2011), Tig (21.12.2010), Արևածագ (21.12.2010)

  11. #6
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում ՆանՍ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Շատ պետքական թեմա ես բացել Տիգ ջան, ապրես Հենց այս տեսակ վախը կարծում եմ բոլորիս մոտ էլ կա ու կապ չունի սեռը: Ճիշտ ես նշում, որ շատ բաժանումներ հենց գալիս են չարտահայտվելուց: Ահա սկսում ես ցավով հիշել , որ պետք է այդ "կարևորը" ասեիր, բայց չկարողացար, իսկ տարիներ անց փոշմանում ես, բայց արդեն ուշ է լինում...
    Քանի որ խոսք գնաց չասվածից, մի բան էլ ավելացնեմ:
    Շատ եմ լսում սենց արտահայտություն, որ «եթե մերժի, ապա ես կկորցնեմ նրան… սենց գոնէ ընկերներ ենք»…
    Ժամանակին ունեցել եմ սենց խնդիր, բայց սա մազոխիստական մոտեցումա Եթե համոզված ես զգացմունքներիդ մեջ, ապա պիտի ասես ու ավելի լավա կորցնես, քան թե ամբողջ կյանքում ապրես էն մտքի հետ, որ շանսը բաց ես թողել:

    հ.գ. Չնայած սա իմ բարձրացրած թեմայից դուրսա, բայց որոշ ընդհնանրություններ կան… կրկին վախի հետա առնչվում, կորցնելու վախի…
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  12. Գրառմանը 4 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (21.12.2010), VisTolog (21.12.2010), Թամարա (08.01.2011), ՆանՍ (21.12.2010)

  13. #7
    ուրիշ! erexa-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    07.09.2010
    Հասցե
    Տիեզերքից դուրս!
    Գրառումներ
    1,132
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ինչո՞ւ են մարդիկ վախենում արտահայտել իրենց զգացմունքները ուրիշների նկատմամբ: Խոսքս կոնկրետ վերաբերվումա սիրուն, չնայած այլ զգացմունքների մասին նույնպես կարելի է գրել…
    Վախենում են, որովհետև փոքրուց հոգեբանորեն ճիշտ չեն դաստիարակվում չգիտեն ինչպես ընդունեն զգացմունքները, ճնշում են իրենց զգացմունքները, խցկում և թաքցնում: Օրինակ երբ երեխան ջղայնանում է ասում ենք մի ջղայնացի, լացում է ասում ենք մի լացի, վախենում է ասում ենք մի վախեցի սրանք բոլորը զգացմունքներ ճնշելու օրինակներ են, որոնք խանգարում են երեխային հասկանալ և ընդունել իր զգացմունքները ու էսպես երեխան մեծանում և հասուն տարիքում էլ չգիտի ինչպես ընդունի իր զգացմունքները, ինչպես արտահայտի իր զգացմունքները , ինչպես հասկանա դիմացինի զգացմունքները, որովհետև նա փոքրուց չի սովորել դրանք: Մի տեսակ ամոթնել է մեծ դեր խաղում, այդ իսկ պատճառով էլ մարդիկ ազատ չեն կարողանում արտահայտել իրենց զգացմունքները և հետո դիմացինից էլ է շատ բան գալիս, դիմացինն էլ է ճնշում մեր զգացմունքները, չհասկանալով դրանք և մենք այդ ճնշումը չենք ուզում զգալ և փաղչում ենք մեր զգացմունքներից, ճնշում նրանց: Օրինակ այս խնդիրը ես շատ եմ նկատել մեզ հայերիս մոտ, երբ ասում ենք դիմացինին գիտես դու ինձ վիրավորեցիր մի տեսակ դիմացինդ չի կարողանում հասկանալ և ընդունել, որ նա քեզ վիրավորել է, մի հատ էլ կարող է ասել պահ ջհանդամիս թե չվիրավորվեցիր կամ ուզում ես քեզ բարձր պահել նմանատիպ պիտակներ են կպցնում, որովհետև տվյալ պահին դիմացինդ չի հասկանում քո զգացմունքը և չի կարողանում ընդունել իր զգացմունքը շատ հնարավոր է, որ նա էլ է իրեն տվյալ պահին վիրավորված զգում ու էդպես մի փոքր բանից կարող է կապերը խզել մեզ հետ: Որպեսզի այդ խզումը չլինի մենք խուսափում ենք արտահայտել մեր զգացմունքները վախենալով, որ մեր դիմացինը մեզ չի հասկանա:
    Վերջին խմբագրող՝ Ariadna: 21.12.2010, 16:37:
    ''Life is like a piano, the white keys represent happiness and the black show sadness. But as you go through life's journey, remember that the black keys also create music.''

  14. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (21.12.2010), Թամարա (08.01.2011), յոգի (24.12.2010)

  15. #8
    Bring out your dead!!! Ֆրեյա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    12.02.2008
    Գրառումներ
    2,543
    Բլոգի գրառումներ
    11
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Դե ցանկացած մարդ վախենում է փոփոխություններից
    Մանավանդ անինքնավստահ մարդիկ չեն պատկերացնում, թե ինչ են անելու հետո, ոնց է լինելու..
    Some are born to sweet delight,
    Some are born to an endless night,
    End of the night...

  16. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (21.12.2010), Tig (21.12.2010), Մանանա (09.01.2011)

  17. #9
    Ամենքս մեր տեղն ունենք... My World My Space-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.03.2009
    Հասցե
    Իմ տեղում....
    Գրառումներ
    3,637
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում My World My Space-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կյանքում ինչքա՜ն ձգձգված ու չավարտված խոսակցություններ ունենք....
    Միգուցե դրանք մտքում վաղուց գծագրված սպասելիքի հավատամքը չփչացնելու համա՞ր է, կամ գոնե մտովի այդ սպասելիքը վայելելու ցանկություն, ո՞վ իմանա....
    Մի բան հաստատ է, որ ձգձգվող խոսակցությունն իր անորոշության մեջ կրում է կամ խորը զգացմունք, կամ մակերեսային մտածողության նշան:
    Tig ջան էս մի տարբերակն էլ կա.... ու ավելի հաճախ ա հանդիպում ըստ իս....

    Ի վերջո մի բան ա պետք հիշել, որ սերը սիրում ա երբ իրան հիշում են, ինքը դրանից ավելի ա մեծանում....
    Շուն գնեք, դա փողով անկեղծ սեր գնելու միակ միջոցն է...

    Իմ քաղաքում....

  18. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Mark Pauler (24.12.2010), Tig (21.12.2010), Արևածագ (21.12.2010), Թամարա (08.01.2011), ՆանՍ (22.12.2010)

  19. #10
    e' un uomo libero Adriano-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    19.07.2008
    Տարիք
    38
    Գրառումներ
    1,297
    Բլոգի գրառումներ
    12
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեկ բան էլ ավելացնեմ, օրինակ մեր աղջիկների մոտ շատ ընդունված պրակտիկայա մարդկանց քաշ տալը, երբ ասում ես դու ինձ դուր ես գալիս, սկսում են տանել բերելը: Մթոմ , եթե տղան համբերատար տանումա նման վերաբերմունքը ինքնա իսկական արժանին: Բայց ասեմ, որ իսկական տղամարդ լինելու համար հեչ էլ էդքան տանել բերելուն դիմանալ պետք չէ: Իսկական սիրելու համար մարդկանց չեն վազացնում: Ըստ ինձ կա մեկ սկզբունք կամ սիրում ես կամ չէ: Վերն ասվածը ևս մեկ անգամ հաստատում է այն, որ սեփական զգացմունքները արտահայտելու վախը ավելի շատ ածանցյալ վախ է:

  20. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Meme (21.12.2010), Quyr Qery (30.03.2011), V!k (21.12.2010)

  21. #11
    կյանքը ափիս մեջ Դեկադա-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    10.11.2007
    Հասցե
    40°46՛C 44°28՛ B
    Գրառումներ
    2,002
    Բլոգի գրառումներ
    2
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Տիգ. ջան կոնկրետ կարծիքս ասեմ: Ու քանի որ քո բարձացրած հարցն էլ հենց կոնկրետ սիրուն ա վերաբերում մենակ էտ տեսանկյունը ներկայացնեմ, մնացած զգացմունքներին հանգիստ տալով:

    Նախ կողակցին արտահայտվելու մասին: Չեմ կարծում որ «դե գիտի»-ն լավ տարբերակ ա: Ու համաձայն եմ քո հետ որ արտահայտվելը ավելի է ամրապնդում հարաբերությունները: Իհարկե եթե զգացմունք կա, ոչ թե դիվանագիտական քայլ ա արվում: Կարծում եմ կհասկանաս:

    Իսկ ընդհանուր մակարդակով ասեմ: Երբեմն վախը կորցնել այն ինչ ունես: Երբեմն միակողմանի սիրահարված լինելը: Երբեմն ծաղրի առարկա չդառնալ: Սա էլ քիչ չի տարածված: Կարծում եմ արտահայտվելը նաև գիտակից լինելուց ա: Երբ երկու կողմերն էլ զգան ու հասկանան իրավիճակը ու կարենան մինչ էտ ձեռք բերվածը պահպանեն, անկախ հանգամանքներից:
    Վերջին խմբագրող՝ Դեկադա: 21.12.2010, 19:33:

  22. Գրառմանը 5 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (22.12.2010), Meme (21.12.2010), Tig (22.12.2010), Արևածագ (21.12.2010), ՆանՍ (22.12.2010)

  23. #12
    լեռնադուստր
    Նաիրուհի-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    13.06.2009
    Հասցե
    Ամստերդամսկ
    Տարիք
    35
    Գրառումներ
    3,488
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    2 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Adriano-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Մեկ բան էլ ավելացնեմ, օրինակ մեր աղջիկների մոտ շատ ընդունված պրակտիկայա մարդկանց քաշ տալը, երբ ասում ես դու ինձ դուր ես գալիս, սկսում են տանել բերելը: Մթոմ , եթե տղան համբերատար տանումա նման վերաբերմունքը ինքնա իսկական արժանին: Բայց ասեմ, որ իսկական տղամարդ լինելու համար հեչ էլ էդքան տանել բերելուն դիմանալ պետք չէ:
    Այ որ հիմա չգրեմ, կպայթեմ։
    Ախր տղաներն էլ պակասը չեն։ Իրենք են ուզում, որ իրենց «վազացնեն»։ Մինչև հիմա չեմ կարողանում մոռանալ, թե ինչպես առաջին անգամ բախվեցի էդ երևույթին։
    Երևի մի 7-8 տարի առաջ էր։ Հեռու ազգականներիցս մեկը մեր տնից զանգեց իր սիրած աղջկան (հիմա ամուսնացած են) ու խնդրեց, որ դուրս գան, հանդիպեն։ Էս աղջիկն էլ ասաց, թե քննությունն է պարապում, չի կարող դուրս գալ։ Ավելի քան կես ժամ էս տղան օձի լեզու թափեց, համոզեց, խնդրեց, որ հանդիպեն, բայց աղջիկը չհամաձայնեց։ Ես արդեն իմ մեջ մի լավ ջղայնացել էի էդ աղջկա վրա, բայց էս տղան խոսեց-պրծավ, հեռախոսն անջատեց ու ասաց.
    -Ո՜ւխ, ցավը տանեմ, ինչ աղջիկ է, է՜։ Մի ժամ խոսեցի, չհամոզվեց...

    Դե արի ու դրանից հետո ուզի տղաների հետ անկեղծ լինել
    Ես որ ոչ վազացնող եմ, ոչ վազող։ Վազացնող/վազող աղջիկներին սիրողներին թախանձագին խնդրում եմ ինձնից հեռու մնալ...
    Իսկական սիրելու համար մարդկանց չեն վազացնում: Ըստ ինձ կա մեկ սկզբունք կամ սիրում ես կամ չէ:
    Ո՜ւր էր թե բոլորն էսքան բանը հասկանային...
    իսկ մարդը
    վախենում ա
    որ իրան
    չեն սիրի:

  24. Գրառմանը 12 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Adriano (21.12.2010), Ariadna (21.12.2010), E-la Via (22.12.2010), Lianik (22.12.2010), Mark Pauler (24.12.2010), paniaG (22.12.2010), Quyr Qery (30.03.2011), Tig (22.12.2010), Yevuk (22.12.2010), Արևածագ (21.12.2010), Թամարա (08.01.2011), ՆանՍ (22.12.2010)

  25. #13
    Լիարժեք անդամ RADIOmanyachka-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    30.11.2010
    Գրառումներ
    84
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Tig-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Շատ եմ լսում սենց արտահայտություն, որ «եթե մերժի, ապա ես կկորցնեմ նրան… սենց գոնէ ընկերներ ենք»…
    Ես ինքս բախվել եմ նման խնդրի, ու հենց արտահայտվելը պահպանեց մեր ընկերությունը:
    Անկեղծ զրուցեցինք իրար հետ, ասեցինք մեր զգացմունքների մասին, պարզեցինք ում մոտ կա զգացմունք, ում մոտ` ոչ: Մեկիս մոտ զգացմունքը շատ ուժեղ էր, իսկ մյուսիս մոտ զգացմունք չկար և քանի որ մեր ընկերությունն ու մտերմությունը մեզ համար շատ թանկ էր, որոշեցինք արհեստական ոչ մի բան չանել, ժամանակի ընթացքում հասկացանք, որ միայն լավ ընկերներ կարող ենք լինել, միասին պայքարեցինք, ձեռք ձեռքի բռնած քայլեցինք առաջ և հաղթահարեցինք այդ <<խնդրիը>>: Իսկական ընկերությունը ոչ մի բան չի կարող <<փչացնել>>:
    Ընկերություննել է սեր, մաքուր սեր և եթե ընկերներից ինչ-որ մեկի մոտ այդ ընկերական սերը վերածվում է մեկ այլ սիրո, դա չի նշանակում, որ ընկերությունը կեղտոտվեց կամ փչացավ:
    Եթե սիրում եք արտահայտվեք, անկախ պատասխանից դուք կհայտնվեք շահողի դերում, եթե սերը փոխադարձ է, ապա կշահեք 2սդ էլ, իսկ եթե սերը միակողմանի է, ապա անորոշ վիճակից դուրս կգաք, և եթե այդ ընկերությունը 2սիդ համար էլ թանկ է, ապա երկուսով կպայքարեք ընկերությունը պահպանելու և իրար չկորցնելու համար:
    Մի ապրիր նրա հետ, ում հետ կարող ես ապրել, այլ ապրիր նրա հետ` առանց ում չես կարող ապրել

  26. Գրառմանը 11 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (22.12.2010), erexa (22.12.2010), Lianik (22.12.2010), min-mak (22.12.2010), paniaG (22.12.2010), Tig (22.12.2010), Արևածագ (22.12.2010), Թամարա (08.01.2011), Մանանա (09.01.2011), Նաիրուհի (22.12.2010), ՆանՍ (22.12.2010)

  27. #14
    Պատվավոր անդամ Tig-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    26.10.2007
    Տարիք
    44
    Գրառումներ
    3,757
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում My World My Space-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Tig ջան էս մի տարբերակն էլ կա.... ու ավելի հաճախ ա հանդիպում ըստ իս....

    Ի վերջո մի բան ա պետք հիշել, որ սերը սիրում ա երբ իրան հիշում են, ինքը դրանից ավելի ա մեծանում....
    Հով, բայց ախր հո մենակ հիշելով չի, եթե չես խոսում դրա մասին, նշանակումա դու մենակ քո համար ես հիշում, իսկ եթե խոսում ես` նշանակումա միասին եք հիշում

    էս մեջբերումդ էլ ինչոր մազոխիստական բան ունի...

    Մեջբերում My World My Space-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կյանքում ինչքա՜ն ձգձգված ու չավարտված խոսակցություններ ունենք....
    Միգուցե դրանք մտքում վաղուց գծագրված սպասելիքի հավատամքը չփչացնելու համա՞ր է, կամ գոնե մտովի այդ սպասելիքը վայելելու ցանկություն, ո՞վ իմանա....
    Մի բան հաստատ է, որ ձգձգվող խոսակցությունն իր անորոշության մեջ կրում է կամ խորը զգացմունք, կամ մակերեսային մտածողության նշան:
    Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
    Մնացյալը անցողիկ…

  28. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Mark Pauler (24.12.2010)

  29. #15
    Մշտական անդամ Lianik-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    28.08.2010
    Հասցե
    Vanadzor, Armenia
    Տարիք
    37
    Գրառումներ
    445
    Mentioned
    0 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    թեման դուրս եկավ

    Այդ վախ կոչված....
    ընկերներիս ու հարազատներիս զգացմունքիս մասին հաճախ կարող եմ ասել առանց վախի..հաղորդագրություններ, գեղեցիկ բացիկներ, մաղթանքներ.... մի ժամանակ շատ ավելի հաճախ էի ասում, հետո հասկացա, որ ոչ բոլորն են դա ճիշտ ընկալում...դրա մեջ բուռն ռոմանտիկա էին տեսնում.....(ինչ վատ բան կա ռոմանտիկայի մեջ), այժմ ասում եմ, բայց քչերին...
    ինչ վերաբերում է սիրուն...հըմ...կարծես թե իմ մոտ դեռ նման ցանկություն չի առաջացել, որ ասեմ Նրան զգացմունքիս մասին ու վախեցել եմ...

    ընկերներիցս մեկն այն կարծիքի էր, որ եթե համոզված չլինի, որ իր Սերը փոխադարձ է ու ընտրյալին այդ մասին ասելով փոխադարձ պատասխան չի ստանա, կլռի պարզապես...ու լռեց` կորցնելով Նրան......

  30. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    RADIOmanyachka (21.01.2011), Tig (22.12.2010), Թամարա (08.01.2011)

Էջ 1 3-ից 123 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Բռնաբարություն/կանանց նկատմամբ բռնություն
    Հեղինակ՝ StrangeLittleGirl, բաժին` Հոգեբանություն և փիլիսոփայություն
    Գրառումներ: 494
    Վերջինը: 26.11.2023, 22:24
  2. Ինչպիսի՞ն է ձեր վերաբերմունքը թմրամոլների նկատմամբ
    Հեղինակ՝ Մարկիզ, բաժին` Մարդ և շրջակա միջավայր
    Գրառումներ: 315
    Վերջինը: 06.09.2018, 11:04
  3. Մեր վերաբերմունքը ոստիկանների նկատմամբ
    Հեղինակ՝ Մարի-Լույս, բաժին` Դեսից - Դենից
    Գրառումներ: 14
    Վերջինը: 10.10.2015, 17:55
  4. Հարգանք հեռուստադիտողի նկատմամբ
    Հեղինակ՝ Ֆրեյա, բաժին` Հեռուստատեսություն, Ռադիո, Տպագիր մամուլ
    Գրառումներ: 37
    Վերջինը: 21.01.2011, 14:17
  5. ինչպես եք վերաբրվում էմոնրի նկատմամբ.?
    Հեղինակ՝ AMzone, բաժին` Հայաստան
    Գրառումներ: 2
    Վերջինը: 20.11.2010, 17:31

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •