Գրառում #16
Դեմոտիվատորս վկա՝ մենք իրոք ծիրանասեր ազգ ենք
Գրառում #16
Դեմոտիվատորս վկա՝ մենք իրոք ծիրանասեր ազգ ենք
Rhayader (16.12.2010)
Շատ հեշտ ա կարդացվում, ընդ որում նորից ու նորից, ու անկախ նրանից, թե ինչ է գրած, դա արդեն ինչ-որ բանի մասին վկայում է, իսկ թե ինչ է գրված, այդ հարցում համամիտ եմ Ձայնալարի ու խոզուկի հետ
Ariadna (16.12.2010), Moonwalker (16.12.2010), Հարդ (16.12.2010), Ձայնալար (16.12.2010)
Ամենահեշտ միջոցն է մեծ աղմուկ բարձրացնելու՝ հաճախ իրենից որևէ գեղարվեստական արժեք չներկայացնող գրվածքի վերաբերյալ: Որովհետև մարդկանց միշտ էլ հետաքրքրելու է «ամոթալի» կենսաբանական պահանջմունքի ցանկացած հիշատակություն: Խոսքն ունակ է զգայարաններ գրգռելու, սա նորություն չի: Սրան գումարած նաև, թե ինչքան տարաբնույթ են հայերիս կարծիքները նախա, հետա, արտամուսնական սեռական հարաբերությունների վերաբերյալ:Թեման միշտ այնքան ակտուալ է, որ չի թողնում սթափ հայացքով գնահատել երկի գեղարվեստական որակը: Այդ պատճառով էլ ընթերցողների մի մասը հավանում են. « Մալադեց իրան, ճիշտ ա գրե», մյուս մասն էլ տարակուսանքի մեջ են .« Ի՞նչ նպատակով է այս ֆիզիոլոգիան բերվում պոեզիա»: Ես ,իհարկե, երկրորդ խմբում եմ:
Ի՞նչ նպատակով է ընդհանրապես ցանկացած թեմա բերվում պոեզիա:«Ի՞նչ նպատակով է այս ֆիզիոլոգիան բերվում պոեզիա»:Դրե՛ք արվեստը շրջանակների մեջ: Տկլոր կանանց նկարող նկարիչները ցանկանում են ուշադրություն գրավել միայն կանանց տկլորության շնորհիվ, իհարկե: Ամո՛թ նրանց:
impression (16.12.2010), Kita (16.12.2010), Moonwalker (16.12.2010), StrangeLittleGirl (19.12.2010), Աթեիստ (16.12.2010), Հայկօ (16.12.2010)
Շատ ուժեղ գործ ա… ստեղ են ասել՝ տղեն՝ "գլխով" ա մտածում…Հայր Թեոֆիմ-ի խոսքերից
Է~Խ ՕՄԱՐ-ՕՄԱՐ
Հասուն կանանց չի գրավում ֆիզիոլոգիան իմ մանկական!
Ասել է թե`չեն շոշափում մազածածկույթ գեր-առնական.
Տարիքն առած լրբուկներս կուզեն իրենց կապիկ գզի,
այ թե ինչու Օմար Շարիֆ-ծեր արաբին`դոշը խուզել չես համոզի.
Տիկնանց հատուկ այդ օրինակ ֆետիշիզմը`լավից-վատից,
Ալլահ կանչող Դոն Ժուանին շնանալու հույս է տալիս;
դիվիդենտներ "կենակցելու",սիֆիլիսով վարակվելու
ու բուժվելու դրդապատճառ`գոռ ու հսկա.
Դե իսկ կանանց դուր է գալիս այնամենը,որն անխնա խուտուտ կտա,
լինի դա ծառ,ծառի փչակ,
նիկելապատ օվալաձը լայն խողովակ,
թե նավթահան խիստ սիմետրիկ տուրբո-պոմպը`մի մեգավատ հզորությամբ`
գործի դրվող 20 ատմոսֆեր ճնշման տակ...Այ քեզ ճաշա~կ...
Ընթերցողս հիմա կասի ԱՅԼԱՍԵՐՎԱԾ ՄՈԼԱԳԱՐ Է ՀԵՂԻՆԱԿԸ!
Բայց շատ իզուր...ես փաստերն եմ վավերագրում,ոչ ավելին,
ու չեմ ստում.
Թե իգական բիրտ ֆանտազիան ամենատենչ,
անգամ գել ու գազան չի խնայում`
ապա ես ու միտքս մեղավոր չենք!..Առհասարակ բնությունն է այլադնակը;
վավաշոտ է բնություն ,բնությունն է գրգռվելու լիցքը տալիս
ՄԵԶ ԲՈԼՈՐԻՍ.
P.S
Օմար Շարիֆ հարամ լինի քո հաճույքը,
իսկ թե ասես ՆԱԽԱՆՁՈՒՄ Է,
համբուրիր ապա իմ վարդագույն հետույքը.
ZI PAU96
Պատկերացնում եմ… արաբը սաղ օրը արևի տակ նստած թզբեխը ձեռը սենց բաների մասին ա մտածում…
Rhayader (16.12.2010)
Արվեստն ինքնանպատակ չի, նրա նշանակությունը գեղեցիկի դաստիարակությունն է: Կանանց մերկությունն իրենց գեղեցկությամբ ինձ գեղագիտական հաճույք է պատճառում, բայց ինչքան էլ զոռ տվեցի, վերի բանաստեղծության գեղեցիկը չտեսա:Ի՞նչ նպատակով է ընդհանրապես ցանկացած թեմա բերվում պոեզիա:
Չեմ բացառում, որ շատերին այն դուր կգա: Ինչքան մարդ՝ այնքան ճաշակ:
Ինչ վերաբերում է արվեստը շրջանակների մեջ դնելուն՝ գերագնահատել ես հնարավորություններս:
Արվեստ ասելը մի քիչ բնակաբար չափազանցություն է, սրանում համամիտ եմ, և ընդհանրապես ի՞նչն է արվեստ, ինչը՝ ոչ, դժվար է որոշել: Պարզապես հավես ոտանավոր է, որ կարող էր զարդարել «Դատարկացնդաբանություններ» թեման, ինչու՞ ոչ: Նման գործով բնականաբար հեղինակը դժվար մտնի գրականության պատմության մեջ: Իսկ պե՞տք է արդյոք դա, ինչու՞ պարզապես երբեմն չզվարճանալ:
լավն ա ժող, ինչի՞ չեք սիրում…
Արևածագ (16.12.2010)
Պահո, էսթետները վրա կոխեցին
Ժողովուրդ, էդքան մի խորացեք, էս ամենը երգիծանք ա: Լավ գրված երգիծանք, պարունակությունը չափազանց ագրեսսիվ էր ու օտար, արաբների սեռական ախորժակն ինձ երբեք առանձնապես չի հուզել: Բայց, ասենք, էսքան մարդ ծխեց, թու, կարդաց, ու իրանց միանգամից բան ասեց: Ամեն խոտ, թու, բանաստեղծություն չի, որ էդքան արագ ա գործում:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
impression (16.12.2010), Արևածագ (16.12.2010), ՆանՍ (16.12.2010)
Երևում է՝ ոչ: Քանի որ մեկ անգամ էլ դա արեցիր.
Չեմ ժխտում: Բայց արվեստը կարող է ուղղված լինել ոչ միայն գեղեցիկն արտահայտելուն, այլև մարդու մեջ տարբեր զգացմունքներ առաջացնելուն, այդ թվում՝ ամենաբացասական (վախ, սարսափ, զզվանք, ստրես և այլն. Շինարարի բացած վերջին թեման վկա), ինչպես նաև ստեղծագործողի տեսակետը արտահայտելուն, տարբեր բնույթի (սոցիալական, քաղաքական, կենցաղային, բարոյական և ցանկացած այլ թեմաներով) հարցեր բարձրաձայնելուն:Արվեստն ինքնանպատակ չի, նրա նշանակությունը գեղեցիկի դաստիարակությունն է: Կանանց մերկությունն իրենց գեղեցկությամբ ինձ գեղագիտական հաճույք է պատճառում, բայց ինչքան էլ զոռ տվեցի, վերի բանաստեղծության գեղեցիկը չտեսա:
Չեմ բացառում, որ շատերին այն դուր կգա:
Քո տված հարցը ընդհանուր բնույթ էր կրում, որը վերաբերում էր ոչ միայն տվյալ գործին (որը ինձ, ի դեպ, ընդհանուր առմամբ դուր չի գալիս՝ չհաշված այն, որ կարդալիս ստացվում է մտքի զարգացմանը բավական սահուն հետևել, ինչը սիրում եմ բանաստեղծությունների մեջ):
Ես էլ ընդհանրապես չեմ հասկանում նման թեմաներով ստեղծագործությունների նկատմամբ բացասական նախատրամադրվածություն ունեցող մարդկանց: Վերցնենք Ժարի կարծիքը՝ արտահայտված էս թեմայում: Ես ինչու՞ նկարչությունը շեշտեցի: Բանն այն է, որ Ժարը ճիշտ և ճիշտ նույն տեսակետը հայտնել է իմ մամայի աշխատանքների վերաբերյալ, որտեղ պատկերված են մերկ կանայք. ճիշտն ասած՝ դրանք ո՛չ կրում են պորնոգրաֆիկ բնույթ, ոչ էլ նույնիսկ էրոտիկ, ոչ էլ իմ ընկալմամբ, առավել ևս վուլգար: Ես Ժարին շատ եմ հարգում ու առանձնահատուկ դրական վերաբերմունք ունեմ իր նկատմամբ՝ որպես մարդ, ու որպես երաժշտասեր, այսպես ասած, գաղափարակից ընկեր՝ առանձնապես: Բայց էդ առումով ոչ մի կերպ չեմ հասկանում: Նման սարսափած հայացքներ վերջին անգամ տեսել եմ երևի մոտ տաս տարի առաջ Գյումրիում մեր (կներեք արտահայտությանս՝ բավական գավառական մտածողության տեր (իսկ ես ձեզ էդպիսին չեմ համարում, դրա համար էլ չեմ հասկանում)) հարևանների դեմքին, որոնք մտնելով մեր տուն ու պատահաբար էդ աշխատանքները տեսնելով, բացականչում էին. «Վըըըը՜յ, էս տկլոր կնիգներ գը նկարե՞ս»:
Հա, մեկ էլ սրա մասին.
Չգիտես ինչի իմ զգայանները անտարբեր մնացին սույն թեմայի քննարկման օբյեկտ հանդիսացող ստեղծագործության նկատմամբ: Փոխարենը իրանք ահավոր գրգռվում են օրինակ էս երգից՝Խոսքն ունակ է զգայարաններ գրգռելու, սա նորություն չի:
Սեքսի մասին ակնարկ անգամ չկա:
Վերջին խմբագրող՝ AniwaR: 16.12.2010, 12:39:
Rhayader (16.12.2010), Skeptic (17.12.2010), StrangeLittleGirl (19.12.2010), Հայկօ (16.12.2010)
Քննարկումը դուրս է գալիս ներկայացված բանաստեղծության թեմայի սահմաններից: Առաջարկում եմ « Որտե՞ղ է վերջանում գեղեցիկն ու սկսվում գռեհիկը» մոտավորապես այս անունով թեմա բացել ու քննարկումները շարունակել այնտեղ:
Կապս անտանելի է, երբ կարգավորվի, ես էլ կմիանամ:
Անտիգոնե (16.12.2010)
Ոչ միայն: Եթե շատ կարճ ու «կոպիտ» ներկայացնեմ իմ տեսակետը, ապա արվեստի կոչումը, մեծ հաշվով, էդ արվեստը սպառողին կայֆ պատճառելն է: Կարևոր չի, թե ինչ կայֆ՝ գեղագիտական, դաստիարակչական, սադոմազո, կարևորն էն է, որ ոչ ոք արվեստը ստիպված չի սպառում, այլ բոլորն էլ ձգտում են ինչ-որ հաճույքի, օգուտի, ժամանցի և այլն՝ դա լինի սերունդների նկատմամբ հոգատարության բավարարված զգացումը, սուր զգացողությունները, ճանաչողության ձգտումը թե գեղագիտական էակուլյացիան
DIXIcarpe noctem
impression (16.12.2010), Rhayader (16.12.2010), StrangeLittleGirl (19.12.2010), Վիշապ (16.12.2010)
Կլոր ջան, շատերին կայֆ պոռնոֆիլմերն էլ են պատճառում՝ արվեստից կիլոմետրերով հեռու լինելով: Ուզում եմ ասել, որ եթե ինչ-որ բան կայֆ ա պատճառում, էդ դեռ չի նշանակում, որ արվեստ ա: Կոնկրետ էս գործը որպես հումորային դրվագ, որը կարելի ա մի անգամ կարդալ ու զվարճանալ, վատ չի, բայց որպես գեղարվեստական գործ՝ արվեստ չի: Բնականաբար իմ կարծիքն էլ բացարձակ չի:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Բնականաբար: Էստեղ ոչ մի տրամաբանական սխալ չկա: Ցանկացած արվեստ կայֆ է պատճառում, բայց կայֆ պատճառող ամեն բան չի, որ արվեստ է: Տոպրակով շնչած կլեյը արվետ չէ, եթե, իհարկե, շնչողը քաթանի վրա յուղաներկով նկարված մարդ չի:
Իսկ որոշ պոռնոֆիլմեր երբեմն շատ ավելի արվեստ են, քան թե արվեստի շատ ու շատ ուրիշ ընդունված գործեր
DIXIcarpe noctem
Ալան Մուրի «Lost Girls»-ն էլ է պոռնոգրաֆիա, բառիս բուն իմաստով, բայց թե կարող ես՝ ցույց տուր, թե ինչով արվեստ չի:
Արվեստը ստեղծման մեխանիկայի մեջ է արտահայտվում, այն է՝ ստեղծագործություն: Ասենք, եթե երկու կամ ավելի հոգի դոմփում են իրար, մեկն էլ նկարում, դա դեռ արվեստ չի: Բայց եթե կրեատիվ ու կոնցեպտուալիզմ մտցվի մեջը, արվեստ կստացվի:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
AniwaR (16.12.2010)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ