Ես հերոսի անվան և մթության մեջ, միստիկական կապ տեսա:
Ես հերոսի անվան և մթության մեջ, միստիկական կապ տեսա:
Ուրախ գրառում:
wow...շնորհակալ եմ ընդամենը, որ կապը տեսար։ Բայց ափսոս տարեթիվը շփոթեցիր ու էլի այսօրվա մթությունը տեսնել չկարողացար։ Պատահականություն էր ու հետո ինձ էլ զարմացրեց։ Նույնիսկ ուրախացա, որ հատուկ չէի արել
Ու ուրախ կլինեմ, որ պատմվածքը կարդալիս 90-ականները չմտաբերեիք. քանզի ես այսօրվա մասին եմ գրել
Ձեր թույլտվությամբ մի քանի մեջբերում.
ու...Բացի այդ, դուռը բացելուն պես պիտի լույս տեսներ, քանի որ հարևանը միշտ էլ գիշերը մուտքի լույսը վառ էր թողնում։
Իսկ կյանքը հանդգնեց դառնալ...—Արտեմն իմ զինակից ընկերն է, միասին մեծացանք, հետո կռվեցինք, պատերազմով անցանք…Տղեքի հետ մեր հաղթանակն էինք կերտում…։ Չէ…նա ինձ կհասկանա, կսպասի։ Ինչքան էլ առանց լույսի մնանք, մեկ է Արտեմի պարտքը տալու եմ։
Հիշում եմ, էն ժամանակ էլ լույս չունեինք…բայց դե ուրիշ օրեր էին. այնքան կորուստներ տվեցինք ու այնքան սպասումից սառած աչքեր տեսանք, որ լույսն էլ, թե տային , աչքներիս չէր երևա…Մեր հաղթանակն էինք կերտում…կերտեցիք էլի…հիմա էլ չնչին բաները անգամ այդ խաղաղության նման հեռու են թվում, որ խավարը պատռես, էլի չես հանգտանա… ուզում էիք արժանի լինել էս հողին…հիմա էլ հողից բաժին են հանում անարժաններին… ախր հարցը էս լույսը չի, չէ՞…
—ՉԷ…էն ժամանակ խաղաղության լույսին էինք ձգտում, հասանք էլի…
ի ԴԵՊ, ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԵՄ ԲՈԼՈՐԻՑ...«Կիսատ ուրախության» թատրոն, միայն լույսին ծափահարող աչքեր…
Վերջին խմբագրող՝ Ծով: 20.01.2008, 13:59:
Հիանալի էր.Չլացել հնարավոր չէր
![]()
ՀԱՐԳԱՆՔԸ ՍԱՀՄԱՆՆԵՐ ՈՒՆԻ ,ԻՍԿ ՍԵՐԸ՝...........
Հասկանալի է, որ այսօրվա մասին է գրված, դրա համար զուգադիպությունը միստիկական անվանեցի: Հերոսի անունը անմեղ ակնարկի էր նման: Լավ էր գրված, բայց շատ տխուր:Իսկ այսօրվա մթությունը մարդիկ տեսնում են յուրովի, ինչպես բոլոր ժամանակներում են եղել մի հարցի շուրջ տարբեր ընկալումներ: Կարևորը այլ ընկալում ունեցողին՝ «կույրի» հետ չշփոտելն է, որովհետև հակադիր հայացք ունեցողներն էլ են, դիմացինին որպես «կույր» տեսնում:
Ուրախ գրառում:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ