Ինչ ուրախ եմ, որ ստիպված չեմ բոլորին դուր գալ
Աբիժնիկության տպավորություն իմ մոտ էլ է առաջանում առաջանում: Քյառթերի մասին մի բան ես գրում, համատարած հիստերիկա է սկսում: Մի՞թե այդքան շատ մարդիկ իրենք իրենց տեսան իմ գրածի մեջ:
Ինչ ուրախ եմ, որ ստիպված չեմ բոլորին դուր գալ
Աբիժնիկության տպավորություն իմ մոտ էլ է առաջանում առաջանում: Քյառթերի մասին մի բան ես գրում, համատարած հիստերիկա է սկսում: Մի՞թե այդքան շատ մարդիկ իրենք իրենց տեսան իմ գրածի մեջ:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Moonwalker (19.12.2010), VisTolog (19.12.2010)
2005-ին Avalon ֆորումի երեխաներով որոշեցինք «միտինգ» (հանդիպում) կազմակերպել՝ արևածագը դիտելու նպատակով:
Դեպքերի նախապատմությանը ես դեռ կանդրադառնամ, այժմ բավական է միայն ասել, որ արդեն հինգ օր էր, ինչ փողոցում էի ապրում ու քնում էի Թամանյանի արձանի տակ:
Ցանկացած դեպքում, ես բավականաչափ սոված էի ու բավականաչափ սիրահարված, որպեսզի ընդունեի նրա հրավերը:
Երբ դու տասնչորս տարեկան աղջիկ ես, ապրում ես տատիդ հետ, ու տուն ընթրիքի ես հրավիրել տարիքիցդ շատ բոյֆրենդներ, ու հայտնվում է իմ նման նաիվ ու «տխուր կերպարի ասպետ» մեկը, բնական էր, որ տատիկդ ինձ միանգամից սիրեց:
Երբ ասացիր, որ առավոտյան ժամը չորսին պետք է գնաս ֆորումով լուսաբացը դիտելու, իմ խոստումը, որ ես քեզ կտանեմ ու կենդանի ետ կհասցնեմ, համոզեց տատիդ:
Ես, ինչպես խոստացել էի, չէի թողնում քեզ, որ քնես: Տատիկդ, որը, պրոֆիլակտիկ նկատառումներով մեզ հետ էր մնացել, ժամը մեկին գնաց քնելու:
Հետո դու առաջարկեցիր դուրս գալ պատշգամբ՝ ծխելու:
Մենք դուրս եկանք:
Գիտե՞ս, որքան էլ զարմանալի է, ծխելուց քո ձայնը ոչ մի կերպ չէր վնասվում: Իսկ դու ծխում ու հայհոյում էիր, ինչպես նավաստին:
Բայց պարզության պահերին ձայնդ հոգուս խորքն էր քերում:
Ады сознаний и подсознаний моих,
Ады, где мертвые мысли хоронят живых...
Գիտե՞ս, որ դու ես ինձ իրականում ծխել սովորեցրել: Իսկապես ծխել: Հիշու՞մ ես բալի համով Captain Black-ները, որ հատը 100 դրամով գնում էինք Օպերայի մոտից:
Դժվար թե:
Մենք ծխեցինք, ընթացքում զրուցելով: Հետո վերադարձանք սենյակ: Հետո էլի ծխելու:
Մի կարծիր, թե ես իսկապես ոչինչ չէի հասկանում: Պարզապես ինձ պետք էր, որ դու հաջորդ օրն ընկերուհուդ ասես.
- Знаешь, я попробовала. Он лох.
Ժամը երեքին ես գլուխս դրեցի ծնկներիդ ու խնդրեցի ինձ համար Սնորրի Ստուռլուսոնի գիրքը կարդալ:
Ու քնեցի:
Երազում ինքս ինձ գրքի հերոսն էի տեսնում, որը վերջինն էի կարդացել. արքայազն Կորվինը «Ամբերի Ժամանակագրությունից»:
Երբ դու ինձ սկսեցիր արթնացնել (իսկ դա հեշտ գործ չէր, այնպես որ գործի գցեցիր բռունցքով ու ոտքով հարվածելը), ես վեր կացա, բայց գլուխս դեռ երազիս մեջ էր: Մենք միջանցքով իջանք ներքև, հանկարծ ինչ-որ մեքենա եկավ ու կանգնեց: Դու ինձ հրեցիր պատի հետևն ու թաքնվեցիր: Հետո, երբ Սարյանի այգով էինք անցնում, ինչ-որ ձայն լսեցիր ու սարսափահար ասացիր.
- Все, сейчас тебя убьют, а меня изнасилуют.
Իսկ ես, դեռ երազիցս, պատասխանեցի.
- Жаль, что я не держал в руках ни колющего, ни режущего оружия с тех пор, как потерял память.
- Не надо вот этого, ладно? Не надо.
Մենք, չնայած քո վախերին, հանգիստ հասանք Կասկադ: Ոչ ոք դեռ չէր եկել: Դու պնդեցիր, որ նստենք լուսավոր տեղ:
Հետո եկան ֆորումակիցներն ու մենք, միասին թեյ խմելուց հետո, սկսեցինք Կասկադով բարձրանալ: Արդեն սկսել էր լուսանալ:
Պարզվեց՝ հորիզոնը Կասկադի վերևից էլ բաց չի: Հաղթանակի այգով սկսեցինք վազել, որ հասցնենք: Մայր Հայաստանի հուշարձանի մոտ, բլրի ետևից արևը սկսեց դուրս գալ: Երկու շենքի արանքից: Մի րոպեից էլ պակաս տևեց՝ արևի շարժումն աչքով էլ էր դիտելի:
Մի րոպե անց արևն արդեն սկսել էր լուսավորել գունատ ու մոխրագույն երկինքը:
Այդ օրը ես որոշեցի առաջ շարժվել:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
enna (22.04.2014), MaryMay (19.12.2010), Moonwalker (19.12.2010), VisTolog (19.12.2010), Yellow Raven (19.12.2010), Վոլտերա (05.09.2013)
Չեմ կարծում, որ հակառակորդներ կամ ,,թշնամիներ" ձեռք բերելը քաջություն կամ հերոսություն է...
Հիստերիկայի ոչ մի նշան չեմ տեսնում: Եվ մարդիք ոչ թե իրենց տեսան ,,քո գրածի" մեջ, այլ ես կասեյի, որ տեսան ոչ իրականությունը, չ՝եղելությունը...
...Նման մի զգացողություն ունեցա բոլորովին վերջերս, երբ լսեցի, որ անգլիական ինչ որ մի հանրագիտարանում, հայաստանը ներկայացված է եղել որպես կիսամահմեդական երկիր: Այսինք՝ ընդամենը սխալ ինֆորմացիա ու վերջ:
Հարգանանքներով...
Gayl (19.12.2010), My World My Space (19.12.2010), Շինարար (19.12.2010)
Ռայադեր, իզուր ես խառնում առողջ կարծիքը աբիժնիկության հետ, մասնավորապես Կիլայի գրառման մեջ, որին հաջորդեց քո այս գրառումը, աբիժնիկության նշույլ չկա, ընդ որում հաշվի առ, որ առողջ կարծիքի հետ կարելի է չհամաձայնել, բայց ոչ այն աբիժնիկություն համարել այնպես, ինչպես քո գրածի հետ կարելի է չհամաձայնել, այն չհավանել, բայց անտաղանդություն համարել համենայն դեպս իմհկ չի կարելի: Ինչ խոսք, դու լավ ես գրում, նույնիսկ շատ լավ, ու Կիլան էլ շատ լավ, ուշադիր, թեկուզ քոնի հետ չհամընկնող կարծիք է հայտնել քո գրածի մասին, շատ առողջ կարծիք, որի հետ ես լիովին համաձայն եմ: Քո փոխարեն, կփորձեի հետևություններ անել այդ կարծիքից, թեկուզ վերջնական հետևությունդ լինի այն սխալ համարելը:
Շինարար, երբ դու Ա տառն ես նկարում, որ Ա նշանակի, ու քեզ ասում են, որ իրականում դու պարզապես Ա տառից աբիժնիկ ես, դրա մեջ ոչ մի առողջ կարծիք չեմ տեսնում:
Լավ, աբիժնիկ եմ, աշխարհի ամենաաբիժնիկ մարդն եմ: Ստեղծագործության կոնտեքստում իմ աբիժնիկությունն ի՞նչ նշանակություն ունի:
Կամ, ասենք, քյառթերի առումով: Եթե ես ասեի այն ամենը, ինչ գիտեմ քյառթերի մասին, կարելի էր քյառթաբանական հանրագիտարան կազմել: Բայց չեմ պատրաստվում քյառթերին մի վերլուծական հոդվածից ավել տեղ տրամադրել իմ հեղինակության ցանկացած աշխատանքում: Ու ոչ թե որովհետև ես քյառթերից աբիժնիկ եմ, քյառթերն ինձ համար առանձնապես մարդու ստատուս չունեն. «վատ բնակլիմայական պայմաններ, տեղական ֆլորայի ու ֆաունայի ներկայացուցիչներ»: Եթե ինչ-որ մեկն ի վիճակի ա իրանց հայաթի տուզիկներից աբիժնիկ լինել նրա համար, որ տուզիկները կեղտոտում են պադյեզդում, ապա այո, ես քյառթերից աբիժնիկ եմ
Ասածս ի՞նչ ա:
Եթե ես նույնիսկ աբիժնիկ եմ, էս թեման չի բացվել իմ անձնական հատկանիշներից որևէ մեկը քննարկելու համար, լինի դա իմ անկեղծությունը, որի մասին խոսեց Արսը, թե աբիժնիկությունը, որի մասին ով ասես չխոսեց: Ես չեմ բացել էս թեման, որովհետև ուզում եմ, որ ինձ ապրել սովորեցնեն, ու ով ինձ փորձի ապրել սովորեցնի, նույն պատասխանն ա ստանալու. գնա ու զբոսնի:
Նամանավանդ գրական աշխատանքի նվիրված թեմայում:
Նորից ու վերջին անգամ եմ կրկնում. գրական աշխատանքի փոխարեն իմ անձնականին ուղղված ոչ մի նկատողություն չի կարող «առողջ քննադատություն» համարվել:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Moonwalker (19.12.2010), VisTolog (19.12.2010)
Moonwalker (19.12.2010)
Սորրիով հարցը չլուծվեց:
VisTolog մականունով անդամը, ով նաև «Դար Ակումբի» մոդերատորներից մեկն է, սադրող գրառում է կատարում, փորձելով այս գեղեցիկ թեման վերածել կռվադաշտի, լինելով օրինապահ «քաղաքացի» չեմ արձագանքում տվյալ գրառմանը, ադմինիստրացիային խնդրում են և նաև պահանջում՝ պատժել ձեր աշխատակցին (կոլեգային) օրենքի ամբողջ խստությամբ:
Շնորհակալություն:
Հարգանքով վերաբերվիր ակումբցիներիդ, ոչ մեկ չի փորձել վիրավորել քո անձը: Իսկ ինչ վերաբերվում է ինձ, մեկ անգամ էլ կարդա ու փորձիր մեջբերել քո անձը վիրավորող հատվածը: Ես ընդամենը մատնանշել եմ այն փաստը, ինչը առիթ է տալիս ընթերցողին նման հետևություններ անել: Հենց հիմա էլ դու կատարում ես նույն սխալը: Ես վերը նշեցի, որ ամեն մարդ իրավունք ունի ձգտելու իր հասկացած ավելի լավ կյանքին: Ես նրանց՝, կկոչես քյառթ, լուզեր, և էլի մի ուրիշ կերպ՝, կարող եմ ցավակցել, կարող եմ խղճալ, կարող եմ ունենալ օգնելու ցանկություն, բայց ոչ երբեք ատելություն ու առհամարանք, որը պարզ նկատելի է քեզ մոտ: Այստեղից էլ կարելի է անել այն հետևությունը, որ դու նրանցից ինչ-ինչ պատճառով ,,աբիժնիկ" ես:
Չեմ կարծում, որ գտնվի մեկը մեր հասարակության մեջ, ով ինչ որ կերպ չի տուժել վերը նշված ,,մարդախմբից": Բայց դա պատճառ չէ այդպիսի առհամարանքով ու ատելությամբ խոսել ամբողջ այդ շերտավորման մասին:
Ախր, ասածս գրառման մեջ ոչ մի քո անձնական հատկանիշ էլ չէր քննարկվում, ափսոս, որ դու դա ես տեսել, ինչ-որ ա՝ վիրտուալ շփման վատն այն ա, որ չեմ կարող տառ առ տառ փորձել քննարկել, հասկանալ, թե ինչու դիմացինն այսպես է տեսնում, ես այլ կերպ և այլն:
Հ.Գ. Կարևորելով մեր միջև արդեն որոշ ժամանակ շարունակվող խաղաղությունը՝ ես լքում եմ այս քննարկումը![]()
Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 19.12.2010, 22:32:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ