Դե, համոզմունքների հարց է: Իհարկե, #11-ն ամենաբարեհամբույր մասը չի, բայց այն բավականաչափ անկեղծ է արտահայտում իմ տեսանկյունը շատ հարցերի շուրջ: Իսկ տեսանկյունիս շուրջ ունենալ կարծիք, թեկուզ այդպիսի, իհարկե քո իրավունքն է: Ըստ դրա կարող ենք դատել այն մասին, որ մարդիկ բավականին տարբեր են, ինչն իրենով շատ լավ երևույթ է:Juzeppe Balzammo-ի խոսքերից
Զգույշ եմ այնքանով, որ նախընտրում եմ հիշատակվող երրորդ անձանց վնաս չհասցնել: Անկախ իմ ներկայիս վերաբերմունքից նրանց նկատմամբ: Հետագա գրառումների մեջ էլ, թեև կեղծանուններ չեն ներմուծվելու գաղտնիության նպատակով, բայց ում անունը պետք չլինի տալ, չեմ տալու:Մենք, մեր մասին, աշխարհի հետ էնքան էլ հաճույքով չենք կիսվում: Վախենում ենք… որքան էլ որ ըմբոստ ու անկախ էություն լինենք, միևնույն է… վախենում ենք: Նրանց կարծիքին որքան էլ թքած ունենանք՝ էդ կարծիքի հետ ենք ապրելու…
Դու, կարծես թե, չես վախենում, բայց՝ զգուշ ես… Դա լավ է: Ավելի լավ, քան չվախենալը… կնշանակի ասելիք կա, կարծիքի կարիք կա … սպասենք, տեսնենք ինչ ես ասելու
Սա միայն կարծիք էր
Մնացած առումներով, ասելու եմ ամեն ինչ՝ մինչև վերջ:
Թեև հաճախ գրելուց որոշ ժամանակ հետո զգում ես, որ ինչ-որ տեղ անկախ քեզանից զգուշացել ես, ինչ-որ տեղ բաց ես թողել, քանի որ վախեցել ես խոստովանել, և այլն. այդպիսի բաների մասին չեմ կարող դատել հիմա: Երրորդ անձը դա շատ ավելի լավ կտեսնի:
Մեջբերել
Էջանիշներ