Էգոիզմ

[Գևոր]

Եթե դիտարկենք բացարձակ էգոզիմը և բացարձակ ալտրուիզը, ապա կտեսնենք, որ իրականում նման կերպարներ չկան: Երկու դեպքում էլ այդ հատկությունների բացարձակ, ծայրաստիճան դրսևորումները ուղղակի վտանգավոր են կյանքի համար:

Բացարձակ էգոսիտը շատ շուտով սկսում է հասկանալ, որ զուտ էգոսիտական տեսակետից, պիտի լինի գոնե մի քիչ ալտրուսիտ, որպեսզի վերցնի- նախ պետք է նվիրի.... եթե ոչ,- ժամանակը ամեն ինչ կուսուցանի...ու կհասկացնի, որ "մարդիկ մի օրվա համար չեն" .
իսկ Բացարձակ ալտրուսիտը հասկանում է, որ տալու համար նախ պետք է ունենա, ունեցածը ինչ որ իաստով կարողանա պահպանի ու շատացնի Մեծ բարեգործություն անելու համար նախ պետք է հարստանա:

Մի խոսքով նորից գալիս ենք նրան, որ կյանքում բացարձակ ոչինչ չկա, իսկ հակադրությունները իրականում միաձուլված են. Եվ "գիշերվա նույնիսկ ամենամութ պահին, ծնվում է ցերեկը"...

Մենք չենք կարող վերցնել անձրևանոցի միայն մի կողմը ու տանից դուրս գալ: Չենք կարող վճարել թղթադրամի միայն մեկ կողմով...

որովհետև ընտրելով հակասությունների միայն մեկ կողմը, մենք ուզենք թե չուզենք, վերցնում ենք մի փոքր բաժին էլ այն ամենից, ինչից...միշտ փախչում ենք...

[Donor]

Սենց մի բան կասեմ, ոնց ուզում էք ընդունեք. Էգոիստ են բոլորը բնականաբար, իսկ չափը դրա կախվածա անկեղծությունից (կամա թե ակամա) թե մեր անձի, թե շրջապատի նկատմամբ: Կոպիտ ասած, ինչքան անկեղծ(գիտակցելով էգոդ) էս, էդքան բացա էգոդ շրջապատին, իսկ եթե կեղծ՝ էգոդ կարող է գաղտնի մնալ անգամ մինչև քո համար, որն էլ չի նշանակում որ այն բացակայումա: Ու էդ պատճառով էլ, այսպես ասած անկեղծ էգոիստները, շատ դեպքերում քննադատվում են, համարվում վատը կեղծ, անգամ իրենք իրենց կողմից չբացահայտված էգոիստների կողմից:

[Jarre]

Ու էդ պատճառով էլ, այսպես ասած անկեղծ էգոիստները, շատ դեպքերում քննադատվում են, համարվում վատը կեղծ, անգամ իրենք իրենց կողմից չբացահայտված էգոիստների կողմից:

Բայց անկեղծությունը արդարացում չէ, Donor ջան։
Եթե ես անկեղծորեն քեզ խոստովանեմ, որ ծնողներիս չեմ հարգում, չեմ սիրում ու պատրաստ եմ թողնել որ նրանք սովից մեռնեն, իսկ ես էլ իմ հավեսին ապրեմ, դժվար թե հարգանքդ իմ հանդեպ ավելանա, ինչա որ ես անկեղծ եմ։

[Գևոր]

Հարգանքը չի ավելանա, բայց կվախենանք քեզանից

[Donor]

Բայց անկեղծությունը արդարացում չէ, Donor ջան։
Ե

Ես չեմ էլ ասում որ արդարացումա: Կարաս լինես էգոիստ ու բարի մարդ, հակասություն չի, կարա քո էգոիստությունը սահմանապակվի քո շահերով մինչև այնտեղ, որտեղ կսկսվի դիմացինին վատություն անելը, ուրիշ գրառումներումելա նշվել արդեն, որ լավություն անելը դա էլի իմ շահնա, իսկ շահը կարելիա դասել գոնե 2 տիպի՝ հոգեվոր և նյութական: Ինձ թվումա արդեն բարդ չի լինի հասկանալ, որ տիպի շահ ակնկալողները մարդկային ինչ դասին են պատկանում: Իսկ քո բերած օրինակում քո էգոն և ուրիշին վատություն անելը հատվում են հաստ կետով: Իսկ անկեղշության առումով կասեմ, որ կեղծավոր մարդիկ շաատ շատ են, իրանց մոտ էտ ապրելաձևա դառնում, սաղ կյանքում իրանք իրանց չեն կարում չանաչեն, ու անգամ չեն էլ նկատում որ էտ իրանցը չի, այլ , իբր իռանց ձեռնտու տարբերակնա շրջապատին ներկայանալու, տարբեր նկատառումներով: Էնքանա վատա որ կեղծությունը շուտ ես նկատում, չհասցրած գոնե մի քիչ շփվել... մեկա կեղծ են.. իրանք չեն

[dire]

Բարոյագիտության մեջ էգոիզմի մասին առկա տարակարծությունների արդյունքն է այն, որ կա էգոիզմի երեք ընկալում.
1. Բոլորը պետք է ծառայեն իմ շահերին:
2. Բոլորը պետք է առաջնորդվեն բարոյական նորմերով, բացի ինձնից:
3. Բոլոր մարդիկ պետք է հետամուտ լինեն իրենց շահերի իրագործմանը: