Հանցավոր անտարբերություն

[Mark Pauler]

Mark ջան իրոք որ դա այդպես է ինչպես դու նկարագրեցիր, աշխատող "շեֆ" հարաբերությունները:

Հայաստանում համատարած գործազրկություն է, մարդիկ չունեն աշխատանք, որպեսզի ընտանիք պահեն, երեխա. հո՞ իր երեխան սովաց չի մնալու, ինչոր տեղել կարանք մեր բերանները փակ պահենք ու դա հետզհետե դառնումա սովորական, նա սովորական է նայում արդեն դրան քանի որ իրեն պետք է աշխատանք ու չունի ուրիշ տարբերակ: Խոսելու դեպքում աշխատանքից հեռացում, լռելու դեպքում գալիս հասնում ենք հենց այն երևույթին ինչի մասին որ դու թեմա էս բացել:

Եկեք նախ փնտրենք ու գտնենք այն աղբյուրնը թ՞ե ինչու են մարդիկ լռում, ի՞նչու չէն խոսում ու մինչև երբ է դա համատարած երևույթ լինելու Հայասատանում, շեշտում եմ Հայաստանում, քանի որ Եվրոպական ոչ մի զարգացած երկրում այսպիսի բան չկա: Միանգմից դատի կտա առանց մի վայրկյան մտածելու:

Իհարկե սա համատարած երևույթ չի իմ կարծիքով, բայց բավական տարածված ա:
ինչ անենք???
Համաշխարհային փորձը ցույց ա տալիս, որ դրա լուծումները կան ու բավական իրական: Դրա համար ընդամենը պետք ա ստեղծել մի հասարակական կազմակերպություն, որը կկարողանա ներգրավի սովորական մարդկանց իր շարքերը, որպես ոչ ակտիվ անդամների և հարկ եղած դեպքում կպաշտպանի նրանց իրավունքները: Որպեսզի այդպիսի կազմակերպությունները գոյատևեն ու գործեն պետք է, որ շատ չնչին անդամավճար մուծի աշխատողը: Իհարկե դա կարող է և արվել պետական մակարդակով, բայց դե պետության վրա դեռ հույս դնել չի կարելի:
ինչպես ասում են - ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ ԺՈՂՈՎՐԴԻՆՆ Է, ԻՍԿ ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ՊԱՏԿԱՆՈՒՄԷ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆԸ:
Այսպիսի հասարակական կազմակերպություն կարող է ստեղծել ցանկացած մարդ - միայն դրա համար պետք է հավատ ու աշխատասիրություն, բայց ամենակարևորը արդարության իրական զգացողություն: