Ստեղծագործում են մանուկները

[Smokie]

Մանկական սրամտություններ

***
Արեւի սիրտը իր արեգակն է:

***
Ձյան փաթիլները հյուրեր են…

***
Ինչու՞ ես, ոզնի, միշտ փշաքաղված…

***
Ջինջ առվակը ալիքում է իմ ստվերը:

***
Իմ մեջ կան շողե տողեր:

***
Փաթիլը ձմռան հայացքն է ճերմակ:

***
Շողը արեւի կածան է բարակ:

***
Առուն շնչում է անուշ խշշոցով:

***
Շող-շող վերջացավ ամռան կրակի վերջին կաթիլը:

***
Մայրիկ, նայիր, աշնան ծառերը եղյամ շորեր են հագել:

***
Ամպը ձյուն է սար է երկնքում: Տերեւն էլ ծիլ է, բայց ծառի ճյուղին:

***
Մասիսի վրա՝ ճերմակ արտասուք:

***
Փաթիլներ, իրար մնաս բարով ասեք՝ գարուն է գալիս:

***
Թափվում է վրաս անձրեւէ արցունք:

***
Վազն է ժպտում խաղող աչքերով:

***
Երազիս թախծոտ փաթիլն է իջնում:

***
Ամպը թողնում է թաց ոտնահետքեր:

***
Լույսի բերքը ցերեկն է:

[Smokie]

Իսկ ավելի վաղ

***
Վարսիկն ասաց.
_Ձմերուկը կարծես երկրագունդ լինի:
Իսկ երբ կտրեցին այն, ճչաց.
_Մի՛ քանդեք իմ երկրագունդը:

***
Վարսիկը քնեցրեց տիկնիկին ու ասաց.
_Բարուրվեցին տիկնիկիս աչքերը:

***
Հեռուստացույցի էկրանին նավը խորտակվում էր:
Փոքրիկ Վարսիկը բղավեց.
_Վայ, մայրիկ, նավը խեղդվում է::

***
Վարսիկը շաքար գցեց թեյի մեջ: Երբ շաքարը հալվեց, նա հարցրեց.
_Մայրիկ, շաքարը որտե՞ղ թաքնվեց:

***
Նայելով բրդոտ ոչխարին, Վարսիկը ասաց.
_Մայրիկ, ոչխարը իր մուշտակը ինձ կտա՞:

***
Մայրը Վարսիկին զգուշացրեց.
_Աղջիկս, խոսում ենք, մի խանգարիր:
_Լավ, մայրիկ, դուք ձեր մեծ խոսքն ասեք, ես հետո իմ փոքր խոսքը կասեմ:

***
Ծիածանը տեսնելով, Վարսիկն ասաց.
_Նայիր, մայրիկ, սիրամարգ կա երկնքում:

***
_Հայրիկ, լույսը վառիր, որ աչքերիս փռված մութը մեռնի:

***
Մորաքույրը գլուխն էր լվանում:
Վարսիկը, օճառված գլուխը տեսնելով, ասաց.
_Մորաքույր, մազերիցդ ձմեռ է թափվում:

***
Վարսիկը հեքիաթ էր պատմում.
_Լինում է չի լինում, մի գետ, գետը գնում է, գնում, հանդիպում է մի լճի ու ասում.
_Լիճ, պետք չի լճանալ, արի ճամփորդենք, մեզ սպասում են արտերը ծարավ:

***

_Արեւին բերան եմ նկարում, որ շողերը շուրթեր ունենան:

***
Վարսիկը փակեց աչքերն ու ասաց.
_Աչքերս ծրարել եմ:

***
_Հայրիկ, ծխախոտիդ ծուխը ասես վերեւ մաղվող ձյուն լինի:

***
_Աղջիկս, կարո՞ղ ես ոսկե ձկնիկ նկարել:
_Կարող եմ, հայրիկ, եթե ինձ ոսկե մատիտ տաս:

***
Վարսիկը, դիտելով բռնցքամարտիկի խաղը, ասաց.
_Բռնցքամարտիկը ինչ պնդաճակատ ձեռքեր ունի:

***
Ընկերուհին ոտքով թեթեւակի խփեց Վարսիկին:
Վարսիկն ասաց.
_Ոտքով ձեռք մի տուր ինձ:

***
_Այդ ի՞նչ ամսագիր ես բերել, հայրիկ:
_«Ոզնի»:
_Օ՜յ, փշաքաղվեցի:

***
Փոքրիկ Վարսիկը արդեն օրերը հաշվել գիտեր:
_Մայրիկ, այսօր ամսի քանի՞սն է,_հարցրեց նա:
_31-ը:
_Մայրիկ, ուրեմն վաղը 32-ը կլինի՞:

***
_Աղջիկս, ջրի պես երկար կյանք ունենաս:
_Հայրիկ, մեր ջուրը շուտ-շուտ է կտրվում:

***
Վարսիկը փուչիկ փչեց, ձեռքով բռնեց փուչիկի բերանն ու ասաց.
_Փուչիկի շունչը կտրեցի:

[Ալիք]

_Մամա, էս խնձորներով գազարի հյութ կսարքե՞ս: