Իհարկե, "դրամային պահերը" պետք է հաշվի առնել, բայց դե էդքան խորանալն էլ էն չի - ամեն ինչ էլ կարող էր լինել, վերջը հայր ու որդի ենԴու էլ հո համեմատություն չարեցիր: Նրանք էն գլխից էլ հավասարազոր գահակից էին: Ասացիս իմաստը հասկացիր Լիոն ջան և ոչ թե գահակից բառից բռնիրԵս նկատի ունեմ այն գահակցին, որը հոր երկարամյա գահալության վերջում դառնում է նրա գահակիցը:
Կհիմնավորես? Չգիտես ինչու կասկածում եմ, որ ընդամենը գրել ես համաշխարհային-պատմական մտքի իներցիայի ազդեցության տակ...Լիոն ջան, մթա 20 թվականից հետո հայերը հաստատ պարթևներից հզոր չէին:
Մեջբերել
Էջանիշներ