9-10 տարեկան լինեի: Լույս չլիներ: Ձեռքս պահեի լամպի վրա՝ ապակին սևանար, սենյակը մթներ: Մաման նեղացած նայեր, թե. դուրդ եկա՞վ: Պատին ստվերներով կենդանիներ նկարեինք: Հետո որ էրեխեքով շատ շուխուռ անեինք, մաման բոլորիս հավաքեր սեղանի շուրջն ու գիրք կարդար: Ու էդ երեկոն երբեք չվերջանար
armen9494 (12.08.2013), Arpine (14.11.2012), boooooooom (28.06.2013), CactuSoul (12.08.2013), einnA (18.11.2012), erexa (15.11.2012), keyboard (14.11.2012), Lem (14.11.2012), Lílium (12.08.2013), Moonwalker (16.08.2013), My World My Space (24.10.2013), Sambitbaba (28.06.2013), Smokie (14.08.2013), Անվերնագիր (24.10.2013), Դատարկություն (14.11.2012), Լեո (14.11.2012), Հայկօ (16.08.2013), Մինա (28.06.2013), Նաիրուհի (14.11.2012), Շինարար (28.06.2013), Ուլուանա (14.11.2012)
Ինձ համար իննսունականները, մութուցրտի հետ կապված ամեն ինչից բացի, միանգամից մարդկանց գլխին թափված նորույթներով ու աննախադեպ երևույթներով մի տեսակ չտեսության հետ են ասոցիացվում. էդ տարիներին ցանկացած նոր դուրս եկած բան համազգային սևեռվածության ու հիացմունքի օբյեկտ էր դառնում։ Իսկ քանի որ անընդհատ մի նոր ցնցող բան բուսնում էր, մշտական չտեսության մթնոլորտն ապահովված էր
CactuSoul (12.08.2013), Jarre (28.06.2013), keyboard (14.11.2012), One_Way_Ticket (14.11.2012), StrangeLittleGirl (16.08.2013)
Նոստալգիա
Վերջին խմբագրող՝ erexa: 28.06.2013, 03:29:
Բարությունը միակ զգեստն է, որը երբեք չի հնանում:
Հենրի Թորո
Մեկ էլ կասետը վիդեո մեջ մտցնելու ու պերեմոտկայի ձենըerexa-ի խոսքերից
Նոստալգիա
erexa (28.06.2013), One_Way_Ticket (28.06.2013), Նաիրուհի (28.06.2013)
Иванушки International - Кукла
Panzer ծամոնը հիշու՞մ եք
ճիշտ եմ հիշում սրա բարբիներինն էլ կար, ու տետր կար հատուկ, էդ էլ որ ունենում էիր հրաշք էր, պիտի փակցնեյիր սերիաներով մեջըPanzer ծամոնը հիշու՞մ եք
ասումա պետքա չ՛դժգոհես, որ լավ լինի ամեն ինչ!!!
....բլա, բլա, բլաաա՝
Բա առաջին էրոտիկ ֆիլմերը, որ տնեցիք մտածում էին, թե կասետի տեղը չգիտեինք, հենց տունը մարդ չէր լինում, դնում էինք վեդիոյի մեջ ու գնաց: Ձեռի հետ էլ կողքը Տոմ ի Ջերրիի կասետն էինք դնում, որ հանկարծ միամիտ հետ գային, շուտ կասետը փոխեինք:Մեկ էլ կասետը վիդեո մեջ մտցնելու ու պերեմոտկայի ձենը
Առաջին էրոտիկ կինոն նայել էմ 6-7 տարեկանում, «էսիմ ինչ Իգրի» էր կասետի վրեն գրած: Հետո էլ շուտ-շուտ Քիմ Բեսսինջերի ու Ալեք Բոլդուինի երկու րոպեանոց գզվրտոցին էինք նայում «Պոբեգ/Փախուստ» ֆիլմից, որի մեջ մենակ երկու մերկ ծիծիկ էր երևում, բայց ի՜նչ ծիծիկ
Մենք ըտենց կասետ-մասետ չենք ունեցել, մերը «Տոլիկի վիդեոն» էր, կաբելային: Ցերեկ-գիշեր չկար, մարտաֆիլմ էր, էրոտիկա էր, ինչ էր՝ իրար հետևից գնում էին: Ես էլ կլինեի մի 4-5 տարեկան երևի: Մորքուրիս տղերքը եղբորս հետ թաքուն նայում էին, ինձ էլ սենյակից չէին համարձակվում հանել, երևի որ չգնամ, մեծերին պատմեմ ))Բա առաջին էրոտիկ ֆիլմերը, որ տնեցիք մտածում էին, թե կասետի տեղը չգիտեինք, հենց տունը մարդ չէր լինում, դնում էինք վեդիոյի մեջ ու գնաց: Ձեռի հետ էլ կողքը Տոմ ի Ջերրիի կասետն էինք դնում, որ հանկարծ միամիտ հետ գային, շուտ կասետը փոխեինք:
Առաջին էրոտիկ կինոն նայել էմ 6-7 տարեկանում, «էսիմ ինչ Իգրի» էր կասետի վրեն գրած: Հետո էլ շուտ-շուտ Քիմ Բեսսինջերի ու Ալեք Բոլդուինի երկու րոպեանոց գզվրտոցին էինք նայում «Պոբեգ/Փախուստ» ֆիլմից, որի մեջ մենակ երկու մերկ ծիծիկ էր երևում, բայց ի՜նչ ծիծիկ
(Ընենց չի, որ ամեն օր ա եղել, բայց տպավորվել ա
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Էրոտիկան հետո էկավ, էդ վախտերով պոռնոներ էին ֆռռում ։)
Մեկ էլ ԱՐ-ով ուրբաթ գիշեներներ էին էրոտիկա դնում, բայց դե ասենք Կալիգուլան ի՞նչ էրոտիկա։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ