9-10 տարեկան լինեի: Լույս չլիներ: Ձեռքս պահեի լամպի վրա՝ ապակին սևանար, սենյակը մթներ: Մաման նեղացած նայեր, թե. դուրդ եկա՞վ: Պատին ստվերներով կենդանիներ նկարեինք: Հետո որ էրեխեքով շատ շուխուռ անեինք, մաման բոլորիս հավաքեր սեղանի շուրջն ու գիրք կարդար: Ու էդ երեկոն երբեք չվերջանար
Էջանիշներ