''Life is like a piano, the white keys represent happiness and the black show sadness. But as you go through life's journey, remember that the black keys also create music.''
Freeman (12.12.2010)
Այս երգն էլ էր 90-ականներին մոդա:
''Life is like a piano, the white keys represent happiness and the black show sadness. But as you go through life's journey, remember that the black keys also create music.''
Նարե91 (11.08.2013)
E-la Via (13.12.2010), einnA (12.12.2010), Moonwalker (12.12.2010), Ungrateful (12.12.2010), ՆանՍ (23.12.2010)
:
Վերջին խմբագրող՝ Ungrateful: 23.12.2010, 01:01:
Մի տեսակ Խրյուշային հիշեցի,
էն Ֆիլյան ու Ստեպաշկան էլ էին լավը,բայց էն ագռավին չէի սիրում
000dyqyk.jpg55284.jpg
90-ականների ամենաերիտասարդական ու ռոմանտիկ սերիալը` Էլենը և ընկերները
Երգը մինչե հիմա դուրս գալիսա
Тихо, не слышно ни часов, ни чаек...
*e}|{uka* (23.12.2010), BeatleMan (02.01.2011), Sagittarius (15.04.2012), Shah (23.12.2010), StrangeLittleGirl (31.12.2010), Լեո (25.12.2010), Կաթիլ (24.12.2010), Մանանա (25.12.2010), Շինարար (23.12.2010), Ռուֆուս (23.12.2010)
I love my life and I celebrate it every day...
keyboard (16.04.2012), Ungrateful (31.01.2011), Կաթիլ (24.12.2010), Մաեստրո (07.01.2011), Նարե (25.12.2010)
Ես Էլենը չեմ նայել, բայց դրանից հետո մի հատ ուրիշ սերիալ սկսեցին ցույց տալ, որի մեջ որպես հատուկ հյուր Էլենն էլ կար, բայց անունը չեմ հիշում:
Սերիալի գլխավոր հերոսուհին Էլենի քույրն էր, ով մի հատ տուֆտա ընկեր ուներ ու ակնոցավոր անկապ ընկերուհի, ում ընկերն էլ մի հատ դոդիկ էր Մի հատ էլ իբր թե շատ հարուստ աղջիկ կար, ում սրանք չէին սիրում, նախանձվում էին
Մի խոսքով ախմախություն էր, բայց հավեսով նայում էի
I may be paranoid but no android!
Մոտ տասը տարի առաջ հայկական մի ֆիլմ տեսա ու շատ զարմացա, երբ իմացա, որ այն նկարահանվել է 90-ականների սկզբին: Պատերազմական ծանր պայմաններում մեր հայ իրականության մեջ 369 րոպե տևողությամբ մի հոյակապ ֆիլմ էր նկարահանվել: Բայց քանի որ այդ տարիներին հեռուստացույց նայելը ճոխություն էր, և հասցնում էինք նայել միայն բրազիլամեքսիկախառը 20 րոպեանոց սերիալներ, կարծում եմ, որ շատերն ինձ նման այս ֆիլմը տեսել են նկարահանումից տարիներ անց:
Ահա 90-ականների այդ ֆիլմը.
Որտե՞ղ էիր, մարդ Աստծո
1992թ., Հայֆիլմ, (ԿՀ պատվերով, Զ. Խալափյանի համանուն վեպի մոտիվներով), 5 սերիա, 369 րոպե (10219 մ), գուն.:
Սց. հեղ. Զ. Խալափյան, Ա. Աղաբաբով, բեմ. ռեժ. Ա. Աղաբաբով, բեմ. օպեր. Լ. Աթոյանց, բեմ. նկ. Լ. Գեւորգյան, կոմպոզ. Յու. Հարությունյան, հնչ. օպեր. Յու. Սայադյան, ռեժ. Ժ. Հովսեփյան, օպեր. Ս. Սարգսյան, զգ. նկ. Գ. Գաբրիելյան, Ս. Տոնոյան, նկ. դիմ. Պ. Ասչյան, Ա. Աղաջանյան, ռեժ. խումբ` Մ. Ավետիսյան, Է. Ասոյան, Ն. Կարապետյան, Պ. Դնոյան, օպեր. աս. Բ. Թադեւոսյան, Ա. Զոհրաբյան, համակց. նկարահանումներ` օպեր. Ս. Մարտիրոսյան, նկ. Հ. Հովհաննիսյան, մոնտ. Լ. Երյոմենկո, խմբ. Ս. Սարուխանյան, Մ. Մելիքյան, վարչ. խումբ` Վ. Աբովյան, Մ. Մեսրոպյան, Հ. Մելիքյան, տն. Է. Մովսիսյան:
Գլխ. դերերում. Սոս Սարգսյան, Ա. Էլբակյան (Աբրահամյան), Գ. Մանուկով, Ա. Թումանյան, Կ. Ջանիբեկյան:
Դերերում. Ա. Գասպարյան, Գ. Նովենց, Ռ. Ղեւոնդյան, Մ. Սիտկո, Կ. Ջանգիրյան, Գ. Վանյան, Վ. Խաչիկյան, Մ. Սարգսյան, Ս. Ստեփանյան, Գ. Ամիրագյան, Վ. Հարությունյան, Ռ. Բանդուրյան, Ս. Ավետիսյան, Ա. Ղուկասյան, Գ. Աբազյան, Ա. Կարապետյան, Ա. Բեսպալի, Մ. Ջանիբեկյան, երեխաներ` Է. Էլբակյան, Լ. Էլբակյան:
Դրվագներում. Գ. Մեսրոպյան, Լ. Շարաֆյան, Ռ. Արոյան, Լ. Ազիզյան, Ռ. Խոսրոեւ, Ի. Ղարիբյան, Ս. Աջաբխանյան, Հ. Երեմյան, Հ. Հայրապետյան, Մ. Աբրահամյան, Ժ. Ավետիսյան, Վ. Սիչկար, Ա. Իվանով, Ա. Ավետիքյան, Մ. Մանուկյան, Գ. Չեփչյան, Հ. Գիշյան, Ս. Շահումյան, Ն. Կարապետյան, Ժ. Կարմունինա, Ս. Սարգսյան, Ի. Նեուպոկոեւ, Ս. Կատորժենկո:
Գլխավոր հերոսը, որը մասնագիտությամբ բժիշկ է, անցնելով ստալինյան բռնությունների, պատերազմի, կյանքի փորձությունների բովով` չի կորցնում մարդկային իր նկարագիրը:
Վերջին խմբագրող՝ Ամպ: 25.12.2010, 18:47:
Իսկ կա՞ մարդ, որ 90-երում վիդեոմագնիտոֆոն ձեռք բերելուց հետո, հեռուստացույցի ցանկացած ցուցադրած ֆիլմ ձայնագրում էր կասսետի վրա: Ֆիլմի լավ-վատ լինելը ոչ մի կապ չուներ, կայֆը ձայնագրելու մեջ էր:
______________________________________________________________________
Ոչ բոլոր թափառողներն են մոլորված...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ